Συνεικόνες ( Κολάζ)
Μερικές φορές η ποίηση και η λογοτεχνία δεν μου φτάνουν. Θα ήθελα
να ήμουν και ζωγράφος. Δεν έχω όμως ταλέντο γι αυτό. Κάποτε το έριξα στη φωτογραφία , σαν ένα εικαστικό υποκατάστατο της ζωγραφικής που ήθελα και δεν μπορούσα.
Όμως τα πολλά μηχανήματα, που χρειάζονται για απαιτητική φωτογραφία, οι τεχνολογίες που αλλάζουν, τα βαριά εργαλεία που πρέπει να κουβαλά κάποιος και η φοβερή τάξη και η αφιέρωση που πρέπει να έχει κάποιος με το υλικό των φωτογραφιών του, απέτρεψαν έναν λιτό άνθρωπο σαν και μένα που δεν ήθελε και να αφιερώσει όλο το χρόνο του στα εικαστικά. Έτσι το έριξα στην συνεικονική. (συνεικόνες - κολάζ) Χρησιμοποιώ διάφορες εικόνες , χαρτιά από περιοδικά και εφημερίδες και φτιάχνω τις εικόνες που θα ήθελα να δημιουργώ ως ζωγράφος. Έτσι μπορώ να ξέρω κι εγώ αλλά κι εσείς, τι θα ζωγράφιζα, αν είχα ταλέντο. Δηλαδή κουβέντα να γίνεται…Στην πραγματικότητα για να βρει …Ο Θεός κάτι όταν έρχεται στο Καφενείο αλλά κι εσείς…
να ήμουν και ζωγράφος. Δεν έχω όμως ταλέντο γι αυτό. Κάποτε το έριξα στη φωτογραφία , σαν ένα εικαστικό υποκατάστατο της ζωγραφικής που ήθελα και δεν μπορούσα.
Όμως τα πολλά μηχανήματα, που χρειάζονται για απαιτητική φωτογραφία, οι τεχνολογίες που αλλάζουν, τα βαριά εργαλεία που πρέπει να κουβαλά κάποιος και η φοβερή τάξη και η αφιέρωση που πρέπει να έχει κάποιος με το υλικό των φωτογραφιών του, απέτρεψαν έναν λιτό άνθρωπο σαν και μένα που δεν ήθελε και να αφιερώσει όλο το χρόνο του στα εικαστικά. Έτσι το έριξα στην συνεικονική. (συνεικόνες - κολάζ) Χρησιμοποιώ διάφορες εικόνες , χαρτιά από περιοδικά και εφημερίδες και φτιάχνω τις εικόνες που θα ήθελα να δημιουργώ ως ζωγράφος. Έτσι μπορώ να ξέρω κι εγώ αλλά κι εσείς, τι θα ζωγράφιζα, αν είχα ταλέντο. Δηλαδή κουβέντα να γίνεται…Στην πραγματικότητα για να βρει …Ο Θεός κάτι όταν έρχεται στο Καφενείο αλλά κι εσείς…
Φαίδων Θεοφίλου: Δείγμα 1 από τις συνεικόνες μου
Φαίδων Θεοφίλου: Δείγμα 2 από τις συνεικόνες μου
Φαίδων Θεοφίλου: Δείγμα 3 από τις συνεικόνες μου 
Φαίδων Θεοφίλου: Δείγμα 4 από τις συνεικόνες μου 
53 σχόλια:
Το σώμα και η ψυχή του καλλιτέχνη, Φαίδωνα,πράγματι διψούν, γεννήθηκαν για να θεραπεύσουν όλες τις Μούσες.
Και μήπως ο λόγος δεν είναι μια σύνθεση, ένα κολάζ λέξεων, μια αρμονία που διηγείται;
Έτσι οι συνεικόνες σας έχουν να πουν ιστορίες και ο λόγος σας να αναδείξει εικόνες.
Πολύ όμορφες συνεικόνες, ισορροπημένες αισθητικά, θεματικά ισχυρές… και, αν μου επιτρέπετε μια γνώμη, θα έλεγα να συνεχίσετε.
Kαλησπέρα Φαίδωνα.Μου φαίνεται πως αφού σ αρέσουν τα κολάζ και τα φτιάχνεις όμορφα,όπως βλέπω,θα τρελαθείς με τις δυνατότητες του adobe photoshop.Είναι το κατάλληλο μέσο για οποιαδήποτε επεξεργασία εικόνας σου έρθει στο μυαλό....
Καλησπέρα!
Η Big Mama πολύ εύστοχα τοποθετεί τα πράγματα σε ένα γενικό πλαίσιο . Όσο για μένα, οι συνεικόνες σας μου άρεσαν πολύ κ. Θεοφίλου και νομίζω πως αντικατοπτρίζουν την προσωπική αισθητική και την ιδιότυπη λυρικότητα της ποίησής σας. Πρέπει ακόμα να προσθέσω ότι πολύ μου αρέσει αυτή η αχόρταγη διάθεση για έκφραση...
Μπάμπης Πιτέλλης
@Βig Mama
Ευχαριστώ Mama για τα ενθαρυντικά σου λόγια για τον καινούριο δρόμο έκφρασης που πρόσθεσα στους δρόμους που ήδη πορεύομαι, εδώ και κάποιες δεκαετίες.
Για τα άλλα που λες, έτσι ακριβώς είναι και τα διατυπώνεις με άμεσο ,ζωντανό και ξεκάθαρο τρόπο.
Τον τρόπο σου...
@Δήμητρα
Καλησπέρα Πασχαλίτσα. Να, με την επικοινωνία τι ωραία νέα πληροφορούμαστε... Ώστε adobe photoshop? Πολύ ενδιαφέρον και θα τρέξω γρήγορα! Ελπίζω μόνο να μη χρειαστεί για να το μάθω , να πάω σε σχολείο...
Πάντως σ' ευχαριστώ..
@Μπάμπης Πιτέλλης
Φαίνεται πως λειτουργούν μέσα μου αυτόματα οι αντιστοιχίες λόγου και εικόνων κ. Πιτέλλη. Χαίρομαι πολύ που σας αρέσει η "αχόρταγη" διάθεση για καλλιτεχνική έκφραση. Κάποτε σας είπα πως είμαι βέβαιος ότι είστε καλλιτέχνης αλλά δεν μου απαντήσατε. Μήπως θα θέλατε τώρα;
Γενικά δεν είναι εύκολο πρόγραμμα.Ωστόσο υπάρχουν τόσα εγχειρίδια και βοήθεια στο google που δεν θα δυσκολευτείς.Εγώ μόνη το πάλεψα και το παλεύω ακόμα δηλαδή και γενικά τα ψιλοκατάφερα να το μάθω.Είναι απίστευτο όμως τί μπορείς να κάνεις με το πρόγραμμα αυτό.
Εικόνες και μουσική..μια εξαιρετική, αλλιώτικη φιλοσοφία ζωής..Ευχαρίστηση διπλή για μενα οι εικόνες σας και η μουσική που διαλέξατε.Κοιτάω τις εικόνες , ακούω τη μουσική και αφήνομαι να κυριευτώ από το γαλάζιο χρώμα της πεταλούδας..Φυλάκιζα κάτω από την παιδική μου κόκκινη ζακέτα τις γαλάζιες πεταλούδες την άνοιξη στο χωριό μου, θυμάμαι το χρώμα τους στα δάχτυλά μου...όχι , όχι δεν έφτανε το άγγιγμα στο έγκλημα, απλά έφευγαν με λιγότερο χρώμα.. Συνέχεια η μουσική και νιώθω στο σώμα μου τη δροσιά του φορέματος από πράσινα φύλλα. και κυρίως η μουσική αυτή γαργαλητό στις πατούσες μου και επιθυμία του σώματος να αιωρηθεί ανάλαφρο μέσα στον άσπρο χιτώνα..Μέχρι εκεί..ύστερα μπαίνει η άλλη μουσική η μελαγχολική.Η ζωή κομμάτια, ύπνος, λουλούδια και μια ελπίδα μητρικής θεΙκής αγκαλιάς.
Νομίζω πως ένα απλό ευχαριστώ δεν φτάνει για τις χαρές που μου δίνει σχεδόν καθημερινά .."Ο θεός στο καφενείο"
@Δήμητρα
Θα το επιχειρήσω αλλά αν χρειαστώ, ελπίζω να δεχτείς να μου δώσεις τη βοήθειά σου και να μη μου πεις: Εγώ, δεν είμαι, παρά μια πασχαλίτσα,που ψάχνει στα λουλούδια...
@Αθηνά
Αχ, μωρέ Αθηνά, ένα πολύχρωμο παζλ έφτιαξες με το σχόλιό σου! Δεν θέλεις και πολύ. Ένα άγγιγμα φτάνει για να ξεσηκωθούν οι ευαισθησίες σου και ν' αρχίσουν να ζωγραφίζουν βουτώντας το πινέλο στη μνήμη και στον παρόντα χρόνο.Είσαι γεμάτη παράθυρα με θέα την ομορφιά...
Νομίζω πως όλα είναι έκφραση.. Ακόμα και από ένα κολάζ μπορεί κανείς να διακρίνει την ευαισθησία της ψυχής ενός ανθρώπου..
Καλημέρα σας.
Πολύ όμορφες οι συνεικόνες σου! Η ζωγραφική και η φωτογραφία δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου αν και πολύ θα το ήθελα!
@pink floyd
Καλώς όρισες pink και σ' ευχαριστώ.
Ακριβώς ότι ισχύει για σένα , ισχύει και για μένα. Δεν είναι τα εικαστικά το φόρτε μου. Αλλά μ' αρέσουν...
@pink floyd
Καλώς όρισες pink και σ' ευχαριστώ.
Ακριβώς ότι ισχύει για σένα , ισχύει και για μένα. Δεν είναι τα εικαστικά το φόρτε μου. Αλλά μ' αρέσουν...
Κολάζ Σύνθεση -4η-
Κάθε τέχνη έχει κάτι μακρινό και ακατάληπτο, κάτι μυστικό. Εκεί που υπάρχουν συντρίμια, εκεί πρόσεξε και θα βρεις την ανάσα της.
Φαίδων, τα ρολόγια του Νταλή έλυωσαν. Τα αγάλματα θα ζωντανέψουν.
Να'σαι καλά,
Νίκος Λιψάνος
Δηλαδή Φαιδωνα αν γινόντουσαν ποίημα αυτές οι τέσσερες συνεικόνες θα ήταν κάπως έτσι
η πρώτη
Η αλαφρότητα και η αφέλεια
....Πανέμορφο σκάσιμο
από τα χείλη της αυγής !!!
Πάνχρωμες,από το φτερούγισμά τους πάνω από την ανάσα του ασχημάτιστου ακόμη
φωτός
Γιά να καούν στο δεύτερο φτερούγισμα τους στην κάψα της πραγματικότητας
Η μοίρα της ομορφιάς,όταν,
μαζεμένη στην άκρη της πρόκλησης.
[Υποθέσεις κάνω]
@Jacki
Έτσι είναι. Ακόμα και από την παραμικρή καλλιτεχνική έκφραση μπορείς να πιάσεις το σφυγμό ενός ανθρώπου. Κάτι ξέρεις εσύ με την υψικάμινο των ευαισθησιών σου.
Να 'σαι καλά Jacki.
@Νίκος Λιψάνος
Νίκο μου καλλιτεχνική ψυχή κι εσύ , βλέπεις το "θαύμα" , τ' όνειρο και τα μάγια στην έκφραση που σε συγκινεί...Η επικοινωνία μας διαπιστώνω πως είναι και ενδιαφέρουσα και πολύτιμη.
Αγαπητέ Φαίδωνα,
Τι μου θύμισες;;;
Ούσα μαθητρια Λυκείου...είχα μετατρέψει όλα τα βιβλία μου και τα τετράδιά μου σε ..συνεικόνες...Μερικά τα έχω κρατήσει.
Με ενθουσίαζε τότε η ενασχόληση με αυτή την αναζήτηση του θέματος, των σκηνών και των εικόνων.
Θυμάμαι έκοβα από τις εφημερίδες μεγάλο μαρα γράμματα κι έφτιαχνα λέξεις ασύμετρα.
Μετά το Λύκειο....δεν είχα χρόνο γι' αυτά...κι αποφάσισα να πάρακολουθήσω μαθήματα ζωγραφικής.
Δεν κράτηαν πολύ...αλλά έχω μερικά έργα για τα οποία είμαι πρήφανη.
Οι συνεικόνες σου, είναι απόλυτα καλλιτεχικές και γεμάτες ουσία.
Ναι, κι εγώ προτείνω να συνεχίσεις και να χρησιμοποιησεις για μεγαλύτερη ευκολία το πρόγραμμα που αναφέρθηκε.
Καληνύχτα
@Τοnia
Τελικά Tonia μου ο καθένας κρύβει ένα ζωγράφο μέσα του, που σε άλλους μουρμουρίζει, όπως σ' εμένα, σε άλλους φωνάζει, όπως σ' εσένα και σε άλλους απλώς μιλά..
Φαίδωνα,έκανα ένα σχόλιο την Πέμτη για τις "συνεικόνες" και δεν βγήκε .Ποιός ξερει,μπορεί να μπερδεύτηκαν τα δάχτυλά μου ανάμεσα στις κάνουλες και στα κουμπιά και το ήπια στο ποτήρι μου
Θυμάμαι πάντως ,ότι είχα κάνει ένα ποίημα γιά την Μεριλιν Μονρόε και την πεταλούδα, που μίλαγε γιά την σύντομη ζωή της ομοφιάς όταν μέσα της εχει αλαφρότητα.
Και στις τέσσερες παραστάσεις αντί γιά λέξεις έβαλες εικόνες και έκανες ποίηση.Παιδί μου,όταν κάποιος ειναι ποιητής δε περιμένει τη βροχή,μαζεύει με τις χούφτες του τα σύννεφα στον ουρανό και βρέχει.
@Αρχιοινοχόος
Τελικά ήρθε το σχόλιό σου, για να δείξει με τον καλύτερο τρόπο, πως μπορεί η είκόνα να ενεργοποιεί το λόγο αλλά και το αντίθετο...Συμπέρασμα: Όλες αυτές οι δημιουργικές ενεργοποιήσεις είναι δυνατές με το "καλλιτεχνικώς ζήν". Δηλαδή με το να ζούμε μέσα στη τέχνη και να επικοινωνούμε γι αυτήν και μ' αυτήν...
@Σπύρος Δαρσινός
@Σπύρος Δαρσινός
"Παιδί μου,όταν κάποιος ειναι ποιητής δε περιμένει τη βροχή,μαζεύει με τις χούφτες του τα σύννεφα στον ουρανό και βρέχει."
Σπύρο μου δεν εξετάζω αν με αφορά αυτό που έγραψες αλλά η αξία και η ομορφιά της φράσης σου. Αρχιοινοχόος με τα όλα του. Να κουβαλά και να μοιράζει ομορφιές παντού...
@Δήμητρα
Και κείνη δεν εμίλησε, όταν εγώ ανέφερα κάτι για την πιθανή βοήθεια στο Adobe Photoshop...
Μα,εσένα αφορά Φαίδωνα.Εγώ,ρουφάω τη βροχή.Κι αυτό, δεν είναι λιγο.
@
Κύριε Σπύρο μας...Κύριε Σπύρο μας...
Με θαμπώσατε...
Είστε ένας άνθρωπος που στραγγίζει σύννεφα και στην πιο παραμικρή αράδα της καθημερινότητας. Γενναιόδωρος ο λόγος σας κάθε φορά ζεσταίνει το Καφενείο απ’ άκρη σ’ άκρη.
Να είστε καλά
@
Δήμητρα... θα σας μαλώσω... ως μεγαλύτερη.
Μην στερείτε την βοήθεια που με τόση γλύκα σας ζητά ο οικοδεσπότης μας... ελάτε.
ΑΑΑΑΧΧΧ!!!Ο ταλαντούχος άνθρωπος είναι ..ταλαντούχος παντού!! Φτάνει να του/της μπει η ιδέα να ασχοληθεί και με κάτι καινούριο... και απλά φτιάχνει ομορφιά!!!
Πολύ-πολύ όμορφες εικόνες!!
Kαλέ εξυπακούεται...Απλά τώρα είδα την απάντηση.Το μειλ μου είναι ανοιχτό.Anytime...:)
@Δήμητρα
Ευχαριστώ Πασχαλίτσα. Βιάστηκα να παραπονεθώ....
@Αγνή
Αγνή σ' ευχαριστώ που είσαι τόσο καλή και επιεικής μαζί μου.
έχετε απίστευτο χάρισμα
Φαίδωνα!
πρώτη φορά μου συμβαίνει
να ενθουσιάζομαι τόσο
με μια "παράπλευρη" τέχνη
σας θαυμάζω
τελεσίδικα
και ανυπόκριτα
σας στέλνω τη σκέψη μου
και σας φιλώ
καλή Κυριακή
Φίλε μου Φαίδωνα
Ίσως είναι η πρώτη φορά που θα διαφωνήσω σε κάποια πράγματα όσο αφορά τη νέα σου ανάρτηση .
Θα ξεκινήσω με αυτό που λες στην αρχή: Θα ήθελα
να ήμουν και ζωγράφος. Δεν έχω όμως ταλέντο γι αυτό.
Όλο το έργο του Φαίδωνα Θεοφίλου είναι ένας πινάκας ζωγραφικής, σε όλα τα έργα του Φαίδωνα κυριαρχεί η αρμονία , η φύση , τα χρώματα, οι ζωντανές περιγραφές.
Έχει καταφέρει με ένα αριστοτεχνικό τρόπο όταν διαβάζεις το έργο του όλες οι εικόνες να ζωντανεύουν και ο αναγνώστης να μη μένει ένας παθητικός θεατής αλλά να γίνεται και αυτός συμπρωταγωνιστής.
Δεν θέλω να πω περισσότερα γιατί ο καθένας μας γνωρίζει πολύ καλά ότι ο Φαίδωνας Θεοφίλου δεν είναι μόνο ένας ποιητής και συγγραφέας αλλά και ένας μεγάλος ζωγράφος.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να παραθέσω και να προσυπογράψω αυτό που είπε ο Θεοδόσης Δασκαλόπουλος από το περιοδικό Έρευνα για τη ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΜΗΘΥΜΝΑΣ ένα από τα υπέροχα αριστουργήματα του Φαίδωνα Θεοφίλου.
Ένας πίνακας πολυμεγέθης, πολύχρωμος, ζωγραφισμένος πινελιά-πινελιά. Η πατρίδα αναπλάθεται μέσα σε φως…..
Φαίδωνα δε ξέρω ποιος Θεός καθοδηγεί το χέρι σου και όλοι οι πίνακές σου είναι τόσο ζωντανοί, είναι στιγμές που θέλω να κάνω ένα σάλτο και να βρεθώ κι εγώ ανάμεσα στους πρωταγωνιστές.
BIG MAMA
Όλο με καλολογήτε και εγώ ακόμη δεν σας έχω πει ένα ευχαριστώ
Αν μου επέτρεπε όμως ο Φαίδων να κάνω και εγώ μιά συνεικόνα,θα έβαζα σε ένα φόντο ένα χέρι που κρατάει σφουγγάρι γεμάτο δροσερό νερο Και σε άλλο φόντο έναν δρομέα να λέει με δροσισμένα χείλη ευχαριστώ.
@Φαίδρα
Όποιος πει Φαίδρα μου πως δεν του αρέσουν τα καλά λόγια, λέει ψέματα.
Παρ' όλα αυτά έχω πλήρη συναίσθηση
πως δεν αξίζω τόσα πολλά και σε ευχαριστώ από καρδιάς που άφησες τον ενθουσιασμό σου να έρθει ως εδώ. Σ' ευχαριστώ πολύ.
@
κ. Σπύρο μας
Ασκούμαι...στο ευχαριστώ ετούτο τον καιρό...γι αυτό θα δεχτώ με χαρά το δικό σας, αν και η συνεικόνα σας ξεπερνά τα λόγια μου, παρα το ότι ηταν κι αυτά από καρδιάς.
Να είστε καλά
...συμφωνώ με όλους και με όλα!
Φαίδων, συνέχισέ το! ξεκουράζει!
Υιώτα
Αστοριανή
ΝΥ
ΥΓ.:#1
...γιατί νομίζεις, έβαλα την λευκή καμπανούλα του κήπου μου, στο πέτο του Σπύρου;
Οι καμπανούλες, είπαν ένα "γεια σας, εδώ θα είμαστε και του χρόνου, κι έφυγαν...
Στο πέτο του Σπύρου (στην ανάρτηση που του έκανα)λέει "...καλημέρα σας, και με βροχή και με ήλιο..., για όλες τις εποχές..."
#2
...η θαυμάσια ζωγράφος και σύζυγος... τί λέει γι' αυτά;
Σίγουρα είναι περήφανη για σένα.
Από μια βροχερή Νέα Υόρκη...,
Υιώτα
Αστοριανή
...Νάμαι, παλι εδώ, αφού κάτι ξέχασα!
Την περασμένη 'βδομάδα, Δευτέρα νομίζω ήταν, όπως και σήμερα, κύματα-κύματα το κρύο και η ζέστη...
Έβρεχε, όπως και τώρα, μόνο που τώρα είμαι στο "κομπιούτερ-ρουμ" και τότε ήμουν στο καθιστικό και βλέπαμε με το Δημήτρη ένα κάποιο έργο...
Ξάφνου, ακούσαμε ένα περίεργο θόρυβο, λες κι ένα τσούρμο παιδιά μας πετροβολούσαν με χαλίκια...
Κοιταχτήκαμε.
-Μήπως άφησες την πλαϊνή πόρτα (του κήπου) ξεκλείδωτη; ρώτησα. Διότι ένας νεαρός που πήγαινε βόλτα το σκυλάκι του, χθες, σταμάταγε τους περαστικούς να τους πει ότι ..."παιδιά με κουκούλες (!!!) τριγυρνούν τη γειτονιά (ολόκληρα τετράγωνα), κοιτούν τα σπίτια και κρατάνε σημειώσεις...
Δεν περίμενα απάντηση βέβαια, κι έτρεξα κι άνοιξα την τζαμένια πόρτα. Πισωγύρισα τρομαγμένη!
Ένα όρθιο κύμα από χαλάζι στο μέγεθος στραγαλιού και περισσότερο, μ' έλουσε και γέμισε μέρος από το πάτωμα!
-τη μηχανή! φωτογράφησέ το! μου λέει ο Δημήτρης, κι έτρεξε να γεμίσει ένα μπολλάκι, για την κατάψυξη, να το δώσει στην μικρή εγγονή του, για να γίνει φυσικά πιστευτός! Αφού αυτό έγινε μόνον σ' αυτό το σημείο!!!
Πήγε ο Δημήτρης μπροστά,μόνο βροχή, πήγε στον υπόλοιπο κήπο, ΜΟΝΟ βροχή! Τρελό γεγονός!
Στο ψυγείο, ακόμη το... δείγμα, κι η φωτογραφία, όταν γεμίσει το φίλμ, θα την δείτε! (έτσι, για του λόγου το αληθές!)
Σήμερα, ίδια περίπτωση κρύας-ζεστής βροχής... κοιτάζω από το βορεινό παράθυρο, τίποτα παρόμοιο!
και σκέπτομαι:
Μήπως ο... βροχοποιός με το σφουγγάρι γεμάτο βροχή στο ένα χέρι και μ' ένα σακούλι χαλάζι στο... άλλο, μ' επεσκέφτηκε, τ' άδειασε στη μπαλκονόπορτά μας... και μετά εξαφανίστηκε;
Σπύρο μου,
δεν...λέω για σένα... για τον άλλο-υπερυπτάμενο-κρυμμένο εαυτό σου, λέω...
Ξέρω κι εγώ; ...υποθέσεις κάνω!
(Τώρα, προς το παρόν,επαλήθευσα! βρέχει ζεστή βροχή, μετά; είδωμεν!)
Με αγάπη,
Υιώτα,
ΝΥ
@Παναγιώτης Ιντζιρτζής
Παναγιώτη μου αφού σ' ευχαριστήσω θερμά για τα όσα μου λες εδώ για την ζωγραφική με λέξεις στα βιβλία μου, θέλεω να προσθέσω ότι τείνεις να γίνεις ένας γνήσιος κριτικός, (και δεν στο λέω επειδή σου αρέσει η δουλειά μου) αλλά γιατί αναπτύσσεις μια συνδυαστική σκέψη και υποστηρίζεις την άποψή σου με τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Τελικά Παναγιώτη το "καφενείο" ενεργοποίησε αυτές τις κρυμμένες σου ικανότητες ή οι ικανότητές σου ήταν ήδη από πριν ανεπτυγμένες και ενεργοποίησαν το περιβάλλον του "Καφενείου";
@Αστοριανή
Πράγματι Γιώτα μου είναι αληθινή ξεκούραση και μοναδική ευχαρίστηση οι συνεικόνες. Το ρεπορτάζ που μας έκανες με το χαλάζι στη Νέα Υόρκη έμοιαζε με τη δική σου συνεικόνα. Πολύ όμορφο και ενδιαφέρον. Να 'σαι καλά Αιγιώτισα.
"Η καμπανούλα,στο πέτο του Σπύρου λέει,και με βροχή και με κρύο, καλημέρα" Εδώ έπεσες διάνα κόρη του γιαλού.Αν και με καμπανίτσα ή χωρίς καμπανίτσα η ψυχή του Σπύρου "χτυπάει" πάντα "καλημέρα"
Οσο για το χαλάζι ? σύνδεσέμε μαζί του αν θες,γιατί καμιά φορά ρίχνω γιά να σπάσω την ξερή κρούστα να πιεί αυτό που διψάει και δεν ξέρει ότι υπάρχει βροχή.
Ναι,ελπίζω να έχω "εναν υπερυπτάμενο εαυτό" Γιώτα.Και είναι ωραίο να έχουμε όλοι έναν.
Οτι υπερυπτάμενο και φαίνεται και τραβάει.
Ομολογώ όμως ότι μερικές φορές δεν σε καταλαβαίνω
Εύχομαι όμως πως αυτά που δεν καταλαβαίνω να είναι πιό ωραία από αυτά που καταλαβαίνω.Εδω θελω να πω,για καλό και για κακό, ότι τον ποιητή δεν τον συνδέει με την ποίηση μόνο το ποίημα ,αλλά κάθε μορφή έκφρασης.
Και το υπονοούμενο-στον ποιητή- πρέπει να είναι πάντα πιό ωραίο από το νοητό.Μόνο έτσι ενεργοποιήται θετικά η σκέψη του άλλου.
Σπύρο μου,
αν δεν "επιασες" το..ύψος του "υπεριπτάμενου-κρυμμένου" εαυτού...
τί να πω!
Λέω κανένα... έξυπνο να σε κολακεύσω, και το αναλύεις λες και είσαι ...χημικός!
Για μένα, το πνεύμα είναι υπεριπτάμενο, πολύ πιο πάνω από το...σαρκίον μας...
Άρα, θετικό το κοπλιμέντο μου, αν δεν το θέλεις... έτσι, θα βρώ, κάτι άλλο, έχει ... ακόμα κατακίτρινα-χρυσά "μαρτιάκια" ο κήπος,
ως που νάρθη ο Μάης, ...έχουμε καιρό!
Καλή νύχτα, βρε παιδιά, κι ας ...πονάει η μέση με την υγρασία...
αλήθεια, είδατε το φεγγάρι που ακολουθεί τον ήλιο πριν να δύσει;
Όλοι, για τον ήλιο! όλοι για το φως!
Κάντε μου μια χάρη: στην Αστοριανή,
έχω για την Κατερίνα, το Κυκλάμινο του βουνού.
Εκεί θα δείτε μια άλλη Υιώτα,
αυτό, για να ...μη με μαλώνετε!
Καλή σας νύχτα,
με αγάπη,
Υιώτα
Kαλημέρα σας κύριε Φαίδωνα και καλή εβδομάδα.Με ότι να καταπιαστείτε το κάνετε πολύ όμορφα,πολύ ιδιαίτερα και με προσωπικό γούστο.Είναι ώρα πιστεύω να διακοσμίσετε τον χώρο του καφενείου σας,μας, για να ευφραίνετε και η ψυχή μας.
@
ΑΝΤ'ΑΥΤΟΥ
Πολύ ορθά το λέτε...νομίζω ότι ο οικοδεσπότης θα ακούσει την πρότασή σας...μες το μυαλό μου είστε.
Ήθελα κι εγώ να το προτείνω...αλλά πάντα φοβάμαι μην με μαλώσετε Φαίδωνα...
Στη διάθεσή σας για τεχνικές συμβουλές...αν και εσείς...πετάτε σαν αετός και μας κάνετε τον...μπούφο για να μας δίνετε "πόντους".
Καλημέρα σας...
Το μόνο που θα ήθελα [σαν οινοχόος που είμαι]είναι να μου αφήσετε μιά γωνιά να βάλω τα βαρέλια μου και το τραπεζάκι του θεού.Αν δεν γίνεται,δεν πειράζει,μετά το κλείσιμο θα πηγαίνουμε μαζί το θεό,με μιά δαμιζάνα στην αμασχάλη,να πίνουμε και να μαζεύουμε τα λόγια απ'το τραπέζι.
@ΑΝΤ' ΑΥΤΟΥ
Φίλε μου σ' ευχαριστώ για την καλοσύνη σου και για την πρότασή σου. Θα προσπαθήσω να διακοσμήσω και το "καφενείο" μας με τη βοήθεια κάποιων φίλων που έχουν την τεχνολογία για κολατσιό..
@Οινοχόος
Σπυρέτο μου όχι μόνο μια γωνιά. Το μισό το "Καφενείο" σου φτάνει για τα βαρέλια με τον τερψιλαρύγγιον οίνον; Δικός σου. Άλλωστε ο φίλος σου ο Θεός κάνει κάτι αραχτές απίστευτες και χρειάζεται χώρο. Απλώσου λοιπόν οινοχόε μας και κέρνα μας τα λόγια σου και το κρασί σου για να μη μας πιάνει το παράπονο της ζωής...
Χθες και προχθές μας φιλοξένισε ,με την γυναίκα μου μου,στη φάρμα του στο Κεντάκι ένας Έλληνας φίλος επιχειρηματίας-αρκαιτά νεότερος από μένα.
Εχει επάνω σε ένα λοφάκι της φάρμας του ένα καινούριο ξύλινο σπίτι με όλες τις ανέσεις .
Πηγαίνει εκεί τα Σαββατοκύριακα και όταν είναι η εποχή του κυνηγιού στο ελαφι--που έχει πολλά μέσα στο δάσος της φάρμας του
Χθες το πρωί λοιπόν μου έκανε πρώτα εξάσκηση με τόξο πάνω σε ψεύτικα ελάφια που είχε στήσει ανάμεσα στου κορμούς των δέντρων κοντά στο ξύλινο σπίτι του.Οχι τίποτα αλλο ,μου είπε,αλλά γιά να μην στραβωθείς μόνο σου .
Εγώ ,έκλεινα τα μάτια όταν απόλαγα το βέλος, γιατί εκείνα τα ψεύτικα ελάφια έμοιαζαν σαν αληθινά.Καλά καλά ,πάμε ,θα μουστώσεις όταν σκοτώσεις τό πρώτο ,μου είπε ο φίλος μου με σιγουριά.
Φορέσαμε αρβίλες και μπήκαμε στο δάσος . Σε λίγο είδε ο φίλος ένα μοναχικό μικρό ελαφάκι σε ένα μικρό ξέφωτο που είχε σηκώσει το όμορφο κεφαλακι του και κοίταζε τον ουρανό.Ρίξτου ,μου είπε,είναι εύκολος στόχος.
Οταν σηκωσα διστακτικά το τόξο μου γιά να το τεντώσω ,εκείνο γύρισε τα αθώα ματάκια του και με κοίταζε στα μάτια με μιά λύπη ,σαν να μού λεγε ,σκότωσέμε αφου θες,εγώ θάθελα να ζήσω γιά να κοιτάζω τον ουρανό και να χορεύω μέσα στο δάσος,αλλά άμα δεν με σκοτώσεις εσύ κάποιος άλλος θα με σκοτώσει,τουλάχιστον να πάω από τόξο ποιητή
"Ρίξτου"μου έλεγε ο φίλος σιγά σιγά για να μην φοβηθεί το ελαφάκι και φύγει[που νά ξερε ο φίλος ότι το ελαφάκι και εγω είχαμε ανοίξει κουβέντα]Ρίξτου,μου είπε ο φίλος πιό επιτακτικά τώρα.
Εγω καθόμουνα εκεί με το τόξο μισοτεντωμένο ,το χέρι μου μουδιασμένο και τα μάτια του ελαφιού να μιλάνε με τα δικά μου .
Ρίξτου ρε γαμώτο, τρώνε και οι ποιητές,μου είπε ο φίλος και πήγε να σηκώσει το δικό του τόξο να του ρίξει
Τρώνε ρε αλλά όχι αγγέλους,είπα δυνατά,γιά να φύγει το ελαφάκι.
Το ελαφάκι μού ριξε μιά τελευταία ματιά ,σήκωσε το κεφαλάκι του πιό ψηλά και πήδησε μέσα στο δάσος .
Λίγο πιό πέρα σκότωσε ένα άλλο ο φίλος μου.
Θα σου το καθάριζα να το πάρεις μαζί σου αλλά εσύ μπορεί να το θάψεις με τελετές ,μου είπε ο φίλος μου γελώντας.
Οταν γυρίζαμε,με το αυτοκίνητο στο Τενεσι,σκεπτόμουν,πως μπορεί άνθρωπος να σκοτώνει άνθρωπο ?
@
κ. Σπύρο, μεγάλη η δύναμη της ψυχής σας, απέραντο το εύρος των ποιητικών αισθημάτων σας...
Με κάνατε και έκλαψα.
Πολλές φορές έχω βρεθεί αντιμέτωπη με βέλη και έχω τοξευτεί κάποιες….
Τα βέλη των ποιητών, είμαι σίγουρη, πονάνε πιο πολύ απ’ όλα…
Εκείνοι θα έπρεπε να ξέρουν και να διαβλέπουν των άγγελο μέσα σε όλα τα πλάσματα…
Δυστυχώς δεν αρκεί να είναι κάποιος ποιητής, όχι…
Αξιοποιώντας το ταλέντο της γραφής, δεν γίνεται κανείς καλύτερος άνθρωπος. Όσοι εκτίμησαν το δώρο της ζωής μόνο έγιναν καλύτεροι, κι εσείς είστε ένας απ’ αυτούς.
Να είστε καλά…είμαι ευτυχής που σας γνώρισα έστω και από μακριά.
Ευλογημένο το Καφενείο σας Φαίδωνα…ευλογημένος κι εσείς με τέτοιους φίλους.
Σας φιλώ και τους δύο…μου επιτρέπετε, ε;
ΥΓ... θαυμάσια... υποδοχή μου έκαναν τα καινούρια στολίδια του Καφενείου...πολύ όμορφα...πολύ...
...η ταραχή με κάνει ...ανορθόγραφη
τον άγγελο...φυσικά
όχι των άγγελο
σας τύφλωσα...sorry
Υπέροχες, Φαίδωνα!Καλύτερες κι από κάποιους πίνακες ζωγραφικής!
Εύγε!
Όταν ήταν τα παιδιά μικρά κάναμε κι εμείς, αλλά το είχα ξεχάσει!
Καλή ιδέα! (Για αργότερα ίσως...)
Μ' άρεσε ο τίτλος σου, καθότι ομοιοπαθής!
BIG MAMA
Λυπάμαι αν σας θύμισα ,με την περιγραφή του ελαφιού με το βέλος,κάποια άλλα βέλη που σας πόνεσαν στο παρελθόν....και μάλιστα ποιητών.
Συμβαίνει,πολλές φορές, να κάνει ποίηση ο ποιητής στο χαρτί και αντιποίηση στη ζωή.
Η ποίηση είναι,πράγματι όπως πάλι λετε ,στη βίωση.
Εχετε δίκιο λοιπόν όταν λετε ότι μόνο όσοι εκτίμησαν το δώρο της ζωής έγιναν καλύτεροι.
Γιά μένα ? χίλιες φορές μου άρεσε πάρα πάνω που με είπατε καλύτερο άνθρωπο απ'οτιδήποτε άλλο.
Μην νομίζετε όμως,χίλια πράγματα και εγώ θα μπορούσα να τα κάνω καλύτερα στη ζωή μου.
@
κ.Σπύρο μας...να μην λυπάστε καθόλου...είναι δώρο η ευαισθησία σας... θείο δώρο που το μοιράζεστε μαζί μας.
Δεν έχω τοξευτεί από βέλη ποιητών, όχι...από βέλη της ζωής μόνο...ελπίζω να μην μου φιλάει και...ποιητικά...
Στους ποιητές αναμένει κανείς την αυτονόητη ευαισθησία, στέκει απέναντί τους ανοιχτός και γι αυτό θα πονάνε πιο πολυ οι λαβωματιές φαντάζομαι...
Να είστε καλά και ναι, να στοχεύετε το καλύτερο...αυτό είναι η νιότη.
Έχετε την εκτίμηση και ελπίζω να δέχεστε την δια-καφενειακή φιλία μου
Δημοσίευση σχολίου