 |
|
Φαίδωνα Θεοφίλου
Τη
μέρα να σεργιανίζω
στο
βλέμμα των ανθρώπων...
τη
νύχτα
στις
αποχρώσεις της ζωής
ν’
απορροφιέμαι…
κι
έτσι,
ως ανεπίδεκτος λογικής που είμαι
να
ξαναρχίζω επίμονα
τις
ανελκύσεις
ναυαγίων
που
ονειρεύτηκαν…
|
Από τον: "Κύκλος της κοντινής ξαδέλφης"
