Δευτέρα, Δεκεμβρίου 08, 2008

ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΑΛΕΞΗ



Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου

Ο θάνατος του Αλέξη, του 15χρονου μαθητή της διπλανής πόρτας από τη σφαίρα του καουμπόη αστυνομικού, δείχνει και πάλι με το πιο τραγικό και κραυγαλέο τρόπο, τις αναπηρίες της δημοκρατίας μας. Που σημαίνει ότι σε μια δημοκρατία όπου οι θεσμοί και ο νόμος είναι αυτά που πρέπει πριν απ’ όλα να λειτουργούν, στην Ελλάδα περνούν συνήθως σε δεύτερη μοίρα, αφού τον πρώτο ρόλο παίζει το θυμικό. Δηλαδή το «Εγώ» του καθενός, η συναισθηματική κατάσταση της στιγμής, η «μαγκιά της παραβατικότητας», η φιγούρα, η επιδειξιομανία.
*
Μη βιάζεστε να μου αποδώσετε γενικεύσεις και υπεραπλούστευση. Κοιτάξτε πρώτα τη κυβέρνηση που με τα αμέτρητα σκάνδαλα των στελεχών της και την επίσημη κάλυψή τους, πως πιέζει τους δικαστικούς να μεροληπτήσουν υπέρ της, πως γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τούς πολίτες που παρακολουθούν ένα όργιο κυβερνητικής παρανομίας, περιφρόνησης και απαξίωσης των θεσμών και των νόμων, που κατά την κυβέρνηση ισχύουν μόνο για τους άλλους. Κοιτάξτε το δημόσιο υπάλληλο όπου πάτε να εξυπηρετηθείτε: Ο νόμος είναι σαφής για την περίπτωσή σας. Και όμως: Ο υπάλληλος σήμερα δεν ξύπνησε καλά, ερμηνεύει το νόμο όπως αυτός θέλει, σας στέλνει απελπισμένο στο σπίτι σας, επειδή θέλει να αναθέσει σήμερα στο καταπιεσμένο του «εγώ» ρόλο δύναμης και εξουσίας σε βάρος σας. Τολμήστε να διαμαρτυρηθείτε στον Ελληνάρα οδηγό που παραβίασε το STOP και παραλίγο να συγκρουστεί μαζί σας. Θα εισπράξετε τις μούτζες σας και τις βρισιές σας, ώστε να μάθετε την επόμενη φορά να υπομένετε τη…δημοκρατία του καθενός, όπου σημασία δεν έχει ο νόμος και οι θεσμοί αλλά η θρασύτητα με την οποία παραβιάζει κάποιος το νόμο. Θυμηθείτε τον πρωθυπουργό της χώρας (Κ. Μητσοτάκη) να λέει στους αστυνομικούς: «Εσείς είστε το κράτος!!!» Θυμηθείτε τον μέχρι πρότινος υπουργό δημόσιας τάξης Βύρωνα Πολύδωρα να λέει στους αστυνομικούς: «Είστε οι άρχοντες της πόλης!!» Ποιοι θεσμοί είπατε;;
*
Θυμηθείτε την κτηνωδία των αστυνομικών με τον Κύπριο φοιτητή στη Θεσσαλονίκη που είπαν ότι τον έδερνε η ζαρντινιέρα…Τους δυστυχείς αλλοδαπούς μετανάστες που τους έδερναν ή τους έβαζαν να αλληλοδέρνονται μέσα στα αστυνομικά τμήματα για να διασκεδάσουν και να τους τραβήξουν βίντεο που το κυκλοφορούσαν καμαρώνοντας στους συναδέλφους τους…Θυμηθείτε τον πρόσφατο αθηναϊκό τύπο με τίτλους όπως: «Αστυνομικοί εμπλέκονται σε ναρκωτικά.»-« Αστυνομικοί «προστάτες» της νύχτας».- «Αστυνομικός έκλεψε 150 ευρώ από αλλοδαπό μετανάστη».- κ.λ.π. κ.λ.π.
*
Η ατιμωρησία σ’ αυτή τη χώρα, απλά επιβεβαιώνει αυτό που λέω και εννοώ, ότι δηλαδή: Η δημοκρατία στην Ελλάδα καθορίζεται από την παρορμητικότητα των Ελλήνων και από τη «μαγκιά της παραβατικότητας». Γνωρίζετε πολλούς πολιτικούς, υπουργούς, δημόσια όργανα, αστυνομικούς, εκπαιδευτικούς, γονιούς, που καίγονται για την εφαρμογή των νόμων; Που σέβονται τους θεσμούς και επιδιώκουν την αναβάθμισή τους; Πόσοι και πόσοι νόμοι έχουν καταστεί ανενεργοί επειδή επιβλήθηκε η παραβατικότητα ως νέα νομιμότητα; Η δημοκρατία λοιπόν που φτιάξαμε, χωράει μέσα της όλες τις προϋποθέσεις για την κατάργησή της!!! Τη συμπεριφορά του 37χρονου αστυνομικού λίγο πριν φύγει η σφαίρα απ’ το όπλο του και σκοτώσει τον Αλέξη, δεν την καθόρισε η προσήλωσή του στο νόμο και τους θεσμούς αλλά η παρορμητικότητα τού: «Τώρα θα σου δείξω ποιος είμαι εγώ!»
Σ’ ένα παιδί 15 χρόνων που δεν πρόλαβε ούτε τα όνειρά του να σχηματίσει!!
*
Θα πω μήπως κάτι καινούριο αν τονίσω ότι όλα ξεκινούν από την παιδεία που την αφήσαμε παίγνιο στα χέρια των συντεχνιών και των κομμάτων;;
Η δημοκρατία μας έφτασε στη χειρότερη φάση της: Να σκοτώνει ένα παιδί γιατί γουστάρει να δείξει πόσο μάγκας είναι, ο εκπρόσωπος του…νόμου…
Οι πρωταγωνιστές στη χώρα μας που δίνουν και τον τόνο της Δημοκρατίας που έχουμε, είναι οι «τζάμπα μάγκες" όποια θέση κι αν κατέχουν! Και οι άλλοι Έλληνες που δεν είναι , απλά τους ανέχονται…
Γι αυτή τη δημοκρατία λοιπόν, είμαστε όλοι ένοχοι. Ο Αλέξης, σύμβολο πια ενάντια στην κρατική αυθαιρεσία, μας δείχνει με το θάνατό του το δρόμο: Τίποτα δεν πρέπει να είναι πάνω από τους νόμους και τους θεσμούς. Τέλος με την ΑΝΟΧΗ και την ΕΝΟΧΗ μας!

56 σχόλια:

Νίκος Λαγκαδινός είπε...

Αγαπητέ Φαίδωνα, καίριες οι παρατηρήσεις σου, εξναιρετικό το κείμενό σου. Τα σχόλιά μου είναι εκ του περισσού. Γι' αυτό και το αναδημοσιεύω στο ΔΙΚΤΥΟ
http://diktyon.wordpress.com/

Ανώνυμος είπε...

Φταίει ο μπάτσος, φταίει ο γονιός, φταίει το σχολείο, φταίει και ο τζάμπα μάγκας....ο δημόσιος υπάλληλος...σωστά
αλλά ανέχεσε τις κουκούλες που σπάνε και καίνε, και συμπαρασύρουν πολλούς νέους...που όταν πάνε μαζί τους, δεν συμμαζεύονται...;
Ο θάνατος του Αλέξη προήλθε από ηλίθιο δολοφόνο, αλλά που δεν διαφέρει από το θάνατο άλλων από ναρκωτικά, από μηχανάκια, μαχαιριές χούλιγκαν...
αλήθεια που είναι οι γονείς να συμμαζέψουν έναν ανήλικο;
Τώρα ψάχνουν τον φανερό δολοφόνο;
Δολοφόνοι και αυτοί εξ αμελείας...

Σταλαγματιά είπε...

Πενθούσες με τους έρωτες γυμνός και μεθυσμένος

Γιατί με τους αθάνατους είχες λογαριασμούς

Τις άριες μιας όπερας τραύλιζες νικημένος

Μιας επαρχίας μαθητής μπροστά σε δυο χρησμούς

Και μια βραδιά που ντύθηκες ο Άμλετ της Σελήνης

Έσβησες με ένα φύσημα τα φώτα της σκηνής

Και μονολόγους άρχισες κι αινίγματα να λύνεις

Μιας τέχνης και μιας εποχής παλιάς και σκοτεινής....

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Νίκος Λαγκαδινός
Σ' ευχαριστώ Νίκο μου για τη δυνατότητα διεύρυνσης επικοινωνίας που δίνεις στο κείμενο και στις απόψεις μου που πιστεύω ότι είναι και πάρα πολλών άλλων Ελήνων.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ανώνυμος
Εσύ Ανώνυμε φοβάσαι να χρησιμοποιήσεις ακόμα και ψευδώνυμο. Τόσο βέβαιος και σίγουρος είσαι για τις απόψεις σου που θέλεις την απόλυτη ανωνυμία!!! Ας είναι. Το κείμενο δεν το διάβασες καλά, γιατί δεν ξέρεις να ακούς και να διαβάζεις αφού την ίδια στιγμή ακούς τον εαυτό σου και μόνο αυτόν. Είσαι οχυρωμένος πίσω από τις απόψεις σου και δεν είσαι διατεθειμένος να τις αλλάξεις, όσες σωστές απόψεις κι αν βρεις στο δρόμο σου!! Αν νομίζεις ότι η δολοφονία του Αλέξη δεν διαφέρει από θανάτους όπως ναρκωτικά και μηχανάκια, τότε δεν υπάρχει περιθώριο επικοινωνίας μαζί σου.. Δηλαδή άν αυτός που οι Έλληνες πολίτες, τον πληρώνουν για να προστατέψει τα δικαιώματά τους και τις ελευθερίες τους, σηκώνει το όπλο που του έδωσαν οι φορολογούμενοι και σκοτώνει εν ψυχρώ ένα νεαρό, πιστεύεις ότι αυτός ο φόνος είναι ίδιος με ένα θάνατο που προκαλείται από ένα μηχανάκι, τότε δεν απορώ για τα χάλια που βρίσκεται η χώρα, όταν υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που σκέπτονται σαν και σένα....
Και πού είσαι: Την επόμενη φορά αν θέλεις να επανέλθεις, θα φέρεις και την ευθύνη των απόψεών σου με το όνομά σου ή έστω με ψευδώνυμο. Αλλιώς θα διαγράφω τα σχόλιά σου ως μη προερχόμενα από κάποιον..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Anastasia
To ποίημα είναι εξαιρετικό και σε ευχαριστώ που το "έφερες" στο καφενείο και στην αρμόζουσα περίπτωση. Μη μου πεις ότι είναι και δικό σου;;;;

Ανώνυμος είπε...

Αδικο θανατου βολι, θερισε τουτο το 15χρονο αγορι. Κι΄ ειν΄ η λαλια του ακομα σαν τραγουδι, που παγωσε στα χειλια του. Τον κλαινε δικοι
και φιλοι, τον κλαιει συσσωμη η Ελλαδα....τον κλαιει η Οικουμενη. Ποσους Αλεξηδες θα χρειαστουμε ακομα για οροσημα ΣΕΒΑΣΜΟΥ Ζωης.
Θεσμων και Νομων: Ας βροντοφωναξουμε επιτελους μ' ενα στομα: ΣΤΟΠ στο Ραγιαδισμο και την Ανοχη!
Δημητρης

Σταλαγματιά είπε...

Όχι Φαίδων δεν είναι δικό μου είναι από ένα εκπληκτικό κομμάτι που ερμηνεύει ο Χρήστος Θηβαίος.
Και λέγεται ο Άμλετ της Σελήνης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Anastasia
Όπως και να 'χει καλή μας φίλη, το ποίημα που έγινε τραγούδι είναι υπέροχο και το απόθεσες εδώ στην πιο κατάλληλη στιγμή...

Ανώνυμος είπε...

Οι καταστροφές και το χάος που ακολούθησαν το φόνο του μικρού Αλέξη ήταν αναμενόμενες, γιατί η αγανάκτηση για την κρατική βία, ενώθηκε με την συσωρευμένη αγανάκτηση για τα σκάνδαλα, την αδιαφορία για τους νέους και την κακή διαχείριση της οικονομίας,που οδηγεί τους πολίτες στην απελπισία.
Τό χάος ολοκληρώθηκε με την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των κουκουλοφόρων, που είναι τα σωσίβια των διαφόρων κυβερνήσεων που τους αφήνουν να καταστρέφουν, ώστε να συγκεντρώνεται η οργή των πολιτών εναντίον των κουκουλοφόρων και όχι εναντίον της κυβέρνησης. Παλιό το παραμύθι.Το μάθαμε πια σε μια "ανάπηρη δημοκρατία" όπως αναφέρεται και στο κείμενο του ιστοχώρου και που εξ αιτίας της όλα είναι πιθανά.
"Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ"

Μαργαρίτα είπε...

Η βία γεννά βία!!!
Τέτοιες στιγμές αισθάνομαι πραγματικα ότι ζούμε εμφύλιο πόλεμο... Ποιά παιδεία και ποιοί θεσμοί;; Σαν να έχουν χάσει τα πάντα τον προσανατολισμό τους!!

Πολύ δυνατός ο λόγος σου καλέ μου
Φαίδωνα, ικανός να αφυπνίσει καρδιές!

Καλό σου βράδυ ***

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Dimitris Kephalidis
Δεν ξέρω Δημήτρη μου πόσους ακόμα θα χρειαστούμε. Ελπίζω κανέναν αν βρισκόμαστε σε εγρήγορση και συμμετέχουμε και ενδιαφερόμαστε για όσα βλέπουμε και όσα ακούμε..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ
Συμφωνώ μαζί σου Παράξενε. Είναι κι αυτά που αναφέρεις συμπτώματα της ανάπηρης δημοκρατίας μας...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Μαργαρίτα
Έτσι όπως τα περιγράφεις είναι Μαργαρίτα μου. Σε μια τέτοια δημοκρατία σαν τη δικιά μας θα ήταν ΕΙΔΗΣΗ αν δεν είχαν χάσει το προσανατολισμό τους η παιδεία και οι θεσμοί και βάλε...

kostasst είπε...

Επιτέλους, μετά από όλους αυτούς τους απαράδεκτους που συνωθούνται στα παράθυρα των καναλιών για να δείξουν πως φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους, διαβάζω κι αυτά τα λόγια, γραμμένα με τον μοναδικό τρόπο του Φαίδωνα Θεοφίλου και σκέφτομαι πως ναι, έτσι είναι τα πράγματα!
Τα είπε χθες με τον δικό του τρόπο και ο Σαββόπουλος, που φάνηκε σα να ξύπνησε από λήθαργο ετών.
Προσπάθησα να τα πω κι εγώ στη δική μου σελίδα, μα μου φάνηκαν αδέξια.
Ευτυχώς, για να παραφράσω τον Μπρεχτ "δεν σωπαίνουν οι ποιητές μας"...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Κostasst
Κώστα μου η τελευταία φράση του σχολίου σου με την παράφραση του Μπρεχτ με συγκίνησε πολύ.
Σ' ευχαριστώ.

