Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 07, 2009

ΜΙΑ ΓΕΥΣΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ





Του Φαίδωνα Θεοφίλου
Η συγκριτική μέθοδος είναι πάντα μια καλή ευκαιρία για όλους μας ώστε να προσεγγίζουμε την αλήθεια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Γνωρίζοντας λοιπόν από την ελληνική πολιτική ζωή, ότι δεν υπάρχει διαφάνεια στις αποφάσεις και στις πράξεις των κυβερνώντων, γνωρίζοντας ότι το ψέμα είναι το καλύτερο εργαλείο στα χέρια των πολιτικών μας , έτσι που, συχνότατα πλασάρεται και ως μοναδική αλήθεια, γνωρίζοντας τέλος, το ήθος και τα ήθη της πολιτικής μας ζωής, θα ήθελα να αποθέσω μια αίσθηση ενός άλλου πολιτικού ήθους, μέσα από ένα απόσπασμα ομιλίας τού μεγάλου Ευρωπαίου πολιτικού και ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών της τότε Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Βίλυ Μπραντ, που είχε την καλοσύνη να μου στείλει από τη Γερμανία ο καλός φίλος του «Καφενείου» Δημήτρης Κεφαλίδης, που τον ευχαριστώ. Τις ιστορικές στιγμές λοιπόν, που ο Βίλυ Μπραντ ασκούσε την περίφημη «Οστ Πολιτίκ»*, γονάτιζε και μπροστά στα θύματα του ναζισμού ζητώντας συγγνώμη από την ανθρωπότητα, εκ μέρους του γερμανικού λαού.
Γι αυτές τις ιστορικές στιγμές χαίρομαι να λέω : Ήμουν κι εγώ εκεί.
Σε μια χώρα που δεν είχε ποτέ δημοκρατική παράδοση, σε μια χώρα όπου άνθισε ο ναζισμός, ο Βίλυ Μπραντ με τη βοήθεια των συμπατριωτών του βελτίωσε και εδραίωσε μια ζηλευτή δημοκρατία. Διαβάστε λοιπόν, το απόσπασμα που ακολουθεί και ίσως στο τέλος σκεφθείτε ότι
ότι δημοκρατία από δημοκρατία έχει διαφορά στην ποιότητα και στην λειτουργία της, πάντα βέβαια ανάλογα με την συμμετοχή των πολιτών στα κοινά.

*Οστ πολιτίκ=Το τολμηρό άνοιγμα του μεγάλου πολιτικού στις ανατολικές χώρες, (Σοβιετική Ενωση, Πολωνία, Τσεχοσλοβακία, DDR) στην εποχή των μεγάλων ψυχροπολεμικών εντάσεων μεταξύ Δύσης και Ανατολής και υπογραφή συμφωνιών συνεργασίας σε όλους τους τομείς με τις ανατολικές αυτές χώρες και την Ομοσπονδιακή Γερμανία. Για την τόλμη του να ασκήσει μια ειρηνική πολιτική στα δύσκολα αυτά χρόνια, τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης και η Γερμανία, άρχισε να αποκτά και πάλι το σεβασμό των άλλων χωρών.





Willy Brandt : Τολμούμε περισσότερη Δημοκρατία
Κυβερνητική ομιλία στην Ομοσπονδιακή Βουλή
στις 28 Οκτωβρίου 1969



Θέλουμε και τολμούμε περισσότερη δημοκρατία.

Θα δείξουμε τον τρόπο που εργαζόμαστε (!!!) και θα κάνουμε ότι είναι απαραίτητο για να εξασφαλίσουμε την επιτακτική ανάγκη πληροφόρησης. (των πολιτών)
Θα επιδιώξουμε την εξασφάλιση της σφαιρικής ενημέρωσης για την πολιτική της κυβέρνησης, μέσα από τις ακροάσεις στην Ομοσπονδιακή Βουλή και μέσα από τη συνεχή επαφή με τις αντιπροσωπευτικές ομάδες του λαού μας, έτσι ώστε ο κάθε πολίτης να συμμετέχει στη μεταρρύθμιση του κράτους και της κυβέρνησης (...) Η συμμετοχή, ο επιμερισμός αρμοδιοτήτων σε διάφορους τομείς της κοινωνίας μας θα είναι μια κινητήρια δύναμη κατά τα επόμενα χρόνια. Δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την τέλεια δημοκρατία. Θέλουμε όμως μια κοινωνία που προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία και ζητεί μεγαλύτερη ευθύνη. (!!!) Αυτή η κυβέρνηση επιδιώκει να μιλήσει με όλους όσους φέρουν την ευθύνη εκπροσωπώντας το χώρο τους, είτε πρόκειται για τις εκκλησίες, τις τέχνες, τις επιστήμες, τις επιχειρήσεις ή άλλους τομείς της κοινωνίας. (...) Θα επιδιώκουμε σταθερά, ό,τι μπορεί να ενώσει τα νόμιμα αιτήματα των κοινωνικών δυνάμεων με την πολιτική βούληση της κυβέρνησης. (!!!)


Μετάφραση στα ελληνικά: Φ.Θεοφίλου














Επίλογος: Το πολιτικό ανάστημα δεν φοβάται τη διαφάνεια, δεν φοβάται να δείχνει τον τρόπο που εργάζεται και εφαρμόζει την πολιτική του. Δεν φοβάται να ενημερώνει για όλα, τους πολίτες. Δεν φοβάται να απαντά στα προβλήματα με περισσότερη Δημοκρατία αλλά ταυτόχρονα έχει το θάρρος να απαιτεί από τους πολίτες περισσότερη ευθύνη, κάθε φορά που η Δημοκρατία διευρύνεται.









14 σχόλια:

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Πολύ χρήσιμη εγγραφή ιδιαίτερα στις
ημέρες που βιώνουμε

Ο Θεός του Καφενείου μαζί μας!!!
Καλή νύχτα.

http://ligery.pblogs.gr
http://pygemos.blogspot.com

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Φαίδωνα,
Αξιοζήλευτη η χώρα που ευτύχησε να έχει τέτοιους πολιτικούς και ο λαός που είχε τέτοιους ηγέτες. Έτσι έφτασε η Γερμανία στο σήμερα, όσο κι αν εμείς οι Έλληνες δεν θέλουμε να τα βλέπουμε όλα αυτά. Σας ζηλεύω που ήσασταν κι εσείς εκεί.

Αποθέσατε πράγματι την αίσθηση ενός άλλου πολιτικού ήθους τόσο ξεκάθαρα μέσα μου, που με κάνατε-έτσι απλά-να καταλάβω τι δεν πήγε καλά με τη δημοκρατία στη χώρα μας ως τώρα. Είχαμε την αλαζονεία να βαφτιζόμαστε πατρίδα της δημοκρατίας και, σε αντίθεση με την Γερμανία που είχε συναίσθηση του ελλείμματος, αποκοιμηθήκαμε πάνω στον τίτλο αυτό.

Μέτρο πολιτικού αναστήματος ο Willy Brandt ιδίως σήμερα που η πολιτική ζωή ερημώνει από ανθρώπους με όραμα και μέγεθος αλλά και μέτρο ευθύβολης και ουσιαστικής ματιάς η πολιτική ανάλυσή σας.

Ναι, έχουμε ανάγκη από πολιτικούς που έχουν το θάρρος να απαιτούν από τους πολίτες περισσότερη ευθύνη όσο η δημοκρατία διευρύνεται.

Έχουμε ανάγκη και από τέτοιες αναλύσεις που πλουτίζουν τις γνώσεις μας και ξεθολώνουν το βλέμμα μας.

Σας ευχαριστώ.

korinoskilo είπε...

ειδα την φωτογρ. του βιλι μπραντ και μπηκα να διαβασω:)

το ακουω ακομη σαν σημερα που λεγαν... σαν τον βιλι μπραντ δεν θα βρει αλλον ηγετη η γερμανια....
τους εκανε παλι υπεριφανους γι αυτο που ειναι... εδωσε πραγματικα στον λαο του κυρος
ηγετης πραγματικος....

σ ευχαριστουμε :)

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Λυγερή
Νομίζω πως είναι απαραίτητο να θυμίζουμε πότε πότε τέτοια πολιτικά αναστήματα και το πνεύμα που κυβέρνησαν, όχι για να μελαγχολούμε, μα για συνειδητοποιούμε που πατάμε, μήπως και θελήσουμε κάποια στιγμή να πάμε πιο πέρα.
Σας ευχαριστώ κ. Βασλείου

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Big Mama
Χαίρομαιπου λειτούργησε η ανάρτηση τόσο δραστικά μέσα σου, όσο και για το ότι έδωσες περισσότερες προεκτάσεις στο θέμα, καθιστώντας το πλουσιότερο και τη σύγκριση της λειτουργίας των δύο Δημοκρατιών, περισσότερο κατανοητή. Για τη γνώμη σου που αφορά στη σημασία της ανάρτησης, σ' ευχαριστώ πολύ

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@Korinoskilo
Σε καλωσορίζω εγκάρδια στο "Καφενείο του Θεού" και ελπίζω να σε έχουμε στην παρέα μας από δω και πέρα. Είναι πολύ σημαντικό ότι ο απόηχος της φήμης του μεγάλου πολιτικού διατηρείται καθαρός μέχρι σήμερα όπως περιγράφεις στο σχόλιό σου. Ο Βίλλυ Μπραντ μέσα στη μεγαλοσύνη του και στα πολιτικά του οράματα, υπήρξε και ένας εξαιρετικά σεμνός και βαθιά ανθρώπινος πολιτικός, όπως άλλωστε όλοι οι μεγάλοι. Καμία σχέση με τους πολιτικούς τού τύπου: "Δοξάστε με" που οι Έλληνες τόσο καλά γνωρίζουμε.
Να 'σαι καλά

WIND OF CHANGE είπε...

Εκπληκτική η νέα σου ανάρτηση Φαίδωνα Θεοφίλου , μια ανάρτηση μέσα από την οποία μπορεί να κατανοήσει ο αναγνώστης τι σημαίνει να είσαι ΗΓΕΤΗΣ.
Η εφαρμογή της συγκριτικής μεθόδου στη πολιτική κατατάσσει τους πολιτικούς σε εκείνους που έχουν ανάστημα και είναι ΗΓΕΤΕΣ και σε εκείνους που θα τους αποκαλούσα πολιτικούς νάνους.
Οι ΗΓΕΤΕΣ γράφουν ιστορία , και ο Willy Brandt είναι ένας από τους ΗΓΕΤΕΣ που έγραψε ιστορία, μια μεγάλη προσωπικότητα που έθεσε της βάσεις για μια νέα αρχή στη μεταπολεμική Γερμανία, χτίζοντας γερά τα θεμέλια της Δημοκρατίας για ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος όπως είναι σήμερα η Γερμανία.
Ο Willy Brandt στη νέα αυτή σελίδα θέλει την ενεργό συμμετοχή του πολίτη, ο πολίτης στο προσκήνιο και όχι παθητικός θεατής που θα δίνει λευκή επιταγή σε κάθε εξουσία.
Είναι πολύ δύσκολο για μένα αυτή τη στιγμή να εφαρμόσω τη συγκριτική μέθοδο για την Ελληνική πολιτική πραγματικότητα, μια χώρα στην οποία γεννήθηκε η Δημοκρατία από τους αρχαίους προγόνους μας, αλλά και μια χώρα στην οποία η Δημοκρατία έμεινε στάσιμη, χωρίς περαιτέρω εμβάθυνση όπως στις σύγχρονες δημοκρατίες της Ευρώπης.
Ίσως γιατί στο τιμόνι της χώρας δεν υπήρξαν εκείνοι οι πολιτικοί άντρες που θα είχαν τη τόλμη , το θάρρος και τη γενναιότητα να κάνουν εκείνες τις αναγκαίες τομές που θα μας έκαναν υπερήφανους ως Έλληνες , γιατί θα αποτελούσαμε άξιοι συνεχιστές της παρακαταθήκης που κληρονομήσαμε από τους Αρχαίους Έλληνες .
Η Ελλάδα έδωσε στον κόσμο τα φώτα της Δημοκρατίας και του πολιτισμού και δυστυχώς έμεινε στο σκοτάδι , με αποτέλεσμα να υπάρχουν σήμερα μεγάλα κενά που δημιουργούν μια σειρά διαδοχικών προβλημάτων στην όλη λειτουργία του κράτους.
Φαίδωνα Θεοφίλου σε ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα ανάρτηση και ένα ερώτημα που μου έχει δημιουργηθεί είναι τα συναισθήματα που διακατέχουν σήμερα το συγγραφέα που από τη μια πλευρά είχε τη χαρά τη χαρά να ζήσει αυτές της ιστορικές στιγμές της άνθισης της Δημοκρατίας σε μια ξένη χώρα και σήμερα να βλέπει το μαρασμό της στην χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία.

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

Αγαπητέ WIND OF CHANGE…
Με εντυπωσίασε η βαθειά κατανόηση της ανάρτησης η οποία και φαίνεται στο σχόλιό σας. Σπάνια την συναντώ και-μεταξύ μας- σπάνια κείμενα ευτυχούν ουσιαστικών σχολιασμών.
Εκφράζετε νομίζω την πλειοψηφία όταν λέτε πόσο δύσκολο είναι να εφαρμόσουμε την συγκριτική μέθοδο στην φτώχεια που επικρατεί στον πολιτικό μας βίο.
Θα συμμεριστώ την θλίψη των λόγων σας.
Όμως το συμπέρασμα σας για τον μεγάλο πολιτικό ο οποίος, όπως ορθά λέτε, επεδίωξε να είναι «ο πολίτης στο προσκήνιο και όχι παθητικός θεατής που θα δίνει λευκή επιταγή σε κάθε εξουσία» αποτελεί προτροπή και υποχρέωση για μας όλους. Ας το πάρει λοιπόν άνεμος ισχυρός… ο δικός σας άνεμος… ας το φέρει σε αυλές και δρόμους, στις συναναστροφές και τις καθημερινές συζητήσεις… μπορεί τότε να ριζώσει και-ας ελπίσουμε- να βγάλει καρπό.


Να είστε καλά

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

@WIND OF CHANGE
Φαίνεται φίλε μου πως το κείμενο της ανάρτησης ενεργοποίησε τις ήδη κατακτημένες πολιτικές θέσεις σου, που εκπέμπουν καθαρότητα και πολιτική υγεία. Είναι για όλους μας σημαντικό να ακούμε έναν φίλο να εκθέτει τις πολιτικές του θέσεις (και όχι απαραίτητα τις κομματικές)με σαφήνεια και βασισμένες πάνω στις ανθρώπινες αξίες, που σκοπό έχουν να ΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ και όχι να ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΟΥΝ τον άνθρωπο. Σχετικά με την ερώτησή σου έχω να απαντήσω τα εξής: Ως Ευρωπαίος πολίτης, σκέπτομαι: Ότι μια χώρα όπως η Γερμανία, όπου ευδοκίμησε ο ναζισμός στο όνομα μιας διεστραμμένης πειθαρχίας και τάξης, που εκμεταλεύτηκε την ανεργία και την οικονομική κρίση της εποχής, για να ανέλθει στην εξουσία, σε μια χώρα όπου ο ναζισμός - ολοκληρωτισμός κανιβάλισε πάνω στη ίδια την γερμανική κοινωνία και στην ανθρωπότητα... Στη χώρα αυτή λοιπόν, όπου κυριάρχησε η βία και η ιδεολογία του... τσίρκου, περί καθαρότητας της ράτσας, βρέθηκαν, μετά την συντριπτική ήττα της, άξιοι πολιτικοί που την ανόρθωσαν μαζί με τη βοήθεια των πολιτών, αναγνώρισαν το έγκλημά τους κατά της ανθρωπότητας, ζήτησαν δημόσια συγγνώμη δια του καγκελάριου Βίλλυ Μπραντ, άσκησαν μια πολιτική ειρήνης και συνεργασίας με όλα τα έθνη και δημιούργησαν μια ζηλευτή δημοκρατία σε βάθος και σε πλάτος. Ήταν δε, μεγάλη η συγκίνησή μου όταν αρκετά χρόνια μετά το Βίλλυ Μπράντ, είδα 500.000 Γερμανούς να κατεβαίνουν στους δρόμους, με αναμμένα κεριά, κατά του ρατσισμού. Αν όλα αυτά δεν σημαίνουν εξέλιξη μιας κοινωνίας και ενός έθνους, τότε τι μπορεί να σημαίνουν; Αισθήματα χαράς και βαθιάς ικανοποίησης λοιπόν φίλε μου. Ως Έλληνας πολίτης, διακατέχομαι από μελαγχολία, όταν πασαλειβόμαστε (τζάμπα) την αξία των προγόνων μας(;) για να έχουμε την άνεση να δείχνουμε στο κατόπι τον χειρότερο εαυτό μας. Η μόνη ίσως ελπίδα, για ένα καλύτερο μέλλον της χώρας μας, εναποτίθεται (όπως γινόταν πάντα) σε μια ποιοτική μειοψηφία και στη δυνατότητά της να δείξει και να πείσει για την κατεύθυνση του νέου ορίζοντα...

WIND OF CHANGE είπε...

@Big mama
Αγαπητή μου Big mama
Πάντα παρακολουθώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα σχόλια σας στο καφενείο μας και επιτρέψτε μου , δράττοντας την ευκαιρία να σας συγχαρώ για την αμεσότητα του λόγου σας, ένα λόγο στιβαρό και με ουσία.
Θα ήθελα επίσης να σας ευχαριστήσω για το σχόλιο σας και τις επισημάνσεις σας στο δικό μου σχόλιο και θα συμφωνήσω κι εγώ με σας ότι ο άνεμος της αλλαγής , και ειδικά ο άνεμος αλλαγής νοοτροπίας ας τα σαρώσει επιτέλους όλα σε αυτή τη χώρα.
Διακηρύττουμε σε όλο τον κόσμο ότι στην Ελλάδα γεννήθηκε η Δημοκρατία και αυτή τη Δημοκρατία τη δώσαμε σε όλο τον ευνομούμενο κόσμο, εμείς όμως ως Έλληνες δεν κρατήσαμε τίποτα για μας και το μόνο που κάναμε ήταν να εφαρμόσουμε στο έπακρο τη παροιμία που λέει ο λαός μας ότι ο τσαγκάρης πάντα με τρύπιο παπούτσι κυκλοφορεί.
Σας ευχαριστώ
WIND OF CHANGE

Ανώνυμος είπε...

Πηγή έμπνευσης και σκέψης δημιουργικής το Καφενείο του Θεού..
Ο Βίλλυ Μπράντ, ο μεγάλος αυτός πολιτικός, πράγματι απάντησε στα κοινωνικά προβλήματα με περισσότερη διαφάνεια και δημοκρατία και στις ψυχροπολεμικές εντάσεις με περισσότερες ειρηνικές πρωτοβουλίες.Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση.
Μπάμπης Πιτέλλης

Ελένη Λιντζαροπούλου είπε...

@
WIND OF CHANGE
Με κίνδυνο να κατηγορηθούμε ότι ανταλλάσουμε δημόσια φιλοφρονήσεις, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Το σχόλιό μου επί των απόψεών σας ήταν προϊόν πρωτίστως χαράς… πάντα μου δίνει χαρά όταν συναντώ ανθρώπους που μπορούν να αφομοιώνουν και να επεξεργάζονται την ουσία αυτού που έχουν διαβάσει και να διευρύνουν κατόπιν με την άποψή τους τον ορίζοντα του θέματος. Αυτό είναι πλούτος για όσους συμμετέχουν στη συζήτηση και κέρδος για όλους μας…
Όσο για τον… τσαγκάρη, χμ… καλά τα λέτε, έμεινε ξυπόλητος λόγω μεγάλης εμπιστοσύνης στην «κληρονομιά» του… έλα όμως που στο μαγαζί ούτε ψίδια ούτε σόλες είχαν μείνει…

Να είστε και πάλι καλά.

Dimitris Kephalidis είπε...

Γευση πολιτικης παιδειας του Φ.Θ



Για τον Willy Brandt μια εικονα ακεριου δημοκρατη, στρατευθηκαν απο νωρις -δηλ. την εποχη της Δημαρχειας του στο Βερολινο- μεγαλοι και μικροι και τον
στηριξανε, γιατι ειχε αυτο που λεμε μπεσα. Δεν ηταν μοναχα νεολαιοι, φοιτηταριο και συνδικατα. Μαζυ του και καλλιτεχνες, κληρος, επιστημονες, νοικοκυ-
ραιοι και μαγαζατορες.

Σαν ηρθαν τα δυσκολα, σε μια κρισιμη καμπη της Ostpolitik, θυμαμαι με ποσο εν-
θουσιασμο αψηφωντας χρονο και κοπους, τρεχαμε μερονυχτις σε πολεις και
χωρια τοιχοκολλοντας συνθηματα και πορτραιτα του. Και στις δικες του συγκε-
ντρωσεις κουβαλαγα σιμα και τα παιδια μας, να τον ακουσουν για νάχουν στη
ζωη τους στοχους και διδαγματα.

Ποτε θα το καταλαβουν οι καθε λογης επιδοξοι κυβερνητες στην αρχαιοτερη
Δημοκρατια του κοσμου, πως ο λαος μας δεν χορταινει πια με σκετο ψωμι κι΄
ελιες, δεν εφησυχαζει με ΘΑ και υποσχεσεις. Αναζητα ΑΥΤΟΝ που θα τον βγαλει απ΄τη φακα της διαπλοκης και της μοιρολατριας. ΕΚΕΙΝΟΝ που θα του
δωσει οχι μονο ενα οραμα αξιοκρατικο αλλα και ροτα και λυσεις, για ενα πιο
ανθρωπινο αυριο.

Δημητρης Κεφαλιδης, Γερμανια

dyosmaraki1 είπε...

Εξαιρετικό κείμενο και συνάμα τόσο χρήσιμο στις μέρες που βιώνουμε...

Εχουμε τόση ανάγκη από ηγέτες με οράματα και όχι από ηγέτες που ασχολούνται με τον αλληλοσπαραγμό.

Γιατί μόνο με τα οράματα μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα υγιές αύριο...

Θεϊκή η ανάρτησή σας

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

ΜΗΘΥΜΝΑ

ΜΗΘΥΜΝΑ
Γενέθλιος τόπος