Σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία
Από το βιβλίο "Ο Τ Ρ Ο Φ Ι Μ Ο Σ" – Μυθιστόρημα
……………………..
Όμορφη μέρα. Λιακάδα.
Στα παγκάκια κάτω απ’ τους ευκάλυπτους, η ζέστη μαλάκωνε.
Σ’ ένα απ’ αυτά καθόταν η καστανομάλα, με τα μαλλιά της λαμπερά
και τη γαλάζια ρόμπα της ολοκάθαρη. Κάθισα κοντά της.
Όταν κοίταζα τα μάτια της, δεν είχα λόγο να μιλώ.
Γλύκα και γαλήνη κι εκφραστικότητα άφατη. Τα μάτια της μιλούσαν
αδιάκοπα κι έλεγαν πολλά.. Όποιος όμως προσπαθούσε να τα διαβάσει
δεν θα τα κατάφερνε, αν επεδίωκε μέσα σ’ αυτά να βρει τα γνωστά και
οικεία συναισθήματα, τις καθημερινές ανάγκες, γιατί τα μάτια της έλεγαν
άλλα, πιο μακρινά.
Ένιωθα μια ακατανίκητη έλξη να την κοιτάξω και λίγο μετά ήμουν σαν
υπνωτισμένος.
Από το βιβλίο "Ο Τ Ρ Ο Φ Ι Μ Ο Σ" – Μυθιστόρημα
……………………..
Όμορφη μέρα. Λιακάδα.
Στα παγκάκια κάτω απ’ τους ευκάλυπτους, η ζέστη μαλάκωνε.
Σ’ ένα απ’ αυτά καθόταν η καστανομάλα, με τα μαλλιά της λαμπερά
και τη γαλάζια ρόμπα της ολοκάθαρη. Κάθισα κοντά της.
Όταν κοίταζα τα μάτια της, δεν είχα λόγο να μιλώ.
Γλύκα και γαλήνη κι εκφραστικότητα άφατη. Τα μάτια της μιλούσαν
αδιάκοπα κι έλεγαν πολλά.. Όποιος όμως προσπαθούσε να τα διαβάσει
δεν θα τα κατάφερνε, αν επεδίωκε μέσα σ’ αυτά να βρει τα γνωστά και
οικεία συναισθήματα, τις καθημερινές ανάγκες, γιατί τα μάτια της έλεγαν
άλλα, πιο μακρινά.
Ένιωθα μια ακατανίκητη έλξη να την κοιτάξω και λίγο μετά ήμουν σαν
υπνωτισμένος.
.
Τα πόδια της μακριά, το δέρμα της λείο και χλωμό.
Όπως είχε λίγο ανοιχτά τα πόδια της, τρύπωσε το βλέμμα μου ανάμεσά τους
και μια παρατεταμένη ανατριχίλα με διαπέρασε για το υπέροχο μυστικό.
Τα πόδια της μακριά, το δέρμα της λείο και χλωμό.
Όπως είχε λίγο ανοιχτά τα πόδια της, τρύπωσε το βλέμμα μου ανάμεσά τους
και μια παρατεταμένη ανατριχίλα με διαπέρασε για το υπέροχο μυστικό.
.
Ο έρωτας είναι ζωγράφος. Μεταμορφώνει τα αισθήματα, τα χρώματα, τα ρίγη,
το πάθος που ζητάει διέξοδο, τον τρόπο να καταλαβαίνω τον κόσμο. Ο έρωτας
είναι αυτός που καταργεί τα όρια της πραγματικότητας και της φαντασίας και
γενικώς τα όρια. Και πρέπει ο έρωτας να είναι μυστικός. Να μην επιδεικνύεται,
να μη ξοδεύεται με λόγια στον περίγυρο. Να έχει τη μυστικότητα της συνωμοσίας
και την ιερότητα του άδηλου και του κρύφιου. Να σε βλέπουν να χαμογελάς
με αυτή τη λάμπουσα ιδιαιτερότητα και να σκέπτονται:
Το χαμόγελο αυτό δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.
Ο έρωτας είναι ζωγράφος. Μεταμορφώνει τα αισθήματα, τα χρώματα, τα ρίγη,
το πάθος που ζητάει διέξοδο, τον τρόπο να καταλαβαίνω τον κόσμο. Ο έρωτας
είναι αυτός που καταργεί τα όρια της πραγματικότητας και της φαντασίας και
γενικώς τα όρια. Και πρέπει ο έρωτας να είναι μυστικός. Να μην επιδεικνύεται,
να μη ξοδεύεται με λόγια στον περίγυρο. Να έχει τη μυστικότητα της συνωμοσίας
και την ιερότητα του άδηλου και του κρύφιου. Να σε βλέπουν να χαμογελάς
με αυτή τη λάμπουσα ιδιαιτερότητα και να σκέπτονται:
Το χαμόγελο αυτό δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.
Να χαϊδεύεις με το βλέμμα σου όλα, όσα οι άλλοι θεωρούν μεγάλα προβλήματα.
Να συλλέγεις το ρόδινο, όπου το βρίσκεις, και να τ’ απλώνεις στο στήθος σου,
για ν’ αντέχεις τα κύματα του έρωτα όταν σου κόβουν την ανάσα.
Να μαθαίνεις τη γεωγραφία του σώματος κάθε φορά, σα να είναι η πρώτη.
Να νιώθεις απειροελάχιστος βαδίζοντας στο συντροφικό σώμα, ώστε
ν’ ανακαλύπτεις κάθε λεπτομέρεια της διαδρομής, και πιο μεγάλος
απ’ ότι πράγματι είσαι, ώστε να μπορείς να προσφέρεις τα ερωτικά σου δώρα.
Θα δέχεσαι όχι μόνο την αγωνία που συσπά τα κύτταρά σου, τη θέρμη που
διακλαδίζεται στα μέλη του σώματος και σε κάνει να νιώθεις λαφρύτερος,
θα δέχεσαι όχι μόνο τη χαρά και τη λύτρωση, μα και τον πόνο του έρωτα,
που είναι απ’ όλα ο πιο αληθινός...
Πριν να σηκωθεί απ’ το παγκάκι και ν’ απομακρυνθεί με αργά βήματα,
της έπιασα το χέρι και το χάιδεψα. Μέσα από το λείο και διάφανο δέρμα
διέκρινα λίγες γαλάζιες φλεβίτσες. Κι όσο της κρατούσα το χέρι,
αισθάνθηκα ένα ρεύμα να περνάει μέσα μου σε μια διαρκή ροή.
Εκείνη, όταν σηκώθηκε, χτένισε με τα δάχτυλά της τα μαλλιά μου
και με τη χάρη του σώματός της, τρόχισε τις αισθήσεις μου.
…………………………………………….
Τηλ. 210 3806305 E mail: alexcom@otenet.gr
20 σχόλια:
Φ ανταστική
Α παράμιλλη
Ι ερή
Δ όνηση
Ω ραιότατης
Ν όησης και
Ά φατου πόθου
.......!!!!!!!!!!!!!!!.......
πιστευω πως ειναι μια τελεια περιγραφη του ερωτα!
την καλημερα μου
@Σπύρος
Σπυρέτο μου σ' ευχαριστώ για το τόσο όμορφο αυτό λεκτικό παιχνίδι, όσο και για το περιεχόμενό του.
Συγκινήθηκα με την ανάρτηση. Αν και έχω διαβάσει το θαυμάσιο αυτό βιβλίο, κάθε καινούρια μου επαφή με αυτό, μου φαίνεται σαν πρώτη! Τη "Σελίδα για τον έρωτα" θα την χαρακτήριζα ερωτικό ευαγγέλιο και το βιβλίο ταξίδι εσωτερικής ελευθερίας..
"Ο Παράξενος"
...Μα,
έτσι είναι όταν ο "Γραφιάς" είναι με Κεφαλαίο "Γ" !!!
Κάθε φορά, είναι πάντα νέα!
Από μια θαυμάσια ημέρα της Ν.Υ. ...
μ' αγάπη κι εκτίμηση,
Υιώτα
"αστοριανή" του...Long Island...!!!
Παρ’ ότι έχω νωπό στη μνήμη μου τον Τρόφιμο, διαβάζω αυτό το απόσπασμα κι αναρωτιέμαι: ο ποιητής μεταμορφώνει τον έρωτα ή ο έρωτας τον ποιητή;
Διαβάζω και ζηλεύω τις λέξεις, τις αποχρώσεις των αισθήσεων, τα ρίγη του λόγου…
Φαίδωνα, τι θαυμάσια γραφή… αποσταγμένη και μυστική.
Να είστε καλά να μας κερνάτε από τα πλούσια κοιτάσματα του λόγου σας.
Σας ευχαριστούμε.
Σε μια εποχή ξηρή,άνυδρη απο χυμούς μεγάλων συναισθημάτων,σε μια εποχή που περπατάς στους δρόμους και νιώθεις σε κάθε γωνιά την καταστολή της ανανεωτικής εξέγερσης των νέων, λόγια παρήγορα το δυνατό κείμενό σου.Είμαστε φτιαγμένοι για τέτοιους έρωτες αλλά κάπου σαν να χάσαμε το δρόμο...
@ Ο Παράξενος
Παράξενε χαίρομαι ιδιαίτερα που έχεις διαβάσει το βιβλίο, (δεν το είχες πει ποτέ)και έχεις ολοκληρωμένη άποψη γι αυτό. Σε ευχαριστώ πολύ για τους χαρακτηρισμούς. Ο δεύτερος χαρακτηρισμός σου (για το βιβλίο) είναι και ο τίτλος μιας πολύ ενδιαφέρουσας κριτικής που υπάρχει στον "Διαπολιτισμό".
@ Αστοριανή
Αν και ο κόσμος Γιώτα μου είναι γεμάτος από γραφιαδες με το Γ, κεφαλαίο, σε ευχαριστώ εγκάρδια για τη γνώμη σου σε ό,τι με αφορά.
@Big Mama
Αλλη μία θαμών του Καφενείου , που έχει διαβάσει τον "Τρόφιμο"! Έτσι μαζί με τον Σπύρο και τον Παράξενο, γίνεστε 3.
Τώρα στα σχόλιά σου, που με τιμούν:
Θα ήθελα να προσθέσω Mama, και αυτό είναι καλό να το θυμούνται όλοι οι συγγραφείς, ότι οποιαδήποτε γραφή ή ιδέα, όσο καλή κι αν είναι, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε να αναδειχθεί, αν δεν πέσει στα χέρια του αναγνώστη και μάλιστα στα χέρια του υποψιασμένου αναγνώστη. Μ' αυτό επαναφέρω το θέμα της ΙΣΟΤΙΜΙΑΣ της πνευματικής δημιουργίας και της ανάγνωσης.
@Αθηνά
Σ' αυτόν λοιπόν τον κόσμο τον άνυδρο όπως λες, στον κόσμο της ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ και των θεμάτων της που επικαλύπτουν τα πάντα, στον κόσμο της δημιουργίας των τεχνητών αναγκών στον άνθρωπο, έρχεται συχνά η "ΠΕΡΙΤΤΗ" Λογοτεχνία, να μας θυμίσει τι έχουμε χάσει, πριν να χάσουμε και την ίδια την ψυχή μας...
Το δικιο ειναι της Αθηνας.
Αλλωστε ποιος θάχε αντιρρηση πως "ειμαστε φτιαγμενοι για ερωτες", τετοιους που κι΄οι
πεντε αισθησεις μαζί να βρισκονται 'εν εγρηγορσει" και να μην επαρκουν!
Στον ερωτα που κοχλαζει και φουσκωνει, σαν το φρεσκο μουστο στο βαρελι κι΄αναλογα
με τις περιστασεις γινεται λαμπικος και πινεται "ως επιτραπεζιος" ή με τα χρονια ακριβο
παλιο κρασι, καποτε ομως μετουσιωνεται σε οξος.
Δημητρης Κεφαλιδης (Γερμανια)
@ Dimitris Kephalidis
Ο καθένας ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του, την αισθαντικότητά του και την εμπειρία του, καταθέτει την αλήθεια του, που είναι ένα κομμάτι του μεγάλου πάζλ, που λέγεται ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...
"Εκείνη όταν σηκώθηκε χτένισε με τα δάχτυλά της τα μαλλιά μου και με τη χάρη του σώματός της ,
τρόχισε τις αισθήσεις μου "
Φ.Θ.
Πρέπει να πω Φαίδωνα ότι όλος ο "ΤΡΟΦΙΜΟΣ"είναι ποίημα που παρατάχτηκε σαν πεζό .Θα μου πήτε ποιά η διαφορά όταν το έργο βγαίνει το ιδιο όμορφο
Η διαφορά ειναι οτι η ποιηση σε κάνει συνωμότη της με τον επαναστατικό
συγκεντρωτισμό της σκεπτικής έκφρασης,είναι το μουσμούλεμα των συναισθημάτων και πέρα από το τέλειωμα των λέξεων ,η αβίαστη ποιητική ώθηση να αρπάξεις το πινέλο και να βάλεις την πινελιά σου για την όμορφη συνωμοσία της δημιουργίας.
@Σπύρος
Α, ρε Σπύρο που με αφορμή τον "Τρόφιμο", φτάνεις σε σπάνιες σκέψεις και απόψεις για τη λογοτεχνία, γεμάτες ομορφιά. Η ποίηση διαχειρίζεται καλύτερα το λόγο από την πεζογραφία και είναι αλήθεια ότι ένα πεζογραφικό βιβλίο που στηρίζεται στην ποίηση, μοιάζει με συνομωτική δημιουργία που εμπλέκει στα δίχτυα της και τον αναγνώστη. Αν δεν είχες γίνει Ποιητής και επιχειρηματίας, θα μπορούσες να γίνεις κριτικός..
κ.Φαίδωνα οι αναρτήσεις σας εκτός από εξαίρετες[από κάθε άποψη] έχουν και θεματικό πλάτος που δείχνει άτομο με ανοιχτό πνεύμα και αντίληψη.Και το σπουδαιότερο είναι ότι ότι γνωρίζετε,ότι παρατηρήτε και ότι τολμάτε στις "περιηγήσεις" σας γυρίζετε πίσω και τα απωθέτετε στον
ΑΝΘΡΩΠΟ Γιατί είναι ολοφάνερο ότι η πίστη σας στον ΑΝΘΡΩΠΟ γύρεψε ,από μόνη της,το χέρι της ποίησης για να μπορεί να τον υμνήσει αλλα και για να "πελεκίσει"τα όποια γκρίφια που επιμένουν να ειναι μπροστά στην πνευματική του όραση και αφή του.
Η "ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ"
είναι μιά αόρατη κλωστή που ενώνει όλα τα συναισθήματα και όλες τις αισθήσεις με έναν τρόπο που ο έρωτας "κραυγάζει" τα συναισθήματα
υμνούνται και οι αισθήσεις αγιάζονται.
κ.Θεοφίλου ,ιστοσελίδες σαν την δική σας καλλιεργούν.
@Βαγγέλης Πολέμης
Αγαπητέ μου κ. Πολέμη οι επισημάνσεις σας είναι πολύ ενδιαφέρουσες και τιμητικές. Αν λειτουργούν έτσι τα πράγματα είναι χαρά και δική μου και όλων μας, αφού σε ό,τι γίνεται εδώ, συμμετέχουν και οι φίλοι - θαμώνες του καφενείου, που κι αυτοί πυροδοτούν με τη σκέψη τους την έμπνευση και ενεργοποιούν το πνεύμα. Σας ευχαριστώ θερμά.
κ.Θεοφίλου ,αυτό που λέτε είναι αλήθεια.Εχω προσέξει και εγώ τα ωραιότατα σχόλια.Χαίρομαι που, εσείς,κάνετε αυτή την επισήμανση.
Δεν είμαι κριτικός κειμένων για να καταθέσω άποψη και να μετρήσει.
Είμαι όμως αναγνώστρια απαιτητική.
Αυτό που εισέπραξα από τον «Τρόφιμο» εκτός από μια όλως εξαιρετικά συγκροτημένη και λεία συγγραφή, είναι:
-----Ένας αθώος κι ανήμερος ερωτισμός αναδυόμενος από τα κύτταρα των εραστών του μύθου για να σμίξει με τους χυμούς του ευκαλύπτου κι απόσταγμα να γίνει, ώσπου να καταλαγιάσει όπου ροδόχρωμο βλέφαρο
-----Μια ανέγγιχτη τρυφερότητα
-----Χρώμα, πολύ χρώμα να ζωγραφίσεις χιλιάδες όνειρα
-----Την εξέλιξη ενός μύθου που σε αιχμαλωτίζει κι εύχεσαι να μην τελειώσει.
----Ομορφιά αισθημάτων ,εικόνων, λέξεων που εναλλάσσονται παιχνιδιάρικα μέσα από πρόσωπα και καταστάσεις
----Ένα ταξίδι στην θάλασσα του έσω κόσμου του συγγραφέα . Μια θάλασσα που αλλάζει χρώματα με τις παραγγελιές του ήλιου ,της νύχτας ή της ημέρας και κυματισμούς από τις εντολές του νου και της ψυχής του που βουτάει στα βαθιά , με βουλιμία, για την αναζήτηση της αλήθειας ,και της ουσίας της Ζωής .
Ευχαριστώ για την φιλοξενία
http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com
http://lygeri.pblogs.gr
@λυγερή
Κ. Βασιλείου με αφήνετε κατάπληκτο με τις επισημάνσεις σας!!! Τι να τον κάνουμε τον κριτικό μπροστά στην ακριβή (και τιμητική για το βιβλίο μου) ουσία των επισημάνσεών σας. Συμπυκνώνετε σε ένα σχόλιο, το σύνολο σχεδόν του βιβλίου. Σας ευχαριστώ, όπως και για ότι προμηθευτήκατε, όπως κατάλαβα από το σχόλιό σας, το βιβλίο μου.
Μεγάλη αξία κ. Βασιλείου έχει η γνώμη των αναγνωστών και μάλιστα των απαιτητικών αναγνωστών και όχι η συχνά γεμάτη σκοπιμότητες, γνώμη των κριτικών. Και πάλι σας ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου