Κυριακή, Νοεμβρίου 15, 2009

ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ


Κρατώντας στα χέρια μου το καινούριο βιβλίο του Στράτου Λιακάτου
διαπιστώνω αυτό που και ο ίδιος υποστηρίζει: «Ότι η σκέψη διασώζεται μόνο
μέσα στην ποίηση. Το βιβλίο του λοιπόν που τιτλοφορείται: «Μικρό Ερμηνευτικό; Λεξικό» δεν είναι αυτό που καταλάβατε. Ο Σ. Λιακάτου εδώ, ερμηνεύει τις λέξεις, όπως τις αντιλαμβάνεται η τέχνη της ποίησης. (Παραθέτω δείγματα γραφής στη συνέχεια) Ξεφυλλίζοντας στη συνέχεια το βιβλίο του, διαβάζω με ξεχωριστή συγκίνηση την έντυπη αφιέρωση του βιβλίου: «Στον Φαίδωνα Θεοφίλου, πεζογράφο και ποιητή –αγιογράφο της λέξης». Τα βιβλία είναι γέφυρες και κουβαλούν αισθήματα. Τα αισθήματα αυτά είναι αμοιβαία Στράτο Λιακάτου. Σ’ ευχαριστώ.

Δείγματα γραφής από το νέο βιβλίο του Στράτου Λιακάτου*

ΜΙΚΡΟ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ; ΛΕΞΙΚΟ


Δάκρυ:
είναι όσο μια σταγόνα…
…(και θαλασσοπορεί σ’ αυτό…
…ολόκληρη η μοίρα του ανθρώπου
Ωκεάνια.)


Δειλός:
φοβάται να πεθάνει…
…(κοντά του ο λογικός…
φοβάται
να ζήσει.)

Δενδροστοιχία: δίνει βάθος
στο δρόμο…
…(το ίδιο κάνει
η ονειροστοιχία
σ’ εσένα.)


Διάβαση αφύλαχτη: αυτή…

πίσω
απ’ τα νυχτερινά σας
βλέφαρα…

…απ’ όπου
μέσα από το σκοτάδι
περνούν σφυρίζοντας
οι πόθοι σας…

…(Να ξέρατε εκεί
πόσοι άνθρωποι
σκοτώθηκαν.)


Διαθήκη:
παλαιά και καινή…

…(σχέση νομική
με το Θεό…

αυτό θα πει να είσαι κάτι
αντί –Ερωτικό…

…μπροστά
στον Τελευταίο Καημό.)


Διαφωτισμός : φιλοσοφικός παφλασμός…
για να ξεβραστεί
ο καπιταλισμός…

…(Μετά ήρθε
σαν παφλασμός
ο Μαρξισμός…

…για να ξεβραστεί
ο κομουνισμός…

-υπήρχαν
πιο αθόρυβοι τρόποι…
…να πνιγούμε.)

Μορφή πρώτη:
για τον Αριστοτέλη
Ο Θεός…

…που θεάται απλώς

…(και είναι
τόσο απορροφημένος…

…που
καταλήγει Κόσμος.)





*Ο Στράτος Λιακάτου είναι φιλόλογος , ποιητής και διανοούμενος .
Έχει γράψει: 7 Συλλογές σκέψεων
4 φιλοσοφικά έργα
2 ποιητικά μυθιστορήματα
1 βιογραφικό
1 εκπαιδευτικό



21 σχόλια:

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα… τι ζηλευτά τα έργα των φίλων; Αλλά και τι θαυμαστά τα έργα της φιλίας και των αισθημάτων…

Με εντυπωσίασε το απάνθισμα ποιητικών ερμηνειών που μοιραστήκατε μαζί μας.
Τα κρατώ μέσα μου… πολύτιμους χορηγούς της σκέψης.

Να είστε καλά.

Ανώνυμος είπε...

Αναπροσανατολισμός των εννοιών μέσα από το φίλτρο της ποίησης.Εύγε!
Άξιοι, και ο φιλοξενών και ο φιλοξενούμενος.

"Ο Παράξενος"

Σπύρος είπε...

Συμπηκνωμένες στάλες του κ.Λιακάτου ,που άμα τις σπάσεις γίνονται θάλλασα.
Σ'αυτή την θάλασσα βουτάει η σκέψη για να βγει επάνω με μιά διαμάντινη χάντρα ποιητικής αθανασίας.

Ελιά Μαϊστρα είπε...

Τό θαύμα της ποίησης...
Κι' ο ποιητής...που μπορεί να φέρει στην επιφάνεια..πράγματα απ'το βυθό της ψυχής μας που δεν θέλουμε,δεν μπορούμε,και δεν ξέρουμε,να τα δούμε!!!

Καλή σου μέρα Φαίδων

korinoskilo είπε...

οντως πολυ εντυπωσιακο και ενδιαφερον....
σ ευχαριστουμε για την ενημερωση :)))

καλο απογευμα

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Πιό κάτω,ένα από τα "απανθίσματα" από τον "Μικρό Ερμηνευτικό" του Σ.Λιακάτου.

Διάβαση αφύλαχτη,αυτή....
πίσω
από τα νυχτερινά σας βλέφαρα...
απ΄όπου μέσα από το σκοτάδι περνούν σφυρίζοντας οι πόθοι σας....
[να ξέρατε εκεί πόσοι
άνθρωποι σκοτώθηκαν]

Ο λόγος που δεν γράφω συχνά ποίηση είναι γιατί βρίσκω τόση ομορφιά στων άλλων !!
Σαν να δαγκώνω δηλαδή μιά δαγκωματιά από δεκάδες ολόγλυκα μήλα που χωρταίνω τόσο και δεν θέλω να φυτέψω την δική μου την μιλιά.
Ε λοιπόν,ο στίχος που προανέφερα του Στράτου Λιακάτου δεν με "σκότωσε" γιατί προλάβα να πηδήσω πάνω στους σφυρίζοντες πόθους και με ταξίδεψαν !!!...

Το γυρισμό δεν τον σκέπτομαι
Γιατί τα "βλεφαρα" ανοίγουν στα ταξίδια.

Οινοχόος είπε...

"στον Φαίδωνα Θεοφίλου,πεζογράφο και ποιητή-αγιογράφο της λέξης"

Αλήθεια,πόσο φτωχή θα ήταν η εκκλησία του λόγου αν δεν υπήρχαν οι ποιητές ?

Σημ.στο προηγούμενο σχόλιό μου το μιλιά με ι δεν ήτανε ορθογραφικό λάθος.Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που μηλιά και μιλιά
φυτεύονται.Πιάνει ότι έχει ρίζα.

Σας ζάλισα ,όχι μόνο με κρασί Νεμέας ,αλλά και με την πολυκουβεντία μου.
Μέχρι εδώ όμως.
Καλημέρα

Un par de neuronas... είπε...

Xeretismata apo tin Ispania. Hrtha an kai kanenas me kalese. Polu mou lipei na diabazw ellhnika biblia, stin xora nou einai adunaton na agoraseis tipota stin glossa sas...kai me tin adeia sou tha diabazw ta post sou kai se balw sta ikia mou epithimena.
Euharistw polu.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
VERONICA MARSA

Καλώς ήρθες στην παρέα μας...φιλιά από την Ελλάδα.

Ήρθα στο blog σου και με χαρά είδα το "Ο Θεός στο Καφενείο" στη λίστα αυτών που διαβάζεις.

Να είσαι καλά και "Estar bien"... καλά το γράφω;

Big Mama είπε...

ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΡΙΖΩΝΟΥ...ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΎΘΙ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ.ΣΠΥΡΟ ΜΑΣ

Μια φορά ήταν ένας βασιλιάς και είχε στο κεφάλι του ένα κερατάκι.
Το είχε πολύ κρυφό, μα πώς να το κρύψει και από τον κουρέα του;
Κάθε φορά όμως που πήγαινε να του κόψει τα μαλλιά, ο βασιλιάς τον φοβέριζε
να μην το πει σε κανένα, γιατί θα του πάρει το κεφάλι.
Άλλος κανένας δεν το ήξερε εκτός από τον κουρέα του βασιλιά.
Ο κουρέας δεν μπορούσε να βαστάξει το μυστικό, μα φοβόνταν πάλι.
Τι να κάνει; Πού να το ειπεί;

Πήγε σ’ ένα πηγάδι, έσκυψε απο πάνω και φώναξε μ’ όλη του την καρδιά:
Ο βασιλιάς έχει κερατάκι!
Ύστερα από λίγον καιρό το πηγάδι ξεράθηκε, και φύτρωσε μέσα του μια καλαμιά.
Η καλαμιά μεγάλωσε και μια μέρα πέρναγεν ένας τσοπάνης, έκοψε την καλαμιά κι έκανε μια φλογέρα και την έπαιζε.
Μα η φλογέρα έλεγε:
Μπι, μπι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι, ο βασιλιάς έχει κερατάκι!
Το άκουσεν ένας, το άκουσεν άλλος, το έμαθεν όλη η χώρα,
έφτασε και στ’ αυτιά του βασιλιά.
Στέλνει ο βασιλιάς, φωνάζει τον κουρέα.
– Πού τον είπες αυτόν το λόγο; τον ρωτάει.
Ο καημένος ο κουρέας ορκιζόταν πως δεν το είπε σε κανένα.
Μόνο μια φορά, λέει, δεν βάσταξα και πήγα και το είπα μέσα στο πηγάδι.
Φωνάζουν και τον τσοπάνη κι αυτός μαρτύρησε πως τη φλογέρα την έκαμε από ένα καλάμι που βγήκε μέσα στο πηγάδι.
Έτσι φανερώθηκε πως κάποτε ριζώνουν και τα λόγια.<>

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Βig Mama
Πολύ αξιόλογος στοχαστής και δημιουργός ο Στράτος. Συχνά αισθάνομαι την ανάγκη να περπατήσω μεσα στις σελίοδες των βιβλίων του.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Παράξενος
Πολύ ωραίος ο χαρακτηρισμός σου Παράξενε για τα δείγματα γραφής από το έργο του Στράτου Λιακάτου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Αυτά συμβαίνουν Σπυρέτο μου όταν σμίγουν οι ποιητές: Να γίνονται σχόλια σαν τα δικά σου...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ελίτσα
Έτσι είναι όπως τα λες Ελίτσα από τη Λέσβο. Και καλό είναι καμιά φορά να προστρέχουμε στην ποίηση, που γίνεται γέφυρα ανάμεσα στην ψυχή και το νου και μας κάνει να βλέπουμε τον κόσμο όπως δεν τον ξέραμε πριν.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Και μένα μου άρεσε Σπυρέτο μου το στιχούργημα που παρέθεσες.

Περιγράφεις τόσο όμορφα λέγοντας πως:

"""Ο λόγος που δεν γράφω συχνά ποίηση είναι γιατί βρίσκω τόση ομορφιά στων άλλων !!
Σαν να δαγκώνω δηλαδή μιά δαγκωματιά από δεκάδες ολόγλυκα μήλα που χωρταίνω τόσο και δεν θέλω να φυτέψω την δική μου την μιλιά.
Ε λοιπόν,ο στίχος που προανέφερα του Στράτου Λιακάτου δεν με "σκότωσε" γιατί προλάβα να πηδήσω πάνω στους σφυρίζοντες πόθους και με ταξίδεψαν !!!...

Το γυρισμό δεν τον σκέπτομαι
Γιατί τα "βλεφαρα" ανοίγουν στα ταξίδια.""

Όμως το πιο ωραίο είναι πως απαντας στη ποίηση του Λιακάτου με ένα πανέμορφο ποιητικό αντίλογο...

Κρίμα που ο Στράτος Λιακάτου δεν τα πάει καλά με την τεχνολογία για να σου απαντήσει. Διαβάζει όμως τα σχόλια και χαίρεται πολύ.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Η κουβέντα σου όχι μόνο δεν μας ζαλίζει, αλλά είναι δώρο για όλους μας. Να μιλάς, Σπύρο, να μιλάς και να φτάνεις ως το παραλήρημα αν θέλεις . Κι αυτό θα είναι ωραίο, γιατί θα είναι ποιητικό παραλήρημα. Και τι όμορφη η επισήμανσή σου για τη μιλιά και τη μιλιά που και τα δύο ριζώνουν...
Στην υγειά όλων μας Σπυρέτο

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@VERONICA MARSA
Hola Veronika
Καλώς όρισες στο Καφενείο καλή μας φίλη από την Ισπανία. Είναι χαρά ξεχωριστή να διαβάζεις τα κείμενα του ιστολογίου και να σχολιάζεις αν θέλεις, αφού τα ελληνικά σου είναι θαυμάσια. Από σήμερα είσαι θαμώνας του καφενείου μας, από όπου δεν λείπει ούτε ο Θεός...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Korinoskilo
Να 'σαι καλά, καλή μου φίλη. Εγώ σ' ευχαριστώ που μας επισκέπτεσαι.
Καλό βράδυ

Σπύρος Δαρσινός είπε...

Φαίδωνα
Δεν φεύγω.Και να θέλω να φύγω δεν μπορώ.Οταν γεμίζω την κανάτα από την κάνουλα το κρασί,μέσα στο βαρέλ,γουργουρίζει τ'όνομά μου.

BIG MAMA ,χαριτωμένη,μέσα στην παραβολικότητά της,η ιστοριούλα με το κερατάκι του βασιλιά.Ναι ,ο λόγος είναι σπόρος.Απορώ μόνο γιατί ξεράθηκε το πηγάδι,αφού τα καλάμια φυτρώνουν και στο νερό.Φαίνεται ότι και το κεφάλι του βασιλιά ήτανε άδειο και ξερό [ως σηνήθως .Γι'αυτό και μας οδήγησαν στον "αθόρυβο τρόπο του πνιγμού"

Ο Αριστοτέλης σκάλιζε μιά μέρα -με σμίλη και σκαρπέλο,ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο
Περνάει ένα παιδί και τον ρωτάει
τι σκαλίζετε εκεί ?
Και ο Αρ. χωρίς να τον κοιτάξει απάντησε;
Ψάχνω να βρω ένα άλογο.
[ο Αριστοτέλης ανακάλυψε την "μορφή ]

Βαγγέλης Πολέμης είπε...

κ Δαρσινέ έχετε έναν ανάλαφρο τρόπο να μπαίνετε σε βαθυστόχαστες έννοιες.Αναλύετε με...χειρουργική ευγένεια τις αξιόλογες ποιητικές σκέψεις του κ.Στράτου Λιακάτου.
Ωραίο το ΚΑΦΕΝΕΙΟ σας κ.Θεοφίλου

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
Βαγγέλης Πολέμης...

Δάσκαλε! Δάσκαλε! Τι εύστοχη η κουβέντα σας για τον κ. Σπύρο μας... "χειρουργική ευγένεια".
Τα είπατε όλα με δύο λέξεις.

Να είστε καλά. Εγώ δεν έχω το γλυκό του κρασί για να τρατάρω... όμως να περνάτε για...καφεδάκι και γλυκό του κουταλιού όποτε θέλετε.

Τα σέβη μου.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος