Τα αισθήματα σαλπάρουν
με το κορμί κατάρτι
για ποιάν αλήθεια απ' όλες;
για ποιάν αλήθεια απ' όλες;
Ταξιδεύουν τα αισθήματα την ώρα που οι ψαράδες
απλώνουν και μαζεύουν την αλμυρή ζωή τους
όταν ανάερα στροβιλίζονται οι μυρωδιές
απλώνουν και μαζεύουν την αλμυρή ζωή τους
όταν ανάερα στροβιλίζονται οι μυρωδιές
ρίγανης και γλυκάνισου...
Αιώνες τώρα κάποιοι
αφήνουν τα λιμάνια πίσω τους .
Άλλοι γιατί έτσι τα ΄φερε η ζωή
και μερικοί γιατί τους έπεφτε μικρός ο κόσμος ....
Όμως το βράδυ οι ψαράδες,
επιστρέφουν στο λιμάνι
όταν η μέρα εξαντλημένη
αδειάζει όλα της τα χρώματα
στην Ωραία Πύλη του ορίζοντα...
Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη
44 σχόλια:
Θα ήθελα να σαλπάρω μαζί με τα αισθήματά... Να νιώσω την αλμύρα στο πρόσωπο και το μελτέμι στα μαλλιά μου.
Και να αράξω μετά από καιρό στο λιμανι μου.
Πολύ όμορφο και με καλοκαιρινή διάθεση.
Πολύ όμορφο...Νοσταλγικό...Έφερε το νησί στα μάτια μου.
Καλημέρα είπα;;
"τα αισθήματα σαλπάρουν με το κορμί κατάρτι γιά ποιάν αλήθεια απ'όλες ?" Φ.Θ.
Γι'αυτό κάποιες φορές έχεις ενα χαμόγελο,ή μιά θλίψη, στο πρόσωπό σου χωρίς να ξέρεις το γιατί.
Είναι γιατί τα κουπιά των συναισθημάτων είναι μπροστά απ'το κορμί σου.
Φαίδων,με τους στίχους σου με κάνεις και ανακαλύπω πάνω μου πράγματα που ήξερα χωρίς να τα γνωρίζω.
Τρυφερά μελαγχολικό. Καμιά φορά τα αισθήματα σαλπάρουν μη ξέροντας καλά-καλά αν υπάρχει αλήθεια να αναζητήσουν. Είναι τότε θαρρώ που μοιάζει μια σταλιά ο κόσμος.
Η εικόνα με την Ωραία Πύλη του ορίζοντα να δρέπει τα χρώματα της μέρας, έμεινε στα μάτια μου για αρκετή ώρα αφότου άφησα πίσω μου αυτούς τους υπέροχους στίχους...
Γέμισαν τα μάτια μου μπάρκα, καράβια και λιμάνια...θάλασσες...
Μακάριοι εσείς που μπορείτε να μας ταξιδεύετε στις σκέψεις μας...
Μακάριοι εσείς που μας οδηγείτε στον εντός μας αιώνιο νοσταλγό...
Thanks... και καληνύχτες
@ Jacki
Να που η ανάρτηση σε ανάγκασε να μας αποκαλύψεις τη νησιώτισα που έκρυβες μέσα σου!
@Δήμητρα
Ποιο νησί Δήμητρα; Όχι θέλω να τ' ακούσω...
Καλημέρα δεν είπες, απλά ήσουν η καλημέρα όταν μπήκες στο καφενείο.
@Σπύρος
Έτσι συμβαίνει Σπυρέτο μου όταν τα κουπιά των συναισθημάτων είναι μπροστά απ' το κορμί" όπως σοφά λες. Για το άλλο, πράγματι, αυτό είναι γενικά ένα χαρακτηριστικό της ποίησης, να μας αποκαλύπτει όσα ξέραμε όσα μας είναι οικεία αλλά δεν τα είχαμε συνειδητοποιήσει. Εσύ το ξέρεις καλύτερα απ' όλους μας.
Πολλά @ πιο πέρα από δω θα έπρεπε να τα γράψω αυτά...όμως ήθελα να τα διαβάσεις στα σίγουρα...
Το Big Mama είναι... σαν το "καινούριο σπίτι" για μένα...
δεν "πολυβγαίνω έξω", χουζουρεύω εκεί... Έχει και ένα "δώμα" το Big History που χρειάζεται πολύ διάβασμα για να το στολίσω, κι ας μην του φαίνεται...
Από την άλλη, ως χαρακτήρας, όταν βγω δεν κάνω τσιγκουνιές, δεν είμαι του μία σου και μία μου και, κυρίως, δεν είμαι των τύπων...όταν πάω κάπου αράζω, παίρνω και την καρδιά μου μαζί, όχι μόνο το πληκτρολόγιο... κι αυτό, έχει την κατάλληλη στιγμή του.
ΥΓ 1
Σύμπτωση χρόνου...μου έγραφες και σου έγραφα...(το πρηγούμενό μου σχόλιο)
ΥΓ 2
Δεν προπονούμαι στην βλακεία...αλλά μου φαινόταν αδιανόητο να γράψεις τόσα καλά για μένα, ενώ η tsaousa όχι απλά "έγραψε" αλλά και "ζωγράφισε" όπως το συνηθίζει...
ΥΓ 3
Μη μας φάνε τα υστερόγραφα...
Σε φιλώ και σε καληνυχτίζω ξανά.
@Φθα
Θάνο μου δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος που να μην έχει ποιητικότητα μέσα του. Άλλος λίγο άλλος πολύ. Εσύ έχεις πολλή ποιητικότητα, αν δε είσαι ήδη ποιητής. Απόδειξη ένα σημείο του σχολασμού σου:
"Καμιά φορά τα αισθήματα σαλπάρουν μη ξέροντας καλά-καλά αν υπάρχει αλήθεια να αναζητήσουν. Είναι τότε θαρρώ που μοιάζει μια σταλιά ο κόσμος."
@Big Mama
Σ' ευχαριστώ Μama για την ομορφιά που βγάζεις!
Πριν απ' όλα όμως, Μακάριοι οι επικοινωνούντες...
@@@@
ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
Έχω ένα φίλο από τα μέρη σου...Άντρας, Κριός και Λέσβιος...το χειρότερό σας είναι η "πόρτα"...δεν την αντέχετε...ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΤΈΧΕΤΕ...
Κανείς μας δεν την αντέχει...αλλά μη μου πετάς μπηχτές...Μακάριοι οι επικοινωνούντες φυσικά...Είμαι Θεολόγος μην το ξεχνάς...για "μια κοινωνία" γίνονται όλα...
...
Κάθε που θα αργώ να επικοινωνήσω, εσύ δεν θα βλέπεις μια πόρτα να κλείνει, αλλά τα παραθυρόφυλλα "κουφωτά" στο μεσημεριανό φως...έτσι ίσα να σκιάζει το "δωμάτιο" από την καλοκαιρινή αντηλιά...
...
Άντε καληνύχτα...αυτή τη φορά στ'αλήθεια.
Tις καλημέρες μου και ευχές για καλή χρονιά.
Φαίδων, όμορφος συνδυασμός λέξεων και χρωμάτων. Με γαλήνεψες.
Χαιρετισμούς.
@ΠΑΝΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΑΙΝΑΣ
Πάνο μου καλή χρονιά και καλώς όρισες στο φιλόξενο χώρο μας και χαίρομαι που η πρώτη επαφή σου μ'αυτόν ήταν θετική. Να τα λέμε. Στο καφενείο εκτός από σχόλια θέλουν και κουβέντα και συζήτηση με τα σχόλιά τους. Πίστεψέ με είναι ξεχωριστή χαρά να έχεις τόσο ωραίους ανθρώπους γύρω σου.
To νησί μας...Το πλατανόφυλλο τ Αιγαίου.Η πατρίδα,ο νόστος,η αγάπη,η μισή ζωή...η Μυτιλήνη μας...Η Λέσβος μας...
Πόσο ωραία μας ταξιδεύεις Φαίδων σε τόσο δύσκολους καιρός. Νάσαι καλα.
@ Βig Mama
Tώρα απέκτησες κι άλλον ένα φίλο, επίσης Λέσβιο, έπίσης Κριό. Σε κάτι όμως κάνεις λάθος: Ο άλλος σου φίλος και συμπατριώτης μου μπορεί να μην αντέχει την "πόρτα", σε μένα όμως δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Αν βρω κλειστή πόρτα, απλά την προσπερνώ, εκτός κι αν είναι η πόρτα της ζωής που βγάζει στον ουρανό, οπότε δεν μπορώ να την αποφύγω... Τί εννοώ λοιπόν με το δικό σου "Μακάριοι" και το δικό μου "οι επικοινωνούντες"; Πολύ απλά ότι η συμμετοχή σου στο "Θεό τού Καφενείου" θα είναι πλούτος γι αυτό, αφού ένας ακόμα ωραίος ανθρωπος θα έρθει στη παρέα μας.
Άλλωστε για την ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ έχεις γράψει πολύ "ΩΡΑΙΑ - ΘΥΜΩΜΕΝΑ πράγματα με ιδιαίτερο βάρος. Αλλά δεν είναι της παρούσης να τα αναφέρουμε εδώ. Όταν θα προκύψει ένα θέμα για την επικοινωνία θα σε παρακαλέσω να μας πεις την άποψή σου.
@Δήμητρα
Έτσι μπράβο Πασχαλίτσα, να το φωνάζεις δυνατά να μας ακούν και με κάθε δυνατή και ωραία παραλλαγή, όπως ήδη έκανες.
@Barel
Σωτήρη μου πράγματι χρειάζονται και κάποιες βαθιές ανάσες...
Μπραβο ,Μπράβο καινούριοι θαμώνες
Κουβέντες σπιρτόζικες και κάποιες
απλές και φιλοσοφημένες.
Τι να πρωτοπιώ ?
το κρασί ή το θεό ?
πόσο μοιάζουν οι θάλασσες και οι αλήθειες όλων..
κάποια στιγμή νόμιζα ότι έβλεπα Σκόπελο..
αισθαντική γραφή,Φαίδωνα και πολύ όμορφη παρέα!
καλημέρες!
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ ΑΝΤΙΟ
Ταξιδεύω
σε μιά θάλασσα που
γέρνει
Και που την κρατώ
δυνατά με το κουπί μου
να μην αδειάσει στις
ρουφήχτρες της
ανελπιδότητας
Ταξιδεύω όρθιος
και χτενίζουν τα μαλλιά μου
τα αρμυρένια δάχτυλα των
ανέμων
Κι'όταν θα φτάσω στον
όρμο μου
θα κοιτάξω πίσω μου να δω
τα παφλάσματα
των συναισθημάτων μου
λουσμένα στα χρώματα του
δειλινού μου
Μα και πάλι δεν θα πω
Αντίο
Με μιά ανάσα και με μιά
βουτιά
θα περάσω απέναντι
Εκεί που κάθεται ο ήλιος
στα στήθη των βράχων
Και μαζί με το φως
θα ξάνα σαλτάρω
στις χαίτες των ανέμων.
Φαίδων,παρασύρθηκα από την
ανάρτηση .Αντέξτεμε .
Ήρθα να αφήσω άλλη μια Καλημέρα και ένα link...
http://ardalion.wordpress.com/2009/01/18/jero/#comment-390
Και...βρήκα πάλι μενεξεδιές Θάλασσες να με ταξιδεύουν.
...
Έναν ελληνικό διπλό μέτριο, τον Θεό σε προσωπική ακρόαση, τον Φαίδωνα και τους καλούς του φίλους και ξανάερχομαι...φέρνω και τσίπουρο μαζί μου από το καλό.
Προς ώρας, σας φιλώ...
Πάντοτε εικόνες μαγικές, να μιλάνε για τα πιο βαθιά μας αισθήματα...
...και μην παραξενεύεστε για τον Ντόναλντ τον "απατεώνα" που χρησιμοποιώ από σήμερα ως φωτογραφία. Είναι για το κομμάτι του παιδιού που ελπίζω να κρατάω πάντα μέσα μου...
@Σπύρος
Σπυρέτο μου αν πιεις τον οίνον, θα βρεις μέσα και το πνεύμα του Θεού.
Όσο για το ποίημά σου καλπάζει προς μεγαλύτερες διαστάσεις..
Να το επναλαμβάνεις συχνότερα.
@nyxterino
Πάντα κάτι βρίσκουμε ν' ακουμπήσουμε Αριάδνη μου, ιδιαίτερα την εικόνα που έχει μια ακαριαία αμεσότητα. Όσο για την παρέα, πράγματι είναι όμορφη. Η παρουσία σου την συνδιαμορφώνει.
@Big Mama
Έτσι όμορφα που περιέγραψες το΄"Θεό στο Καφενείο" ΄καλή μου Mama, μας έκανες να το ξαναανακαλύψουμε και να το ξανααγαπήσουμε!!! Αν φέρεις δε και το τσίπουρο, ποιος μας πιάνει!! Μόνο που θα ζηλέψει ο Σπύρος Δαρσινός ο αρχιοινοχόος που μας "τερψιλαρυγγίζει" με κόκκινο Νεμέας. Αλλά οι κυρίες προηγούνται, ιδιαίτερα όταν έχουν τόσες ωραίες ιδέες και κουβαλούν τέτοια αύρα.
@kostasst
Kώστα μου χαίρομαι που σε βλέπω πάλι στην παρέα μας. Πολύ όμορφη η νέα εικόνα του Ντόναλντ! Το υπέροχο παιδί που έχεις μέσα σου, σε κάνει να πιστεύεις στο φως, παρά το σκοτάδι που υπάρχει γύρω μας και ζητά από τον ώριμο άντρα
να το σκορπίζει όπου το σκοτάδι είναι πιο βαθύ... Όσοι κρατούν το παιδί ζωντανό μέσα τους, αφήνουν και μια ελπίδα για τον κόσμο...
Τί έγινε ρε παιδιά;; Τί ομορφιές είναι αυτές; Τι θαυμάσια παρέα με ωραίους ανθρώπους είναι αυτή;
Τί σύναξη; Γι αυτό ο Θεός δεν ξεκολλά απ' το καφενείο....
Η Big Mama μεγάλο κέφι, μεγάλη καρδιά! Καινούρια πρόσωπα αλλά και τα ήδη γνωστά να λάμπουν σαν καινούρια. Πολύ μου αρέσει. Μου μοιάζει αληθινή γιορτή.
Χρώματα, εικόνες, λόγος, ωραίοι άνθρωποι, ενδιαφέροντα σχόλια, ο Δαρσινός με το ωραίο του ποίημα, "να καλπάζει προς άλλες διαστάσεις", όπως λέει ο Φαίδων, και όλοι σε αναμονή για το τσίπουρο και την πλούσια παρουσία της Βig Mama.
"Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ"
BIG MAMA
Μόνο γιά το "καλό"τσίπουρο κάνω τόπο,αρκεί να είναι παγωμένο.Το κόκκινο Νεμέας δεν κινδυνεύει,είναι,έτσι κι αλλιώς, στο αίμα μας -καθώς και στου θεού.
Και επί τη ευκαιρία,το καφεδάκι σας αχνίζει και ο θεός σας περιμένει.
Αντε βρείς άλλο καφενείο με χέρια π'αγκαλιάζουν.Δεν λέω,καμιά φορά
θυμώνουμε,μα κι'αυτό το θέλει ο θεός.
"Εμείς εδώ δεν ήρθαμε, να φάμε και να πιούμε…
Μόνο σας πεθυμήσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε."
...
Σας έχω όλη την ημέρα στη σκέψη μου και στη γεύση μου...
Κρατάτε μου το Θεό στο...καφενείο. Εκεί είναι ζωντανός, στην αγάπη σας.
Σας φιλώ και, όπως λένε τα πιτσιρίκια, Φαίδωνα...Respect
...Ante, loipon, "salparisan ta synais8hmata..."
ki eipa na pw (!) ena geia sas ki ena efxaristw gia thn ... efxaristh
8alassodromia...
Pou 8a paei?
8a mou thn ..plhrwsei h DELL!
Kalh nyxta,
Yiwta
(Astorianh ananewmenh, phgame sthn Astoria gia kalamarakia...)
