Μακαριώτατε
.
Ασφαλώς κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις είναι γνωστές, όπως του έγγαμου ιερέα πατέρα Αντώνιου με την «Κιβωτό» του, (Εδώ πάει το: Μεμονωμένες περιπτώσεις) που όπως με λύπη τους ομολογούν οι ίδιοι που αποτελούν τις εξαιρέσεις, η Εκκλησία απουσιάζει από το έργο τους, το οποίο συνεχίζεται χάρη στις χορηγίες ιδιωτών και την εθελοντική εργασία πολιτών και όχι π.χ. αγάμων ιερωμένων. Οι εξαιρέσεις αυτές όμως πιστώνονται σε συγκεκριμένους ανθρώπους με διάθεση προσφοράς και όχι (συνολικά) στην Εκκλησία της Ελλάδας. Δεν έχει βέβαια κανένας Έλληνας την ψευδαίσθηση ότι θα δει από πλευράς Εκκλησίας έργο ανάλογο της Μητέρας Τερέζας στην Ελλάδα… (και αυτή βέβαια φωτεινή εξαίρεση ήταν, αφού και η δική της εκκλησία όπως και η ορθόδοξη, θεωρούν ιεραποστολή τον...προσηλυτισμό … και μόνο κάποιοι μεμονωμένοι εργάζονται για τον συνάνθρωπο)…
.
Αντίθετα παντού στη χώρα είναι διάχυτη η αίσθηση ότι η πλειοψηφία των ιερωμένων υιοθετεί το: «Μη μου τους κύκλους τάραττε» και το: η «Σιωπή είναι χρυσός»… Σας τα αναφέρω όλα αυτά Μακαριώτατε διότι είτε θρησκευόμενοι είτε όχι, έχουμε το δικαίωμα να απαιτούμε από την Εκκλησία και τους εκπροσώπους της , να αρθούν στο ύψος του ρόλου τους και της διαρκούς προσφοράς τους στο κοινωνικό σύνολο.
.
Όταν μετά την εκλογή Σας Μακαριώτατε καταλάβατε τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, και με δεδομένη τη βαθιά εκτίμηση στην προσωπικότητά Σας, στην υψηλή Σας καλλιέργεια και μόρφωση, στο άμεμπτο ήθος Σας και το ηθικό Σας ανάστημα, πιστέψαμε ότι θα είχαμε σημαντικές αλλαγές στην Εκκλησία της Ελλάδας. Δυστυχώς, ήταν βαθιά η απογοήτευση όλων μας, όταν η Ιερά Σύνοδος ΑΘΩΩΣΕ!!!!, τον περιβόητο Παντελεήμονα Αττικής, που τα έργα και τις ημέρες του γνωρίζουν δυστυχώς και τα μικρά παιδιά…Αμέσως μετά, το πολιτικό δικαστήριο τον έκρινε ένοχο και συνεπώς έκπτωτο, αναγκάζοντας την Ιερά Σύνοδο να πάρει πίσω την απόφασή της. Αυτή ήταν και η πρώτη Σας και πιο οδυνηρή ήττα, που έδειξε ότι Είσαστε δυστυχώς όμηρος των χριστοδουλικής προέλευσης μελών της Ιεράς Συνόδου.
.
Δυστυχώς, ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού είναι ιδιαίτερα ασκημένο και εθισμένο στην υποκρισία και στη θεατρικότητα που εκπέμπουν κάποιοι ιεράρχες με βουγιουκλαρίστικο προφίλ και εθναρχικές φιλοδοξίες όπως ο μακαριστός προκάτοχός Σας του οποίου υπήρξατε και θύμα κατασυκοφάντησης πριν γίνουν οι εκλογές για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Όπως ακριβώς δηλαδή κάνουν και οι πολιτικοί. Αλλά πολιτικούς και πολιτικάντηδες έχουμε ένα σωρό. Οι Θρησκευτικοί ηγέτες όμως πρέπει να διαφέρουν εντελώς και να ξεχωρίζουν για άλλα πράγματα από αυτά που χαρακτηρίζουν τους κοσμικούς.
.
Τιμούμε τον Πατερικό και ταπεινό σας λόγο όμοιο του οποίου δεν έχουμε ξανακούσει. Δεν συγκρουσθήκατε όμως μαζί τους, (με τα μέλη της Ιεράς Συνόδου) δεν κάνατε μια δήλωση, δεν ξεκαθαρίσατε έστω στο κήρυγμά σας, ποια κατά τη γνώμη Σας ως Προκαθήμενου, πρέπει να είναι από δω και πέρα η πορεία της Εκκλησίας της Ελλάδας. Σιωπήσατε μέσα στα πλαίσια της συνταγής των εκκλησιαστικών συμβιβασμών, δηλαδή της τοποθέτησης των προβλημάτων κάτω από το χαλί. Ίσως Μακαριώτατε τα χρόνια βαραίνουν στην πλάτη Σας και η «Σύγκρουση» όπως την επαγγέλθηκε η Κεφαλή της Εκκλησίας ξεκαθαρίζοντας το Ναό του Θεού που κάποιοι μετέβαλλαν σε «Οίκο εμπορίου», να μην είναι εύκολη υπόθεση. Μα η εξέχουσα θέση την οποία κατέχετε Μακαριώτατε υπάρχει για να πραγματοποιεί τα δύσκολα, όπως και όλες οι εξέχουσες θέσεις.
.
Να αναμένουμε άραγε εκ μέρους Σας κάποια πρωτοβουλία προς την κατεύθυνση ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ Εκκλησίας και κράτους, της χρόνιας αυτής ΑΝΩΜΑΛΙΑΣ και από θρησκευτικής και από πολιτικής άποψης; Μιας ανώμαλης διαπλοκής όπου το κράτος και η Εκκλησία βρίσκονται σε μια διαρκή αλληλεξάρτηση, συναλλαγή και αλληλεπίδραση όταν θα έπρεπε ο ένας, να είναι απόλυτα αυτονομημένος από τον άλλον για να λειτουργήσει σωστά. Έχω την αίσθηση ότι κανένας Θεός δεν μπορεί πια να μας φωτίσει. Κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς με τα μέσα που διαθέτουμε…
.
Τολμήστε Μακαριώτατε ό,τι δεν τολμούν οι πολιτικοί. Τολμήστε να φέρετε στο προσκήνιο, το θέμα του χωρισμού κράτους και εκκλησίας, την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας, ώστε να συντηρείται η εκκλησία με ίδια μέσα και με τις προσφορές των πιστών, να ελαφρυνθούν οι πολίτες και να αυξήσει τα έσοδά του το κράτος ώστε να επενδύσει περισσότερα στην παιδεία και στην υγεία. Τολμήστε Μακαριώτατε και θα είμαστε δίπλα Σας. Τολμήστε και θα γυρίσετε μια καινούρια σελίδα για τη χώρα και την Εκκλησία…
Με αγάπη και τιμή
Φαίδων Θεοφίλου
Με αγάπη και τιμή
Φαίδων Θεοφίλου
14 σχόλια:
Ευαγγέλιο ... το στόμα σου Φαίδωνα !
Να'σαι καλά !
Το ύφος και το ήθος ενός ευπατρίδη κυριαρχούν σ' αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα επιστολή που διάβασα απνευστί αλλά και η προτάσεις ουσίας που θα ωφελούσαν τον τόπο: Την εκκλησία και το κράτος.
Είναι σημαντικό ότι απευθύνεσθε σε έναν αληθινά σπουδαίο Ιεράρχη που όμως είναι εγκλωβισμένος από τη συντήρηση και την οπισθοδρόμηση των μελών της Ιεράς Συνόδου, που αποτελούν και την πλειοψηφία. Έτσι έχει η κατάσταση και οι πολιτικοί μας έχουν από καιρό...τελειώσει.
Συγχαρητήρια πάντως για την έντιμη μαχητικότητά σας.
"Ο Παράξενος"
Αναρτήσεις όπως αυτή δικαιώνουν την ύπαρξη των Blogs!
Μπάμπης Πιτέλλης
@ANKYR
Σ' ευχαριστώ Αντώνη μου. Και σύ από άλλο πόστο, στοχεύεις τον ίδιο στόχο...
@ "Παράξενος"
Χαίρομαι πολύ Παράξενε, που κρατάς πραγματικά το σφυγμό του νοήματος αυτής της επιστολής. Όσο για τα καλά σου λόγια σ'ευχαριστώ γι άλλη μια φορά.
@Μπάμπης Πιτέλλης
Είναι ΚΑΤΙ, όταν ο καθένας μας έχει συναίσθηση του ρόλου του ως ΠΟΛΙΤΗΣ. Ανεξάρτητα πως θα το εκδηλώσει. Προσωπικά σας ευχαριστώ πολύ, γιατί ασφαλώς υπάρχουν πολλά ιστολόγια που δικαιώνουν όχι μόνο την ύπαρξή τους αλλά είναι και χαρά όλων μας να τα επισκεπτόμαστε.
Αγαπητέ Φαίδωνα, με χαρά μου διαβάζω την Ανοιχτή σας Επιστολή προς τον Μακαριότατο Αθηνών. Η ανάγκη χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας, γίνεται σήμερα πιο επιτακτική από ποτέ. Τόσο για την ίδια την Εκκλησία του Χριστού, όσο και για την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής, η οποία απειλείται συχνά από τις εθναρχικές τάσεις, τους λογής λογής φανατισμούς των εκκλησιαστικών παραγόντων και την αγανάκτηση του φορολογούμενου πολίτη αλλά και του πιστού που συνδράμει έστω και με το κεράκι του και απαιτεί να γίνουν τομές στην Εκκλησία για να πάψει να σκανδαλίζεται ακούγοντας για τον χορό των δισεκατομμυρίων, τις αρπαχτές και το χρηματιστηριακό φρόνημα των «αγίων».
Το ασφυκτικό αγκάλιασμα ανάμεσα στην Εκκλησία και το Κράτος επιβλήθηκε από την πολιτεία-στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου-για να εξυπηρετήσει κρατικά οφέλη και αξιοποιήθηκε στο διάβα των αιώνων από το ιερατείο σε τέτοιο βαθμό που έφτασε να ταυτίζεται η εξουσία με τον Μητροπολίτη, ο οποίος έκτοτε έγινε Δεσπότης, φόρεσε την αυτοκρατορική μήτρα και νομίζει ότι ακόμη είμαστε τουρκοκρατούμενοι.
Ο λαός καταδυναστεύθηκε και εξαπατήθηκε πολλές φορές και από τους δύο αυτούς πόλους, απόσταξε την σοφία του σε παροιμιώδεις φράσεις-ο τεμπέλης κι ο φαγάς ή δραγάτης ή παπάς-και έφτασε σήμερα, στην πλειοψηφία του, να τινάζει το ρούχο του στο άκουσμά τους.
Σκάνδαλα και ραδιουργίες έγιναν μόνιμη τροφή για τα δελτία ειδήσεων σκοτώνοντας άγρια και τις ελπίδες και την πίστη των ανθρώπων αλλά και πνίγοντας στη βρώμα τους τις ηθικές προσπάθειες και τον ανιδιοτελή αγώνα των εξαιρέσεων και των Μεμονωμένων-όπως αναφέρετε κι εσείς-περιπτώσεων.
Όσο για τους αγάμους ιερείς… αφού στην πλειοψηφία τους ακολουθούν όχι τον μοναχικό βίο αλλά τα χρυσοποίκιλτα μανίκια και την γοητεία της κάθε είδους εξουσίας, πού καιρός για τον Θεό και τον άνθρωπο;
Τα πολιτικά κόμματα, ακόμη κι εκείνα που μιλούν για τον χωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, όχι μόνο δεν έχουν το σθένος να προχωρήσουν έστω και ένα βήμα, αλλά χρησιμοποιούν το θέμα με την πλήρη αξία ενός ηχηρού συνθήματος. Στην πραγματικότητα κανείς δεν νοιάζεται…
Σαν Θεολόγος αλλά και πιστή, έχω ασχοληθεί με το θέμα όχι από δήθεν προοδευτισμό, αλλά από αγάπη προς την Εκκλησία.
Θα συμφωνήσω μαζί σας τόσο προς τους χαρακτηρισμούς στο πρόσωπο του Ιερώνυμου, όσο και την εκτίμηση της μέχρι τώρα θητείας του.
Ναι, είναι δύσκολος ο ρόλος του και όντως έχει ηττηθεί και όχι μόνο στο θέμα του πρώην Αττικής.
Όμως, προτάσεις σαν την δική σας, φωνές που υψώνονται με τέτοιο ήθος, σεβασμό και αγάπη… τέτοιες καθαρές και ξάστερες κουβέντες, πιστέψτε με, αποτελούν την σημαντικότερη ενίσχυση στο πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου και στους στόχους του, αλλά και στο πλήθος των πιστών που εντός Εκκλησίας αγωνίζονται και επιζητούν την κάθαρση και την στροφή προς την ορθόδοξη πνευματικότητα.
Δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Το αίτημα του χωρισμού το πολεμούν και οι δήθεν προοδευτικοί ιερείς-δείτε τις θέσεις του π. Γεώργιου Μεταλληνού-και οι πολιτικοί που εκμεταλλεύονται τους όποιους φανατισμούς και εθνικισμούς.
Λίγοι μιλούν… το βλέπετε. Ακόμη κι εδώ στα ιστολόγια η πρόταση σας, έτσι όπως κατατίθεται θετικά, κάνει τα ποντίκια-ένθεν κι ένθεν-να σκληρίζουν και να φεύγουν ή να κοιτούν από μακριά.
Όμως ο καθαρός λόγος σας θα ριζώσει.
ΥΓ… Συγγνώμη για το τεράστιο σχόλιο… νιώθω άσχημα που αναγκάζομαι να γράφω τόσα πολλά στις αναρτήσεις σας που αφορούν σε εκκλησιαστικά θέματα… όμως αγαπητέ Φαίδωνα, τόσο εσείς όσο και οι εξαιρετικοί σχολιαστές αυτών των αναρτήσεων, φαίνεται ξεκάθαρα ότι νοιάζεστε για την πνευματική πορεία του τόπου και της Εκκλησίας περισσότερο από αυτούς που δηλώνουν πνευματικοί ηγέτες. Στο ιστολόγιό σας λοιπόν μπορώ να μοιραστώ προβληματισμούς και αγωνίες τέτοιου είδους... και δυστυχώς μακρηγορώ.
Σας Ευχαριστώ
Ενώνω κι εγώ τη φωνή μου μαζί με του συγγραφέα, μια φωνή εκδήλωσης σεβασμού προς το θεσμό της εκκλησίας αλλά και αγάπης προς το πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου, που μας συγκίνησε όλους όταν με την ανάληψη των καθηκόντων του με βουρκωμένα μάτια ζήτησε τη δύναμη του θεού για να ανταπεξέλθει στο δύσκολο έργο του.
Ο Συγγραφέας προχωρεί ένα βήμα ακόμα πιο πέρα επισημαίνοντας τη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους κόλπους της εκκλησίας και ιδιαίτερα το ρόλο που διαδραματίζουν οι ιερωμένοι ένα ρόλο που δυστυχώς αποκλίνει από το δρόμο που χάραξε ο Χριστός.
Ο Συγγραφέας δεν είναι ισοπεδωτικός γιατί μέσα από τη σήψη που επικρατεί στους κόλπους της εκκλησίας προβάλει και τα ελάχιστα πλέον φωτεινά παραδείγματα εκείνων των ιερωμένων που διάλεξαν τον δύσκολο δρόμο, εκείνο της θυσίας και της προσφοράς προς το συνάνθρωπο.
O επίλογος μια έκκληση και μια προτροπή για μια νέα πορεία, ένα μήνυμα αισιοδοξίας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο και έχοντας την αίσθηση ότι η αλλαγή αυτή δεν είναι εύκολη υπόθεση γιατί μέσα στους κόλπους της εκκλησίας επικρατούν οι φατρίες και τα κατεστημένα, ο Συγγραφέας μας λέει το εξής εκπληκτικό :Τολμήστε Μακαριώτατε και θα είμαστε δίπλα Σας. Τολμήστε και θα γυρίσετε μια καινούρια σελίδα για τη χώρα και την Εκκλησία…
Συγχαρητήρια Φαίδωνα
Φαιδωνα.
σ΄ευχαριστω για το μεστο σου λογο. Μρ την ανοι-
χτη σου επιστολη στο Προκαθημενο τηςΕκκλησιας
της Ελλαδας, αγγιζεις ενα καιριο και καυτο θεμα.
Ο 20ος Αρχιεπισκοπος καλειται, με ευπρεπεια και ηθος, να νοικοκυρεψει "τα του οικου του". Να παρει
επιτελους θεση, εναντια στη χρονιζουσα σιωπη και
συγκαλυψη των δολοπλοκιων και της ντροπης των
λογης ιερωμενων, που νοσταλγουν "θεια τη χαριτι
και εις αει" να ζουν ανεξελεγκτοι, "εντος κλειστου συστηματος".
Στον 21ο αιωνα, ηρθε το πληρωμα του χρονου για
ωριμες και αναγκαιες αλλαγες. Καιρος να αυτο-
περιοριστει η Εκκλησια μας στη θρησκευτικη της
αποστολη και το πνευματικο της ρολο.
Διπλα Σας Μακαριωτατε!
Δημητρης Κεφαλιδης
@Dimitris Kephalidis
Σ'ευχατριστώ κι εγώ Δημήτρη για τη συμμετοχή και τις καίριες θέσεις σου.
@INTZIRTZIS PANAGIOTIS
Χαίρομαι Παναγιώτη για τη ξεκάθαρη αποτύπωση της αποψής σου αφού γνωρίζεις το θέμα και φαίνεται πως σ' έχει και σένα απασχολήσει.Μου κάνει όμως εντύπωση ότι ενώ πέρασαν από την ανάρτηση τόσοι και τόσοι θεολόγοι, μόνο μία, και μάλιστα γυναίκα, θεολόγος είπε με ευθύτητα τη γνώμη της...Ακόμα: Κι αυτοί που δεν γνωρίζουν το θέμα μπορούν να γράψουν και να ρωτήσουν για να το κατανοήσουν καλύτερα.Και οι άλλοι που δεν θέλουν να κάνουν σχόλιο συγκεκριμένο, θα μπορούσαν να γράψουν απλά: "Είμαι εδώ παρών και διαφωνώ ή συμφωνώ" με την ανάρτησή σας. Τόσο απλά. Φαίνεται όμως πως οι πολλοί αποφεύγουν τα θέματα που έχουν μια ξεχωριστή σημασία...
KAΛΟΙ ΜΟΥ ΦΙΛΟΙ από την Αμερική!
Σας έχασα. Τί γίνατε; Πολύ αισθητή η απουσία σας. Μήπως το θέμα που ανάρτησα ήταν ακατάλληλο; Μα η ύπαρξη του ιστολογίου στηρίζεται κατά το ήμισυ στη διαφωνία και το υπόλοιπο στη συμφωνία και στη συμπλήρωση του θέματος. Άντε στην υγειά σας το ούζο με παγάκια...
Φαίδων,
Ας ελπίσουμε ότι κάτι καλό θα φέρει αυτή η ειλικρινής προσπάθειά σου. Αλλά, δε νομίζω να υπάρξει ειλικρινή ανταπόκριση από άτομα που ο προγραμματισμός της επιβολής τους είναι η υποβάθμιση της γνώσης, της εμπειρίας και του στοχασμού για τη ζωή.
Νάσαι καλά,
Νίκος Λιψάνος, Manhattan
P.S. Sorry for the delay - we've been away.
@Nικος Λιψάνος
Νίκο μου ανεξάρτητα από το αν θα φέρει αποτέλεσμα ο λόγος ή η πράξη μας, είναι σημαντικό να καταθέτουμε τις θέσεις και τις προτάσεις που πιστεύουμε ότι είναι σημαντικές...
Δημοσίευση σχολίου