Ανώνυμος είπε...

Εκτός που δεν έχω λόγια για να πω πόσο συμφωνώ με το κείμενό σου, θα ήθελα να συμπληρώσω πόσο αξιοπρεπείς, πόσο ώριμοι ήταν οι 15ρηδες που χτες το πρωι διαδήλωσαν με πόνο ψυχής για την ψυχή του Αλέξη και την εν ψυχρώ δολοφονία του από το χέρι ενός ΜΠΑΤΣΟΥ (στην κυριολεξία και στην νοοτροπία). Ήταν πραγματικά ένα μάθημα ζωής για όλους μας. Κατα τα άλλα νομίζω ότι ζω στην Ουγκάντα... MILA

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@MILA
Σε καλοσωρίζω αγαπητέ φίλε στο καφενείο όπου χρειαζόμαστε κάθε υπεύθυνη άποψη. Συμφωνώ μαζί σου ότι οι νέοι μας είναι ώριμοι, (πολύ περισσότερο απ' ότι η γενιά μου στην ηλικία τους) και ο πόνος για τον αναίτιο και βίαιο θάνατο του συνομηλίκου τους ξεσήκωσε τις ψυχές τους σ' όλη την Ελλάδα.Η έννοια όλων μας πρέπει να είναι το πως θα εξασφαλίσουμε διέξοδο στις προσδοκίες τους, γιατί δυστυχώς,
εμείς είμαστε από τις λίγες πια κοινωνίες στο κόσμο, που οπλίζουμε το χέρι ενός κομπλεξικού εκπρόσωπου του νόμου ένάντια σ' ένα αθώο παιδί αντί να το βοηθήσουμε να βρει τον προσανατολισμό του. Επειδή στη κοινωνία μας είναι όλα χαλαρά, όλα στο περίπου, όλα δυσδιάκριτα και όλα ορατά, όπου όλα απαγορεύονται για να μπορούν όλα να επιτρέπονται την επόμενη στιγμή...
Είμαστε υπεύθυνοι όλοι.

Ανώνυμος είπε...

Φαίδωνα
Με αφορμή το θάνατο του αθώου παιδιού επισημαίνεις και περιγράφεις πολύ σωστά και με όρους πολιτικής και όχι πολιτικαντισμού και κομματισμού, το πρόβλημα της χώρας μας.
Δυστυχώς την ανάλυση αυτή δεν θέλουν ή δεν μπορούν να κάνουν ή καταλάβουν οι καθ'ύλη αρμόδιοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι,κλπ. και δεν την υιοθετούν οι περισσότεροι πολίτες αν τους θίγει στο ελάχιστο.
Είναι βέβαιο ότι αυτές τις μέρες θα πνιγούμε και πάλι στις κοκορομαχίες,στα φληναφλήματα, στις ανόητες αναλύσεις,κλπ. για χάρη του αποχαυνωμένου τηλεοπτικού κοινού και μετά όλοι πάλι στην καλή χαρά.
Πιστεύω ότι ελπίδα θα υπάρξει μόνο όταν πολιτικοί και πολίτες,καταλάβουν το πρόβλημα αναγνωρίσουν και αναλάβουν αμοιβαία το μερίδιο της ευθύνης που αναλογεί στον καθένα και είναι διατιθεμένοι όλοι να πληρώσουν το σχετικό κόστος (πολιτικό, οικονομικό,κλπ.) για οποιαδήποτε αλλαγή και βελτίωση.
Φοβούμαι ότι η μέρα αυτή θα αργήσει πολύ, ιδιαίτερα όταν τις μέρες μας σπανίζουν οι πραγματικοί ηγέτες με όραμα.
Μιχάλης Βασίλας

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μιχάλης Βασίλας
Σωστά το επισημαίνεις Μιχάλη ότι για ν' αλλάξουν τα πράγματα πρέπει όλοι (κι όχι μόνον οι πολιτικοί) να αναλάβουν το μερίδιο ευθύνης τους. Φυσικά δεν έχουμε ούτε ηγέτες ούτε όραμα. Αν και για μένα το πρότυπο του ηγέτη, ισχυρού άνδρα,επιβλητικού, κ.λ.π. μου προκαλεί μάλλον ανατριχίλα, αφού με παραπέμπει σε εφιαλτικούς συνειρμούς. Θα μου αρκούσε ένας πολιτικός με όραμα που θα είναι προσηλωμένος΄και αφοσωμένος στο όραμά του. Άλλωστε έχουν αλλάξει πια τα πρότυπα του ηγέτη από τα εφιαλτικά χρόνια της πρόσφατης σχετικά παγκόσμιας ιστορίας....Εμείς είχαμε ήδη ένα πρότυπο μοντέρνου ηγέτη, που δεν ενδιαφερόταν για έρωτες με το λαό για ζήτω και θριαμβευτικές φιέστες, αλλά μόνο για την αποτελεσματικότητα της πολιτικής του. Κι αυτό είναι πολιτική: Το αποτέλεσμα! Όλα τα άλλα είναι μάταιοι συναισθηματισμοί... Για το αν θα αργήσει η μέρα της αλλαγής της νοοτροπίας μας τί να πω; Προφανέστατα έχεις δίκιο...

Ανώνυμος είπε...

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ!

Προς τον κύριο Φαίδωνα Θεοφίλου

Διαφωνώ με τα κλισέ που διατυπώνονται στο κείμενο σας με αφορμή τα γεγονότα που ακολούθησαν το θάνατο του εφήβου.

Δέχομαι ότι ήταν η θρυαλλίδα που πυροδότησε τη λαϊκή αγανάκτηση για τη κακή κυβερνητική πολιτική και όλα τα σκάνδαλα που αποκαλύπτονται. Δεν δέχομαι όμως ότι η εκτόνωση της βίας από όπου και αν προέρχεται δίνει λύσεις ή νουθετεί. Υπάρχει η ειρηνική διαδήλωση, υπάρχει η ατομική ευθύνη και η διαφοροποίηση σε ότι θεωρούμε ως περιφρόνηση και απαξίωση των θεσμών. Τα άτομα δημιουργούν τη κοινωνία μας. Ο καθένας από εμάς δικαιώνει ή απαξιώνει την κοινωνική ή επαγγελματική ομάδα που ανήκει.

Όσο για το θυμικό που αναφέρετε, είναι το ίδιο που δημιουργεί συνθήκες κατά τις οποίες αναδεικνύεται το μέγεθος της ικανότητας για αλληλεγγύη και δράση του Έλληνα. Θυμίζω τους εθελοντές διασώστες στο σεισμό της 7.9.1999, τους εθελοντές από όλη την Ελλάδα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, τις προσφορές σε αίμα και σε χρήμα όταν υπάρχει συνάνθρωπος πάσχων από όλα τα οικονομικά και κοινωνικά στρώματα.

Ένοχοι υπάρχουν συγκεκριμένοι. Ακόμα και αν απαλλάσσονται κατά τις δικανικές πρακτικές, στιγματίζονται ατομικά και η κοινωνία τους περιθωριοποιεί.

Συμφωνώ μαζί σας ότι η κυβέρνηση έχει χάσει το λαϊκό έρεισμά της. Δυστυχώς όμως δεν έχει αναδειχθεί μια ηγετική προσωπικότητα που να μπορεί να πείσει ότι έχει το ψυχικό και ηθικό σθένος να αλλάξει την εικόνα του Ελληνικού Λαού για την ευθυκρισία και την ικανότητα της εξουσίας να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις για αποκατάσταση των θεσμών, την αμεροληψία της δικαιοσύνης, την απεμπλοκή της από οικονομικά και διαχειριστικά σκάνδαλα. Σκέπτομαι όμως ότι, ακόμα και αν εμφανιστεί η προσωπικότητα αυτή, θα αντιμετωπίσει δυσκολία στο να βρει πρόσωπα να την πλαισιώσουν. Ζούμε διαχρονικά την ισχύ που έχει η κάθε οικονομική φατρία ώστε να μπορεί να εκβιάζει και να κατακτά προνόμια σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Ζούμε την εποχή του εντυπωσιασμού των κενών λόγων της δημόσιας εικόνας. Αφομοιώνουμε αβασάνιστα ό,τι σερβίρεται στους τηλεοπτικούς δέκτες. Εύκολες κρίσεις και συμπεράσματα.

Διαπιστώνω ότι πολλοί προσδοκούν από τους άλλους να τους σώσουν. Νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα αν προσπαθήσει να δημιουργήσει ο καθένας μας την δική του ομάδα αλληλεγγύης, με ειλικρίνεια, εντιμότητα, ανάμεσα στις προσωπικές και εργασιακές σχέσεις, σε οτιδήποτε τον ενδιαφέρει και τον απασχολεί από την ατομική επιβίωση μέχρι τη προστασία του περιβάλλοντος.

Όχι, δεν συμμερίζομαι την άποψή σας για την ομαδική ενοχή γιατί εγώ προσπαθώ για το καλύτερο. Γνωρίζω επίσης πολλούς ανθρώπους στο περιβάλλον μου, κοινωνικό και εργασιακό, που αγωνίζονται σε αντίξοες συνθήκες να σταθούν έντιμα και καλόπιστα σε μια καθημερινότητα που προκαλεί σε ανέντιμους συμβιβασμούς.

Τέλος για τους εφήβους και τα παιδιά που προβαίνουν σε λεηλασίες και εμπρησμούς, με προβληματίζει ιδιαίτερα ο θυμός τους που εκτονώνεται με αυτό τον τρόπο. Αναρωτιέμαι ποιες καταστάσεις διαμορφώνουν αυτές τις προσωπικότητες και πως θα εξελιχθούν ως ενήλικες.

Σας ευχαριστώ για την έκφραση των απόψεών σας γιατί με προκαλέσατε να σκεφθώ, να θυμώσω και να σας απαντήσω.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ K.

Ανώνυμος είπε...

Φαίδωνα
Νομίζω ότι συμφωνούμε στο πρότυπο του φωτισμένου-οραματιστή ηγέτη που έχει ανάγκη ο τόπος.
Όταν τον επικαλούμαι, δεν αναφέρομαι προφανώς στον "μπαλκονάτο-φανφαρόνο-φούσκα" ηγέτη, αλλά στον άνθρωπο που θα θέλει να εκσυγχρονίσει τη χώρα,με τολμηρές και δημιουργικές αποφάσεις, αψηφώντας το πολιτικό κόστος και τις αντιδράσεις των αμέτρητων βολεμένων μειοψηφιών.
Μιχάλης Βασίλας

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Κ.
Σας καλωσορίζω στο "Καφενείο" αγαπητή φίλη που νομίζω ότι πρώτη φορά επισκέπτεσθε. Κατ' αρχήν σύμφωνα και με τα μέχρι τώρα σχόλια, δεν νομίζω ότι διατυπώνω θέσεις κλισέ (στερεότυπα) στο κείμενό μου αλλά αυτό ίσως δεν έχει σημασία αφού μπορεί και να υπερβάλατε λίγο. Ας πάμε όμως στην ουσία: Όταν λέω "ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ" δεν επιτίθεμαι προσωπικά σε σας που ενδεχομένως προσπαθείτε για το καλύτερο, (όπως κι εγώ άλλωστε) αλλά εννοώ και το επαναλαμβάνω ότι οι κάτοικοι μιας χώρας είναι υπεύθυνοι για τη δημοκρατία που έχουν και ένοχοι για ότι κακό συμβαίνει εξ αιτίας αυτού του είδους της δημοκρατίας, την οποία και συνεχίζουν να συντηρούν. Ελπίζω να καταλαβαίνετε το πνεύμα μου τώρα. Από την άλλη πλευρά, κανένας πολιτικός δεν μπορεί να καθαρίσει αυτό το απόστημα αν δεν συμμετέχουν οι πολίτες που είναι συνυπεύθυνοι για ότι συμβαίνει είτε συμμετέχουν στα κοινά είτε μένουν απαθείς.Ο καθείς με την λίγη ή πολλή ευθύνη του. Όσο για το θυμικό στο οποίο αναφέρεσθε, ασφαλώς και μπορεί να αποβεί θετικό, αν αν η ηγεσία πολιτική και πνευματική, εμπνεύσει τους πολίτες σε συγκεκριμένο όραμα και στόχο. (Ολυμπιακοί αγώνες- σεισμοί-εθελοντισμός) Αλλά υπάρχει και το θυμικό που εκδηλώνεται χωρίς να του έχει βάλλει ένα στόχο ο Νους για πραγματοποίηση. Το θυμικό που είναι απρόβλεπτο και κατά κανόνα αρνητικό στην έκφρασή του. Στο δρόμο, στην καθημερινότητα, στην δημιουργία αρνητικής αντίληψης για τη ζωή. (αρνητικά κλισέ) Το απρόβλεπτο θυμικό που οπλίζει το χέρι του κάουμπόη αστυνομικού, το θυμικό που κάνει πέρα το Νου και τους νόμους για να συναντήσει την ατιμωρησία για παράνομες πράξεις, αφού οι νόμοι...είναι για τους άλλους.Αυτό το θυμικό κυριαρχεί κατά κανόνα στην Ελλάδα. Θα έλεγα όμως ότι διαβάσατε μάλλον βιαστικά το κείμενο και η παρορμητική σας αντίδραση σίγουρα θα οφείλεται στο ότι είστε έντιμη πολίτης που αγωνιά γι αυτή τη χώρα και που ενδεχομένως γι αυτό, θεωρήσατε ότι η ενοχή δεν σας αφορά. Άλλους πόλύ άλλους λιγότερο,όλους μας βαραίνει η ενοχή για το κατάντημα της χώρας. Κατά τα άλλα δεν βλέπω που διαφωνούμε. Σας ευχαριστώ κι εγώ για το ήθος και την εντιμότητα του λόγου σας

Ανώνυμος είπε...

Η θυσία του ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ το 2008 στην Αθήνα και του ΚΑΡΛΟΣ ΤΖΟΥΛΙΑΝΙ το 2001 στη Γένοβα να αποτελέσουν το σύμβολο αντίστασης ενάντια σε κάθε αυθαιρεσία και κρατική καταστολή.
Οσο αφορά το κείμενο του Φαίδωνα Θεοφίλου, νομίζω οτι τα σχόλια είναι περιττά

ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

Ανώνυμος είπε...

@Φαιδωνα,
φαινεται πως ο " Θεος στο καφενειο" συμπληρωσε τη τροχια του στην
Ευρωπη, φτανοντας παλι εκει οπου κρατα η σκουφια μας. Μενει αποψε
να ευχηθουμε στον Αλεξη, ναναι λαφρυ το χωμα που τον σκεπασε με
δυο στιχους του εθνικου μας ποιητη του Γιαννη Ριτσου:
"και μούλεγες, γιε, πως ολ΄αυτα τα ωραια θανε δικα μας
-και τωρα εσβηστης κ΄εσβησε το φεγγος κ΄η φωτια μας!"
Δημητρης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Παναγιώτης Ιντζιρτζής

Πολύ εύστοχα επισημαίνεις και συνδέεις τα γεγονότα Παναγιώτη.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Dimitris Kephalidis
Ο Θεός στο Καφενείο" κάνει πολλές τροχιές Δημήτρη...
Οι ευχές όλων μας συνοδεύουν τον Αλέξη στο μεγάλο ταξίδι
κι οι στίχοι του Ρίτσου ο επίλογος της απώλειας του παιδιού όλων μας...

Ανώνυμος είπε...

"ΕΙΜΑΤΕ ΟΛΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΑΛΕΞΗ"

Οι τέσσερες αυτές λέξεις του Φαίδωνα Θεοφίλου είναι,γιά μένα, ανάληψη ευθύνης,είναι ειλικρηνής ομολογία ,ειναι παράκληση για συγχώρεση και συγνώμη γι'αυτά που δεν έπρεπε να δεχτούμε και που βολικά συνηθήσαμε και γι'αυτα που δεν κάναμε για να σταματήσουμε τη σφαίρα που βλέπαμε να κατευθύνε
ται πυρωμένη στο στηθος του Αλέξη.
Ναι,να ζητήσουμε συγχώρεση απο τον Αλέξη,και απο ολους τους νέους μας,που τους κυνηγάει η σύγχρονη σφαίρα της αβεβαιότητας της μίζερης ορατότητας και ελπίδας ,τη σφαίρα που σφυρηλατήτε στα σκοτεινά υπογεια της "υπεύθηνης" ατιμωρησίας, της χαλκευμένης κοινωνικής ανισότητας ,της διαφθοράς και την διαπλοκης.
Εκει που μηχανεύονται πως να εξωθουν το δίκαιο να φαίνεται άδικο για να περνάνε την δύναμικη της δικής τους επιβολής.
Τη σφαίρα που χαλεκεύσαμε και μεις με το...σκύψημό μας¨"στην επιβολή της παραβατικότητας ως νεα νομιμότητα"

Αυτες οι τέσσερες λεξεις ειναι μία συγνώμη απο όλους τους νεους μας που δεν μπορεσαμε να φτιάξουμε γι'αυτούς μιά κοινωνία χωρίς βία ,μιά κοινωνία υπεύθυνη μέσα στην ελευθερία της και ελεύθερη μέσα από τις σωστές επιλογές της.
Και όσοι απο μας νιώθουμε ικανοποιημένοι επειδη κάναμε το καλυτερο που μπορουσαμε.θα ηταν ακόμη πιο καλύτερο αν το καλό εχει σκοπό,στόχο και δυναμική να ανατρέψει το ασχημο .Γιατί αν το καλο δεν συνοδεύεται με τη σωστη επιλογη την στιγμη της απορριψής του κακού γινεται διαπιστευτήριο συνέχειας του κακού και επένδυμα τού σάπιου .
Συγχώρεσέ μας Αλεξη μονο αν δεν μεινουμε στα λογια ,μονο αν ζουπηξουμε να βγει όλο το πύον απο την μόλυνση,Να το ζουπήξουμε και στην μολυσμένη ψυχή μας μέχρι να βγει το καθαρο αιμα,αυτό που άδικα έχασες και στέρεψε η ζωή σου .
Αλλιως, αν μείνουμε πάλι στην θεωρία και δεν περιθωριοποιήσουμε αυτους που μας φόρτωσαν την συνενοχή ,τότε,όσοι έχουμε νου θα ζούμε με τις τύψεις μας γιατι αφησαμε να μας κυβερνουν αυτους που μας κάνουν ηθικούς αυτουργούς των εγκλημάτων τους.

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη Φαίδων ,ξέχασα ένα Σ στον τίτλο του αναρτημένου θέματος.Και με λένε και ΣΣΣΣΣπυρο.

Αστοριανή είπε...

Αγαπητέ μου Φαίδωνα
και όλοι οι ανωτέρω φίλες/οι
της σελίδας:
Όταν η ψυχή μου κλαίει, τα μάτια στερεύουν, και μένω απ' το θυμό και την αγανάκτηση ξάγρυπνη...
Το παλιρροϊκό κύμα που συχνά έχει κτυπήσει την Αιγιώτικη παραλία και ειδικά την ακτή μας, αυτές τις μέρες ξανα-χτύπησε, μα ούτε που μ' ένοιαξε, αφού έμεινε όλο μέσα μου και μ' έπνιγε...
Την περασμένη εβδομάδα, αυτά γράφαμε, λες και κακή προαίσθηση!
Από παιδί, θυμάμαι, τα ίδια και τα ίδια! Γι' αυτό φύγαμε, Φίλοι!
να βοηθηθούμε και να βοηθήσουμε.
Ήταν σαν να μας έδιωξε η ίδια η Πατρίδα. Κι ας την αγαπούσαμε, κι ας την αγαπάμε!
Τίποτα δεν άλλαξε! Απλώς, τ' άπλυτα βγαίνουνε στη φόρα. Τελειωμός δεν υπάρχει. Ούτε λύσεις.
Κακοί συμβιβασμοί, κι αυτοί με το ζόρι.
Δεν είναι να προχωρήσω...
Με μια στεγνή "καλη-νύχτα", από τη Νέα Υόρκη,
Υιώτα Στρατή.

Ανώνυμος είπε...

5 ΧΡΟΝΙΑ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
5 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΚΜΗΣ, 5 ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ, 5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΠΙΛΑΣ.
ΦΩΤΙΕΣ, ΣΚΑΝΔΑΛΑ(ΟΜΟΛΟΓΑ, ΚΟΥΜΠΑΡΟΙ, ΒΑΤΟΠΕΔΙΟ,), ΚΟΜΠΙΝΑΔΟΡΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ…ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ Ν.Δ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ.
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ! ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΙΔΡΥΣΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ………

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος Δαρσινός
"Μια κοινωνία υπεύθυνη στην ελευθερία της" ...
Φώτισες Σπύρο μου , ακόμα περισσότερο το θέμα και "στερέωσες"
αρκετά από αυτά που διατυπώνονται στο κείμενο. Το σχόλιό σου είναι ένα ακόμα κείμενο πάνω στο ίδιο θέμα, με στέρεες θέσεις και απόψεις.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αστόριανη
Γιώτα μου τα ίδια αισθήματα διακατέχουν όλους μας. Δεν κάναμε αρκετά γι αυτή τη χώρα αν και ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε. Δεν τη σηκώσαμε ψηλότερα. Όταν κάποιοι που κοίταζαν πολύ μπροστά, μιλούσαν για εκσυγχρονισμό της χώρας σε όλα τα επίπεδα, εμείς τους λοιδορούσαμε και σαρκάζαμε μέσα στην αυταρέσκεια του βαλκανικού μας ΕΓΩ. Μετά από το βυθό Γιώτα μου δεν έχει άλλο δρόμο.Η κατεύθυνση δείχνει μόνο προς τα πάνω. Φτάνει να μην αρκεσθούμε στο λίγο επάνω...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@PYRINI ROMFEA
Σε καλωσορίζω φίλε μου.
Ο επίλογος όλων αυτών που αναφέρεις, είναι: Ταχεία οπισθοδρόμηση προς την καθ' όλα υποανάπτυξη...

Ανώνυμος είπε...

Φίλε μου Φαίδωνα,
Αρχίζοντας με το ότι όσα γράφεις είναι πάντοτε ωραία και βαθυστόχαστα,θα έλεγα ότι τούτο εδώ το δείγμα γραφής σου είναι απλώς θαυμάσιο. Τελεία και παύλα. Γι' αυτό και ό,τι θα πω εγώ, μόνο συμπληρωματικά θα μπορούσε να ωφελήσει. Δεν είναι οποιασδήποτε φύσεως προσθήκη στο κείμενό σου, για τον απλούστατο λόγο ότι το κείμενό σου δεν έχει ανάγκη οποιασδήποτε προσθήκης. Είναι άρτιο από κάθε πλευρά. Τέρμα τώρα οι έπαινοι! (Για να μην το πάρεις κι επάνω σου...)
Δεν ξέρω γιατί όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες μέρες, ενώ με συγκλονίζουν (μέχρι σημείου να αισθάνομαι τα γόνατά μου να τρέμουν κατά κυριολεξία και όχι καθ' υπερβολή), όμως δεν με ξαφνιάζουν, απλά και μόνο γιατί ύστερα από 72 χρόνια ζωής νομίζω πια πως ξέρω πολύ καλά το χαρακτήρα του Έλληνα (εμού, φυσικά, συμπεριλαμβανομένου...). Έχω πολλές φορές συζητήσει με τον Φαίδωνα για όλα αυτά. Και, όσο κι αν και οι δυο μας δεν είμαστε οι τύποι της "άνετης συμφωνίας" με ό,τι λέει ο συνομιλητής μας, όμως σ' αυτό το θέμα δυστυχώς συμφωνούσαμε. Δυστυχώς γιατί η "βλάβη" του "μηχανήματος", που λέγεται σύγχρονος Έλληνας, είναι μεγάλη. Βρίσκεται μέσα στα χαρακτηριστικά της φυλής, στο DNA μας, αν θέλετε, στην ιστορία μας, στις συνήθειές μας, στην παιδεία μας, στην συχνά προβληματική μας οικογένεια, στο ταμπεραμέντο μας, στο πείσμα μας, στο εν πολλοίς άρρωστο "εγώ" μας, στην τσαμπουκαλίδικη φύση μας, στην κοινωνική αδιαφορία μας, στον ετσιθελισμό μας, σε ένα σωρό ιδιότητες και χαρακτηριστικά που απαντώνται σε ένα νόμισμα με δύο όψεις, που δεν είναι δυστυχώς της ίδιας ποιότητας και αξίας. Θα μπορούσαμε πολύ καλά τα περισσότερα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, αν θετικά τα χρησιμοποιούσαμε, να είχαν γίνει λαμπρές σελίδες της κοινωνικής μας ιστορίας και εξαίρετες πτυχές μιας άρτιας προσωπικότητας. Δεν τους το επιτρέψαμε! Προτιμήσαμε να πυροβολήσουμε τον μικρό Αλέξη (γιατί όλοι μας, όπως πολύ καλά το είδε ο Φαίδωνας, όλοι μας τον πυροβολήσαμε, ίσως όχι κρατώντας το χέρι του δολοφόνου, αλλά πάντως οπλίζοντας το νου και την ψυχή του με χρόνια πλημμελούς παιδείας και κοινωνικής και πολιτικής ανισορροπίας, αλλά και οικονομικής δυσπραγίας και ανέχειας, ώστε τελικά να εξοντώσει τον άτυχο μικρούλη, έτσι, σε μια στιγμή, έτσι, για το άρρωστο φιλότιμο ενός ανάξιου "προστάτη" του νόμου, έτσι, γιατί... έτσι του άρεσε!).
Να γιατί δεν με ξάφνιασε και δεν με ξαφνιάζει το γεγονός, όπως δεν με ξάφνιασαν και οι αποτρόπαιες και ελεεινές πράξεις των "κουκουλοφόρων", τα απίστευτα εγκλήματά τους κατά χιλιάδων ανθρώπων, γιατί και αυτοί στο ίδιο "σχολείο" φοίτησαν με τον αστυνομικό. Αυτοί δεν πυροβόλησαν κανέναν (ίσως γιατί δεν κρατούσαν όπλο), πυροβόλησαν όμως χιλιάδες αθώους και ανήμπορους να αντιδράσουν άμεσα άνθρώπους με το να τους στερήσουν τις ελάχιστες χαρές που θα μπορούσας να νιώσουν στις γιορτές, μέσα σ' αυτό το κλίμα του εκνευρισμού, της απόγνωσης, της οικονομικής ανέχειας και της κρίσης. Η τύχη τα έφερε να βρίσκονται οι νέοι αυτοί σήμερα στο απέναντι πεζοδρόμιο. Θα μπορούσε πολύ καλά να είναι και στο ίδιο, αν η πολιτεία τούς είχε δώσει ένα όπλο.... Γιατί δεν σφαγιάζεις τη δημοκρατία για να τη ... σώσεις, δεν διασαλεύεις την κοινωνική ειρήνη για να ανοίξεις τις πόρτες του χάους και του πλιάτσικου, δεν καις για να κάψεις, εκτός αν είσαι εγκληματίας, φασίστας, παράφρων ή διεστραμμένο άτομο.
Για όλους αυτούς τους λόγους δεν νιώθω έκπληξη, Φαίδωνα και όλοι σεις οι φίλοι μου του Blog, νιώθω μόνο απέραντο πόνο και φοβερή ντροπή. Ντροπή που είμαι άνθρωπος, ντροπή που είμαι Έλληνας, ντροπή που είμαι δάσκαλος.
Θυμάσαι, Φαίδωνα, πώς τελειώνει η "Δίκη" του Φραντς Κάφκα; Τον πήγαν πάνω από το λάκκο και του κάρφωσαν το μαχαίρι στο λαιμό. "Σαν το σκυλί", πρόλαβε να πει. "Ίσως να εννοούσε τη ντροπή, που εξακολουθούσε να υπάρχει και μετά από αυτόν..."
Νίκος Πετρόχειλος

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Νίκος Πετρόχειλος
Το καφενείο με τα σχόλια που γίνονται για το θέμα της ανάρτησης,σχεδόν μετατρέπεται σε λαϊκό πανεπιστήμιο,έχοντας και τον καθηγητή του, (εσένα) ώστε να εξασφαλίζουμε πέραν των χυμών της ουσίας, και την τυπική μας εγκυρότητα...Νίκο μου η άποψή σου είναι για όλους μας βαρύνουσα, όχι μόνο γιατί την εκφράζεις εσύ αλλά και γιατί πέρασαν γενιές και γενιές φοιτητών από τα χέρια σου κι έτσι γνωρίζεις από πρώτο χέρι,(συσσωρευμένη εμπειρία) τα θετικά και τ' αρνητικά των Ελλήνων καλύτερα από τον καθένα μας.
Η κατάσταση που εξελίσσεται στη χώρα μας σε όλα τα επίπεδα είναι πράγματι δραματική. Θα πρέπει κάποια στιγμή, αν χειροτερέψουν τα πράγματα, να βγούμε και οι ωριμότεροι στο δρόμο κι όχι μόνο τα παιδιά. Να διαδηλώσουμε μ' αυτά. Η συμμετοχή ήταν και είναι αυτό που μόνιμα πρέπει να μας εμπνέει. Το παράδειγμα που φέρνεις με τον Κάφκα είναι ένας τραγικός επίλογος ΣΤΙΓΜΑ που πάντα θα ακολουθεί τον άνθρωπο.. Οι λογοτέχνες, οι ποιητές τα έχουν πει όλα. Σκέπτεσαι να ήταν υποχρεωτικό για τους πολιτικούς να έχουν μια βασική εκπαίδευση στη λογοτεχνία και στην ποίηση, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα;;

Ανώνυμος είπε...

Aτό που συμβαίνει στο καφενείο είναι θαυμάσιο: Υψηλό επίπεδο λόγου και απόψεων εκφρασμένα με τη γλώσσα της καθημερινότητας.
Αληθινά σπάνιο φαινόμενο.
Χαίρομαι να σας διαβάζω.
Όλους σας!!!!
Μπάμπης Πιτέλλης

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Πιτέλλη
Ολα τα θέματα επιδέχονται πολλές και διαφορετικές απόψεις,και μεις το μόνο που κάνουμε είναι να λεμε την δικη μας και συγγχρόνως κοιτάζουμε να δουμε που υπάρχει προσέγγιση με των αλλων.Οταν τις εντοπίσουμε-περιπου- πάμε σε αλλο θεμα .Και περισσότερες να είναι οι αποκλίσεις απο τις προσεγγίσεις και πάλι είναι θετικό ,γιατί η προσέγγιση αποτελεί μιά μικρή ,μεν αλλά στέραιη βάση,ενώ η απόκλιση μένει να αιωρήται για μιά επόμενη προσέγγιση.Εκείνο που μας καίει κύριε Πιτέλλη ειναι να βρούμε κάποιες λύσεις μέσα από τις απόψεις μας και όχι το εγώ μας.

Μας έλλειψε όμως η πάντα σημαντική και βαρύνουσα άποψή σας στο προκείμενο θέμα μας .

Μαργαρίτα είπε...

Την Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον♥Αλέξη♥ .

Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο.

Προωθήστε το.

Την καλημέρα μου καλέ μου ποιητή ***

Ανώνυμος είπε...

@Σπύρος Δαρσινός
Τις ίδιες διαπιστώσεις με σας κάνω κ.Δαρσινέ και χαίρομαι γι αυτό.
Σας ευχαριστώ, που όπως λέτε σας έλλειψε η γνώμη μου αλλά όταν διαπιστώνω μια τόσο ενδιαφέρουσα ανάλυση στην ανάρτηση του ιστοχώρου αλλά και τόσες ωραίες απόψεις, έχω καλυφθεί. Δεν εχω κάτι να πω, παρά μόνο να διευρύνω τον ορίζοντά μου διαβάζοντάς σας.
Μπάμπης Πιτέλλης

barel είπε...

Είμαστε ένοχοι και χωρίς ελαφρυντικό. Για τη ποιότητα της δημοκρατίας που έχουμε, για την πτώση των θεσμών που ανεχόμαστε, για την τηλεόραση που βλέπουμε, για τους πολιτικούς που μας εκπροσωπούνε, για τον ωχαδελφισμό που αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις. Αλλά κάπου εκεί στα 14χρονα που πέταξαν και ένα νεράτζι παραπάνω βλέπω μια ελπίδα. Βλέπω ότι αυτοί πρώτοι βγήκαν στους δρόμους να διαδηλώσουν για τον άδικο χαμό αλλά και τα τόσα συσσωρευμένα πάθη της πολιτείας μας. Ας μη βιαστεί κανένας να καταδικάσει τους μικρούς ταραξίες ίσως να είναι και η τελευταία ελπίδα για μια Ελλάδα που θα σέβεται τον εαυτό της. Και για να μην παραξηγηθώ δεν εννοώ καθόλου τους εγκάθετος γνωστούς κουκουλοφόρους που καίνε και πλιατσικολογούν στις περιουσίες του κοσμάκη.

Ανώνυμος είπε...

ΑΝΑΡΧΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ

Ανοίγω την πόρτα μου
και βλέπω έναν πίθηκο
παραπονεμένο
Περπατώ στην αυλή μου
και κάθε βήμα μου γίνεται
καπνός όπως των Ινδιάνων
στους λόφους.
Ανασαίνω,μέσα από την μεμβράνη
του μυαλού μου
κι'απ το πορτί μου βλέπω
καλικάτζαρους με μύτες
περιστεριών να ματώνουν
μάτια βλασταριών εγκυμονούσας
κοιλάδας.
Βλέπω ακρίδες οπλισμένες να
σωριάζουν στα κράσπεδα τα
όνειρα των βλαστών
Μάσκες -ορατές και αόρατες,
στρατός συρφετός,όπλα κράνη
συνθήματα φουφούνες μολότοφ
κυνηγημένοι άγγελοι τσιγγάνοι
με ταυτότητα το ντέφι και την
περηφάνεια,κλησιοσκόπια ψυχών
αναστενάρηδες με αναμενα με
κεφάλια
έχιδνες με ανασηκωμένα
Αλεπουδες που κυνηγάνε
χοροπηδηχτές πληγωμένα πουλιά
Καταιδρωμένοι θύτες και
θύματα ξιφομαχούν με οστά
της δημοκρατίας....

Θεέ μου πως να χωρέσουν
όλα στο παράθυρό μου ?
Πως να κρατήσω τα νύχια μου
από το πρόσωπό μου ?

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Barel
Στα παιδιά που βλέπουμε μπροστά μας αγαπητέ μου Barel ανθίζει η τελευταία ελπίδα που μπορούμε να έχουμε γι αυτή τη χώρα. Έχουμε όλοι μας την ευκαιρία να βοηθήσουμε τη χώρα μας, προσφέροντας ό,τι μπορούμε στα παιδιά.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Σπυρέτο μου πολύ ενδιαφέρον το ποίημά σου, πολύ ταιριαστό στην περίπτωσή μας αλλά και διαχρονικά επίκαιρο, όποτε οι άνθρωποι μετατρέπουν τη κοινωνία τους σ' ένα εφιαλτικό τσίρκο και πεδίο συγκρούσεων όπου η κρατική βία πρωταγωνιστεί. Σ' ένα ανθρώπινο τοπίο, όπου οι άνθρωποι έχουν θάψει τη δημοκρατία, και ξιφομαχούν με τα οστά της. Τραγική κορύφωση πράγματι στο φινάλε, που πρέπει να μας αφυπνίσει...

Ανώνυμος είπε...

@k.Σπύρος Δαρσινός
Το ποίημά σας κ. Δαρσινέ πλέκει εικόνα με εικόνα όλο το σκηνικό ένός τρομερού ονείρου, που δεν είναι παρά η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με δική τους ευθύνη, ανοίγοντας το λάκο όπου μέσα του θα πέσουν οι ελπίδες τους...
Δυνατός και πειστικός ο λόγος τού ποιητή.
Μπάμπης Πιτέλλης

Ανώνυμος είπε...

Ο ποιητής, είναι εκείνος που καλύτερα από κάθε άλλον πιάνει το σφυγμό της κοινωνίας και την εκφράζει.
"Ο ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ"

Αστοριανή είπε...

...και τώρα που βγάλαμε το στόμα μας έξω από το βούρκο να πάρουμε μια ανάσα,
τώρα που θα εκθέσουμε στον ήλιο το "άρρωστο" σαρκίον μας, πώς θα καλύψουμε τη γύμνια μας?
Υιώτα,
Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Αυτο ακριβώς που επισημάνατε ήθελα να κάνω με αυτό το ποίημα μου κ.Πιτέλλη.Να παρουσιάσω την εικόνα.
Απο κει και πέρα ο ποιητής πρέπει να εχει και πρόταση,και νομίζω ότι εχω μία....ποιητική,που αν δεν φοβόμουνα οτι γίνουμαι βαρετικός,ή και γραφικος,θα τις εξέθετα .Δεν φταίω έγώ,μην με παραξηγήτε, φταίει η δουλειά που είχα στη ζωη[ήμουνα χτίστης]και μου εχει μείνη η συνήθεια να μαζεύω υλικά,αλλα μόνο για να τα χτίζω,ή και να γκρεμίζω ετοιμόρροπα για να χτισω καινούρια.Και τώρα βλέπω εναν τοίχο μπροστά μας που μαζί πρέπει να γκρεμίσουμε,γιατί κόβει την ορατότητά μας και μας κρύβει τον ήλιο .Που είναι ο Ηλιος ? θα φανεί οταν γρκεμιστεί ο τοίχος.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι ΠΑΡΑΞΕΝΕ μπορει να πιάνει το σφυγμό ο ποιητής,πρεπει ομως να ξεσηκωνεται και να ξεσηκώνει τους άλλους ωστε να γίνεται σιγά σιγά η θεωρεία πράξη.

σπυρος

Ανώνυμος είπε...

Δραματικά αληθινό αλλα και απαισιόδοξο συγχρόνως το έξοχο, ποιητικά,ξέσπασμά σου Γιώτα.
Αλλα σου λέω,ότι ήρθε η ώρα που ο συγχισμένος πολίτης γυρεύει αφορμη να παρασυρθεί από τον ποιητή που μπορει να περάσει την αγνότητα των λόγων στην ποίηση των πράξεων.

Φαιδων ,σου ζητω συγνώμη για τις απανωτές παρεμβάσεις μου,αλλά θεώρησα οτι επρεπε να απαντησω στα σχόλια των θαμώνων που ακολούθησαν μετα από το ποιήμα μου.
Ειπαμε,είμαι και λιγο πολυλογάς,ασε που μέ βαλες και κοντα στα βαρέλια και κάθε τόσο τραβάω και από ενα.

Αστοριανή είπε...

Φαίδωνα,
τι ζιζάνιο ο Σπύρος!
Γεμίζει "επίθετα" τη γενική δημιουργία του,
αυτο...-κατεβάζει τις σκέψεις του στο επίπεδο της σεμνότητας, ζητάει "συγγνώμη" κι από πάνω...
Μα, Σπύρο μου, χτίστης ήταν κι Χριστός! Χτίστης της σκέψης και του χαρακτήρα.
Να μας προσφέρεις τα του μυαλού σου -όπως άλλωστε κάνουμε κι εμείς, κατά δύναμιν- μα... λόγω του ότι σε γνωρίζω (πόσα χρόνια?) δεν δέχομαι τα "επίθετα" να είναι δίχως ... εισαγωγικά π.χ. "χτίστης"...
κι όταν σε πειράζω λίγο, να μη θυμώνεις. Το δικαίωμα της καλής φιλίας, μου το επιτρέπει.
Καλό βράδυ σε όλους,
Υιώτα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Aστόριανη
Γιώτα μου ο Σπύρος νομίζω ότι αγαπά και χαίρεται όλες τις ιδιότητες που έχει. Με άξονα την ποίηση, τις ανακατεύει όλες και καταφέρνει να ξεχωρίζει τα ποιητικά τους ψήγματα. Πως κατορθώνει όμως, να διατηρεί, από τη μια, τις ιδιότητές του ανεξάρτητες μεταξύ τους και από την άλλη να τις θέτει όλες μαζί στην υπηρεσία της ποίησης, δεν κατάλαβα ακόμα. Αλλά τι σημασία έχει άν κατάλαβα εγώ...Το αποτέλεσμα μετράει.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Σπυρέτο μου δεν είσαι μόνο αρχιοινοχόος, είσαι και αρχισυντάκτης του Μπλογκ και ασφαλώς θα απαντάς σε όποιους θες και θα σχολιάζεις ό,τι θες. Άλλωστε αυτό το δικαίωμα το έχουν όλοι. Ο αρχισυντάκτης δεν θα το έχει;;;;;;;;;;

Ανώνυμος είπε...

Γιώτα,χτίστης ήμουνα,όχι βέβαια επαγγελματίας,αλλά, όπως σου εχω πει,εκτος από εστιάτορας έχω χτίσει και 4-5 μικρά εμπορικά κέντρα,κι άμα καμιά μέρα δεν ερχόταν ο εργάτης που πέταγε τα τούβουλα στην σκαλωσιά το έκανα εγω.
Και μην κάνεις συγκρίσεις με το Χριστό,γιατί άμα κακόριχνα κανένα τούβουλο και γύριζε στα πόδια μου
έβγαιναν κάτι "μπουμπούκια"
από το στόμα μου που δεν με αναγνώριζες .Κι'όταν πήγαινα το βράδυ στο σπίτι ημέρευα με λίγο Ελήτη ή με τις "εννιά εντολές" σου[να και τα εισαγωγικά]
Μην φοβάσαι ρε πατριώτισα και το χαρμάνι ποίημα είναι και το φτιάρι στίχος.

Ευτυχώς που θα παω γιά λίγες ημέρες στα "καπνιστά βουνά "την άλλη εβδομάδα και θα ησυχάσετε με την πολυλογία μου.
Οσο για σένα Φαίδωνα,είσαι πάντα στη σκαλωσιά ,κ'όσα τούβουλα σου πετάω τα αρπάζεις στο φτερό.
Ενώ οι πολιτικοί μας στην Ελλάδα,
όχι μόνο δεν πιάνουν την ψυχή του πολίτη,απολάνε τους κουκουλοφόρους στους δρόμους γιά να βρισκουν δικαιολογία να σημαδεύουνε τους νέους.

Αστοριανή είπε...

..."δυο αράδες, Σπύρο μου, πριν φύγεις για τα "smoking mountains = καπνίζοντα όρη (τα βουνά που καπνίζουν)"
'Οσα επαγγέλματα και να έκανες ή κάνεις (είδες; η ...πρόκλησή μου σ' έκανε να μας τα ξανα-θυμήσεις)
η ποιητική σου πηγή, καλά κρατεί! και, γνωρίζω, άλλοτε δροσερή, άλλοτε ...ζαλισμένη (!) μα πάντα ενδιαφέρουσα και μ' ανοιχτούς ορίζοντες, μας δροσίζει μ' αστείρευτες νοητικές εξάρσεις.
Άραγε, στα μεγαλοπρεπή "όρη, στ' άγρια βουνά (!)" όπου θα πας, "έχεις βάλει στο μάτι καμιά ...αγορά " Φίλε μου;
Εκεί τα ...άγρια θηρία, θα έχουν αγριέψει με τα γεγονότα της Πατρίδας... πρόσεχε, μην έχουμε κανένα απρόοπτο...
Ή, πάρε μαζί σου κάνα βαρελάκι με...ντόπιο κρασί,έστω κι απ' το "Τένεσσί" να τα καλοπιάσεις...
Καλή διακοπή, με καλές εμπνεύσεις.
Ο χώρος, είμαι σίγουρη, θα σε ανανεώσει και θα σε εμπνεύσει.
Χαιρετισμούς και στη Σοφία σου,
Υιώτα,
Ν.Υόρκη

Πατρίκιος Αστερίας είπε...

οτι και να γραψω θα ειναι λιγο μπροστα σε αυτο το κειμενο ενος βαθια σκεπτομενου Ελληνα...
τα σεβη μου φιλτατε

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος