Του Φαίδωνα Θεοφίλου
Το μεγάλο θέμα αυτών των εκλογών, είναι η αποχή ρεκόρ, όπου σχεδόν ο ένας στους δύο δεν ψήφισε!!! Προσωπική μου άποψη είναι πως δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για τον πολίτη που δεν ψηφίζει.
Το μεγάλο θέμα αυτών των εκλογών, είναι η αποχή ρεκόρ, όπου σχεδόν ο ένας στους δύο δεν ψήφισε!!! Προσωπική μου άποψη είναι πως δεν υπάρχει καμία απολύτως δικαιολογία για τον πολίτη που δεν ψηφίζει.
.
Είναι αγανακτισμένος με τα εντός της βουλής κόμματα;
Έχει δυνατότητα επιλογής μεταξύ 35 κομμάτων.
Δεν θέλει κανένα από αυτά επειδή του λείπει το υπ ’αριθμόν 36 κόμμα…;
Ας ψηφίσει λευκό.
Ποια είναι διαφορά μεταξύ λευκού και αποχής;
Το λευκό είναι η μαχητική δια της συμμετοχής απόρριψη των κομμάτων που απογοήτευσαν. Η αποχή, είναι ένδειξη αδιαφορίας, χαζοχαρουμενιάς έως και αγανάκτησης που εκδηλώνεται με λάθος τρόπο.
.
Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σε μια κοινωνία όπου ωφελούνται και βλάπτονται, σε μια κοινωνία όπου διαμορφώνεται το μέλλον των παρόντων αλλά και των επερχόμενων γενεών, πως είναι δυνατόν να υπάρχουν πολίτες που δεν συμμετέχουν στη διαμόρφωση όσων τους αφορούν, ούτε καν ψηφίζοντας; Η μόνη δικαιολογία που μπορεί να υπάρξει για αποχή στις εκλογές αλλά και για γενικότερη αποχή, αφορά στους καλόγερους των μοναστηριών και στους ασκητές.
.
Συχνά κάποιοι προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι: και που θα ψηφίσεις δεν αλλάζει τίποτα…Αν το κάνουμε όλοι αυτό διευκολύνουμε την πολιτική ανωμαλία και γενικώς την ανωμαλία…Σε μια δημοκρατία ο πιο ισχυρός πόλος είναι ο λαός. Ο άλλος πόλος είναι οι πολιτικοί που εκλέγει. Αν οι εκλεγμένοι πολιτικοί υποβαθμίζουν τη δημοκρατία, ας μην την αποτελειώσουμε εμείς με την αποχή μας. Εγκαταλείποντας δηλαδή το ρόλο του ισχυρού πόλου της δημοκρατίας.
Συχνά κάποιοι προσπαθούν να περάσουν το μήνυμα ότι: και που θα ψηφίσεις δεν αλλάζει τίποτα…Αν το κάνουμε όλοι αυτό διευκολύνουμε την πολιτική ανωμαλία και γενικώς την ανωμαλία…Σε μια δημοκρατία ο πιο ισχυρός πόλος είναι ο λαός. Ο άλλος πόλος είναι οι πολιτικοί που εκλέγει. Αν οι εκλεγμένοι πολιτικοί υποβαθμίζουν τη δημοκρατία, ας μην την αποτελειώσουμε εμείς με την αποχή μας. Εγκαταλείποντας δηλαδή το ρόλο του ισχυρού πόλου της δημοκρατίας.
.
Μόνο αν συμμετέχουμε όλοι, θα γίνουμε κυρίαρχος λαός. Μόνο τότε θα καθορίζουμε καλύτερα το μέλλον μας. Η αποχή, είναι ρωγμή στο σώμα της Δημοκρατίας από την οποία μπορούν να επωφεληθούν μόνο η ακροδεξιά και η πολιτική Μαφία.
.
Είναι καλύτερα να φέρουμε ένα καινούριο κόμμα στη βουλή που θα «ενοχλήσει» όσα κόμματα συνήθισαν να παίζουν μόνα τους το παιχνίδι της εξουσίας, παρά να απέχουμε της ψηφοφορίας και να τους αποθρασύνουμε.
.
Η συμμετοχή των πολιτών, πρέπει να δώσει το μήνυμα της ανασφάλειας στα κόμματα.
Ότι δηλαδή σήμερα είναι, αύριο δεν είναι.
Όχι να τους διευκολύνουμε με την αποχή μας, να έχουν μόνιμο στασίδι στη βουλή.
Αλλά συνήθως εκείνοι που δεν ψηφίζουν, έχουν και το μεγαλύτερο στόμα,
κρίνοντας τους πάντες και τα πάντα…
.
Είναι καιρός να πάψουμε να εξωραΐζουμε την αποχή των «αγανακτισμένων»και να τους χαϊδεύουμε τα αυτιά για να αρέσουμε, όπως κάνουν κάποιοι διασκεδαστές που το παίζουν «συνείδηση» της κοινωνίας αλλά προτρέπουν τους πολίτες στην αποχή από τις εκλογές!!! Το δράμα των διασκεδαστών μας είναι, πως δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν, ότι δεν διαφέρουν από αυτούς που σατιρίζουν….
.
Όσο για τους πολίτες, έχουν κι αυτοί ευθύνες για την κατάντια της χώρας και όχι μόνο οι πολιτικοί που εκλέγουν…
Όσο για τους πολίτες, έχουν κι αυτοί ευθύνες για την κατάντια της χώρας και όχι μόνο οι πολιτικοί που εκλέγουν…
20 σχόλια:
Φαίδωνα, Καλημέρα…
Το άρθρο σας, διότι περί άρθρου πρόκειται, θέτει σοβαρότατους και βαθύτατους προβληματισμούς. Μάλιστα ξεπερνά την ανόητη οπτική των κομμάτων που προσπαθούν να εκτιμήσουν το φαινόμενο της αποχής από την σκοπιά των συμφερόντων τους και κοιτάζει το ζήτημα από την πλευρά της «πόλης» και του πολίτη.
Να πω κατ’ αρχήν ότι συμφωνώ συνολικά με την άποψή σας. Η αποχή δεν είναι δικαίωμα, εκχωρεί δικαιώματα στο φανατισμό και στα λογής λογής συμφέροντα και μάλιστα τα εκχωρεί με τον πιο οδυνηρό τρόπο, δια της αδιαφορίας. Αν δεν έχω δώσει δια της ψήφου μου την εμπιστοσύνη μου σε ένα κόμμα, πώς θα την άρω αν με απογοητεύσει; Πώς θα κλονίσω την βεβαιότητα ή θα επιβραβεύσω την πολιτική πρακτική; Κυρίως πώς θα αξιοποιήσω προς όφελος της «πόλης» το δικαίωμά μου; Πώς δηλαδή θα έχω μόνιμα το χέρι στο χαλί που πατούν οι πολιτικοί άρχοντες ασκώντας διαρκή έλεγχο;
Η ανασφάλεια των κομμάτων, που αναφέρετε, μου θύμισε συνειρμικά τον εξοστρακισμό στην αρχαία Αθήνα… εμείς οι σύγχρονοι όχι μόνο παραχωρήσαμε στους πολιτικούς ισόβιο στασίδι στη βουλή αλλά και κληρονομικό… αποδυναμώνοντας έτσι τον ισχυρό πόλο από το δικαίωμα και τη δυνατότητα να καθορίζει τα πράγματα. Ακόμη, ενώ δια της αποχής δηλώνουμε δήθεν αγανακτισμένοι «όλοι ίδιοι είναι», δεν δημιουργούμε τους αναγκαστικούς συσχετισμούς που θα οδηγήσουν σε πολιτική ζύμωση και στην εμφάνιση του «άλλου» κομματικού φορέα ή στην εξαφάνιση των υπαρχόντων.
Έχουμε δει να συμβαίνουν αυτά στη χώρα μας, πολύ πρόσφατα, στα μεταπολιτευτικά χρόνια, όταν τα κόμματα δεν ήταν μόδα και η σάτιρα «χτυπούσε» τις κεφαλές και όχι τους τελειωμένους του συστήματος.
Θα επανέλθω… νομίζω η ανάρτησή σας «ανοίγει θέμα».
Προς το παρόν, τα σέβη μου.
Διαβάζοντας την καινούρια ανάρτηση στο Blog του φίλου μας Φαίδωνα σχετικά με το απαράδεκτο της αποχής από την ψήφο, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι τίποτε περισσότερο από όσα είπε δεν υπάρχει που να εκφράζει με τόσο απόλυτη ακρίβεια και τις δικές μου απόψεις. Είμαι απολύτως σύμφωνος! Και, επειδή σε κάθε ανάλογη περίπτωση θέματος προς συζήτηση, ο νους μου τρέχει πάντοτε στους αρχαίους και στον τρόπο που εκείνοι αντιμετώπιζαν παρόμοια θέματα, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι, για το λίκνον της δημοκρατίας, την αρχαία Αθήνα, η μη συμμετοχή στα κοινά ήταν καθαρό ΟΝΕΙΔΟΣ! Ο πολίτης είχε απαράγραπτες υποχρεώσεις και καθήκοντα, ένα από τα οποία ήταν η ψήφος βέβαια και η συμμετοχή στην καθημερινή πολιτική ζωή : η κλήρωση για τα δημόσια αξιώματα, η ψήφος για τα καίρια προβλήματα της δημοκρατίας, αλλά και η πρόθυμη αποδοχή του καθήκοντος του χορηγού, που ήταν απόλυτα τιμητική για τον χορηγό, ήταν υποχρεώσεις του πολίτη που δεν συζητούνταν! Τα είπε ο Φαίδωνας, τα επαναλαμβάνω κι εγώ με άλλα λόγια : Είναι δυνατόν να λες ότι είσαι ευρωπαϊστής (ή και αντι-ευρωπαϊστής) και να αγνοείς τις εκλογές για την Ευρώπη; Είναι δυνατόν να είσαι πολίτης αυτού του κράτους, να νέμεσαι τα όποια αγαθά (πολλά, λίγα ή και ... αδιόρατα δια γυμνού οφθαλμού) αυτό προσφέρει, να έχεις όλο το δικαίωμα να περνάς την εκάστοτε κυβέρνηση του κράτους σου "γενιές δεκατέσσερις" για τις παραλείψεις της, τα τερατώδη ή και ήσσονος σημασίας λάθη της, για τις φοβερές ολιγωρίες και καθυστερήσεις της, για τα απαράδεκτα ολισθήματά της, όλα τέλος πάντως εκείνα τα σφάλματα που εσύ νομίζεις ότι έκανε, εκθέτοντάς την τοπικώς αλλά και διεθνώς (και πολύ καλά κάνεις και επικρίνεις, αυτό είναι το καθήκον του δημοκράτη μιας πολιτισμένης και ελεύθερης κοινωνίας, δεν είναι το άβουλο χειροκρότημα), και όταν έλθει η ώρα να εκδηλώσεις με έργα την αποδοκιμασία σου (ή και την επιδοκιμασία σου βέβαια, αν νομίζεις ότι όλα πήγαν καλά, ή, έστω, σχετικά καλά), τότε να "δραπετεύεις" για μπάνια στις παραλίες του τόπου σου; Αν αυτό δεν είναι δείγμα ύψιστης ανευθυνότητας, τότε τι άλλο είναι; Έχεις τη γνώμη ότι τίποτε δεν αλλάζει είτε πας είτε δεν πας να ψηφίσεις; Τότε κατά τι διαφοροποιείσαι από τον όποιο συνταγματάρχη θα πιστέψει και θα διακηρύξει ότι η δημοκρατία είναι άχρηστη και επιζήμια για τη χώρα σου, στηριζόμενος, πλην των άλλων, και στον ογκώδη αριθμό μιας αποχής από την κάλπη; Ξεχνώντας βέβαια εκείνος και όσοι τον διευκολύνουν μη ψηφίζοντας, ή σκοπίμως παραλείποντας, αυτό το αμίμητο που ελέχθη "πολύ κακό πολίτευμα η δημοκρατία - όλα όμως τα άλλα είναι πολύ χειρότερα!" Πώς θα πολεμήσουμε τις φανερές ελλείψεις, τις απαράδεκτες παραλείψεις, τους κακούς και αναίσχυντους πολιτικούς, την επαίσχυντη πολιτική, τους καιροσκόπους και εκμεταλλευτές του πολιτεύματός μας, αν, στη μόνη περίπτωση που έχουμε τη δυνατότητα να εκφράσουμε την άποψή μας, μας διακατέχει αφάνταστη, και ασφαλώς απεχθής, ατολμία και αδιαφορία; Και πώς μπορούμε να κρίνουμε και να επικρίνουμε όσα ακούμε από την τηλεόραση το βράδυ των εκλογών, όταν εμείς την ημέρα εκείνη λιποτακτήσαμε; Ρίψασπις δεν είναι μόνο εκείνος που πετάει την ασπίδα του και τρέπεται σε φυγή την ώρα της μάχης, αλλά και αυτός που ολιγωρεί, αδιαφορεί και "σνομπάρει" τα καθήκοντά του ως πολίτη. Και μην μου πείτε ότι αυτό το κάνει επειδή σε ώρες ειρήνης δεν υπάρχει μάχη, και άρα οι συγκρίσεις είναι άστοχες, γιατί σ' αυτή την κοινωνία που ζούμε, αλλά και σε όποια άλλη αν ζούσαμε, η μάχη είναι καθημερινή και αέναη. Τότε μόνο θα δικαιούμαστε να κρίνουμε και να επικρίνουμε (δίκαια ή άδικα, δεν έχει σημασία) και να εκφράζουμε τις γνώμες μας, όποιες κι αν είναι αυτές. Τι να πω, φίλοι μου, δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία!
Συμφωνώ απολύτως μαζί σου, Φαίδωνα.
Αυτές τις μέρες βρήκα στο διαδίκτυο αυτό:
Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου.
Πλάτων, 427-347 π.Χ., Φιλόσοφος
Καλά να είσαιπάντα
Φαίδωνα καλημέρα,
Συμφωνώ με την άποψή σου και με τα σχετικά σχόλια και να προσθέσω ότι οι μη ασχολού μενοι μετα πολιτικά αποκαλούντο στην αρχαιότητα υποτιμητικά "ΙΔΙΩΤΕΣ" λέξη από την οποία προήλθαν αντίστοιχες λέξεις σε άλλες γλώσσες.
να είσαι καλά
Αντώνης Παπαντωνίου
@Big Mama
Σ' ευχαριστώ Mama για το όσα σημαντικά επισημαίνεις που φωτίζουν κι άλλες πτυχές τού θέματος. Χαίρομαι να βλέπω μέσω των σχολίων όλες τις διαστάσεις του θέματος και κυρίως αυτές που δεν ανέφερα.
@Νίκος Πετρόχειλος
Νίκο μου αυτή η αναδρομή που κάνεις πάνω στο θέμα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, δείχνει την διαχρονική αξία της συμμετοχής στα κοινά. Έτσι λοιπόν, ως Δασκαλος αλλά και ως έντιμος πολίτης του σήμερα, ακούγεσαι σαν ένα είδος "κοινωνικής συνείδησης"
@Φωτεινή
Πολύ όμορφο το διαμαντάκι τού Πλάτωνα που μοιράστηκες μαζί μας Φωτεινή, που τα λέει σχεδόν όλα.
Να 'σαι καλά
@Αntonis
Ποιος να το έλεγε Αντώνη μου ότι μετά από δεκαετίες συνύπαρξης στην πολιτική αεροπορία, ότι θα βρισκόμασταν στο "Καφενείο" που κάθεται ο Θεός...
Χαίρομαι που συμφωνείς με το αναρτημένο θέμα και η αναφορά σου στους ΙΔΙΩΤΕΣ απ' όπου προέρχεται (αν δεν απατώμαι) και η αγγλική λέξη IDIOT=Ηλίθιος είναι ενδεικτική ότι ο μη συμμετέχων στα κοινά καταδικάδεται διαχρονικά, εκτός από κάποιους Ελληνοβαλκάνιους πολιτικούς και διασκεδαστές...
Φαίδωνα
Θα συμφωνήσω με την γενική αρχή ότι το μόνο, έστω και περιορισμένης ισχύος, όπλο που διαθέτει σήμερα ο πολίτης στην Ελλάδα είναι η ψήφος του. Δεν συμφωνώ και εγώ με την απεμπόλιση του, γι'αυτό και μετά από μεγάλο προβληματισμό ψήφισα.
Εξ άλλου ψηφίζω ανελλιπώς απο το 1968.
Θα διαφωνήσω όμως με την απαξίωση που δίνεις στην συνειδητή αποχή για τους παρακάτω λόγους:
-Το λευκό μέχρι σήμερα προσμετράται με το άκυρο και ουδέποτε ερμηνεύτηκε σα διαμαρτυρία ή απόγνωση.
-Γνωρίζεις πολύ καλά ότι αν κάποιος που δεν επιθυμούσε να ψηφίσει ένα απο τα 5 κόμματα που εισήλθαν στη Βουλή, και μπορώ να σου απαριθμήσω δεκάδες λόγους που είχε να το κάνει για κάθε κόμμα, θα έπρεπε να ψηφίσει χαβαλέ ή γελοιότητα. Το μοναδικό μικρό σοβαρό κόμμα που υπήρχε "πάτωσε".
Δεν πιστεύω ότι η γελοιοποίηση της ψήφου είναι καλύτερη απο την αποχή.
-Είναι η πρώτη φορά που η συνειδητή αποχή ταρακούνησε το πολιτικό "κατεστημένο" που προσπάθησε ή να την υποβαθμίσει με τη θεωρία της ξαπλώστρας ή να την οικοιοποιηθεί κομματικά σύμφωνα με τις δικές του ανόητες ερμηνείες.
-Όταν ένας πολίτης πιστεύει ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και οι παρατρεχάμενοί τους είναι "ανθρωπάκια" και ανίκανοι για τη διακυβέρνηση της χώρας ενώ οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα, γιατί το λευκό ή το μικρό κόμμα είναι πιο αποτελεσματικό απο την αποχή.
-Πολλοί γνωστοί μου, συνειδητοί και ενεργοί πολίτες, με σημαντική αφιλοκερδή παρουσία στα κοινά,επέλεξαν συνειδητά την αποχή. Είναι αυτοί που δεν θέλει ο κ. Πάγκαλος να έχει ψηφοφόρους και χάνουν το δικαίωμα της περαιτέρω κριτικής του πολιτικού συστήματος.
-ΟΙ διάφοροι "όψιμοι" αναλυτές ή διασκεδαστές που προτρέπουν ή συνηγορούν με την αποχή δεν έχουν καμιά σχέση με τις πολιτικές επιλογές συνειδητών πολιτών.
Πιές ένα ουζάκι και για μάς στον Μόλυβο.
Μιχάλης Βασίλας
Φαίδωνα Καλησπέρα…
Αυτό που παρέλειψα να αναφέρω, είναι ότι η τοποθέτησή σας σπάνια συναντιέται στις μέρες μας. Οι άνθρωποι μιλούν ανοιχτά για όλα, αλλά ποτέ δεν καταμερίζουν ευθύνες συγκεκριμένες και σαφείς σε πολιτικούς, σε πολίτες και-κυρίως-σε διασκεδαστές.
Διατυπώνετε τα πράγματα όπως τους πρέπει «ορθοτομών τον λόγον της αληθείας»… Δανείζομαι μια φράση από την λειτουργική ζωή και την Εκκλησία, για να πω ότι έτσι θα έπρεπε να είναι και ο λόγος της μαχόμενης δημοσιογραφίας, λειτουργικός. Αντ’ αυτών το κάνετε εσείς, υπηρετώντας την «πόλη» με την ύψιστη ιδιότητα του δημιουργού και την ευθύνη του πολίτη.
Πολύ χαίρομαι που έχω την ευκαιρία να κοινωνώ με τις απόψεις σας.
Να είστε καλά
@Μιχάλης Βασίλας
ΜΕΡΟΣ 1ο
Να απαντήσω Μιχάλη μου, όσο μπορώ, σε όσα ενδιαφέροντα καταθέτεις στο σχόλιό σου. Απαντώ σε δύο σχόλια γιατί δεν το δέχεται ένα μεγάλο σχόλιο. Μέρος 1ο και μέρος 2ο οι απαντήσειος μου.
Γράφεις λοιπόν:
"Θα διαφωνήσω όμως με την απαξίωση που δίνεις στην συνειδητή αποχή για τους παρακάτω λόγους:
-Το λευκό μέχρι σήμερα προσμετράται με το άκυρο και ουδέποτε ερμηνεύτηκε σα διαμαρτυρία ή απόγνωση.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Δεν ερμηνεύτηκε ακόμα έτσι όπως λες, διότι δεν ξεπέρασε μέχρι τώρα τα όρια του αποδεκτού. Αν έφθανε στα όρια της αποχής των τωρινών εκλογών, τότε θα κουνιόταν συθέμελα το πολιτικό σύστημα, διότι θα σήμαινε "Συμμετέχω" στην εκλογική διαδικασία και σας απορρίπτω". Ενώ τώρα αυτοί που απείχαν συνειδητά, χωνεύτηκαν από τους απολιτικούς, τους αδιάφορους και τους λάτρεις της παραλίας και του αντιηλιακού..που είναι και η πλειοψηφία, γιατί μη μου πεις ότι αυτοί που δεν ψηφίζουν είναι υπεύθυνοι πολίτες..
Γράφεις:
-Γνωρίζεις πολύ καλά ότι αν κάποιος που δεν επιθυμούσε να ψηφίσει ένα απο τα 5 κόμματα που εισήλθαν στη Βουλή, και μπορώ να σου απαριθμήσω δεκάδες λόγους που είχε να το κάνει για κάθε κόμμα, θα έπρεπε να ψηφίσει χαβαλέ ή γελοιότητα. Το μοναδικό μικρό σοβαρό κόμμα που υπήρχε "πάτωσε".
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ακόμα κι αν δεχθώ ότι από τα 35 κόμματα που συμμετείχαν στις εκλογές μόνο 1 ήταν αξιόλογο και πάτωσε όπως λες, ξέρεις που οφείλεται; Στην αποχή. Που αν ήταν συμμετοχή, το αξιόλογο αυτό κόμμα που λες θα είχε εκλεγεί.Συνεπώς υπήρχε εναλλακτική λύση, εκτός από την παρορμητική αντίδραση των Ελλήνων ή και την αδιαφορία τους ότι άλλα "κορόιδα" θα πάνε να ψηφίσουν και γι αυτούς...
Γράφεις:
Δεν πιστεύω ότι η γελοιοποίηση της ψήφου είναι καλύτερη απο την αποχή.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ούτε κι εγώ το πιστεύω. Όμως αν γελοιοποίηση της ψήφου εννοείς την εκλογή π.χ. μιας Τσιτσιολίνας, αυτό οφείλεται σε πολιτική ανωριμότητα, που επιβεβαιώνει την ανάγκη της συμμετοχής στα κοινά και στη συστηματική συμμετοχή στις εκλογές, για να μην υπάρχει γελοιοποίηση της ψήφου.
Γράφεις:
-Είναι η πρώτη φορά που η συνειδητή αποχή ταρακούνησε το πολιτικό "κατεστημένο" που προσπάθησε ή να την υποβαθμίσει με τη θεωρία της ξαπλώστρας ή να την οικοιοποιηθεί κομματικά σύμφωνα με τις δικές του ανόητες ερμηνείες.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Το κάθε κόμμα, δεν ταρακουνήθηκε επειδή αμφισβητήθηκε η κοινοβουλευτική δημοκρατία αλλά επειδή διαπίστωσε πως οι δικοί του ψηφοφόροι δεν το ψήφισαν παρά το ότι παραμένουν στο μαντρί των κομμάτων τους. (Αλλιώς θα ψήφιζαν άλλο κόμμα).
Γράφεις:
-Όταν ένας πολίτης πιστεύει ότι όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και οι παρατρεχάμενοί τους είναι "ανθρωπάκια" και ανίκανοι για τη διακυβέρνηση της χώρας ενώ οι ίδιοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα, γιατί το λευκό ή το μικρό κόμμα είναι πιο αποτελεσματικό απο την αποχή.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Όσον αφορά στο δεν καταλαβαίνουν τίποτα (οι πολίτες) δεν σημαίνει ότι επειδή δεν καταλαβαίνουν τώρα, πρέπει και να μη καταλάβουν ποτέ. Για το λευκό το είπαμε: Είναι η μαχητική συμμετοχή της απόρριψης εκείνων που δεν μας κάνουν και δεν μπορούμε να τους κατατάξουμε στους θιασώτες της ξαπλώστρας, αφού συμμετέχουν στις εκλογές. Όσο για την ψήφιση και την εκλογή του μικρού κόμματος στη βουλή, γράφω στην ανάρτησή μου, ότι έτσι ο πολίτης δημιουργεί την ευεργετική (για τους πολίτες) ανασφάλεια στα κόμματα, ότι δηλαδή σήμερα είναι και αύριο δεν είναι.
Για τον Μιχάλη Βασίλα Μερος 2ο
Γράφεις:
-Πολλοί γνωστοί μου, συνειδητοί και ενεργοί πολίτες, με σημαντική αφιλοκερδή παρουσία στα κοινά,επέλεξαν συνειδητά την αποχή. Είναι αυτοί που δεν θέλει ο κ. Πάγκαλος να έχει ψηφοφόρους και χάνουν το δικαίωμα της περαιτέρω κριτικής του πολιτικού συστήματος.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΔΕν αμφιβάλλω ότι οι γνωστοί σου είναι συνειδητοί και ενεργοί πολίτες. Αυτή τη φορά όμως Μιχάλη μου αντέδρασαν λάθος. Θα μπορούσαν ίσως να ψηφίσουν λευκό για τους λόγους που προανέφερα ή το αξιόλογο κόμμα που πάτωσε και ανέφερες εσύ. Δυστυχώς οι Έλληνες είναι προσκολλημένοι στην αναγνωρισιμότητα και στα τζάκια και στα ονόματα άνευ περιεχομένου και μάλιστα με φανατισμό και ακλόνητη σταθερότητα, ενώ η δημοκρατία μας δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να φύγουν όλοι αυτοί που γνωρίζουμε και να έρθουν καινούριοι.
Και κάτι ακόμα Μιχάλη: Μην προσπαθούμε να ωραιοποιήσουμε την αποχή που διαχρονικά μέσω της ιστορίας μέχρι σήμερα έχει καταδικαστεί. Το ότι οι πολιτικοί είναι ανίκανοι, σημαίνει ότι πρέπει να τους ακολουθήσουμε στην πτώση τους αδιαφορώντας;; Μη φτάσουμε στο σημείο να θεωρήσουμε μόδα και "life style" την αποχή και μπασκλασαρία την συμμετοχή της ψήφου, γιατί τότε θα έχει επιβληθεί η """κουλτούρα της ξαπλώστρας". Δηλαδή αφού είναι σωστή η αποχή κατά τη γνώμη σου και ταρακούνησε τα κόμματα, να τους ακολουθήσουμε όλοι τώρα στις εθνικές εκλογές μη ψηφίζοντας και "γαία πυρί μειχθήτω";
Όσο για τον Πάγκαλο, την ώρα που οι άλλοι πολιτικοί χαϊδεύουν και καλοπιάνουν τους πολίτες της αποχής, ο Πάγκαλος τους τα πετάει στα μούτρα όσα έχει να πει. Χρειαζόμαστε πολιτικούς που να μας λένε την αλήθεια κι ας μας κακοφαίνεται
Γράφεις:
-ΟΙ διάφοροι "όψιμοι" αναλυτές ή διασκεδαστές που προτρέπουν ή συνηγορούν με την αποχή δεν έχουν καμιά σχέση με τις πολιτικές επιλογές συνειδητών πολιτών.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Αν συνειδητοί πολίτες είναι εκείνοι που ψηφίζουν και ξέρουν τι ψηφίζουν ναι, έχεις δίκιο. Αλλά Η πλειοψηφία είναι ο χαβαλές που εκστασιάζεται με τις εξυπναδίτσες χωρίς κόστος, που δημιουργούν έναν άλλον χαβαλέ. Επηρεάζονται άμεσα. Ακόμα και εκείνοι οι συνειδητοί πολίτες που αποφάσισαν (κακώς) να απέχουν από τις εκλογές, ενίσχυσαν την απόφασή τους να μην ψηφίσουν εξ' αιτίας των διασκεδαστών και των συναφών επωφελησιών...
Φαίδωνα
Διάβασα με προσοχή την αναλυτική απάντησή σου στο σχόλιό μου και χάρηκα ιδιαίτερα.
Εξακολουθώ να πιστεύω όμως, ότι κάθε συνειδητός πολίτης έχει αναφαίρετο το δικαίωμα επιλογής της αντίδρασής του και ανεξάρτητα με τον πού τον κατατάσσει ο ...Πάγκαλος.
Κάνω μια διόρθωση:όταν γράφω "χωρίς οι ίδιοι να καταλαβαίνουν τίποτα" αναφέρομαι αποκλειστικά στους πολιτικούς.
Τέλος θα σταθώ και θα κλείσω με την πρότασή σου "..είναι ανάγκη να φύγουν όλοι και να έλθουν νέοι...". Αυτό ακριβώς είναι το ζητούμενο και για μένα. Να κυβερνήσουν τον δύσμοιρο αυτό τόπο άνθρωποι ικανοί και ρεαλιστές και όχι μέτριότητες με συνθήματα και ψευτιές ή μόνο με κληρονομικό δικαίωμα.
Δεν έχω όμως ακόμα πειστική απάντηση για το πώς θα το επιτύχουμε.
Μιχάλης Βασίλας
@Μιχάλης Βασίλας
Μιχάλη μου ένα τελευταίο για την ενδιαφέρουσα συζήτησή μας:
Λες:
Εξακολουθώ να πιστεύω όμως, ότι κάθε συνειδητός πολίτης έχει αναφαίρετο το δικαίωμα επιλογής της αντίδρασής του και ανεξάρτητα με τον πού τον κατατάσσει ο ...Πάγκαλος.
Απαντώ:
Ασφαλώς και ο κάθε συνειδητός πολίτης έχει αναφαίρετο το δικαίωμα της επιλογής της αντίδρασής του. Μόνο που αν επιλέξει την αποχή, (ως επίσης έχει δικαίωμα) δεν θα είναι πια συνειδητός πολίτης ... Ο καθένας μας έχει το διαίωμα ακόμα και να επιλέξει να είναι ηλίθιος...
Για τον Πάγκαλο: Ακόμα και αν δεν μιλούσε, θα ίσχυαν όλα όσα είπε. Απλά τόλμησε να πει όσα όλοι σκέπτονται αλλά δεν τα λένε για να τάχουν καλά με όλους. Για να μη γίνουν δυσάρεστοι. Όσοι λοιπόν απείχαν από την ψηφοφορία , αν ψηφίσουν στις βουλευτικές εκλογές, δεν έχουν παρά να μαυρίσουν τον Πάγκαλο που τους πρόσβαλλε και να ενεργοποιήσουν και άλλους να το κάνουν, δείχνοντας στον Πάγκαλο ότι οι πολιτικοί πρέπει να καλοπιάνουν και να χαϊδεύουν τους πολίτες, όπως έκαναν και κάνουν μέχρι τώρα...
Ο Φαίδων Θεοφίλου για ακόμα μια φορά κόντρα στο ρεύμα και στα κελεύσματα των καιρών θέτει για ακόμα μία φορά ένα μείζον ζήτημα , αυτό της αποχής στη σωστή του διάσταση.
Επειδή στον κόσμο αυτό που ζούμε τίποτα δεν είναι δεδομένο και τα πάντα θέλουν αγώνα, Θυσίες και αίμα.
Έτσι λοιπόν και η δημοκρατία μας έστω και με αυτές τις ατέλειες που έχει δεν πρέπει να τη θεωρούμε δεδομένη αλλά χρειάζεται διαρκής περιφρούρηση.
Το ότι ψηφίζουμε κάθε τέσσερα δε σημαίνει ότι δίνουμε μια λευκή επιταγή σε ένα κόμμα και μετά δε τρέχει τίποτα, αλλά χρειάζεται ο διαρκής έλεγχος της εξουσίας και να τους κάνουμε όπως πολύ σωστά λέει και ο Φαίδων Θεοφίλου να βρίσκονται σε μια διαρκή ανασφάλεια, ότι δηλαδή σήμερα είναι , αύριο δεν είναι.
Ως απλός πολίτης αυτής της χώρας θα ήθελα να θέσω μέσα από το καφενείο μας ένα ερώτημα σε εκείνους που απείχαν από τις πρόσφατες ευρωεκλογές ,τι τελικά μας προτείνουν ως εναλλακτική λύση και ποιο είναι αυτό το αξιόπιστό εκείνο σύστημα που μπορεί να αντικαταστήσει τη δημοκρατία.
Είναι καιρός επιτέλους να δείξουμε υπευθυνότητα και σοβαρότητα και να γνωρίζουμε ότι γι αυτή τη κρίση ,εμείς οι πολίτες δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών και όπως πολύ σωστά έχει πει και ο Φαίδων Θεοφίλου , οι κυβερνήσεις αντανακλούν την ίδια την κοινωνία που κυβερνούν.
Όσο αφορά τον κύριο Λαζόπουλο εκείνο που θα ήθελα να πω είναι ότι παίζει ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι εκείνο της μη δυσαρέστησης των πάντων και της θεωρίας ότι σε αυτή τη χώρα τίποτα δεν αλλάζει και ότι όλοι ίδιοι είναι.
Θέλει παιδεία και όξυνση του νου για να καταλάβει κανείς το παιχνίδι εκείνων που το παίζουν ‘’συνείδηση’’ της κοινωνίας.
Ας καταλάβουμε όλοι μας ότι ο πολίτης έχει τη δύναμη στα χέρια του , ας γίνουμε ενεργοί πολίτες και ας ξυπνήσουμε μονομιάς για να έρθει ανάποδα ο ντουνιάς.
Κάποιοι άνθρωποι πότισαν με το ίδιο τους το αίμα αυτό το δέντρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ , άλλοι στα ξερονήσια, άλλοι στα εκτελεστικά αποσπάσματα , άλλοι με τρομερά βασανιστήρια που τους σημάδεψαν για πάντα.
Ας ποτίσουμε και εμείς αυτό το δέντρο, όχι βέβαια με το αίμα μας αλλά με το ενδιαφέρον μας και να μην αποφασίζουν άλλοι για εμάς χωρίς εμάς.
@WIND OF CHANGE
Φίλε μου σ' αυτό που λες ότι:
""Ας καταλάβουμε όλοι μας ότι ο πολίτης έχει τη δύναμη στα χέρια του , ας γίνουμε ενεργοί πολίτες και ας ξυπνήσουμε μονομιάς για να έρθει ανάποδα ο ντουνιάς""
Αυτή είναι η κεντρική αλήθεια. Μπροστά σ' αυτήν όλα τα άλλα έρχονται σε δεύτερη προτεραιότητα. Αλλά αυτ'η η αλήθεια που είναι και στόχος, δεν επιτυγχάνεται με την αποχή.
@ Λείπει ο Σπύρος Δαρσινός αρκετές μέρες και το "Καφενείο" μοιάζει να είναι μισό. Ας ελπίσουμε ν' ακούσουμε γρήγορα τη φωνή του και να πιούμε το κρασί του.
Πού είσαι Σπύροοοοοοοοοοοοοοοοο
@
Καλή εβδομάδα σε όλους...
Επανέρχομαι για να συν-κραυγάσω Φαίδωνα.
Μέρες θέλω να το πω κι εγώ…
«Πού είστε κ. Σπύρο μας;;;
Παρασοβαρέψαμε κ. Σπύρο μας. Μας λείπουν οι μαργιόλικες λοξές ματιές σας στις αναρτήσεις.
Μας λείπει το ξεστράτισμα της σκέψης που με τόση μαεστρία και ταλέντο μας προσφέρατε…»
Η απουσία του έχει γίνει πιο αισθητή από ποτέ… ώρες ώρες νιώθω ότι μας εμπνέει όλους το ευλογημένο κρασί που ρέει από την πένα του, μας δίνει ξεχωριστό κέφι και κάνει το Καφενείο… μας, καθώς του πρέπει… λίγο πιο θορυβώδες.
Να είστε καλά και οι δυο… να μας γλυκαίνετε με την φιλία σας.
Η αποχή των εκλογών πρεπεί να μας προβληματισεί οτι νοσεί το πολιτικό συστήμα και οτι πρεπεί να αλλαξεί κατι δραματικά
@ Ilias
Ηλία μου σε καλωσορίζω μετά από καιρό και πάλι στι καφενείο και χαίρομαι που διαβάζω το μεστό όσο και εύστοχο σχόλιό σου.
Να 'σαι καλά
Δημοσίευση σχολίου