Παρασκευή, Ιουλίου 25, 2008

ΜΙΛΑ ΜΑΣ FEDERICO, ΜΙΛΑ ΜΑΣ!




Μέσα στο ίδιο ερωτικό κλίμα του θέρους που προηγήθηκε, συνεχίζω τώρα μ’ ένα ποίημα του Federico Garcia Lorca
που είχε την καλοσύνη να μου θυμίσει μια φίλη Blogger. (Κυκλοδίωκτον)
Δυστυχώς δεν γνωρίζω ποιανού είναι η θαυμάσια αυτή μετάφραση. Ελπίζω να μας πληροφορήσει, αν γνωρίζει, η φίλη μας σ’ ένα σχόλιό της.
Lorca, λοιπόν. Ο ποιητής του γήινου και του ερωτικού, που παίρνει την καθημερινότητα των ανθρώπων και την εξακοντίζει στον ουράνιο θόλο.

Το Φεγγάρι
.
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
πέφτουν στη σιωπή οι καμπάνες
και τ' αδιάβατα δρομάκια
φανερώνονται.
.
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
θάλασσα τη γη σκεπάζει
κι η καρδιά νησάκι νιώθει
μες στο άπειρο.
.
Με τ' ολόγιομο φεγγάρι
δεν διψάς για πορτοκάλια
θέλεις παγωμένα φρούτα
καταπράσινα.
.
Όταν βγαίνει το φεγγάρι
κλαίνε με λυγμούς στις τσέπες
πρόσωπα εκατό, ίδια όπως
τ' ασημόφραγκα.




15 σχόλια:

Εργαστήρι Δημιουργικής Έκφρασης και Γραφής είπε...

Όλα τα τραγούδια του CD "Αχ, έρωτα" του Χ. Λεοντή (όπου περιλαμβάνεται και Το Φεγγάρι), είναι ελεύθερη διασκευή της ποίησης του Λόρκα από τον Λ. Παπαδόπουλο.

Από το 1930 και μέτα η Ισπανία ήταν μια χώρα θανάτου. Γι αυτό και το έργο του Λόρκα είναι γεμάτο από θάνατο, φονικά και αίματα.
Η ποίησή του, έκρηξη από χρώματα, ήχους και εικόνες της πατρίδας του, διαπερνάται από το ρίγος της τραγικής μοίρας της αντιμετώπισης του θανάτου σε κάθε εκδήλωση της ζωής. Θεωρείται ως ο εκφραστής της "πενθοφορούσης Ισπανικης ψυχής".

Και μια μικρή αντίστροφη ετυμολογία: φεγγάρι,φέγγος,φως, σέλας(σέλας=φως),σελήνη-σελάνα.

Καλή σας μέρα

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@kυκλοδίωκτον
Σ' ευχαριστώ για την πληροφορία της ελεύθερης απόδοσης στα ελληνικά από τον Λ.Παπαδόπουλο, που προφανώς μετέφρασε άλλος από τα ισπανικά, αφού ο Λευτέρης μιλά μόνο ελληνικά.
Πράγματι το αίμα και ο Θάνατος είναι από τα βασικά υλικά του μεγαλύτερου μέρους του έργου του, όπου όμως η παρουσία του Έρωτα ανταγωνίζεται το θάνατο σε ένταση. Γι αυτό και τον χαρακτηρίζω γήινο και ερωτικό ποιητή. Παρ' όλα αυτά, δεν απολείπουν ούτε οι νεραϊδες ούτε τα ξωτικά, ούτε τα έντονα χρώματα της ζωής και των εθίμων της Ισπανίας και ασφαλώς το Duente, που συχνά κυριαρχεί.Ο Λόρκα λοιπόν ύμνησε και τη ζωή δίπλα στο θάνατο και τον Έρωτα, δίπλα στη ζωή και στο θάνατο και την αβάσταχτη ομορφιά της φύσης έσπειρε ανάμεσα σ' όλα αυτά και το υλικό της καθημερινότητας κατεργάσθηκε με ποιητική μαεστρία το μετέτρεψε σε πλήθος από άστράκια που τρεμοσβήνουν και τα εξακόντισε στο ουράνιο θόλο.
Όσο για την αντίστροφη ετυμολογία που παραθέτεις, για το φεγγάρι, από την αιολική διάλεκτο ως σήμερα, σίγουρα όσοι από τους θαμώνες του καφενείου δεν την γνωρίζουν, θα επωφεληθούν.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Θα έλεγα ότι η διατύπωση που με εκφράζει περισσότερο για τον Λόρκα είναι: Ότι με φόντο το αίμα και τον θάνατο ζωγράφισε τη ζωή και τον έρωτα.

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Τώρα για να έρθουμε στην ουσία, στο ποίημα, Το φεγγάρι. Είναι ένα θέμα με το οποίο καταπιάστηκαν εκατομμύρια ποιητές σ' όλη την ανθρωπότητα.Ένα λοιπόν θέμα χιλιοχρησιμοποιημένο, είναι και το πιο δύσκολο, αφού θα ΄πρέπει ο ποιητής να βρει τρόπο να κάνει καινούργιο ή τέλος πάντων ξανά ενδιαφέρον ένα τόσο αρχέγονο θέμα, χωρίς να πει μία από τα ίδια. Ο Λόρκα λοιπόν δίνει μια απίστευτη φρεσκάδα στο θέμα αυτό, το συνδέει με υπέροχες εικόνες,γεύσεις και συναισθήματα, έτσι που, όλες οι αισθήσεις μας να ενεργοποιούνται. Η δυνατότητα του Λόρκα να χρησιμοποιεί τις λέξεις μ' αυτό το τρόπο, αφήνει την αίσθηση πως τις αναβαπτίζει και τις παραδίδει γιαλισμένες στο ποίημα.

Ανώνυμος είπε...

Εδώ ο Λόρκα πήρε το "ΦΕΓΓΑΡΙ- αντί τον ήλιο-για να δείξει την θαυματουργεία του Φωτός.Γιατί ο ήλιος ξεγυμνώνει στην δυναμική του συνουσια αφήνοντας πίσω την σκιά της ορμής του .Ενώ το φεγγάρι αποκαλύπτει απαλά,κάνοντας τον άνθρωπο κιβωτό του φωτός του.
Τίποτα δεν είναι κρυφό στο φεγγάρι, στο αθώο πρόσωπό του ανακαλύπτεις όλη την δική σου αθωότητα,αυτή που εισχωρεί χωρίς να βιάζει,που κυριαρχεί χωρις να επιβάλλει που της παραχωρήται η θέση χωρις να διεκδικεί.Το φως του φεγγαριού ανελκύει απαλά από μέσα σου το δικό σου φως γιά να επιπλεύσεις ήρεμα και αποκαλυπτικά στο μικρό ταξίδι της απειροτικής θάλασσας.Εδώ,ο Λορκας βάζει την ευγένεια γιά να ανακαλύψει ο άνθρωπος τον εαυτό του.

Φαίδωνα το θέμα είναι ωραίο.
Και δεν χρειάζεται να είσαι ποιητής για να κάνεις σχόλιο
άλλωστε ,και ποιός δεν γίνεται ποιητής κάτω από το φεγγάρι ?

σπύρος δαρσινός

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Σπύρος
Άφησες Σπύρο μου το ποίημα να επιδράσει τόσο όμορφα μέσα σου που είχε σαν αποτέλεσμα να γράψεις αυτό το θαυμάσιο όσο και ποιητικό σχόλιο. Αλλά βεβαίως όπως λες κάτω από το φως του φεγγαριού, οι άνθρωποι νιώθουν ξαφνικά να μεγαλώνουν, τουλάχιστον συνασθηματικά.

Ανώνυμος είπε...

Επιτρέψτε μου, φίλοι:

Τ' Αδύναμο φεγγάρι

Όταν λιγοστεύει το καλλίγραμμο βλέφαρό του, /το παράθυρο που ακουμπώ τη θλίψη, /ποτάμι γίνεται./
Έρεβος σκεπάζει τον αντικρινό πευκώνα./ Η καρδιά σφίγγεται στο δικό της έρεβος. / Δεν ανάβει ούτε μια πυγολαμπίδα /το καντηλάκι της./ Τα καναρίνια σίγασαν./
Το δικό μου ταίρι, γυμνό, / καλωδιομένο, αναπαύεται / προσδοκώντας το πριόνι / να του σχίσει την καρδιά στα δύο./
Τί κι αν ο κόσμος καίγεται!/
Αν, η καρδιά του δραπετεύσει/ δεν υπάρχει ούτε χώρος, ούτε χώρα/ να την αγγίξω./
Δαγκώνω τα χείλη. Αιμοδοτούν./
Αρκετό δεν είναι / για τούτη την αδιάβατη νύχτα.
(26 Ιουλίου, 2008. Σχεδόν μεσάνυχτα. Πως θα ξημερώσει;)
Ευχηθήτε μου δύναμη.
Υιώτα Στρατή, Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Γιώτα , τι συμβάινει? Εχει ο Δημήτρης πρόβλημα υγείας ?
Μού έσχισε την ψυχή έτσι όπως βγήκε ο πόνο σου.Πές μας ,τι συμβαίνει?
Είμαστε κοντά σου
με αγάπη
Σπύρος

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Υιώτα
Είμαστε όλοι κοντά σου. Εισπράξαμε κι εμείς τον πόνο του ποιήματός σου
που τόσο σπαρακτικά εκδηλώθηκε.Να ξέρεις πως είμαστε νοερά μαζί σου.

Ανώνυμος είπε...

Ένα πολύ όμορφο ποίημα που βάζει τον άνθρωπο σε μια άλλη διάσταση, μια ουράνια διάσταση που τον κάνει να καταλάβει ότι και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι κομμάτι του σύμπαντος.
Σε λίγες μέρες μπαίνει ένας όμορφος μήνας ίσως για μερικούς ο ομορφότερος χωρίς να θέλω να υποτιμήσω τους υπόλοιπους.
Ο Αύγουστος λοιπόν μας φέρνει ένα πολύ όμορφο δώρο που είναι το Αυγουστιάτικο Φεγγάρι, δεν έχουμε λοιπόν παρά να αφεθούμε στη μαγεία του ,στην ηρεμία της νύχτας και στον ήχο της Θάλασσας και όλοι μας να ταξιδέψουμε νοερά μέχρι το Φεγγάρι σε ένα όμορφο ταξίδι και ποιος ξέρει ίσως κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού συναντήσουμε και κάποιο αστέρι που λέγετε Federico Garcia Lorca.

ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Παναγιώτης
Παναγιώτη μου άργησες να έλθεις στο καφενείο αλλά μπήκες δυνατά.

Ανώνυμος είπε...

...Ακόμη τρεμάμενη η καρδιά
και σαστισμένο τ' αδυνατότερο φεγγάρι. Αδυνατώ να πενθοφορήσω
με την καρδιά του Λόρκα,
η ψυχή μου διαμαρτύρεται!
Η αυριανή ελπίδα δεν είναι
παρά ένα σκαλοπάτι
στην πλαϊνή πύλη της Αβύσσου.
Η τελική απάντηση αδυνατεί
ν' ανοίξει διάπλατα
οδυνηρά ερωτήματα.
Ο φόβος της μεγάλης σιωπής,
εχθρός εκδικητικός.
Προσωρινός νικητής διαπερνά
σφραγίζοντας
τον ελάχιστο πόρο αναπνοής.
Αναρωτιέμαι πώς μοιράζεται η αγάπη, όταν βιώνει αθόρυβα, κρυμμένη πίσω από επίπλαστες λέξεις απαντοχής,
πώς εξατμίζεται η αφή
στο πυκνό σκότος της αβεβαιότητας,
πώς το αύριο δεν είναι πλέον αύριο, αφού σε σκοτώνει τώρα.
Τα μαγνητικά κύματα προσδιορίζουν το Βόρειο Σέλας. Είθε,
να πλησιάσουν το δικό μου έρεβος.
* ***
Φίλοι μου, η αναμονή, λένε, σκοτώνει.
Ο Δημήτρης, το Σάββατο είχε μια ελαφρά καρδιακή προσβολή.
Παρά λίγο να φύγει στα χέρια μου.
Είναι υπό αυστηρή επίβλεψη, και περιμένουμε από αύριο τις γνωματεύσεις για το πότε θα γίνει εγχείρηση αλλαγής της αορτικής βαλβίδας.
Γενικά, είναι αισιόδοξος, διότι θα έχει τον ίδιο χειρουργό που είχε πριν 11 χρόνια με τρίπλ-μπάι-πας. Ευχαριστώ θερμά για τα λόγια και τις ευχές σας. Ήδη είμαι περισσότερο δεμένη μαζί σας.
Με τον βοριά και την ευεργετική βροχή, σας στέλνω υγεία κι αγάπη.
Καλή νύχτα σας. Υιώτα Στρατή, Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή Γιώτα,
Τον ξέρω καλά τον προθάλαμο του χειρουργείου.
Σε συνοδεύουν οι πιο θερμές ευχές μας για μια γρήγορη ανάρρωση.
Καλό κουράγιο.
Σεραφείμ

Ανώνυμος είπε...

Χίλια "ευχαριστώ" και πάλι!
Η εγχείρηση του Δημήτρη έχει προγραμματιστεί, καλώς εχόντων των πραγμάτων, για την Παρασκευή.
Σήμερα, ήρθε και μας μίλησε ο Πρ. Δρ. Εσποζίτο,( μέντωρ και διδάσκαλος του Βάτσια,) διότι ο γιατρός Βάτσια, που τον είχε εγχειρήσει 11 χρόνια πρίν, έχει πάει για διακοπές στην Ινδία.
Όταν τον ρώτησα για τον Βάτσια, πότε θα επιστρέψει...
"-Δεν θα είναι εδώ για την Παρασκευή, μου είπε. Αυτός πάει καβάλλα, με τους ελέφαντες... !!!
-Ω! και νόμισα ότι πήγε για να φέρει τη γελάδα για το μόσχευμα της καρδιάς του άνδρα μου, είπα... δίχως να το καλοσκεφτώ.
-Να, πως μια Ελληνίδα αντιμετωπίζει τον κίνδυνο με χιούμορ... αυτό μου αρέσει, είπε φεύγοντας

-Μακάρι να ήταν έτσι, φίλοι μου. Μια ύπουλη καρδιακή προσβολή καραδοκεί κατά την διάρκεια της εγχείρησης...
Δίχως φιλοσοφία, γυμνή από αίσθημα, κάνω μουδιασμένα βήματα προς τα εμπρός.
"...κι ο Θεός, βοηθός..."
Δική σας, Υιώτα Στρατή

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα...

"με φόντο το αίμα και τον θάνατο ζωγράφισε τη ζωή και τον έρωτα."

Δεν θα μπορούσατε να εκφράσετε καλύτερα αυτό που ένιωσα και νιώθω απέναντι στη γραφή του Λόρκα.

Ένα χρόνο μετά λοιπόν...

Σας Καλημερίζω όλους.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος