Τρίτη, Σεπτεμβρίου 16, 2008

ΕΡΩΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΥ


Φαίδων Θεοφίλου


Έρχεται ο Θάνατος
μα ο ερχομός του δεν είναι σκοτεινό πέπλο.
Είναι η ερωτική του πρόθεση για τη Ζωή.
-
Έτσι λοιπόν Θάνατος και Ζωή,
κλείνονται στους θαλάμους των συνόρων τους
και ολοκληρώνουν τη σχέση τους.
-
Μόνο που μεταξύ τους
οι κανόνες του Έρωτα αντιστρέφονται:
-
Αντί να της χαρίσει,
της παίρνει κάθε φορά ένα παιδί,
που μπορεί να είναι ο Παππούς
με τις τρυφερές συνήθειες του
αφημένες στο σκρίνιο.
-
Το χλωμό κοριτσάκι καβάλα στο Άδικο.
-
Το δελφίνι με τη γυαλάδα του ξεντυμένη
στη λεία επιφάνεια της θάλασσας.
-
Το Αγιόκλημα με τους στήμονές του
να ελευθερώνουν μ’ ένα μόνο
αχ
τις ολόγλυκες σταγόνες τους.
-
Ο Ιανουάριος με την τελευταία του
ανάσα,
στα πόδια του Φεβρουαρίου.
-
Το κάθε παιδί λοιπόν, φτάνοντας ψηλά,
γίνεται μια φωτεινή
κηλίδα
και κοιτάζει από μέσα της
σαν από παράθυρο.
-
Κι είναι τόσα αμέτρητα παιδιά
στους κήπους του θανάτου
και τόσες αμέτρητες οι φωτεινές κηλίδες,
που δεν απόμεινε ούτε μια στάλα σκότος.
-
Τόσο, που να μη νοιάζεται πια κανείς
αν είναι για τα επάνω ή για τα κάτω.
-
Να δεις που ο Θάνατος,
δε θα τ’ αντέξει τόσο φως.
-
Η Ζωή, ίδια Γυναίκα
σου αφήνει την ψευδαίσθηση,
πώς τάχα μου την έχεις κατακτήσει…
-
Θα έλθει κάποτε μια μέρα γυμνή
όπου θα ξεθυμάνουν
οι ερωτικοί ακκισμοί του Θάνατου.
-
Τότε πειθαρχικά θα εισέλθει
στο μουσείο της Ζωής με την επιγραφή:
«ΑΕΙΖΩΟΝ ΠΥΡ»


Οι φωτογραφίες είναι του Δημήτρη Ταλιάνη

24 σχόλια:

Στρατῆς Γιαννῖκος είπε...

Φίλε Φαίδωνα
Μια ανάσα χωρίζει τους ερωτευμένους.
Μια ανάσα ενώνει τον κόσμο.
Από μια φτέρνα κρέμεται η ύπαρξη.
Και μεις φοβόμαστε τα βέλη της.
Όπως το είπε ο Εφέσσιος: " το μεν ουν όνομα βίος, το δε έργον θάνατος"
Βιος σημαίνει τόξο (που φέρνει τον θάνατο),όμως βίος σημαίνει και τη ζωή

Στρατής

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο ποίημα. Και στη σύλληψή του και στην απόδοση. Είναι πρωτότυπο μολονότι στηρίζεται σε οικεία πατήματα!!
Μπάμπης Πιτέλλης

Ανώνυμος είπε...

"...Η Ζωή, ίδια γυναίκα, σου αφήνει την ψευθαίσθηση πως τάχα την έχεις κατακτήσει... Φ.Θ."

Μα... η Ζωή, η Φύση, ο Άνδρας, δεν είναι εκείνοι που δίνουν ζωή;
Ποιος έχει "δει" το πρόσωπο του Θανάτου; Ποιος θέλει να πιστεύει ότι ο Θάνατος είναι η άλλη όψη της ζωής;
Πόσες απόψεις, πόσες σκέψεις, πόση οδύνη, πόσο ...πάθος μπορεί να φέρει αυτό σου το πόνημα, Φαίδωνα, ιδίως με τις αναφορές σου στα παιδιά.
Υιώτα Στρατή, Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Ώστε λοιπόν εξ αιτίας της ερωτικής σχέσης του Θανάτου και της Ζωής, γέμισε από φως ο χώρος του Θανάτου και πέρασε ο Θάνατοςστην αιωνιότητα της Ζωής; Καλά λέω εγώ ότι η ποίηση στην Ελλάδα περνά τις καλύτερες στιγμές της!!!
"Ο Παράξενος"

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Στρατής
Καλώς τον Στρατή από τον κόλπο της Γέρας. Συμφωνώ Στρατή μαζί σου και με τον Εφέσσιο.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μπάμπης Πιτέλλης
Ευχαριστώ για την επισήμανση κ. Πιτέλλη.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Υιώτα Στρατή
Γιωτα μου η ΖΩΗ προσωποποιείται στο ποίημά αυτό Όπως και ο Θάνατος αφού η πρόθεση του ποιήματος είναι να δείξει ότι η Ζωή αποπλανεί το Θάνατο και τον υποτάσσει στην δική της αιωνιότητα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Παράξενος
Γενικά η ποιητική δημιουργία στη Ελλάδα ανθίζει "Παράξενε". Τυχαία αναφέρω 3 πολύ αξιόλογους ποιητές:
Το Γιάννη Βαρβέρη, τον Μιχάλη Γκανά και τον Διονύση Καρατζά. Ακόμα, εξαιρετική εντύπωση μου έκανε μια πρόσφατη ποιητική επικοινωνία που είχα με τη δουλειά του Θεοδόση Βολκώφ .

Σταλαγματιά είπε...

Ο Φρόυντ είχε πει ότι το πρόβλημα μας στο να ζήσουμε πηγάζει από την πίστη μας ότι δεν θα πεθάνουμε ποτέ!

Tίποτα όμως σε αυτή τη ζωή δεν είναι ακόρεστο,ΕΚΤΟΣ της αγάπης.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Anastasia
Καλή μου φίλη,
μόνο ο συνδυασμός των δύο σκέψεων που αναφέρεις μας δίνει το πιο δυνατό ζευγάρι της ύπαρξής μας: Τη Ζωή και την Αγάπη. Αυτά τα δύο πάνε πάντα μαζί.Και για πολλούς είναι τα ΔΥΟ πιο ακόρεστα στη ζωή μας. Η δίψα για ζωή αν είναι δυνατόν αιώνια και η αγάπη που όσο δίνεται, τόσο ανατροφοδοτεί εκείνον που την δίνει.

Ανώνυμος είπε...

Ειληκρινά ,Φαίδων,είμαι λίγο μπερδεμένος με το αναρτημένο ποιήμα
σου .Απο μόνο του κάθε τετράστιχο
είναι αυτοτελές με την δική του βαθειά και συμαντική έννοια.Το τελευταίο τετράστιχο μάλιστα ειναι προφητικό .Ειναι μιά σκέψη που την πιστεύω και εγώ την έχω αναπτυξει σε ενα απο τα ποιήματα μου στις "ΠΕΤΡΙΝΕΣ ΑΡΠΕΣ"
Οταν τοποθετηθούν όμως όλα τα τετράστιχα ,το ενα κάτω από το άλλο,για να αποτελέσουν ποίημα,οι αποκλήσεις τους πρέπει κάπου να δένονται.
Κατάλαβα ,δηλαδη,οτι η μιά έννοια
εσπρωχνε έξω την άλλη.
Θα το ξαναδιαβάσω όμως και ισως καταλάβω περισσότερα.
Αυτο δεν πάει να πει οτι δεν ειναι μια σπουδαία δημιουργία.Η ποιήση άλλωστε ειναι άγνωστη για να την ερευνούμε ,οπως και το σύμπαν

σπύρος δαρσινός

aKanonisti είπε...

Με προβληματίσατε...
Μετά από σκέψη όμως.. πιστεύω πως αν και ενδιαφέρουσα η αντιστροφή που κάνατε.. είναι απόλυτα αφύσικη...
Ο θάνατος δυναμώνει την ζωή.. όπως ο έρωτας τον ανθρωπο...
Η δύναμη αυτή δεν είναι όμως αφαιρετική... είναι πάντα προσθετικη...
Εκεί διαφωνούμε.. αν και.. έχετε μία προσθεση στο τέλος.. του φωτός.. θεωρώ πως στην μαθηματική σχέση βάζετε ανόμοια πράγματα...
Καλημέρα...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Για το μόνο που μπορώ να σε πληροφορήσω είναι ότι το ποίημα αυτό συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο μου "ΕΠΙΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΜΑ" που εκδόθηκε το 1986. Τα υπόλοιπα, η αναγνωστική σου σχέση με το ποίημα και η άποψή σου είναι δικά σου και έχουν την αξία τους όποια έκβαση κι αν έχουν

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Ακανόνιστη
Με εκπλήσσεις ευχάριστα και γενικώς με εκπλήσσεις! Σ' ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το σχόλιό σου. Θά ήθελα μόνο να προσθέσω στα όσα είπες: Σέβομαι ασφαλώς την άποψή σου , όπως και την κάθε άποψη. Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι η ποιητική θέαση του κόσμου, έχει κατά ένα μεγάλο μέρος τους δικούς της άγραφους και μη περιοριστικούς κανόνες. Τείνει η ποίηση, στηριζόμενη στα γνωστά και δεδομένα, να τα υπερβεί, αποκαλύπτοντας μια καινούρια δυνατότητα, που συχνά δεν έχει σχέση με την τρέχουσα λογική, που είναι μεν απαραίτητη, αλλά έχει όρια που περιορίζουν. Αυτά τα όρια τείνει να υπερβεί η τέχνη, δημιουργώντας μια δική της λογική - θέαση. Φυσικά αν μου πεις ότι το ποίημα δεν λειτούργησε ως προς εσένα, είανι απολύτως σεβαστό.

pylaros είπε...

Η γυναίκα σου αφήνει την ψευδαίσθηση πάντοτε ότι την έχεις κατακτήσει,
Το χειρότερο είναι ότι εσύ την πιστεύεις και είσαι ευτυχισμένος.
Αλλά έτσι είναι η "φόρμα" της ζωής.

Γαβριήλ

aKanonisti είπε...

Ναι βρε Φαίδωνα συμφωνώ...
αλλά... δεν είναι το ζητούμενο να τα διαστρευλωσουμε όλα για να γίνουμε πρωτοπορεία...
Πατάμε πάνω σε βασικές ανθρώπινες αρχές.. ή ένστικτα... που στην τελική δεν αλλάζουν ποτε..
για να βρούμε νέους δρομους..

Κάτι σε μανιέρα μου έμοιασε η συγκεκριμένη πρωτοπορεια σου.. και εκεί διαφώνησα..

Αν θες μόνο καλα λογάκια.. να μην ξαναέρθω..
Αν γουστάρεις διάλογο.. οκ...

Εχεις αρκέτό κοινό να σε γλύφει...
μόνο που δεν καταλαβαίνει τι γράφεις..

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Akanonisti
Αφού σου τόνισα ότι σέβομαι απόλυτα τη γνώμη σου, σου εξήγησα μερικά πράγματα από τη λειτουργία της ποίησης, που βέβαια δεν στηρίζεται σε μαθηματικές σχέσεις, προσπαθώντας να συμμετέχω στο διάλογο μαζί σου που ίσως οδηγούσε σε κάποιο ξέφωτο. Πρωτοπορία δεν κάνω. Απλά πορεύομαι τον προσωπικό μου δρόμο.Συνεπώς δεν χρειάζεται να διαστρεβλώσω κάτι για να επιτύχω μια πρωτοπορία που δεν επιδιώκω. Τώρα για το πως θα φτάσει ένας δημιουργός σε νέους δρόμους και το πως θ' αποκαλύψει νέες δυνατότητες, δεν είναι ασφαλώς υπόθεση όλων αλλά μόνο δική του. Η επισήμανσή σου ότι σου φάνηκε το ποίημα σαν μανιέρα, είναι και ουσιαστική και σημαντική για να ληφθεί υπ΄όψη. Τον Διάλογο, όχι μόνο τον θέλω και τον θέλουμε όλοι εδώ αλλά και τον επιδιώκω. Φτάνει να μην είναι νεοελληνικού τύπου, όπου διάλογος νοείται να μιλάει μόνο ένας. Όταν γνωρίζεις Ακανόνιστη καλύτερα από τον καθέναν τι γίνεται στα Blogs, εμένα δεν πρέπει να μου μιλάς για γλύψιμο ούτε και να προσβάλλεις τους επισκέπτες - θαμώνες ότι με γλύφουν χωρίς να καταλαβαίνουν. Αλίμονο αν περίμενε κάποιος να καταξιωθεί από τους φίλους και τους επισκέπτες του Βlog. Αλίμονό του αν δεν είχε κάνει πριν κάτι στη ζωή του και περίμενε από τους επισκέπτες του Blog να επαινεθεί.
Γουστάρω διάλογο Ακανόνιστη, και πολύ μάλιστα, αλλά συγκρατήσου για να μη γίνεται αυτό που λες, προσβολή για τους άλλους.

Μαργαρίτα είπε...

Σκέψου να σ' έβλεπα
πίσω από το τζάμι της ζωής μου
αν ανάσαινα θα θάμπωνε.. θα σ' έχανα
αν δεν ανάσαινα θα έσβηνα θα πέθαινα

μεταξύ ζωής και θανάτου
ένα βλέμμα..
στιγμή αιωνιότητας!

κάθε στιγμή ζωή και θάνατος
βαδίζουν χέρι χέρι..

Σοφός ο λόγος σας..
εκφρασμένος
σ' ένα υπέροχο ποίημα

Ένα ασυννέφιαστο απόγευμα
να έχετε καλέ μου κ Φαίδων***

aKanonisti είπε...

Δεν μπορώ να συγκρατηθώ...
Θεωρώ δίκαιο να εκφράζομαι και ευχαρίστως να με διαψεύδουν οι άλλοι...
Η διάψευση δεν είναι κακή... διότι όπως είπες και εσύ δεν περιμένω να καταξιωθώ στην βλογοσφαιρα...
Εχω και ζωη... Χαχαχαχαχαχα
Είναι ολοφάνερο πως το στυλάκι μου δεν ταιριάζει εδώ μέσα...
Τέλος πάντων... θα ξανάρθω... και άμα το παρακάνω όπως λες... σβήνεις το σχόλιο μου...
Δεν θα θυμώσω... αλλα θα σου την πω...
Είναι δίκαιο αυτο??
Το καταλαβαίνεις?

Καλό απόγευμα...

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@ Μαργαρίτα
Μαργαρίτα μου δημιουργείς μια ωραία παράδοση στο καφενείο, σχολιάζοντας με τρόπο ποιητικό!
Και ο ποιητικός τρόπος σχολιασμού προϋποθέτει πολύ καλή αφομοίωση του σχολιαζόμενου κειμένου και δεν είναι ασφαλώς και ο ευκολότερος τρόπος να σχολιάζεις.
Να σαι καλά Μαργαρίτα μου και σ' ευχαριστώ για την ευχή σου.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Αkanonisti
Και βέβαια είναι ευπρόσδεκτο το στυλάκι σου και σύ. Απλά η τέχνη είναι να τα "χώνεις" χωρίς να προσβάλλεις. Να ασκείς σκληρή κριτική, όσο σκληρή θέλεις, χωρίς να βρίζεις.
Μ' αναγκάζεις και σου λέω τα αυτονόητα..Να ήσουν και καμιά τυχαία... Μην είσαι έτοιμη να παρεξηγηθείς ρε Ακανόνιστη. Απλά εδώ κάνουμε άλλου είδους επικοινωνία. Ωραίο δεν είναι που δεν είμαστε όλοι ίδιοι;; Που υπάρχει ποικιλία; Εκτός από τον Έρωτα που είναι στην κορυφή της ανθρώπινης ζωής, μετά δεν έρχεται η Μεγαλειώδης διαφορετικότητα;;;;;;; Μερικές φορές είναι καλό να αλλάζεις και λίγο το σκηνικό.. Άντε και φύγαμε!!

Ανώνυμος είπε...

@ Ακανόνιστη
Εγώ δεν αισθάνομαι προσβεβλημένος από την φράση σου "έχεις αρκετους να σε γλύφουν που δεν καταλαβαίνουν" για τον απλούστατο λόγο ότι αυτή η επιθετικότητα που δείχνεις έχει το ακαταλόγιστο. Το 90% των Ελλήνων έχουν αυτή την επιθετική συμπεριφορά που είναι ότι πιο εύκολο μπορεί να κάνει κάποιος για να γίνει "τζάμπα μάγκας". Το ζητούμενο είναι να βρεθούν Έλληνες ήπιοι, ευγενείς, που σέβονται τα δικαιώματα του συμπολίτη τους,να μπορεί κάποιος να μιλήσει μαζί τους. Στην πατρίδα μου λένε "Γαϊδούρια λαλείς, πορδές ακούς". Και για να έρθω στην ουσία Ακανόνιστη: Μπορεί κάποιος να μου πει ότι η Ποίηση δεν περνά τις καλύτερες στιγμές της στην Ελλάδα, όπως είπα στο σχόλιό μου; Που δείχνει λόγο γνώσεως. Μπορεί; Αν δεν μπορεί ας ακούσει εμένα και άλλους να μάθει κάτι. Αν μπορεί ας μας πει γιατί. Μπορεί κάποιος να περιγράψει με λίγες γραμμές όπως εγώ, σαν περίληψη , την ουσία του περιεχομένου του ποιήματος του κ. Θεοφίλου; Αν δεν μπορεί συμπεριλαμβανομένης και σου, διάβασε το σχόλιο μου να καταλάβεις από μένα, που επειδή μου αρέσει το ποίημα γλύφω τον ποιητή. Είσαι και χαζή..Αν ήθελα να γλύψω κάποιον, ποιητή θα έγλυφα;; Δεν θα έγλυφα εναν πολιτικό να κάνω τη δουλειά μου;
Τώρα σε σένα δεν αρέσει ή και σε άλλους. Δικαίωμά σας.Αλλά δικαίωμά μου , εμένα να μου αρέσει χωρίς να με κατηγορούν γι αυτό...
"Ο Παράξενος"

Ανώνυμος είπε...

...Ωραία! Πολύ ωραία!
Με ξυπνήσατε, μάλλον με ξαγρυπνήσατε...
(βλέπετε το προς... ανάρρωσιν έτερο μου ήμισυ, με σηκώνει δυο και τρεις φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας για την "ανάγκη του, ως που να ελαττωθούν τα ύγρά μετά την εγχείρηση..." και πού με βρήσκετε; εδώ! Ωραία, λοιπόν η... ξιφομαχία Φαίδωνα, "ακανόνιστης" "παράξενου" και λοιπών...
Είδες, φίλε "Παράξενε" πώς σε πειράζει όταν άλλοι χρησιμοποιούν δικές σου προηγούμενες "ζωγραφιές;"
Φαίνεται είναι της μόδας, για να ...πιπιλίζεται από πολλούς...
που -υποθέτω- αδυνατούν να αναλύσουν τις απόψεις τους.
Πάντα φιλικά, Υιώτα Στρατή, Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

κι αυτή η ένωση θανάτου και ζωής φέρνει στη επιφάνεια την ουσία του κόσμου, τις ερωτικές σου μνήμες που σου κλείνουν τα μάτια καθώς εσύ χαμογελάς..

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος