Στη ΣαπφώΆρωμα νεραντζιάς
πνέει στο στόμα σου.
Τραγουδάς,
και τρέχω
τους φλογισμένους τόνους να μαζέψω
τις λέξεις που ανακλούν το φως.
Στο μυρωμένο θάλαμο
γλιστρώ σαν κλέφτης
την ώρα που το σεληνόφως
τη κλίνη σου αγγίζει.
Με την ορμή της άνοιξης
ανθίζει ο έρωτας στο στήθος σου
κι η νύχτα να μας ενθαρρύνει.
Η ροδαυγή μας βρίσκει στο γιαλό .
Του πρωινού η αύρα
τα σώματά μας αντιγράφει.
Εγώ, μέσα απ’ το ελαφρύ σου ρούχο,
την αφή δικαιώνω.
Με τα δάχτυλα μεταλαμβάνω το σώμα
που μέσα του κατοίκησε η Ποίηση.
Ύστερα.. έφυγες.
Έτσι ξαφνικά.
Πέρασαν μόλις
δυόμισι χιλιάδες χρόνια από τότε
και τ’ άρωμα της νεραντζιάς
στο θάλαμό σου να πλανιέται…
Φαίδων Θεοφίλου
29 σχόλια:
Δεν είμαι κριτικός μήτε συγγραφέας για να γράψω κάτι παρόμοιο σαν και αυτά που γράφουν οι εκλεκτοί για τη λειτουργεία της Μήθυμνας.
Θα πω μόνο οτι με ταξίδεψες μαγικά και ονειρεμένα.
"Του πρωινού η αύρα
τα σώματά μας αντιγράφει."
ότι καλύτερο έχω διαβάσει εδώ και καιρό!
δυόμιση χιλιάδες χρόνια από τότε...
και είναι ακόμα ΤΩΡΑ!...
την καλημέρα μου
Τη Σαπφώ την έχουν αγαπήσει και επαινέσει από την εποχή της μέχρι και σήμερα για την ομορφιά και την τρυφεράδα της ερωτικής της ποίησης. Την έχουν αποκαλέσει «Δέκατη Μούσα» και ο Οράτιος στη 2η ωδή του, μας λέει ότι και οι νεκροί ακόμα ακούν με θαυμασμό τα τραγούδια της σε ιερή σιγή στον κάτω κόσμο.
Ο Φαίδωνας (για εμάς του επάνω κόσμου), μας χαρίζει τούτο το θαυμάσιο ποίημά του που μοιάζει με τις αδρές γραμμές και πινελιές του ζωγραφικού πίνακα που το πλαισιώνει... Κι ακόμα μας θυμίζει ότι το μοτίβο του ΈΡΩΤΑ δεν εξαντλείται...
Σε ένα τέτοιο υπέροχο ποιήμα δεν κάνεις κριτική,γιατί το ίδιο σε παίρνει από το χέρι και μπαίνεις στις αφές του,στο σώμα του,στην νερατζένια αυρα του και κάνεις έρωτα με τον έρωτα.Έτσι απλά,θεσ πέσια και εξαγνισμένα .
Σ'ευχαριστούμε Φαίδωνα που πριν μας κάνεις συγκοινωνούς αυτού του θεόπνευστου μυστυρίου μας έλουσες με το φως της αγνότητας.
Σπύρος Δαρσινός
"Το άρωμα της νεραντζιάς" στο θάλαμό μας θα πλανιέται όσο η ποίησή σου, Φαίδωνα, θα δροσίζει όλους εμάς. Είναι φανερό πως σε ευλόγησε ο Θεός δωρίζοντάς σου της Μούσας τη λύρα. Ίσως σε όλους μας τη δώρισε, μόνο που δεν ξέρουμε να τη χρησιμοποιήσουμε καταπώς πρέπει. Ξέρουμε όμως να νιώθουμε της ποίησής σου το φως. Δεν πειράζει, και τούτο καλό είναι. Η ζωή δεν πλάστηκε μόνο για τους πρωταγωνιστές. Όλοι μας ανήκουμε στο θίασο...
Νίκος Πετρόχειλος
Ένας ύμνος και ελεγεία μαζί από ένα ΜΕΓΑΛΟ πνευματικό άνθρωπο προς μια ΜΕΓΑΛΗ και διαχρονική ποιήτρια τη ΣΑΠΦΩ τη δέκατη μούσα όπως την ονομάζει ο Πλάτων.
Φίλε Φαίδωνα όποτε διαβάζω αυτό τον ύμνο όλος ο κόσμος γύρω μου πλημμυρίζει από άρωμα νεραντζιάς.
Θα ήθελα να κλείσω αυτή τη σύντομη παρέμβαση μου παραθέτοντας μερικούς από τους στίχους της Σαπφώς.
Σιγανή φλόγα τρέχει το κορμί μου, θαμπωμένοι δεν βλέπουν οι οφθαλμοί μου, κι η άκου μου βουίζει, ιδρώτα από τα μέλη μου αναδίνω, κι όλη τρέμω, πιο πράσινη στο χρώμα κι από το χόρτο, και λέω πως λίγο ακόμα και νεκρή θα απομείνω.
ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Υ.Σ. ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΦΑΙΔΩΝΑ ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΦΩΤΟΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΑΙ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ, ΔΙΧΝΕΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΣΕ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ , ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΕΣΙΜΟ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΜΕ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ.ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΟΝ ΥΜΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΑΠΦΩ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΕΙ. ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ.
Φίλε μου, είδα στη ρίμα σου μια βαθειά ευαίσθητη νότα της ψυχής σου. Είδα έναν απύθμενο έρωτα για την πατρίδα και την ομορφιά της φύσης που έπλασε το πανέμορφο αυτό πλάσμα, τη γυναίκα για να μας σαγηνεύει σαν βγαίνουμε στο δρόμο για τη δική μας Ιθάκη... Χάρηκα με το σεπτό χαμόγελο της σκέψης σου και βυθίστηκα στην τρομερή οξυδέρκεια της πέννας σου...
Να είσαι καλά, με εκτίμηση
Ιάκωβος Γαριβάλδης
Μελβούρνη
Φαίδωνα σε παρακαλώ,γύρισε την φωτογραφεία και από την άλλη μεριά.
Μούδιασε η κοπέλα.
ο σπύρος είμαι
Φαίδωνα, πολύ ωραίο!
Συγχαρητήρια!
Η Σαπφώ σίγουρα το αισθάνθηκε!
Καλή υπόλοιπη μέρα!
Ένα ποίημα χωρίς τον αισθησιασμό του ταπεινού ενστίχτου.
Ένα ποίημα για την Σαπφώ!!!!
Που όμως υμνεί τη γυναίκα.
Τη γυναίκα όπως υπάρχει πραγματικά μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις, και την καθημερινή ζωή.
Ο λυρικός λόγος ανυψώνει, χωρίς να ξεπέφτει το περιεχόμενο στην πεζολογία.
Το ερωτικό αίσθημα με τη ρυθμική του έκφραση κυριαρχεί στο στίχο, απαλλαγμένο από χυδαιότητα και μεταβάλλεται σε χαρά ζωής.
Φίλε μου, στα επόμενα δυόμισι χιλιάδες χρόνια, πολλά πράγματα δεν θα υπάρχουν. Το άρωμα όμως της νεραντζιάς θα υπάρχει. Και θα πλανιέται στο μυρωμένο θάλαμο.
σεραφείμ βάγιας
συγγραφέας
Η Σαπφώ έκανε για τους έλληνές της ότι κάνει μια ερωτευμένη ψυχή για το σώμα της, το έλουσε με ποίηση και κάλος και ο φίλος Φαίδων το περιέλουσε με αρώματα λουλουδιών της Λέσβου, και μας το παρουσίασε απολαμβάνοντας τον παράδεισό του κοιτώντας το πορτραίτο, κάτω από τον ίσκιο μιας νεραντζιάς.
Τον ευχαριστούμε
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη
Συγχαρητήρια κύριε Θεοφίλου
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΟΛ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Διέγραψα ΄το παραπάνω σχόλιο γιατί
υπήρχαν αισχρές αναφορές για την Σαπφώ και απαράδεκτοι χαρακτηρισμοί για το ήθος της ποιήτριας. Πρόκειται για κάποιον κύριο; που δεν έχει την παραμικρή γνώση για την μεγάλη ποιήτρια, και οι χαρακτηρισμοί του βασίζονται σε αγοραίες φήμες ανίδεων.
Anoigw kai diavazw tin istoselida sas kai to ''O Theos sto Kafeneio ''opou einai mia oasis koinwnikis kai logotexnikis kritikis. Mou arese eksairetika to poiima sas " stin Sapfw " kathws kai to ekswfyllo. To aroma tis neratzias eftase mexri edw.
Sas grafw apo to Konnektikat tis Amerikis.
Kali sas mera
Vana Kontomerkou.
για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πριν από 6-7 περίπου χρόνια με είχε απασχολήσει σοβαρά αυτός ο Λόγος της Σαπφούς, μερικά της μάλιστα ποιήματα είναι τόσο λιτά, που θυμίζουν αβάν γκαρντ του 20ου αιώνα, υπάρχουν λάτρεις αυτής της προσωπικότητας σε όλο τον κόσμο.
Φίλε Φαίδων το δικό σου βγαίνει από πολύ βαθιά. Ανθρώπινα, ζεστά, απλά.
Η Σαπφώ είχε το μυστήριο μέσα στην μαγευτική πολυδαιδαλότητα
της τρίπτυχης ομορφιάς της[ψυχής ,σώματος και πνεύματος]
Σε καληνυχτίζω με φιλία και εκτίμηση
Σπύρος Δαρσινός
Τενεσή-ΗΠΑ
Ένα θαυμάσιο ποίημα στο οποίο ο σύγχρονος ποιητής δεν υμνεί μόνο την ιέρεια τού Έρωτα και της ποίησης Σαπφώ,αλλά γίνεται κι εραστής της μέσα στο ποίημα,ενώ παντού διαχέεται άρωμα νεραντζιάς από το στόμα της Σαπφούς, που διαρκεί από το χτές, στο τώρα και στο πάντα.
Μπάμπης Πιτέλλης
πολύ όμορφη η τελευταία φωτογραφία σου. :) Καλως ορισα .. :)
@roadartist
Πέρα απ' το ότι καλωσορίστηκες μόνη σου... σε καλωσορίζω κι εγώ στο καφενείο ως καινούρια θαμώνα.
Πρώτο μου γράμμα στο γυρισμό μου από την Αρούμπα το τροπικό νησί με την καταπράσινη σμαραγδένια θάλασσα... Με άγγιξε το άρωμα της νερατζιάς Φαίδωνα, στην επιστροφή, με το ποίημά σου στη Σαπφώ,(...στις λέξεις που ανακλούν το φώς) γιατί εσύ ο ίδιος ποιητή μου είσαι ΦΩΣ! Σε συγχαίρω φίλε μου,σε εκτιμώ και σε αγαπώ.
Εύγε σου!
STELLA ZAMPOUROU FOLLENTER 1.16.08 New York
Καλώς όρισες αγαπητή μου φίλη από το νησί της ομορφιάς και της ξενοιασιάς.
Χαίρομαι πολύ σου σου άρεσε το ποίημα. Είμαι ευγνώμων για την εκτίμηση και την αγάπη σου (που είναι αμοιβαία) και που υπερεκτιμά σε επαίνους τις δυνατότητές μου ως πνευματικού δημιουργού.
Με αγάπη και φιλία
Εγώ πάντως θα...ήθελα να διαφαίνε νεται και η... ωμότητα στο αναπήδη μα του έρωτικού ενστίκτου.Ποιός[άνδρας τουλάχιστον] σκέπτεται πρώτα την αγάπη όταν βλέπει ένα γυμνό και τέλειο κορμί γυναίκας;
Εκείνη την στιγμή δεν λητουργείς σαν εκτελεστής του ιδανικού,ορμάς. Αρκεί να πάει πρώτα ο άνθρωπος και μετά το ..ζώον.Αλλωστε η ίδια η φύση βγάζει το ιδανικό και μέσα και ανισόδομες διαδικασίες.Αν ήταν πάντα πεντακάθαρη η ορμή,θα ήμασταν μικροί θεοί.
Το ζιζάνιο
Εγώ πάντως θα...ήθελα να διαφαίνε νεται και η... ωμότητα στο αναπήδη μα του έρωτικού ενστίκτου.Ποιός[άνδρας τουλάχιστον] σκέπτεται πρώτα την αγάπη όταν βλέπει ένα γυμνό και τέλειο κορμί γυναίκας;
Εκείνη την στιγμή δεν λητουργείς σαν εκτελεστής του ιδανικού,ορμάς. Αρκεί να πάει πρώτα ο άνθρωπος και μετά το ..ζώον.Αλλωστε η ίδια η φύση βγάζει το ιδανικό και μέσα και ανισόδομες διαδικασίες.Αν ήταν πάντα πεντακάθαρη η ορμή,θα ήμασταν μικροί θεοί.
Το ζιζάνιο
Kαλημέρα Φαίδων
παίρνω αρωμα, αισθησιασμό, στίχους κι αγάπη στη ποιήση για μια υπέροχη μέρα...
ΥΠΕΡΟΧΟ!!
10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ…
ΑΓΓΙΞΑ ΤΑ ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΚΑΙ ΕΥΩΔΙΑΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΤΗΣ ΕΙΔΑ ΤΟ ΣΜΑΡΑΓΔΕΝΙΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΕΦΥΓΕ…
ΞΥΠΝΑΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ, ΕΡΕΘΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΙΕΜΑΙ.
ΤΟ ΠΙΝΕΛΟ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΣΤΗΝ ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΨΥΧΗ ΜΟΥ.
@ Αδέσποτη Ψυχή
Και μόνο το ψευδώνυμό σου που φαίνεται ότι είναι βιωμένο, μου προκαλεί συγκίνηση. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και σου εύχομαι η ζωή να σου δώσει μαζεμένα όσα δεν σου έδωσε μέχρι σήμερα. Ελπίζω να σ' έχουμε τακτικό-ή θαμώνα στο καφενείο μας.
@ Αδέσποτη ψυχή
Στάσου να ξαποστάσεις σε αυτό το καφενείο, μείνε και ρίξε άγκυρα στο όμορφο αυτό λιμάνι μετά από τόσα χρόνια περιπλάνησης και άσε τον ποιητή να ζωγραφίζει στην αδέσποτη ψυχή σου.
Είσαι ένας άνθρωπος που τον διακρίνει η ευαισθησία και ένας πλούσιος συναισθηματικός κόσμος, με την ευχή να συναντάς πάντα την Αγάπη στη ζωή σου.
ΙΝΤΖΙΡΤΖΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Δεν είμαι κριτικός μήτε συγγραφέας για να γράψω κάτι παρόμοιο σαν και αυτά που γράφουν οι εκλεκτοί για τη λειτουργεία της Μήθυμνας.
Θα πω μόνο οτι με ταξίδεψες μαγικά και ονειρεμένα.Cialis
"Του πρωινού η αύρα
τα σώματά μας αντιγράφει."
Δημοσίευση σχολίου