Πέμπτη, Δεκεμβρίου 17, 2009

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

Φαίδωνα Θεοφίλου
Ασκούμαι:
.
..
Στη βροχή.
..
.
Στον άγριο άνεμο.
.
..
Στο χιόνι.
.
..
Για την επανάσταση:
.
..
Του ενός ...



Φαίδωνα Θεοφίλου: Από τον κύκλο της κοντινής ξαδέλφης

Οι πίνακες είναι του Πέτρου Ζουμπουλάκη

10 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Ταραγμένη στέκω μπρος στο ποίημά σας Φαίδωνα.
Αναμοχλεύει το μέσα μου. Άλλοτε με σπρώχνει στην τάξη μιας Θείας ησυχίας κι άλλοτε ξεδιπλώνει τη σκέψη μου σε ανάταση.
Οι λέξεις αγγίζουν με μιας το στόχο τους.

Με τα απολύτως απαραίτητα υλικά, διαρρήξατε τον υμένα της γαλήνης.
Ο ποιητής είναι ο ασκητής αυτού του κόσμου.

Μου αρέσει.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Big Mama
Χαίρομαι που το λιτό μου ποίημα ήταν τόσο δραστικό σε σένα.
Ευχαριστώ.

Αγνή είπε...

Γιατί πάντα πρέπει η επανάσταση του ενός να έχει ..ΤΟΣΟ δύσκολο δρόμο??

Γιατί εντέλει δε γίνεται διαφορετικά??

Πόσο μπορεί να αντέξει ο μοναχικός ποιητής τις κακουχίες?

Θα φτάσει στην επανάστασή του ή θα καταπονηθεί τόσο, που πριν το στόχο του, θα σιωπήσει??

Στο τέλος του δρόμου, θα βρει άλλους μοναχικούς επαναστάτες που περάσανε τη διαδρομή την ίδια??

Θα είναι ικανοποιημένος από (αυτό που θα ορίσει ως)το τέρμα της διαδρομής, ή αμέσως θα ξεκινήσει άλλη μοναχική πορεία ανατρέποντας την πρώτη??




(Σε ζάλισα πολύ με τις ερωτήσεις μου??).
Καληνύχτα φίλε Φαίδωνα!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Aγνή
Καθόλου δεν με ζάλισες με τις ερωτήσεις σου. Ισα ίσα είναι και ευπρόσδεκτες και ενδιαφέρουσες.
Πάμε λοιπόν:
Απάντηση 1η
Γιατί αν σήμερα ενταχθεί σε... μαζική επανάσταση θα χάσει το..δρόμο
Καλύτερα λοιπόν δύσκολος δρόμος αλλά ορατός.

Απάντηση 2η
Γιατί αν ένας άνθρωπος, έχει συνείδηση του ρόλου του ως κύτταρο της κοινωνίας, δεν κάνει εκπτώσεις στα πιστεύω του. Γίνεται ασφαλώς και διαφορετικά, αλλά όχι χωρίς εκπτώσεις και παιχνίδια που σε ταπεινώνουν ως άνθρωπο.

Απάντηση 3η
Οι συγκεκριμένοι μοναχικοί άνθρωποι - ποιητές , δεν σκέπτονται κακουχίες. Απλά επιλέγουν μια μοναχική πορεία με ενεργό δράση που τους γίνεται τρόπος ζωής και πληρώνουν το τίμημα για την επιλογή τους. Αλλά όλοι πληρώνουν τίμημα για την όποια τους επιλογή. Κάποιοι όμως, έχουν την ψευδαίσθηση πως αυτό το τίμημα είναι...κέρδος.

Απάντηση 3η
Αυτού του είδους οι άνθρωποι δεν έχουν καμία βεβαιότητα για την επίτευξη του στόχου ως καλοί προγραμματιστές, αλλά μόνο το ταξίδι. Το αν θα φτάσουν στην επανάστασή τους, θα το μάθουν λίγο πριν από το βιολογικό τους τέλος. Κι αν έχουν βοηθήσει έστω και λίγο να βελτιωθούν τα πράγματα κι αυτό θα είναι πολύ.
Πιθανόν είναι κάποιοι να μην αντέξουν. Αν όμως πάρεις τη στροφή, τότε δεν τα παρατάς, γιατί ο δρόμος γίνεται εσύ και εσύ ο δρόμος...Δηλαδή η ουτοπία που θέλει να γίνει πραγματικότητα.
Κι όταν λέμε προσωπική επανάσταση εννοούμε π.χ.το ρόλο που μπορεί να παίξει το ένζυμο στη μετάλλαξη του μούστου σε κρασί. Όσο πιο δυνατό είναι το ένζυμο, (άνθρωπος) τόσο πιο καλό αποτέλεσμα θα έχει στους άλλους ανθρώπους, που θα αντανακλά και στη κοινωνία τους.

Απάντηση 4η
Έχουν προϋπάρξει πολλοί στο παρελθόν, άγνωστοι οι περισσότεροι, (και όχι μόνο ποιητές) που με την διαδρομή τους επηρέασαν θετικά την κοινωνία τους ή έστω κάποιους ανθρώπους.
Σήμερα δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα βρει άλλους τέτοιους στο δρόμο. Το ελπίζει και το εύχεται. Σίγουρα όμως θα συναντήσει την συναίνεση κάποιων στη διαδρομή, που θέλουν αλλά δεν αντέχουν. Πάντως δεν υπάρχει τέλος δρόμου , όπως προανέφερα. Μόνο η διαδρομή που θα κάνει εκείνος που θέλει και μπορεί.

Απάντηση 5
Δεν ορίζεται το τέρμα της διαδρομής, από τον επαναστάτη ποιητή, αλλά μόνο η διαδρομή.
Τό τέλος είναι πάντα αβέβαιο.

Να 'σαι καλά καλή μου φίλη
και καλό ξημέρωμα

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Mικρός θεός ο ποιητής !....
Γιατί νιώθει μέσα του καθαρά τι ποθεί και βγαίνουν οι λέξεις στα δάχτυλά του γιά να μπουν στον πηλό του.Οι λέξεις !...οι κραυγάζουσες λέξεις ...και ερωτικά μειγνυόμενες για την δημιουργία του[ με τα απαραίτητα υλικά διαρρήξατε τον υμένα της γαλήνης,λέει η BIG MAMA.

Και Ο ποιητής σου Φαίδωνα είναι ανώνυμος ,χωρίς τίτλους και μεταπτυχιακά,γιατί "η ΑΣΚΗΣΗ" με την βροχή ,τον άγριο άνεμο και το χιόνι" τον θέλουν γυμνό για τον έρωτα με την -δική του-επανάσταση.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
κ. Σπύρο μας, περίμενα να γράψετε σ' αυτήν την ανάρτηση... σ' ένα περιβάλλον ποιητικό και μυστικό, για να σας πω ότι κι εγώ σας εκτιμώ και χαίρομαι που μπορώ να ανταποδίδω τα αισθήματά σας. Δεν μου διέφυγε η κουβέντα σας... απλά θεώρησα ανάρμοστο να σας απαντήσω εκείνη τη στιγμή των εντάσεων.

Να είστε καλά κα να κερνάτε το κρασί σας και την γοητευτικά μεθυσμένη σκέψη σας.

Σπύρος είπε...

Α,έτσι λοιπόν BIG MAMA περιμένατε να πλύνω το πρόσωπό μου από τις καπνιές των Μολότωφ γιά να μου ...σκάσετε ενα χαμόγελο.
Αστειεύομαι βέβαια,αλλά πέρα από το αστείο,όταν εκτιμάς κάποιον τον εκτιμάς γι αυτό που είναι και όχι γιά να σε βλέπει όπως θες εσύ να σε βλέπει.Ελάτε τώρα,φέρτε γιά όλους στο τραπέζι το γλυκό να φέρω το κρασί.Και μόνα τους θα έρθουνε τα λόγια

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Σπύρος Δαρσινός

Όλοι καπνισμένοι ήμασταν...

Όμως πράγματι όταν εκτιμάς, εκτιμάς.

Γλυκό νεραντζάκι και φρέσκα φρούτα του χειμώνα θα έλεγα... επιδόρπιο απογευματινό να βοηθάνε το κρασί να κυλήσεο και τις σκέψεις ν' απλωθούν.

Καλό Σαββατιάτικο βράδυ σε όλους.

Un par de neuronas... είπε...

H επανάσταση ενός προσώπου ενάντια σε όλες τις κακοκαιρίες… Ξέρω εκ προσώπου αυτή την αίσθηση και, σας βεβαιώνω, ότι δεν βρήκα ποτέ κάποιον στο τέλος του δικού μου δρόμου, ούτε στο περπάτημα βρήκα καποιόν στην πλευρά μου. Στην πραγματικότητα υπάρχουν τυφώνες και θύελλες…
Ένα φιλί.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βερόνικα
Έχεις αυτή την εμπειρία; Πράγματι έτσι είναι όπως τα λες. Κανείς δίπλα σου και μόνο θύελλες. Αλλά υπάρχουν και κάποιοι που αντέχουν. Ελάχιστοι, αλλά υπάρχουν, όπως ο ανώνυμος ποιητής.
Φιλιά

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος