Από τον Φαίδωνα Θεοφίλου
Πιο δύσκολο απ’ το ν’ αποκτήσεις την ελευθερία σου,
είναι να τη διαχειριστείς όταν την έχεις.
Πάντως,
η χώρα ταξιδεύει μεσ’ τη νύχτα
προς το ΤΙΠΟΤΑ
με ούριο το νοικοκυρεμένο ΚΕΝΟ….
- Απόσπασμα από την πρώτη γραφή της ποιητικής μου σύνθεσης
- «Ελληνική Νύχτα»-1988
Τόσο πικρή αλήθεια Φαίδωνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ποίηση δείχνει την αλήθεια αλλά και την διέξοδο.
"Τις κόρες των ματιών σου να προσηλώσεις στον ανατέλλοντα τον Ελληνικόν. Πως αυτά σου είπα κι όχι άλλα, μάρτυράς μου η καρδιά της αγαπημένης καταιγίδας που έρχεται..."
ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ - Ο ΜΙΚΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ
Πράγματι...αυτή είναι μεγάλη αλήθεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ διαχείριση της ελευθερίας τί δύσκολο πράγμα που είναι...!!!
Καιρό έχω να σε επισκεφτώ...αλλά με το που μπήκα...προβληματίστηκα!
Τί ωραίο πράγμα που είναι αυτό για τον διαχειριστή κάθε blogger...
Μεγάλες αλήθειες,...!!!
Καλή επιτυχία στην ποιητική σου πορεία!!!
:))
@Βig Mama
ΑπάντησηΔιαγραφήH ποίηση Mama όπως κι εσύ γνωρίζεις δεν αντανακλά την πραγματικότητα αλλά την νοηματοδοτεί...
Κατά τα άλλα σ' ευχαριστώ που μου θυμίζεις τους στίχους από τον "ΜΙΚΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ" μου. Αυτή την καταιγίδα Mama την περιμένω από την πρώτη έκδοση του βιβλίου μου το 1983....
@ eirini katsa
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι Ειρήνη, πολύ καιρό είχαμε να ακουστούμε-διαβαστούμε και χαίρομαι που συναντιόμαστε πάλι.
Είναι πολύ ευχάριστο ότι προβληματίστηκες με την ανάρτηση, αφού ο προβληματισμός ενεργοποιεί το πνεύμα, γεννά ιδέες κρατιέται σε εγρήγορση, δρα. Το πνεύμα του ανθρώπου παραμένει νέο όταν λειτουργεί. Η συνήθης φράση που ακούγεται , ότι, "δεν μπορώ να προβληματίζομαι, θέλω κάτι ελαφρό..." δεν αποκλείει και τον προβληματισμό αλλά και το διάλειμμα με την ελαφρότητα. Πνεύμα όμως που δεν προβληματίζεται, καθηλώνεται, βαλτώνει και... ντουγρού για το Αλτσχαϊμερ. Εσύ τα ξέρεις καλύτερα...
Για την ουσία της ανάρτησης: Πράγματι Ειρήνη είναι πιο δύσκολη η διαχείριση της ελευθερίας που έχεις. Εμείς καταφέραμε να "νοικοκυρέψουμε" τα Κενά μας και να τα αφήσουμε να μας οδηγούν στην τύχη...
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου κι όποτε έχεις όρεξη για καφεδάκι εδώ είμαστε.
" Η ΑΥΓΗ ΤΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή αργεί νά ρθει την φωτίζουν
με πυραύλους τομαχοκ και με κορμιά ανθρώπων που γίνονται λαμπάδες.
Κι όλα αυτά γιά ενα τρελό δικτάκτορα που κόλησε ο θρόνος στον κώλο του και γιά ένα ρεζερβουάρ βενζίνη των δυτικών .
Μακάρι να μπορούσα νά καιγα την καρδιά της γης να μην είχε φωτιά γιά να σκοτωνει.
@ Σπύρος Δαρσινός
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Σπυρέτο μου. Ότι βρωμιά κι αν κάνουν οι δυνατοί και οι σφετεριστές της εξουσίας,την κόλαση την πληρώνουν οι αδύναμοι
Φάιδωνα ,αυτο το σχόλιο το ειχα κάνει στην προηγούμενη ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βαλες και εδώ,γιατι δεν ειναι και εντελως άσχετο με την παρούσσα αναρτηση .Να είσαι καλά.
Το απόσπασμα απο την "ἑλληνική νυχτα" και την "πραγματικότητα αντανακλά και την νοηματοδοτεί"
Και επειδη τελευταία το εχω ρίξει στις ευχες,κάνω κι άλλη μια και λέω :μακάρι να μπορούσα να φτιάξω μιά βόμπα με τετoιους στίχους και να την έριχνα στις ψυχές των ανθρώπων. Και να δεις που τα συντρίμια του ΤΙΠΟΤΑ θα γινοντουσαν οι καλυτερες νοικυρες του ΚΕΝΟΥ
Εξαιρετικός, στοχαστικός, ουσιαστικός... ο λόγος σου Φαίδωνα μου. Κι αν πάμε ακόμα ένα βήμα πίσω να σου πω πόσο μας άγγιξε το κείμενο σου για τον φίλο Γιώργο Πέρρο. Να 'σαι καλά και πάντα έτσι, όμορφα και μερακλήδικα να μας τα λες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Δημήτρη. Χαίρομαι που φίλοι σαν και σένα διατήρησαν πάντα την αυστηρή αλλά γόνιμη κριτική τους για τον εαυτό τους και για τους άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως και νά χει Φαίδων εμάς δυο φορές μας κάλεσε η ιστορία να διαχειριστούμε την ελευθερία μας και τα κάναμε μπάχαλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτίσαμε την ελληνική γη με περισσότερο αίμα απ’ όσο την πότισαν οι εχθροί μας.
Κι αν πούμε για την ελευθερία που μας παρέχει η δημοκρατία, εκεί είναι που ο καθένας την κόβει και τη ράβει στα μέτρα του και την διαχειρίζεται κατά το δοκούν.
Δες κινήματα του τύπου ‘’Δεν πληρώνω’’ ή ‘’Τα σπάω όλα’’ ή ‘’Μην υπακούετε’’.
Θα μάθουμε;;;
Σεραφείμ
@ Ανώνυμος/Σεραφείμ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα τρανταχτά παραδείγματα που αναφέρεις Σεραφείμ, είναι βέβαια πρόσφατα και πολύ ενδεικτικά...
Δεν ξέρω αν θα μάθουμε φίλε μου. Είμαι πολύ απογοητευμένος. Ο λαός μας έχει πάρει διαζύγιο με τη σκέψη και λειτουργεί μόνο με τις παρορμήσεις του και τις συναισθηματικές εξάρσεις. Έτσι τακτοποιεί και νοικοκυρεύει τα κενά του για να ταξιδεύει διαρκώς προς το τίποτα....
Ελπίζω ότι αποφύγαμε το παγόβουνο που θα βύθιζε τη χώρα.Εύχομαι η πορεία να μην είναι προς το ΤΙΠΟΤΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρουμε ότι το ταξίδι προς τα ήρεμα νερά θα διαρκέσει αρκετά. Η διαχείριση της ελευθερίας μας, επιβάλει να διαχειριστούμε σωστά τα αποθέματα τροφής,να οργανώσουμε τις βάρδιες στο κατάστρωμα και στο αμπάρι,να μπαλώσουμε το τρύπιο ιστίο,να κωπηλατήσουμε όταν χρειαστεί.
Μπορούμε και να αλλάξουμε το πλήρωμα στη γέφυρα.
Δεν ωφελεί να φωνάζουμε στον καπετάνιο,μπρος,πίσω,δεξιά,ζερβά,άσε τη χώρα ακυβέρνητη κι ας μπουκάρουμε στις λέμβους και ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Στη ζώσα φύση το ΚΕΝΟ είναι στιγμιαία κατάσταση.Καλύπτεται απ΄ότι υπάρχει γύρω. Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει το δυναμικό σκέψης,ήθους και ικανότητας που θα καλύψει το κενό.
Ε, μην σας παίρνει από κάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιά πρώτη φορά δεν λέμε ότι φταίνε οι άλλοι γιά την ασχήμια μας. Αυτό δείχνει ότι κοιτάξαμε τα νύχια μας που γδάρανε τα μούτρα μας.
Είναι που νομίζαμε οτι η ελευθερία είναι μαγκιά. Και πάλι όμως θα σταθούμε τυχεροί και αδιόρθωτοι.
Γιατι εκαναν το λάθος οι Ευρωπαίοι να δεθούνε μαζι μας στις ιδιες χειροπέδες.Τελικά,μας ωφελησε η διαπλοκή.Αντε τωρα να ξεκωλήσουνε από μας. Αυτοσαρκάζομαι βέβαια
@GATOPONTIKAS
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες αγαπητέ φίλε.
Και ασφαλώς όπως λες, ""Στη ζώσα φύση το ΚΕΝΟ είναι στιγμιαία κατάσταση."" Στιγμιαία βέβαια, τηρουμένων των αναλογιών του "ιστορικού χρόνου".
Η ποίηση, επισημαίνει και νοηματοδοτεί αυτό το κενό,και την πραγματικότητα, ακριβώς για να πάψεινα υπάρχει. Για να πεις εσύ ως φορέας σκέψης τα όσα εύστοχα ανέφερες και για να βρεθούν οι άνθρωποι του ήθους, της δημιουργίας και της επιμονής για να υπερβούν αυτό το κενό, με τη συμμετοχή βέβαια όλων μας.
Να τονίσω ότι η ανάρτηση αυτή, δεν έχει σαν σκοπό ούτε να τονίσει τη μιζέρια ούτε και καταλογισμό για τις ευθύνες του κενού αλλά κάτι πιο υψηλό όπως ταιράζει σ' αυτή την τέχνη: Την επισήμανση του λάθος δρόμου, την αυτογνωσία μέσα από το λάθος, την αυτοκριτική, ώστε να οδηγήσουμε το Πλοίον Ελλάς σ' ένα ταξίδι με σκοπό και νόημα....
@Σπύρος Δαρσινός
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπυρέτο μου πάντα καταφέρνεις να αποστάξεις την πραγματικότητα, και να τα πεις ΟΛΑ με δυο γραμμές.
Πράγματι. Οι Ευρωπαίοι έχουν βρει το μπεά τους με μάς από το 1981 που μας χρηματοδοτούν και τζάμπα και με δάνεια τώρα.
Εκπληκτική η στόχευση του σχολίου σου.
Ε ,τι να γίνει ,εύφλεκτος είμαι.Βάζεις και συ το σπίρτο,λαμπάδα ο οινοχόος.
ΑπάντησηΔιαγραφήποιο ευκολο ειναι να αποκτησεις την ελευθερια σου και πιο δυσκολο ειναι τα την διαχειριστεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγαλη κουβεντα Φαιδωνα,αλλα σε αυτον τον τοπο η διαχειριση της Ελευθεριας ειναι ΑΓΝΩΣΤΟ εγχειρημα.
Ειδικα οταν ακομα και την ελευθερια μας την ΔΑΝΕΙΣΑΝ ξενοι,εναντι υποθηκης,(20 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1927 ΝΑΥΑΡΙΝΟ),αφου ακομα ουτε και τοτε Μονοι μας,μπορουσαμε να φερουμε σε περας μια επανασταση.
Δυστυχως αυτα λεει η Ιστορια και η ιστορια ειναι ΑΜΕΙΛΙΚΚΤΗ.
Και το πιο -δυστυχως- ειναι οτι απο την Ιστορια δεν εχουμε διδαχθει και παραμενουμε ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ.
Το γαρ φυλάξαι τα αγαθά,του κτήσασθαι χαλεπώτερον είναι.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Δημοσθένης)
Ν τ ί ν ο ς
@fotis 856
ΑπάντησηΔιαγραφήΦώτη μου έβαλες το δάχτυλο "επί τον τύπον των ήλων" ! Δεν ανταποκρινόμαστε ως λαός στην αξιοποίηση της εμπειρίας από τα λάθη μας, αφού τα λάθη είναι η βασική πηγή γνώσης. ΄'Ετσι επαναλαμβάνουμε τα λάθη μας, χωρίς να μας απασχολεί ότι διαρκώς απαληθεύουμε το μαρτύριο του Ταντάλου....
@Ανώνυμος/ Ντίνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου Ντίνο, μέχρι και ο Γκαίτε όταν έγραψε κάτι που τον έκανε ιδιαίτερα ευτυχή, αναγκάστηκε να πεί, όταν διαπίστωσε ότι οι σκέψεις του υπήρχαν ήδη στην αρχαία ελληνική γραμματεία: "Τελικά, οι Αρχαίοι Έλληνες, τα είπαν όλα!