Κυριακή, Οκτωβρίου 19, 2008

ΕΛΛΗΝΟΓΡΑΦΗΜΑ

Σε γκρίζο παρόν και όπως φαίνεται και σ'ένα γκρίζο μέλλον,
παραθέτω εδώ ένα πολύ αισιόδοξο κείμενο
από το βιβλίο μου «Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ – Τρεις Λόγοι» .
Λέτε να είναι, επειδή δεν έμεινε άλλος τρόπος ν’ αναπνεύσω ,
εκτός από την αισιοδοξία; Ιδού λοιπόν:

Ποτέ δεν ήθελα
τόσο πολύ να μιλήσω
με τόσα λίγα.

«Ψάχνω για το δικό μας το πελεκημένο Θέλω»
μονολογεί
«Ο Μικρός Ελληνικός» ανιχνεύοντας το μέλλον του Ελληνισμού.
Ίσως υπάρχει γύρω μας και μέσα μας μια Ελλάδα
που δεν υποψιαζόμαστε κι ένας Έλληνας που βαδίζει
στη κόψη του ξυραφιού,
έχοντας τις ίδιες πιθανότητες να χάσει την ψυχή του
ή να την αποκαλύψει λαμπερή και να νιώσει την επιθυμία
για τον επαναπροσδιορισμό, μιας πορείας νέας.
Να βάλλει στόχους που να ξεπερνούν τις δυνάμεις του.
Γιατί τι νόημα θα είχαν στόχοι που είναι μέσα στα όριά του;
Απρόβλεπτος ο Έλληνας, ικανός για όλα, συνεπώς και για το μέγιστο.

«Τον καθαρό το Λόγο να φιλάς στο στόμα
για να γίνει σφυγμός
στο σώμα όλου του κόσμου»

Οι ποιητές είτε ακούγονται είτε όχι, επιμένουν.
Απλώνουν την έπαρση της ψυχής τους σαν δίχτυ
να αιχμαλωτίσουν το αδύνατο. Έτσι λοιπόν ο Ελληνισμός,
στο μέτρο που, κατά την ιστορική του διαδρομή,
έφτασε το αδύνατο και το έκανε αυτονόητη υπόθεση,
είναι λαός ποιητικός. Και όχι μόνο γι αυτό:
«Ο Μικρός Ελληνικός»
αρμενίζοντας ενάντια σε καιρούς μικρόψυχους,
θερμαίνει στο στήθος του την Ουτοπία σαν αγαπημένη,
που θα μεταβληθεί σε τρέχουσα πραγματικότητα.
Η εικόνα του νέου Ελληνικού Μύθου υπάρχει.
Μόνο που είναι κατατεμαχισμένη και σκόρπια σε μυριάδες κομμάτια.
Κι είναι αυτά τα κομμάτια, τα πιο λαμπερά
και κλείνουν μέσα τους θησαυρούς και μάγια.
Ο στόχος περιμένει: Να συνθέσουμε αργά έστω, μα σταθερά
την εικόνα του Νέου Ελληνικού Μύθου…

Από το ποιητικό βιβλίο μου«Ο Μικρός Ελληνικός-τρεις Λόγοι
Εκδόσεις ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Γ΄Έκδοση – (εξαντλημένο)

16 σχόλια:

KΑΡΜΕΝ είπε...

«Ψάχνω για το δικό μας το πελεκημένο Θέλω»
Πολύ ωραία ανάρτηση! Καλημέρα, καλή εβδομάδα και καλή δύναμη στην συνέχεια!

Σταλαγματιά είπε...

"θερμαίνει στο στήθος του την Ουτοπία σαν αγαπημένη"

Όλο το νόημα σε αυτές τις γραμμές

Ανώνυμος είπε...

«Τον καθαρό το Λόγο
να φιλάς στο στόμα
για να γίνει σφυγμός
στο σώμα όλου του κόσμου»

Σπουδαίος στίχος!! Είστε και οραματιστής ποιητής...

"Ο Παράξενος"

Μαργαρίτα είπε...

Είναι φορές που θέλω να μιλώ
και άλλες να σωπαίνω...
παιδί ενός κόσμου κι εγώ
που θέλω να γνωρίσω
με στόχους και ιδανικά
το μέλλον μου να χτίσω..
Είναι η Ελλάδα ένας σταθμός
μία πύλη, ένα λιμάνι
κι εγώ φαντάζω νοσταλγός
του χθες που 'χει αποκάμει..
Μα μέσα καίει μία φωτιά
μία χρυσή ελπίδα
πως ότι είχαμε φορά
του κόσμου η πανοπλία..
Ντύνομαι κι αρματώνομαι
αλήθειες κι όχι φεύδη
κι αφήνω να μιλά η καρδιά
λευκή σαν περιστέρι..

κ Φαίδων όσες φορές κι αν το πω
πάλι αλήθεια θα' ναι..
ο ορίζοντάς σας καθαρός
το βλέμμα σας γαλάζιο..
όσο για τη φιλόξενεία σας
ζεστή σαν τη ψυχή σας!

Καλό βραδάκι να έχετε***

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@agapi
Σ' ευχαριστώ agapi, καλή σου μέρα
και σε σένα καλή συνέχεια και επιτυχία στους στόχους σου

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@anastasia
O καθένας ταυτίζεται Αναστασία μου με αυτό που ταιράζει στο ψυχισμό του. Να 'σαι καλά.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Ο Παράξενος

Παράξενε χαίρομαι που σε υποδέχομαι και πάλι εδώ. Δυστυχώς ο αρχιοινοχόος λείπει με άδεια στη Φλώριδα. Επειδή φέτος δεν μπόρεσε να έλθει στην Ελλάδα, έχει κάνει μέχρι τώρα 4 φορές διακοπές στην Αμερική. Γι αυτό θα περιοριστείς στο καφεδάκι με κρύο νερό και γλυκό κουταλιού περγαμόντο , σε ασημένιο δίσκο, καλυμμένο με λευκό σεμέν... Για τη γνώμη σου που αφορά στην ανάρτηση
ευχαριστώ.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μαργαρίτα
Συνάδελφε στην ποιητική τέχνη σ' ευχαριστώ - σ' ευχαριστούμε που κάθε φορά μας χαρίζεις κι ένα ποίημα σε παράλληλη θεματική με την ανάρτησή μας. Είναι και ωραίο και σπάνιο και ως τέτοιο το εκτιμώ. Για τα καλά σου λόγια τι να πω: Εσύ μόνο με τη καλοσύνη έχεις να κάνεις...

Ανώνυμος είπε...

Ο ποιητής για ακόμα μια φορά επεμβαίνει να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα, η Ελλάδα που πολιτισμού , των τεχνών και των επιστημών.
Ο Ποιητής έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι τίποτα δεν έχει χαθεί , έρχεται να μας τονίσει ότι μέσα από το γκρίζο τοπίο μπορεί να προβάλει ένα φως και μια ελπίδα.
Διαβάζοντας το κείμενο του Φαίδωνα Θεοφίλου για μια στιγμή μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι διάβαζα κάποιο απόσπασμα από τη χάρτα του Ρήγα Φεραίου, κάνει λόγο για επαναπροσδιορισμό μιας νέας πορείας όπου μπορούμε να πετύχουμε πολλά.
Μπορούμε όλοι μαζί να ενώσουμε το πάζλ της εικόνας του Ελληνικού μύθου και να θέσουμε τις αξίες της άμιλλας και του πολιτισμού στο προσκήνιο και όπως είχε πει κάποτε η Μεγάλη Ελληνίδα Μελίνα Μερκούρη η Ελλάδα είναι η ιστορία της ο πολιτισμός της και αν χαθούν όλα αυτά τότε δε θα είμαστε κανείς.
Το σκοτάδι δε μπορεί να κρύψει το φώς και την ομορφιά αρκεί ο καθένας από μας να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να κάνει το χρέος και για το λόγο αυτό επιτρέψτε μου να κλείσω αυτή τη παρέμβαση μου με τους όμορφους στοίχους από τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ που κρύβουν ένα βαθύ νόημα
Η ομορφιά φτάνει για όλους και περισσεύει.
Η ιστορία φωλιάζει στη σιωπή.
Αν ξύσεις αυτή τη σιωπή, θα φανερωθεί η ιστορία να σου θυμίσει το χρέος.

ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Παναγιώτης
Χαίρομαι που πήρες και έτσι το νόημα και το προσάρμοσες στο σήμερα , στις μέρες που ζούμε.
Να και η έκπληξη που θυμάσαι στίχους μου απ' έξω! Σ' ευχαριστώ Παναγιώτη

Ανώνυμος είπε...

ΦαίδωνΚαι σεις φίλοι θαμώνες του καφενείου ήρθα αργά χθες βράδυ.Οδήγησα 11 ώρες σε ίσιους πλατυς δρόμους με τοίχη τα δαση απο δω κι απο κει που σου κλεινουν την όραση.Ηρθα κουρασμένος με χίλιες δουλειές μεσμένες πίσω.
Διαβασα το ΕΛΛΗΝΟΓΡΑΦΗΜΑ
Ωραίο,καλοτοποθετημένο και χωρίς τοίχη στο όραμα.
Τά σχόλια ολα Λακωνικά και ζουμερά με προεκτάσεις στο θεμα.Έιληκρινά, χαίρομαι με τις καταπληκτικές αναρτήσεις του Φαίδωνα αλλα και με τις όμορφες προεκτάσεις .Δεν ειναι τυχαίο λοιπόν που δεν ειναι τυχαίοι οι θαμώνες μας .Εχουν καλλιεργημένο το αισθητήριο του οράματος την...αιχμηρή όσφρηση της ελπίδας και του γλυκού κρασιού.
Γι αυτο και γω τώρα θα σας γεμίσω όλες τις καράφες με κρασί και θα κατεβάσω και γω μια μονορούφι.
Την χρειάζομαι .Γιατι εκει που ήμουν ηταν ενας απεραντος γιαλός που νανουριζε κτήρια χωρις ανθρώπους .Τους ανθρωπους του σάρωσαν οι καταιγίδες και ο ασύδωτος καπιταλισμός.
Θάλεγα λοιπόν ότι και γω Φαίδων "ψάχνω για το δικό μας πελεκημένο θέλω"
Ισως να είναι αυτό που "θα γίνει σφυγμός στο στόμα όλου του κόσμου"
Πολλές φορές βλέπουν πιο μακρυά αυτοί που μένουν πίσω από αυτούς που τρέχουν άτακτα μπροστά.

σπυρος δαρσινός

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Καλωσόρισες ταλαιπωρημένε ταξιδευτή που έλλειψες από το καφενείο, μέχρι που σε ζήταγε και ο...Θεός του. Χάρηκα που επιστρέφοντας βρήκες κάτι που σου άρεσε και ότι στο κείμενο εντόπισες το δικό σου πιστεύω.
Άντε εβίβα αρχιοινοχόε το κόκκινο της Νεμέας...

roadartist είπε...

Πόσο δίκιο έχεις αγαπητέ Φαίδωνα..
Πάρα πολύ όμως..
Τη καλησπέρα μου, φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι τέτοιες αναρτήσεις,ποιότητας για όλους, τιμούν όχι μόνο αυτό εδώ το Blog αλλά και τον θεσμό των Blogs γενικότερα.
Μπάμπης Πιτέλλης

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Μπάμπης Πιτέλλης
Για την άποψή σας σας ευχαριστώ πολύ αλλά θα ήθελα να προσθέσω πως υπάρχουν τόσο σημαντικά και ποιοτικά Blogs στο διαδίκτυο που θα έπρεπε η μέρα να έχει 48 ώρες για να προλάβουμε να δούμε κάποια από αυτά και να τα χαρούμε. Πάντως, εκείνο που έχει σημασία είναι, όταν αναρτάται κάτι που έχει ενδιαφέρον, να γίνεται συζήτηση, να κατατίθενται απόψεις...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ
Καταλαβαίνω ότι το θέμα θεωρείται ίσως καλό αλλά όχι για συζήτηση.
Μάλλον, όπως γράφω και στην αρχή της ανάρτησης,όλα αυτά τα έγραψα επειδή δεν έχω άλλο τρόπο να αναπνεύσω και έχοντας συναίσθηση ότι το θέμα μου είναι εκτός εποχής.
Ελπίζω να ζούμε ακόμα , όταν θα υπάρξει ενδιαφέρον των Ελλήνων να σκεφτούν ποια πορεία θέλουν να πάρουν κι αν θέλουν να κάνουν ένα καινούριο ξεκίνημα...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος