Θα λείψω λίγες μέρες από το ΚΑΦΕΝΕΙΟ αφού θα μετακομίσω για 6 μήνες στη Λέσβο, στο κτήμα. Στη φωτογραφία, η πέργκολα όπου καταφεύγω όταν δεν αντέχω άλλο το γραφείο μου, για καφεδάκι ελληνικό σκέτο και χαλάρωση. Το ΚΑΦΕΝΕΙΟ όμως παραμένει ανοιχτό αφού ανήκει σε όλους . Έτσι μπορείτε αν έχετε χρόνο, να μπαινοβγαίνετε, να σχολιάζετε ότι θέλετε, να αμφισβητείτε, να αντιδράτε να αντιστέκεστε σε ότι σας ενοχλεί, να κάνετε συζήτηση μεταξύ σας, να ξεδώσετε τέλος πάντων. Σύντομα θα βρεθούμε πάλι μαζί.
Η Τόψη είναι η γάτα μας. Την κουβαλάμε από την Αθήνα στη Λέσβο και το αντίθετο. Είναι μια γάτα "Domina" που μας έχει επιβάλλει τις συνήθειες της και συχνά λειτουργούμε με βάση τις επιθυμίες της. Αξιαγάπητη, έχει καπληκτικούς κώδικες επικοινωνίας μαζί μας. Το κτήμα είναι ο παράδεισός της και προσαρμόζεται άμεσα, όπως και στον καναπέ του διαμερίσματος της Αθήνας όταν επιστρέφουμε.
Αυτή είναι η θέα από το μπαλκόνι. Οι συζητήσεις γίνονται παρακολουθώντας την πορεία του φεγγαριού πάνω από το κάστρο. Έτσι έχουν πάντα ένα στοιχείο ρέμβης και ρομαντισμού.
Ο Φροίξος, χωρίς...την Έλλη του. Ένας γλυκύτατος σκύλος, που πριν από μερικά χρόνια ήλθε στο κτήμα και δεν έφευγε! Μας είχε διαλέξει να μας έχει! Εμείς δεχτήκαμε να γίνουμε δικοί του κι αυτός έγινε δικός μας. Έτσι τον πηγαινοφέρνουμε μαζί με την Τόψη, (που τον κάνει ότι θέλει) από την Αθήνα στη Λέσβο και το αντίθετο. Η χαρά του είναι να μας προσφέρει τις υπηρεσίες του ειδοποιώντας μας για οτιδήποτε ασυνήθιστο.
Αυτή είναι η Χάδη. Δεν είναι δική μας αλλά γίνεται μόλις φθάσουμε εκεί αφού μας περιμένει κάθε χρόνο.Είναι πανέμορφη με υπέροχο μαλακό τρίχωμα, αχόρταγη χαδιάρα,ένα στολίδι.Δεν είναι όμως μόνο αυτή που μας περιμένει. Είναι και ο Πολυκράτης, ο Πατούχας, (γάτοι) και η γάτα Περσεφόνη. Καλήν αντάμωση λοιπόν σε λίγες μέρες από τη Λέσβο!
11 σχόλια:
Τυχερός ο Φαίδων που μας αφήνει εδώ, εμάς τους «προσωρινούς» κατοίκους τούτης της πόλης κι αποχωρεί σε Αιγαιοπελαγίτικα λημέρια και με τι παρέα... Τα ζωάκια του!
Λίγη ζήλια νιώθω, αλλά κάνω υπομονή.
Ευχή μου: καλά να περνάς εκεί, φίλε, και προετοίμασε όσο μπορείς το σκηνικό για ένα υπέροχο καλοκαίρι...
Κοίτα να δεις φίλε μου ,δίνει τα
κλειδιά του καφενείου του στους θαμώνες του ,ο φίλος μας ο Φαίδων,και παίρνει την Τόψη του ,τον βολικό Φρίξο του και πάει προς συνάντηση της χαδιάρας Χάδης του του Πατούχου και του Πολυκράτη .
Τον φαντάζεστε,με όλο αυτόν τον κόσμο ανάγυρά του,και καμιά όμορφη Μυτηλινιά πλάι του,να ρεμβάρει τα πολύχρωμα δειλινά κάτω από την Περγιόλα του μ'ένα ποτηράκι παγωμένο ούζο στο Χέρι του ?
Χαλάλι σου ρε φίλε,αν πρόκειται να ζήσεις τέτοιες όμορφες στιγμές φύγε,και μεις θα μπαίνουμε που
και που στο καφενείο να φτιάχνουμε κανά καφέ να μην χάσει τ'αρωμά της
η ατμόσφαιρα.
σπύρος δαρσινός
Εγώ αισθάνομαι πάντα άνετα στο καφενείο είτε είναι παρών ο κ. Θεοφίλου είτε απών. Βέβαια τον "φθονώ" που έχει αυτή τη δυνατότητα να μοιράζει το χρόνο του μεταξύ Αθήνας και Λέσβου αλλά και τον μακαρίζω! Ο στόχος που θα θέσω στη ζωή μου θα είναι κάτι ανάλογο. Προς το παρόν απολαμβάνω τον διπλό καφέ κι εύχομαι σ' όλους Χρόνια πολλά και στον κ. Θεοφίλου καλή εγκατάσταση στη Λέσβο και να επανέλθει δριμύτερος!
Μπάμπης Πιτέλλης
Ωραίος ο χώρος (απ' όσο βλέπουμε) του κ. Φαίδωνα και η θέα υπέροχη. Η Τόψη, ο Φροίξος, η Χάδη, ο Πολυκράτης, ο Πατούχας και η Περσεφόνη, απαραίτητοι σύντροφοι σ' ένα Παράδεισο! Κι όπως λέει κι ο κ.Δαρσινός και μ' ένα ποτήρι ούζο στο χέρι,συμπληρώνεται η αρμονία.
"Ο Παράξενος"
Αγαπημένε μου Φαίδωνα
Εγώ θέλω να σου ευχηθώ μια όμορφη διαμονή στην όμορφη Λέσβο.
Τώρα πλέον είμαι σίγουρος ότι θα επιστρέψεις πιο δυναμικά και ότι θα μας δώσεις από δω και πέρα θα έχουν την ανοιξιάτικη αύρα της Μήθυμνας μια αύρα γεμάτη ευωδίες και χρώματα , πράγματα που μας λείπουν τόσο πολύ εδώ στην Αθήνα.
Μέσα από τις όμορφες φωτογραφίες προβάλει για ακόμα μια φορά η ΑΡΜΟΝΙΑ της φύσης με τον άνθρωπο , κάτι που σπάνια πλέον το συναντάμε στη σημερινή μας εποχή μια που ο άνθρωπος θεωρεί τη φύση κάτι ως ξένο προς αυτόν και την υποβαθμίζει ολοένα και περισσότερο.
Θα ήθελα να κλείσω παραθέτοντας μερικούς στοίχους από τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ
Η ομορφιά φτάνει για όλους και περισσεύει.
Η Ιστορία φωλιάζει στη σιωπή .
Αν ξύσεις αυτή τη σιωπή, θα φανερωθεί η Ιστορία να σου θυμίσει το χρέος.
ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Καλό Μήνα .Και καλή άμυνα στις κάψες του πληγωμένου ήλιου,του βρυκολασμένου πετρελαίου,της ασθμαίνουσας [μάνας]φύσης ,του αχαλίνωτου της ασυδοσίας ,στις λάβες την αμνησίας ,της πονεμένης Αφρικής και Ασίας ,τα θυσιαστήρια των ηθών,στο κόχλασμα της πολεμοχαρίας και των χυτηρίων της ανθρώπινης αναδόμησης.
Κάτι όμως μένει έξω από του τροχούς Το...........
ΑΣΥΝΟΡΟ ΤΗΣ ΑΜΥΝΑΣ
Τρεις με παρέλαβαν στην γωνία
Ο ένας με ερπύστριες στα πόδια του
Με κουμπιά και τρύπες στο στήθος του που έβγαζαν
σωτήρια επικυριαρχία
Ο άλλος ,μειλίχιος,με αγκαθωτές αγκαλιές
και απολίθωμένο χαμόγελο
Και ο τρίτος,ειδικευμένος, με τα σχέδια της αναδόμησής μου
στα χέρια του.
Δεν με ρώτησαν ποιός είμαι,τι θέλω
Ήμουνα μιά ψυχή γιά πλάνισμα
Μόλις με σήκωσαν στου τόρνους του υπογείου
ένιωσα αμέσως τις αισθήσεις μου να κουλουριάζονται
γύρω από την ψυχή μου
Δεν υπολόγισαν την Ανάσταση μέσα από την ταφή
και συνέχισαν να εφαρμόζουν πάνω μου τεχνικές
αναδομήσεις
Ούτε που κατάλαβαν πότε ανασηκώθηκα
[εγώ,ο λαός]
καί γινα εναέριος δαυλός που καυτηριάζει κεφάλια
από Λερναίες Ύδρες.
Σπύρος Β.Δαρσινός
1τη Μαίου του 2008
στο Νέσβιλ του Τενεσί
@Σπύρος
Πιο δυναμικά δεν γινόταν να μπεις στο Μάη.Το ποίημά σου δίπλα στον πάσχοντα άνθρωπο, δείχνει τον τρόπο , με τον οποίο η τέχνη μπορεί ν' αποκτήσει και πάλι μαχητικό χαρακτήρα,δίχως να χάνει τίποτα από τα υπέροχα χαρακτηριστικά της. Καλό μήνα Σπύρο μου , κι ας ελπίσουμε ότι οι λαοί δεν θα συνεχίσουν να είναι υπάκουοι και ανεκτικοί στην πολιτική ασυδοσία, τη φτώχεια, την ανεργία. Ας ελπίσουμε στο ξύπνημα κάποιων λαϊκών εξεγέρσεων που θα θυμίσουν στις παντός είδους εξουσίες, ότι υπάρχουν χάριν των ΄λαών κι όχι για την εκμετάλευσή τους.
Ξεράθηκαν οι βιολέτες, μαράθηκαν τα γιούλια, ο Μάης μας ήλθε χωρίς τα λουλούδια της πένας σου.
έως πότε λοιπόν;
μην ξεχνάς έχεις και υποχρεώσεις...
χαιρετώ
Γαβριήλ
Μπράβο Γαβριήλ,καλά τα λες του
Φαίδωνα.Εκείνα τα αποσιωπητικά ανάμεσα στο επιστρέφω και το αμέσως έγιναν αιώνες.
Αλλά ετσι είναι οι ποιητές,ξεχειλί ζουν πρώτα από αισθήματα πριν σκάσουν σαν τα γιούλια.
Ας Περιμένουμε λοιπόν.
σπύρος
@pylaros - Σπύρος
Καλά μου τα λέτε εσείς για να συνέλθω λιγάκι και ν' απαλλαγώ το δυνατόν συντομότερο από βαρετές υποχρεώσεις! Όπου να' ναι και σκάω μύτη. Λίγη υπομονή...
Κρίμα που δεν σας πρόλαβα να με πάρετε κι εμένα μαζί....
Πανέμορφο το κτήμα σας!
Δημοσίευση σχολίου