ΤΟ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥ....

C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Ποτέ δεν με ενδιέφερε «το πολύ» στην υλική του διάσταση.

Είτε κάποτε που το είχα σε επάρκεια είτε τώρα που δεν το έχω. 

Αντίθετα το ΛΙΓΟ, ασκούσε μια μαγεία πάνω μου, 
όπως η ΖΩΗ…
Τι θέλει ο άνθρωπος για να ζήσει;
Ένα πιάτο φαΐ, αισθήματα, λιακάδα και βροχή.

Το μόνο «πολύ» που υπάρχει στη ζωή μου είναι η αγάπη. Η διάχυτη αλλά και η εστιασμένη αγάπη. Με αιτία και χωρίς αιτία. Η αγάπη που έχει τα δικά της μαθηματικά, και όσο ξοδεύεται, αντί να μειώνεται μέσα σου, αυξάνει τη δύναμή της.

Έτσι, με κάνει να τρώω το πιάτο φαΐ, με αίσθηση χαράς γάμου. Όσο λιτό κι αν είναι. Με κάνει να ζω τη λιακάδα και τη βροχή σαν γιορτές και να ζωγραφίζω πάλι τα αισθήματά μου καλύτερα από πριν. Όχι λίγες φορές, η αγάπη μετουσιώνεται εντός μου σε ερωτική θέαση της ζωής και των ανθρώπων.

Αγάπη, διακριτική, σταθερή, υφέρπουσα και εμφανής, προστατευτική και επαινετική, που συχνά συγκρούεται με την αλήθεια, αλλά πάντα παραμένει ολόδροση και κραταιά.

Α! κι άλλο ένα «πολύ» στη ζωή μου: Η σκέψη , αντάμα με την αισθαντικότητα, που περιπλανιούνται σε αλητήριους περιπάτους στα απέραντα λιβάδια αλλά και τα γκρέμνα του Νου.

Αυτές τις περιπλανήσεις θέλω να τις αποστάζω στο «ΛΙΓΟ» και ακριβό.
Ας είναι. Φαίνεται πως σήμερα περιπλανήθηκα μόνο στα λιβάδια του Νου, αποφεύγοντας τα γκρέμνα του…

**************************************************** 

ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ.....

ΛΙΣΑΒΟΝΑ  ( Ο τριαντάχρονος Πάμπλο) -ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ( Η σαρανταπεντάχρονη Ηλέκτρα)

Η μυστική υγρασία του Ατλαντικού , συναντά την αύρα του Θερμαϊκού.

Ο μελαγχολικός ερωτισμός των Fados, συναντά τη χαρμολύπη της ελληνικής λαϊκής μουσικής.

Δυό πολεις, που δεν κοιμούνται σχεδόν ποτέ, συναντώνται μέσα από δύο ανθρώπινες οντότητες.

Οι συναντήσεις αυτές, μετουσιώνονται σε ερωτικό κονσέρτο, με φόντο την καθημερινότητα της 

Θεσσαλονίκης. Μια καθημερινότητα, που άλλοτε γίνεται μια ευτυχισμένη γαλήνη που δεν ξεδιψά, 

και άλλοτε μια τρικυμία αδιέξοδη.. Περισσότερα στο βιβλίο.....

* Ο πίνακας του εξωφύλλου, είναι του Μυτιληνιού ζωγράφου ΓΙΩΡΓΟΥ ΛΟΛΟΣΙΔΗ

ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΑΥΡΑ

C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Τι όμορφη που είσαι....

Σαν τρικυμία υφέρπουσα


που ποτέ


δεν θα ξεσπάσει...

********************************************
* Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙΝΗΣ ΞΑΔΕΛΦΗΣ