"Μέχρι σήμερα δεν έκοψα το φυσικό να κάνω μονόζυγο στο δαχτυλίδι του ήλιου." Φ.Θ
Καλημέρα...
Καλησπέρα σε όλους!
είστε το πιο ζωντανό και αισιόδοξο καφενείο που έχω πάει!
Φαίδωνα, συγχαρητήρια!
(είναι κι αυτοί που αφήνουν τα λιμάνια
γιατί δεν χορταίνουν τον κόσμο)
Κostasst, πολύ μου άρεσε η φωτογραφία, νόμισα ότι την διάλεξες επειδή τον Ντόναλντ τον "ταλαιπωρούν" τ'ανήψια του
(αφού δεν έχει δικά του παιδιά)...
NKO
Αν αφρογκαστείς και τα γέρικα καράβια που είναι αραγμένα στα λιμάνια θ'ακούσεις να νοσταλγούν πελάγη που δεν ταξίδευσαν.Πόσον μάλλον το πνεύμα που είναι ελεύθερο χωρίς την ύλη του και πάντα ερωτευμένο με αυτήν.Το λιμάνι είναι σημείο του κύκλου,είτε το κοιτάς είτε το ντύνεσαι είσαι μέσα του .
Ο/Η googler είπε...
You these things, I have read twice, for me, this is a relatively rare phenomenon!
handmade jewelry
@ Αστοριανή
Α, ρε Γιώτα τί ωραία αύρα μας έφερες με το πέρασμά σου...
@nko
Νικόλ μου, εγώ τι να σου πω; Διάβασε καλύτερα το σχόλιο του Σπύρου σαν απάντηση στο σχόλιό σου!
Ο αρχιοινοχόος μας όταν είναι στα κέφια του (και είναι σχεδόν πάντα) δεν πιάνεται! Χάρηκα κι εγώ το λόγο του στο σχόλιό του που απευθύνεται σε σένα...
Φαίδων,
Οπως φαίνεται, ο αρχιοινοχόος και η παρέα του είναι σε μeγάλα κέφια, ίσως γιαυτό εκτός κρασί Νεμέας προσφέρει
και τσίπουρο. Εκαναν το καφενείο πλοίο, κι αυτοί κωπηλάτες σαλπάρουν στα αισθήματα της αιώνιας απεραντοσύνης.
Κι εγώ νοσταλγώ τον κόπο του ψαρά, όταν στο οινόχρωμο βράδιασμα του πόντου γυρίζει στο λιμάνι.
Νίκος Λιψάνος
Manhattan
Φαίδων
Εσύ "φταις" γιά το "μεράκι" μου
με τις συνθέσεις σου.
Ε,είναι και το κοκκινέλι ,είναι και η μερακλίστικη χορωδία των θαμώνων,που με πε πετάνε επάνω και κάνω τα δικά μου.
Νίκο ,μου άρεσε αυτό το "οινόχρωμο βράδιασμα του πόντου"
Προχθές τα είπιατε με την παρέα χωρίς εμένα στου "Σταμάτη" στην Αστόρια, και δεν φτάνει που μέ ψηνε η ζήλεια απο δω ,μού τηλεφωνήσατε πάνω στα κέφια σας να μου πήτε πως έχετε ενα ποτήρι Νεμέας γεμάτο για μένα,και εγω απο δω γλυφόμουν-γιά την φιλία πιό πολύ ρε φίλε.
Καλησπέρα, αγαπημένοι φίλοι!
ναι Σπύρο, σ'ευχαριστώ!
ελπίζω κι εγώ
πως έτσι είναι!
Καλή βδομάδα σε όλους!
Ταξίδια στις θάλασσες με συντροφιά ανθρώπους του μόχθου με γνώριμες μυρωδιές. Κάπου ένα λιμάνι μας περιμένει...το καταφύγιό μας.... Ομορφες οι εικόνες και τα ταξίδια σας. Καλώς σας βρήκα...
@dyosmaraki
Καλωσόρισες κι ευχαριστούμε για τις όμορφες μυρωδιές που κουβαλάς.
Χαιρόμαστε που σου άρεσε το περιβάλλον.
Δημοσίευση σχολίου