ΕΠΙΜΟΝΟ ΘΕΩΡΗΜΑ

C: ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Εκεί όπου ουρανός και θάλασσα

τέμνονται,

παραχώρησε ο ορίζοντας τη θέση του

στην ανεμόεσσα επιθυμία της τροχιάς μου.

Χάραξα την πορεία μου

μέσ’ από φουσκωμένα σύννεφα

βάζοντας στη γη σημάδια,

τους ολοκάθαρους τάφους των ιδεών

τα καλάμια που ανεμίζουν τη γύμνια των πραγμάτων

την αποδοκιμασία της μολόχας

τις κρακαρισμένες καρδιές των βράχων

το ρούφηγμα των ανέμων απ’ τις τρύπες της

 μοναξιάς.

Βάζοντας στη γη σημάδια,

τις διφθόγγους των Ελληνικών ανοίξεων

τις αμετανόητες φλογίτσες

τα ξεθωριασμένα Ω-μέγα των ανθρώπων.

Όταν,

με πήραν τα δάκρυα της δίψας μου.

*Από το ομότιτλο βιλίο μου-Εκδόσεις Θουκυδίδης-1986
* Ο πίνακας είναι του ζωγράφου ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΗ ΤΣΟΛΑΚΗ