Πέμπτη, Ιανουαρίου 01, 2009

O ΦΙΛΟΣ ΜΑΣ ΚΙΜΩΝ ΕΓΡΑΨΕ:







Από τον φίλο Κίμωνα που είναι Δάσκαλος της Γιόγκα, έλαβα αυτό το σημείωμα
που μας λέει ενδιαφέροντα πράγματα και μας προτείνει κάποιους συνδέσμους στο YOU TUBE όπου θα βρούμε ένα θαυμάσιο τραγούδι με απλούς στίχους που μοιάζουν με προσευχή και συνοδεύεται με φωτογραφίες που εναλλάσσονται συνεχώς συνδυάζοντας μουσική εικόνα και στίχο. Ιδού λοιπόν τι γράφει ο Κίμων:



Eυτυχισμένος ο καινούριος χρόνος. Σας εύχομαι τη χαρά και την ικανοποίηση που πηγάζουν από την έμπνευση.
Τις τελευταίες μέρες έβαλα internet κι έχω παίξει λίγο στο Γιούτιουμπ. Σας στέλνω τα links για κάποια εμπνευστικά βιντεάκια που βρήκα εκεί.
Τα πρώτα τρία, που θα πρέπει κανείς να τα δει με τη σειρά που στέλνονται (γιατί το πρώτο αναγράφει στην οθόνη τα λόγια) είναι ένα τραγούδι του Kees Kraayenoord με τίτλο «Θεέ του φεγγαριού και των αστεριών». Η μουσική είναι πολύ όμορφη, τα λόγια απίθανα σοφά και ο τρόπος που τα λόγια συνδιάζονται με τις φωτογραφίες είναι ακέραια καλλιτεχνικός. Ένα πραγματικό έργο τέχνης. Το νόημα των στίχων είναι περίπου αυτό: πως ο Θεός δεν είναι ο καλός Θεός, αλλά ο Θεός των αντιθέσεων, ο Θεός και ο διάβολος του κόσμου μας. Και πως οι αντιθέσεις υπερβαίνονται μέσα στην παράλογη αγάπη μας για το Θεό, καθώς ανεβαίνουμε και κατεβαίνουμε τα «τρένα τρόμου» αυτής της ζωής.
Το τέταρτο βιντεάκι σχετίζεται με το βιβλίο του ελληνοαμερικανού Κώστα Δερβένη «Ο Άρχοντας των Κεραυνών» (εκδόσεις Κέδρος), το οποίο περιγράφει τη ζωή και τα θαύματα του ενεργειακού θεραπευτή και δασκάλου του Κουνγκ Φου Τζων Τσανγκ. Ο Τζων Τσανγκ έγινε διάσημος μέσω του ντοκιμαντέρ Ο Κύκλος της Φωτιάς (Ring of Fire), που προβλήθηκε το 1988 σε τριάντα χώρες. Το ντοκιμαντέρ δείχνει τον Τζων Τσανγκ να θεραπεύει με τη δύναμη της συγκέντρωσής του αρρώστους και να ανάβει φωτιά (με την ίδια αυτή συγκέντρωση) σε μια εφημερίδα, μεταξύ άλλων. Εκτός από αυτά, το βίντεο που σας στέλνω δείχνει τη ζούγκλα στην οποία ο δάσκαλος έκανε απομόνωση και διαλογισμό και τον παρουσιάζει να αναφέρεται σε τωρινές συνομιλίες του με τον πνευματικό του δάσκαλο, προ πολλού νεκρό. Το βιβλίο του Κώστα Δερβένη με εντυπωσίασε γιατί κατόρθωσε να υπερκεράσει την έμφυτη απέχθεια που νιώθω προς τις πολεμικές τέχνες και να με κάνει να αντιληφθώ τα ευεργετήματα που μπορεί να προσφέρει μια ζωή που οικοδομείται σταθερά και επίμονα πάνω σε υψηλά ιδεώδη.
Με ευχές, και πάλι, για χαρά και ευτυχία,
Κίμων


http://www.youtube.com/watch?v=7YiBrGocHhI (τραγούδι εκδοχή 1)
http://www.youtube.com/watch?v=mbcLArwrtN8 (τραγούδι εκδοχή 2)
http://www.youtube.com/watch?v=_alyyRqh61M (τραγούδι εκδοχή 3)
http://www.youtube.com/watch?v=RAAB0dbc3Es&feature=related (ντοκυμαντέρ)


PS. Η διαφορά ανάμεσα στα τρία πρώτα demo που σας στέλνω είναι οι φωτογραφίες, δηλαδή διαφορετικές φωτογραφίες συνοδεύουν τους στίχους στην κάθε περίπτωση. Το τραγούδι είναι το ίδιο. Στο internet βρίσκεις και άλλα τέτοια demo που ο τραγουδιστής έφτιαξε για το συγκεκριμένο τραγούδι. Κατά τη γνώμη μου το πιο πετυχημένο είναι το δεύτερο (που όμως δεν αναγράφει τα λόγια), ωστόσο και τα τρία είναι πετυχημένα..
Αν και τα λόγια είναι απλά, για τη μεγαλύτερη διευκόλυνσή σας τα αναπαράγω εδώ με μια πρόχειρη δική μου μετάφραση.


---------
God of the moon and stars (Θεέ του φεγγαριού και των αστεριών)
God of the gays and singles' bars (Θεέ των ομοφυλόφυλων και των μπαρ όπου πηγαίνουν άνθρωποι που θέλουν να 'ναι μόνοι)
God of the fragile hearts we are (Θεέ των εύθραυστων καρδιών οι οποίες είμαστε)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our history (Θεέ της ιστορίας μας)
God of the future that will be (Θεέ του μέλλοντος που πρόκειται να έρθει)
What will you make of me? (Τι θα με κάνεις / Πού θα με οδηγήσεις;)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the meek and mild (Θεέ των ήπιων και των πράων) (meak μπορεί να σημαίνει ήπιος, πράος, πειθήνιος ή άτολμος, ανάλογα με τα συμφραζόμενα)
God of the reckless and the wild (Θεέ των απερίσκεπτων και των άγριων) (reckless μπορεί να σημαίνει απρόσεχτος, αδιάφορος, απερίσκεπτος και άμυαλος, ανάλογα με τα συμφραζόμενα)
God of the unreconciled (Θεέ των ασυμφιλίωτων)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our life and death (Θεέ της ζωής και του θανάτου μας)
God of our secrets unconfessed (Θεέ των ανομολόγητων μυστικών μας)
God of our every breath (Θεέ της κάθε αναπνοής μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the rich and poor (Θεέ των πλουσίων και των φτωχών)
God of the princess and the whore (Θεέ της πριγκηποπούλας και της πόρνης)
God of the ever-open door (Θεέ της αιώνια ανοιχτής πύλης)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the unborne child (Θεέ του αγέννητου παιδιού)
God of the pure and undefiled (Θεέ των αγνών και ακηλίδωτων)
God of the pimp and pedophile (Θεέ του νταβά και του παιδόφιλου)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the war and peace (Θεέ του πολέμου και της ειρήνης)
God of the junkee and the priest (Θεέ του ναρκωμανή και του ιερωμένου)
God of the greatest and the least (Θεέ των πιο σπουδαίων και των απόλυτα μηδαμινών)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the refugee (Θεέ του πρόσφυγα)
God of the prisoner and the free (Θεέ του φυλακισμένου και του ελεύθερου)
God of our doubt and certainty (Θεέ της βεβαιότητας και των αμφιβολιών μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of our joy and grief (Θεέ της χαράς και της θλίψης μας)
God of the lawyer and the thief (Θεέ του δικηγόρου και του ληστή)
God of our faith and unbelief (Θεέ της πίστης και της δυσπιστίας μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of the wounds we bear (Θεέ των πληγών που φέρουμε μαζί μας)
God of the deepest dreams we share (Θεέ των βαθύτερων ονείρων που μοιραζόμαστε)
God of our unspoken prayer (Θεέ της άδηλης προσευχής μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)
God of a world that's lost (Θεέ ενός κόσμου χαμένου)
God of the lonely cross (Θεέ του μοναχικού σταυρού)
God who has come to us (Θεέ που ήρθες σε μας)
I come to you (Έρχομαι σε σένα)


(Η επόμενη ατάκα εμφανίζεται απλά στην οθόνη όταν το τραγούδι έχει τελειώσει):
Remember, Jesus loves the people you hate (Θυμήσου, ο Ιησούς αγαπά τους ανθρώπους που μισείς)


















13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

I like very much the way the poet uses interesting English rhymes to make his touching ironic point.
Caroline Husted (Lipsanos)
Manhattan

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Mrs Caroline Husted (Lipsanos)

That's a nice surprise. I welcome you Mrs Caroline in the "Kafeneion" which is regularly visited by the God!
Thanks for your apposite remark!
Hope to see you again with us , I wish you a happy (Obama) new year!!

jacki είπε...

Υπέροχες εικόνες... Πανέμορφες.. Φανταστικές.
Ήχο δυστυχώς δεν έχω :(
Θα τα ακούσω στο σπίτι..

jacki είπε...

Ξαναδιάβαζα το σχόλιό μου.. Οι φωτογραφίες είναι πανέμορφες επειδή τραβήχτηκαν πολύ όμορφα.. όμως ο πόνος που απεικονίζουν ορισμένες δεν είναι πανέμορφος.. Μην παρεξηγηθώ..
Καλημέρα.

Ανώνυμος είπε...

Για όσα ο φίλος μας ο Κίμων παραθέτει δεν θα κάνω σχόλια, γιατί συμπίπτει ο Κίμων να είναι και γιος μου. Θα διαβάσω με εξαιρετικό ενδιαφέρον τα σχόλια που οι φίλοι του Blog ενδεχομένως θα κάνουν.Απλά και μόνο θα σημειώσω εδώ το E-mail του Κίμωνα (yogaexpolation@yahoo.com), γιατί έτσι μου το ζήτησε ο ίδιος σε περίπτωση που κάποιος θα ήθελε να επικοινωνήσει μαζί του και εκτός Blog. Αν και ποια καλύτερη και φιλικότερη εστία θα μπορούσε κανείς να ονειρευτεί από αυτό εδώ το Blog; Που το χρωστούμε βέβαια στον καλό φίλο όλων μας, τον Φαίδωνα. Ας είναι καλά κι αυτός και όλοι σας, χρονιάρες μέρες.
Νίκος Πετρόχειλος

Ανώνυμος είπε...

Διορθώνω το λάθος μου στην E-mail διεύθυνση του Κίμωνα, στο προηγούμενο σχόλιο : yogaexploration@yahoo.gr
Οι φίλοι μου ας με συγχωρήσουν.
Νίκος Πετρόχειλος

doraF είπε...

Καλή Χρονιά!
Και μακάρι"ο θεός που βρίσκεται και μέσα στο καφενείο", ας πεισθεί,να κοιτάξει και ακούσει τις κραυγές μας για την πολυπόθητη ειρήνη .
Ως ποιητής και συγγραφέας, μου επιτρέπετε την μεταφορά, γιατί εσείς το γνωρίζετε περισσότερο, ότι για το καλύτερο ειρηνικό αύριο χρειάζεται η δική μας συνδρομή και το μεταφέρετε μέσα απ΄τα γραπτά σας.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@jacki
Αν και ο Κίμων θα έπρεπε να απαντά στα σχόλια του κειμένου του, θα σου έλεγα jacki μου ότι φυσικά ο πόνος δεν είναι όμορφος. Είναι όμως μέσα στη΄πραγματικότητα μέσα στη ζωή μας και πρέπει να τον λογαριάζουμε...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Νίκος Πετρόχειλος
Και γιατί δεν πρέπει να γράψεις σχόλιο στο κείμενο του γιού σου;
Εδώ οι κυβερνώντες παρακάμπτουν το ΑΣΕΠ για να βάλουν τους δικούς τους σε δημόσιες θέσεις, βάζουν τις κόρες απ' το παράθυρο στον ΟΤΕ, υπουργοί βάζουν τη γυναίκα τους να κάνει τα συμβολαια της απάτης του Βατοπεδίου, σα να τέλειωσαν στην Ελλάδα οι συμβολαιογράφοι, έχουν κατακλέψει για 5 γενεές, και συ δεν θέλεις να γράψεις σχόλιο επειδή το κείμενο είναι του γιου σου;;; Ε, μη φτάνουμε και στο άλλο άκρο Νίκο μου. Ίσα - ίσα που θα είχε πολύ ενδιαφέρον να δούμε το σχόλιο του πατέρα στο κείμενο του γιου...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Κίμων
Μήπως θα έπρεπες να συμμετέχεις και σύ ενεργά με σχόλιά σου Κίμωνα;

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@doraf
Kaλή μου φίλη δυστυχώς όχι μόνο δεν μαθαίνουν οι άνθρωποι από την ιστορία τους αλλά συνεχίζουν να είναι μεθυσμένοι από την αλαζονεία, εθισμένοι στην απληστία και στην επιθετικότητα... Ο Θεός μας έδωσε πνευματική επάρκεια για να χειριζόμαστε το παρόν μας και το μέλλον μας. Ό,τι βλέπουμε γύρω μας είναι ανθρώπινα έργα όχι του Θεού. Φανταστείτε ότι οι πρόγονοι αυτών που εγκληματούν σήμερα ενάντια στα παιδιά της Γάζας, ήταν πριν από μερικές δεκαετίες κρατούμενοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και άφηναν τις ζωές τους εκεί και στους θαλάμους αερίων... Γι αυτό ο Θεός εδώ και αρκετά χρόνια έχει πει αει σιχτίρ , έρχεται στο καφενείο πίνει το κρασί του, ρεμβάζει και φεύγει... ΄΄Οπως λέω στο βιβλίο μου 'Ο Τρόφιμος" : " Φτιάξαμε ένα σύστημα, μπήκαμε μέσα και τώρα δεν μπορούμε να βγούμε"...

Ανώνυμος είπε...

Έχω μείνει για χρόνια σε πνευματικά κέντρα (άσραμ) στην Ελλάδα και στην Ινδία. Τα κέντρα αυτά έχουν ομοιότητες και διαφορές με τα δικά μας ''μοναστήρια‘'. Η βασική τους διαφορά είναι ότι δεν στηρίζονται σε, ή προωθούν, κάποιο συγκεκριμένο θρησκευτικό δόγμα. Ας πούμε αν είσαι χριστιανός ή μουσουλμάνος δεν παίζει καμιά διαφορά. Ομοιότητες είναι το κοινό πρόγραμμα για όλους, το οποίο αναρτάται σε πίνακα ανακοινώσεων, και η έμφαση στην αγάπη. Η παρούσα δημοσίευση αφορά την εκπαίδευση στην αγάπη, που λαμβάνει κανείς σε ένα πνευματικό κέντρο.
Αν εξαιρέσουμε τη διδασκαλία του Χριστού, που νομίζω ότι στη σημερινή εποχή ελάχιστοι την αντιμετωπίζουν σοβαρά, όταν λέμε αγάπη εννοούμε τη φυσική έλξη που νιώθει κανείς προς κάποια μέλη του αντίθετου φύλου και προς τα παιδιά του. Θεωρείται φυσικό οι σχέσεις μας με τους υπόλοιπους ανθρώπους να διακατέχονται από καχυποψία, αδιαφορία, τοίχους και χωρίσματα: οι άλλοι έχουν διαφορετικές πεποιθήσεις, διαφορετικά θρησκεύματα, μπορεί να μας κάψουν και να μας λεηλατήσουν.
Αλλά σε ένα πνευματικό κέντρο τα πράγματα είναι αλλιώς. Εδώ θεωρείται ότι η αγάπη είναι η βάση της ζωής, ή, για να το πω αλλιώς, ότι κανένας δεν είναι ξεχωριστός από κανέναν. Είμαστε όλοι σαν συγκοινωνούντα δοχεία και ενωνόμαστε απ' το νερό της αγάπης. Είμαστε σα νησιά και ενωνόμαστε κάτω απ' την επιφάνεια, στη στεριά του ίδιου του βυθού. Οι άνθρωποι που ενσαρκώνουν αυτή την αγάπη είναι οι πνευματικοί δάσκαλοι. Αν δεν υπήρχαν αυτοί, ούτε καν θα φανταζόσουν ποτέ ότι σε ενώνει μια κρυμμένη σχέση αγάπης με κάποιον άγνωστο.
Τα πρώτα χρόνια που μένει κανείς σε ένα άσραμ, ζει σε μια προσωπική κόλαση. Αφήνω κατά μέρος τα λιγοστά υλικά αγαθά που σου παρέχονται - αυτά είναι ένα άλλο κεφάλαιο. Υπάρχει μια κόλαση που σχετίζεται με την ίδια την ψυχολογία σου, που δημιουργείται από τις καθημερινές εντάσεις στις σχέσεις σου με τους άλλους. Οι εντάσεις αυτές δημιουργούνται από την εγγενή σου επιθετικότητα, την οποία η ακαδημαϊκή εκπαίδευση που έχεις περάσει δεν σε έμαθε να αναγνωρίζεις. Διαφορετικοί λαοί εκφράζουν αυτή την επιθετικότητα με διαφορετικούς τρόπους. Οι Έλληνες την εκφράζουν πιο χειροπιαστά, με φωνές, μπούγιο και κατηγορίες. Λαοί που έχουν περάσει περισσότερη ακαδημαϊκή εκπαίδευση την εκφράζουν με πιο διανοητικό τρόπο. Συχνά με τον τόνο της φωνής και την επιλογή των λέξεων. Ας πούμε μια Αγγλίδα δεν θα σε αποκαλούσε ποτέ ''τσογλάνι'', όπως θα μπορούσε να κάνει ένας Ελληναράς. Αντ' αυτού θα έλεγε: «Γιατί, ''αγαπητέ'' μου, δεν καθάρισες τη σάλα της υποδοχής; Δεν ήταν το καθήκον σου να την καθαρίσεις;''» Οι Άγγλοι, αλλά και οι Δυτικοί γενικότερα, είναι ''μανούλες'' στο να καλύπτουν την επιθετικότητά τους με εκφράσεις επιφανειακά αβρές. Βλέπετε, έχουμε ένα χριστιανικό παρελθόν και δεν θεωρείται θεμιτό να νιώθουμε αρνητικά προς τον ''συνάνθρωπό μας''. Ωστόσο, ποτέ δεν εκπαιδευτήκαμε στο να μεταβάλλουμε την ψυχολογία μας, κι εκεί είναι που αρχίζουν τα ευτράπελα.
Τα πρώτα χρόνια, λοιπόν,κανείς ζει μέσα στην κόλαση των σχέσεων που δημιουργεί με τους άλλους. Σημειώστε ότι αναγκάζεται να βρεθεί με ανθρώπους που δεν έχει επιλέξει, ούτε μπορεί να τους ξεφορτωθεί όταν αγριέψει ή περάσει στην αδιαφορία προς αυτούς, όπως κάνουμε με τους ερωτικούς μας παρτενέρ. Βρίσκει αυτά τα ίδια άτομα, με τα οποία έχει δημιουργήσει προστριβές, μπροστά του συνεχώς. Οι χώροι ενός άσραμ είναι περιορισμένοι και όταν συναντάς αυτόν με τον οποίο δημιούργησες προστριβή, η θύμηση και η ενόχληση που προέρχεται από αυτήν αναδύονται και πάλι στο νου σου και, μέρα με τη μέρα, οι μνήμες και τα σχετικά συναισθήματα αποκτούν μια δομή που σε συνθλίβει.
Γιατί δεν δημιουργεί το άσραμ χώρους χωριστούς όπου θα μπορούν να ζουν, σαν έθνη ξεχωριστά, ας πούμε, ομάδες των οποίων τα μέλη αισθάνονται θετικά το ένα προς το άλλο; Πρώτον, γιατί αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει κι επειδή, αν γινόταν, θα δημιουργούνταν εύκολα προστριβές μεταξύ των ομάδων, λόγω αυτού του τύπου της συνείδησης, ότι άλλο ΕΜΕΙΣ και άλλο ΑΥΤΟΙ. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αντικείμενο εκπαίδευσης σε ένα άσραμ θεωρείται η εκμάθηση της αγάπης. Το να αγαπήσεις τον ερωτικό σου σύντροφο της κάποιας δεδομένης στιγμής έρχεται φυσικά, αλλά η ύπαρξη απλώνεται πέρα απ' τα στενά όρια αυτής της σχέσης. Πίσω απ' τη στενή αυτή καρδιά που έχει χώρο μόνο για έναν (και ακόμα κι αυτός αλλάζει σε διαφορετικές στιγμές της ζωής σου) βρίσκεται μια ευρύτερη καρδιά η οποία αντικατοπτρίζει την επίγνωση ότι, κατά βάθος, κάτω από την επιφάνεια, στο βυθό, ''όλα τα νησιά συνδέονται''. Αυτή η επίγνωση δεν είναι σωματική, γιατί στο υλικό σώμα είμαστε όντως όλοι ξεχωριστοί. Η επίγνωση είναι ψυχική.
Ήταν ένα από αυτά τα χρόνια. Στο διπλανό κρεβάτι στον κοιτώνα του άσραμ έμενε ο Ράκα, ένας άγριος Γιουκοσλάβος καρατερίστας που δούλευε επίσης μαζί μου στα μαγειρεία. Κανένας δεν αντάλασσε λόγια μαζί του. Όταν δεν έπλενε καζάνια φώναζε πολεμικές κραυγές και χτυπούσε βίαια τον αέρα. Μια μέρα καθόταν σε ένα παγκάκι και πήγα και κάθισα κι εγώ δίπλα του. Μου είπε: ''Εγώ κάθομαι εδώ''. Του είπα: ''Τώρα κάθισα κι εγώ''. Αμέσως σηκώθηκε κι έφυγε. Απ' εκείνη τη στιγμή με αντιπάθησε πάρα πολύ και κάθε φορά που με έβλεπε φώναζε: ''Θα σου σπάσω ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ''. Κάποιος άλλος τρόφιμος μου είπε να μην φοβάμαι, διότι αν με έδερνε θα τον έδιωχναν απ' το άσραμ. Αλλά αν με ένα χτύπημα μου έσπαζε τα δόντια, τι σημασία θα είχε για μένα αν μετά τον έδιωχναν; (Έτσι κι αλλιώς, αυτός δεν ήταν μόνιμος, θα έφευγε μετά από κανένα χρόνο).
Μίλησα για το θέμα στην πνευματική μου δασκάλα, η οποία καθοδηγούσε τα πράγματα στο άσραμ. Μου είπε: ''Σανκάλπα, αν μπορείς να αγαπήσεις αυτό τον άνθρωπο, μπορείς να αγαπήσεις όλους τους ανθρώπους! Δες το σαν μια μεγάλη ευκαιρία που σου δίνεται. Τον φίλο του ο καθένας τον αγαπάει, αλλά μπορείς να αγαπήσεις τον εχθρό σου;''
Της είπα: ''Σουάμιτζι, εγώ δεν θέλω να ακολουθήσω τη διδασκαλία του Χριστού. Είμαι ένας απλός άνθρωπος και θέλω να κρατήσω την ασφάλειά μου και τα σύνορά μου με τους άλλους''. Μου είπε: ''Πίστεψέ με, Σανκάλπα, μέχρι η καρδιά μας να ανοίξει πέρα από τα σύνορα αυτά, δεν υπάρχει ευτυχία. Δεν υπάρχει ευτυχία στη συνηθισμένη ζωή. Για να ευτυχίσεις, χρειάζεται να ξεπεράσεις τους τωρινούς περιορισμούς της καρδιάς σου''. Της είπα: ''Σουάμιτζι, νιώθω πολύ επιθετικά προς αυτόν. Τι να κάνω;'' Είπε: ''Μην ενδίδεις στις επιθετικές διαθέσεις του νου σου. Παρατήρησε αυτή την επιθετικότητα και αποστασιοποιήσου από αυτή. Να είσαι πάντα φιλικός και ανοιχτός προς αυτόν, σα να 'ταν αδελφός σου. Αυτό θα επηρεάσει και τον ίδιο για να ξεπεράσει τη δική του επιθετικότητα. Είμαστε όλοι σε ένα καράβι και χρειάζεται να κρατήσουμε το πηδάλιο με σταθερά και σοφά χέρια, για να μη συγκρουστεί στα βράχια''.
Μία μέρα συνέβη το εξής: Ήμουν καθισμένος στο πεζουλάκι έξω απ' τις τουαλέτες, και αυτός, πίσω μου, κατέβαινε απ' τις τουαλέτες για να βγει έξω. Μόλις με είδε ταράχτηκε. Τις τελευταίες μέρες με απόφευγε και δεν περνούσε από κοντά μου, αλλά τώρα δεν είχε επιλογή γιατί ο χώρος ήταν στενός. Τον άκουσα να οπισθοχωρεί, πίσω μου, και να λέει: ''Όχι, όχι, δεν μπορείς να το κάνεις αυτό Σανκάλπα, δεν μπορείς να κλείνεις το πέρασμα στους άλλους...''. Και ξαφνικά τον είδα, με μια αποφασιστική κίνηση, να έρχεται προς τα εμένα, προφανώς για να μου χυμήξει. Πετάχτηκα πάνω έντρομος και υποκλινόμενος μπροστά του είπα: ''Μα Ράκα, όχι, προς Θεού, ο δρόμος είναι ανοιχτός, πέρασε...!'' Και τότε ένα απίστευτο πράγμα συνέβη. Τον κοίταξα στα μάτια κι αισθάνθηκα ότι αυτός υπέφερε πιο πολύ από μένα. Και με μιας ο φόβος κι ο θυμός μου πέρασε κι αισθάνθηκα συμπόνια.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ένιωσα τι εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε: ''αγαπάτε αλλήλους''. Δεν μιλούσε για το γείτονά σου, αλλά γι’ αυτόν που μένει στην απέναντι όχθη. Δεν μιλούσε για τον οικείο σου, αλλά για τον άνθρωπο που έχει διαφορετική πεποίθηση από σένα. Αισθάνθηκα ότι η ευτυχία πράγματι περιμένει αυτούς που, κατεβάζοντας την ενέργεια από το νου στην καρδιά, ξέρουν να μετατρέπουν τις εκλεπτυσμένες εκφράσεις και τα πονηρά διανοήματα σε μια άδολη και παράλογη επικοινωνία.
Κίμων Πετρόχειλος

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κίμων Πετρόχειλος
Εξαιρετικά ενδιαφέρον το κείμενό σου. Αισθάνθηκα ότι τράβηξες την κουρτίνα για να δω καθαρά τι υπάρχει πίσω από αυτήν, αφού μέχρι τώρα η αντίληψή μου/μας για τα μοναστήρια αυτά (άσραμ) και τη διδασκαλία τους ήταν θολή. Αυτό που τελικά βγαίνει απ' όσα μας είπες, είναι ότι όλες οι θρησκείες έχουν ένα κοινό άξονα: Την ΑΓΑΠΗ για όλους, που είναι και μια διαρκής πρόταση ζωής...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος