tag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post7866117304798519610..comments2023-08-28T18:01:32.072+03:00Comments on Ο Θεός στο καφενείο: Τί σημαίνει "Ελληνικότητα" ;ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttp://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comBlogger51125tag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-44037067468285822822009-04-30T15:02:00.000+03:002009-04-30T15:02:00.000+03:00@Ντίνος Λυκογιάννης
Δεν γνωρίζω κ. Λυκογιάννη γιατ...@Ντίνος Λυκογιάννης<br />Δεν γνωρίζω κ. Λυκογιάννη γιατί, ενώ θα έπρεπε να εστιάσετε μόνο στα θέματα που σας ενδιαφέρουν και να πείτε όσα θέλετε γι αυτά, συνεχίζετε να προκαλείτε: Εγώ κ. Λυκογιάννη δεν έχω την ανάγκη υπεράσπισης κανενός, ούτε και το ζήλο υπεράσπισης κάποιου. Για δύο απλούς λόγους: Α) Δεν είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες (Α.Μ.Ε.Α.) δόξα τω Θεώ είμαι υγιής σωματικά, πνευματικά και ψυχικά και β)Διότι έχω την πνευματική επάρκεια να υπερασπίσω τις θέσεις μου. Τώρα αν με τις θέσεις μου συμφωνούν και άλλοι, αυτό απλά σημαίνει ότι οι θέσεις μου έχουν αντοχές, γίνονται αποδεκτές και ενδεχομένως υιοθετούνται και ως θέσεις άλλων ατόμων. Φυσικά εγώ δεν θα απαντήσω για λογαριασμό της διαδικτυακής φίλης και θαμώνος, αυτό είναι δικός της λογαριασμός, αλλά θα σας απαντήσω σε μερικά πράγματα που νομίζω ότι πρέπει να σας πω.<br />α) Είναι άλλο κ. Λυκογιάννη να ενημερώνεσθε δια των ειδήσεων για ελληνικά πολιτικά πράγματα και να έχετε εμπειρίες ζωής και εργασίας από τη χώρα που ζείτε και άλλο να ζείτε εδώ, να παλεύετε για τον επιούσιο, να αντιμετωπίζετε πρόσωπο με πρόσωπο τις αρχές και να ζείτε καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν σε μια χώρα που θέλει να λέγεται ευρωπαϊκή, όπου ο πολίτης είναι έρμαιο της εκμετάλευσης, της αρπαχτής, της μίζας, των σκανδάλων των πολιτικών που τον κυβερνουν και οι οποίοι του λέν κι από πάνω ότι πρέπει να <br />είναι και συνεπής στις υποχρεώσεις του ως πολίτης!!!!!!!!!!!!<br />Άλλο λοιπόν, να τα ζεις και άλλο να ακούς επιλεγμένες ειδήσεις για τον τόπο καταγωγής σου.<br />β) Νοσταλγία. Είναι σεβαστό κάθε συναίσθημα καθενός ανθρώπου και δεν θα είμαι εγώ που θα κρίνω τον συναισθηματικό κόσμο οιουδήποτε συνανθρώπου μου. Ο καθένας μπορεί να εκδηλώνει τα συναισθήματά του όπως θέλει, αρκεί, η εκδήλωση αυτών των συναισθημάτων να μην αποβαίνει σε βάρος άλλων.<br />γ) Για την περίπτωση του νόμου που αποκλείει σε σας τη δυνατότητα της επιστολικής ψήφου στην Ελλάδα όπως λέτε,υποθέτω χωρίς να ξέρω ακριβώς:<br />Ότι σύμφωνα με το νόμο υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα κριτήρια για να μπορεί κάποιος Έλληνας του εξωτερικού να ψηφίσει και αυτά (υποθέτω πάντα) πρέπει να είναι: Να έχει ελληνική υπηκοότητα άσχετα αν ζει στο εξωτερικό. Νομίζω ότι δεν είναι δυνατόν να έχετε το δικαίωμα να ψηφίζετε π.χ. ΚΑΙ Μπους στις ΗΠΑ ΚΑΙ Καραμανλή στην Ελλάδα. Αν γινόταν αυτό τότε θα έπρεπε να μπορούν να ψηφίζουν γιατην Ελλάδα και οιΕλληνοαυστραλοί, Ελληνοκαναδοί <br />Ελληνοτούρκοι,Ελληνοαφρικανοί, Ελληνοαλβανοί (Βόρειος Ήπειρος) που δεν θα ήξεραν τα πολιτικά πράγματα από μέσα όπως οι εδώ Έλληνες για να ψηφίσουν και να καθορίσουν με τη ψήφο τους τις τύχες της χώρας, αλλά θα είχαν σαν μονο κριτήριο για τη ψήφο τους τη νοσταλγία για την Ελλάδα και την πολιτική τοποθέτηση που θα είχαν στη χώρα εργασίας και κατοικίας τους.<br />Δεν είναι το θέμα λοιπόν ότι η Ελλάδα σας θεωρεί ξένους. Το Θέμα είναι καθαρά πρακτικό.<br />δ)Η προσφορά των Ελλήνων του εξωτερικού στο παρελθόν.<br />Κανείς δεν αρνείται την συμπαράσταση των συνελλήνων της Διασποράς στις δύσκολες στιγμές του Έθνους ούτε τα φιλανθρωπικά ιδρύματα με χρήματα των ομογενών που κάποια από αυτά άλλαξαν ρόλο στη πορεία τους.Βέβαια προσωπικά όταν κάνω ένα καλό ή βοηθώ κάποιον, το ξεχνώ αμέσως και δεν το θυμίζω σε κανέναν,αφού ήταν δική μου απόφαση και επιλογή. Φυσικά το ότι έρχονται εδώ οι Ελληνοαμερικανοί και άλλοι Έλληνες της Διασποράς, έρχονται από αγάπη για τον τόπο καταγωγής τους και όχι με σκοπό να αφήσουν χρήματα. Αν τελικά αφήνουν χρήματα, είναι επειδή δεν γίνεται αλλιώς. Συνεπώς, αν δεν ευγνωμονούμε τον Γερμανό, τον Γιαπωνέζο, τον Σουηδό, που έρχονται ως τουρίστες και αφήνουν χρήματα, γιατί θα έπρεπε να ευγνωμονούμε τους αδελφούς μας που κάνουν ακριβώς το ίδιο με τους ξένους; <br />Πέραν όλων αυτών όμως, θα σας θυμίσω και τούτα: Ο πιο φτωχός νομός της Ελλάδας (μέχρι σήμερα) η Ήπειρος έχει βγάλει τους μεγαλύτερους και περισσότερους ευεργέτες της χώρας, και οικογένειές τους δεν υπενθύμισαν ποτέ στο ελληνικό κράτος τις μεγάλες τους προσφορές, γιατί ήταν πράξεις αγάπης. Ακόμα: Στον καιρό της Τουρκοκρατίας, η περιοχή της Ελλάδας, παρά τις στερήσεις και το χαράτσι της τουρκικής διοίκησης, που είχε τα περισσότερα σχολεία από όλη την Ελλάδα, ήταν η Ήπειρος! Δηλαδή να στερείσαι τα στοιχειώδη αλλά να έχεις τα περισσότερα σχολεία στη χώρα! Να μια πρόταση ζωής με ποιοτικά χαρακτηριστικά, που μπορεί άνετα να σημαίνει Ελληνικότητα!!<br />Κλείνοντας, να σας ΄τονίσω ότι έπρεπε για όσα θέματα αφορούσαν στην κ. Big Mama, να απευθυνθείτε στην ίδια και για όσα θέματα αφορούσαν σ' εμένα, να απευθυνθείτε σε μένα.<br />Τέλος για τον κ. Σπύρο Δαρσινό στον οποίο αναφέρεσθε, θέλω μόνο να πω ότι τιμώ και σέβομαι τις απόψεις του όπως και τον ίδιο. Κάθε του επιλογή είναι προσωπικό του δικαίωμα και την τιμώ επίσης αφού τιμώ τον ίδιο σαν άτομο και σαν προσωπικότητα.<br />Αυτά τα ολίγα και τα πολλά...ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-53533944809072437652009-04-30T11:21:00.000+03:002009-04-30T11:21:00.000+03:00@
Αγαπητέ κ. Λυκογιάννη,
Δεν έχουν ανάγκη υπεράσπ...@<br />Αγαπητέ κ. Λυκογιάννη, <br />Δεν έχουν ανάγκη υπεράσπισης οι θέσεις του κ. Θεοφίλου. Επαύξηση αποτέλεσαν οι δικές μου παρατηρήσεις και τίποτα παραπάνω. <br />Σαφώς οι ομογενειακή κοινότητα ενημερώνεται και φυσικά ευεργέτησε την πατρίδα… δεν διαφώνησε κανείς με αυτό. Δεν ζει όμως σε αυτό τον τόπο και δεν βιώνει την σταδιακή έκπτωση. Θα έπρεπε λοιπόν να επισημαίνει αυτή την έκπτωση ακόμη πιο έντονα από εμάς, που ίσως και να την συνηθίζουμε, και όχι να μην βρίσκεται ποτέ προ εκπλήξεων, όπως λέτε. <br />Η νοσταλγία για τον τόπο και τους ανθρώπους μας, διαφέρει από την νοσταλγία για κάθε τι που μας θυμίζει τον τόπο και τους ανθρώπους μας. <br />Η μία είναι πόνος βαθύς εξαιτίας της έλλειψης, δηλαδή «νοσταλγία του μέλλοντος» και η άλλη προσπάθεια υποκατάστασης και κάλυψης του ελλείμματος, δηλαδή νοσταλγία του παρελθόντος. <br />Σ’ αυτή σας την έμμεση απάντηση στο σχόλιό μου, διαφαίνεται ακόμη πιο έντονα πως θεωρείτε ότι στους ομογενείς αρμόζει μια ιδιαίτερη και εξαιρετική θέση επειδή συνεισφέρουν σ’ αυτό τον τόπο με ποικίλους τρόπους. Πολύ καλά κάνετε και το θεωρείτε, αλλά αυτό αποτελεί υπεράσπιση της ομογενειακής κοινότητας και όχι της Ελλάδας. Η Ελλάδα οφείλει στους ξενιτεμένους της τα μέγιστα, αλλά όχι την ύπαρξή της. Αυτή την οφείλει στους κοινούς μας προγόνους, στους ξενιτεμένους και στους πολίτες της. Όλους μαζί. Κανείς δεν δικαιούται εξαιρετικής θέσεως, παρά μόνον εκείνοι που πέθαναν γι αυτήν. <br />Όσο για τα ντολμαδάκια και την φουστανέλα… από τα δικά σας παραδείγματα έλαβα την αφορμή, γιατί εσείς τα θέσατε ως «προϋποθέσεις» στη συζήτηση.Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-63797095379772341702009-04-29T23:38:00.000+03:002009-04-29T23:38:00.000+03:00Αγαπητέ κ. Θεοφίλου,
Στο ζήλο της να υπερασπιστεί ...Αγαπητέ κ. Θεοφίλου,<br />Στο ζήλο της να υπερασπιστεί τις θέσεις σας,στην απάντησής σας στο σχόλιό μου για την Ελληνικότητα, η εκλεκτή Θαμών του Καφενείου σας, εξέφρασε μερικές απόψεις που,κατά τη γνώμη μου,χρειάζονται διευκρινίσεις.<br />Η 20 και 30 χρόνων απουσία των Ομογενών από τη πατρίδα,έχει εκλείψει. Με τη ραγδαία εξέλιξη των Μέσων επικοινωνίας,τηλέφωνο,φαξ, τηλεόραση,ιντερνετ,οι Ομογενείς είναι λεπτομερώς κατατοπισμένοι για τις αλλαγές,καλές ή κακές,που έχουν γίνει στη γενέτειρα κατά το διάστημα της απουσίας των,και όχι μόνον, αλλά οι πιο πολλοί έρχονται κάθε χρόνο ή κάθε 2 ή 3 χρόνια στη πατρίδα,σπρωγμένοι από τη νοσταλγία τους και ποτέ δεν βρέθηκαν προ εκπλήξεων.Παρά την αντίθετη γνώμη που πιθανόν να έχετε,είμαστε απολύτως ενημερωμένοι για την επικρατούσα κατάσταση όταν κάνουμε μια πρόταση,μια υπόδειξη ή δίνουμε μια συμβουλή.Και δεν την αποδέχεστε, διότι,όπως έγραψα στην απάντηση-σχόλιό μου,μας θεωρείτε ξένους.Τρανή απόδειξη αυτού του θλιβερού γεγονότος, είναι η απόρριψη του νομοσχεδίου στη Βουλή περί της επιστολικής ψήφου των εκτός Επικρατείας Ελλήνων ψηφοφόρων.Ο τρόπος που είναι διατυπωμένο το άρθρο #51 του Ελληνικού Συντάγματος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία.Η κουλτούρα που έχει επικρατήσει στη πατρίδα μας, είναι ότι εμείς δεν θα πρέπει να έχουμε ρόλο και λόγο για τα τεκμαινόμενα στο τόπο που γεννηθήκαμε.<br />Βρίσκω εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψω, ότι ένα άτομο του πνευματικού επιπέδου της εκλεκτής θαμώνος σας,μπορεί να εκφράσει αυτή τη πρωτάκουστη γνώμη ότι η νοσταλγία είναι μια παθητική κατάστασις και φθοροποιός-γεροντικός μηχανισμός.Νοσταλγία είναι αγάπη για ότι άφησες πίσω σου,είναι μισεμός,είναι δύναμη δημιουργίας και προσφοράς,είναι η Οδύσσεια(η λαχτάρα να δεί καπνόν αναθρώσκοντα),είναι το μεταναστευτικό συνάλλαγμα,είναι τα φιλανθρωπικά ιδρύματα,με τα οποία είναι κατάσπαρτη η Ελληνική Επικράτεια,με ονόματα ξενητεμένων Ελλήνων που έκαναν τη νοσταλγία προσφορά.Είναι τα μπουλούκια των Ομογενών που κάθε μέρα αδειάζουν τα αεροπλάνα στο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ.Οι Έλληνες που είχαν τη καλή τύχη να ζουν στο τόπο που γεννήθηκαν,θα πρέπει να εκφράζονται με περισσότερη περίσκεψη και ευαισθησία, όταν μιλούν για τα αισθήματα προς την πατρίδα τους,αυτών που έφυγαν και προ πάντων αυτών που αναγκάστηκαν να φύγουν.<br />Όσο για το ποιος σερβίρει και ποιος υπερασπίζεται την Ελληνικότητα,νομίζω πως η εκλεκτη Θαμώνα σας, έχει ανατρέψει τους ρόλους.Όταν μας υποδεικνύει τη γνησιότητα της έκφρασης της Ελληνικότητας και τη συνδέει με τη γνησιότητα της ποιότητας της φουστανέλλας,του τζατζικιού και της φέτας,κάνει ακριβώς αυτό,μας σερβίρει καλής ποιότητας Ελληνικότητα.Όσο για την υπεράσπισή της,μόνο στις δικές μας κοινωνίες του εξωτερικού η Ελληνικότητα διατρέχει σοβαρό κίνδυνο από την αφομοίωση και αντιστεκόμενοι, εμείς την υπερασπιζόμαστε και όχι Εσείς γιατί δεν διατρέχεται κανένα εμφανή κίνδυνο.Ρωτήστε το Σπύρο που έχει κάνει δεύτερο σπίτι του το ομοίωμα του Παρθενώνα που έχει αναγερθεί στο NASHVILLE TENNESSEE,όπου διαμένει.<br />ΜΑΚΑΡΙΟΙ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΘΡΕΨΕΤΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ ΣΑς ΜΕ ΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ.<br />Πάντα με εκτίμηση,<br />Ντίνος ΛυκογιάννηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-72041136286150755372009-04-27T21:22:00.000+03:002009-04-27T21:22:00.000+03:00@
Ευχαριστώ...σας ευχαριστώ Φαίδωνα και σας κερνώ...@<br /><br />Ευχαριστώ...σας ευχαριστώ Φαίδωνα και σας κερνώ λίγο μυρωδάτο περγαμόντο μαζί με μια ανάσα που σκορπίζει τα νέφη της ζωής.<br />Να είστε καλά...αναμένουμε την καινούρια ανάρτηση σαςΕλένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-52508579204763985052009-04-27T21:17:00.000+03:002009-04-27T21:17:00.000+03:00@Big Mama
Εννοώ ασάφεια ΟΠΟΥ ΑΥΤΗ ΥΠΑΡΧΕΙ και εσύ...@Big Mama<br />Εννοώ ασάφεια ΟΠΟΥ ΑΥΤΗ ΥΠΑΡΧΕΙ και εσύ ως "Νεφοδιώκτρα" με τα σχόλιά σου καθαρίζεις τον ορίζοντα για να γίνουν όλα περισσότερο σαφήΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-24252226275101978352009-04-27T21:12:00.000+03:002009-04-27T21:12:00.000+03:00Ε, όχι και ασάφεια...
Στα κείμενα σας Φαίδωνα, σ...Ε, όχι και ασάφεια... <br /><br />Στα κείμενα σας Φαίδωνα, στις αναρτήσεις και τις απαντήσεις σας, μόνο ασάφειες δεν υπάρχουν...<br /><br />Απλά θέλησα να δω λίγο πιο πολύ ένα επιμέρους σημείο... τίποτε άλλο.<br /><br />Να περνάτε καλά εκεί στα "όμορφα"...Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-20761856265084975422009-04-27T20:57:00.000+03:002009-04-27T20:57:00.000+03:00@Big Mama
Mama ειλικρινά χαίρομαι τις σκέψεις σου ...@Big Mama<br />Mama ειλικρινά χαίρομαι τις σκέψεις σου με τις οποίες τόσο συχνά προεκτείνεις, όσο εύστοχα και πολυεπίπεδα τα θεματα των αναρτήσεων. Είσαι η και η "Νεφοδιώκτρα" της κάθε νεφοασάφειας...ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-70048052770821072562009-04-21T14:59:00.000+03:002009-04-21T14:59:00.000+03:00ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ... ΦΑΙΔΩΝΑ, ...ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ... ΦΑΙΔΩΝΑ, ΜΗΝ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΎΣΕΤΕ ΑΝ ΗΔΗ ΕΧΕΙ ΕΡΘΕΙ Η ΠΡΩΤΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΧΟΛΙΟΥ... ΑΠΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΜΗΝ ΧΑΘΕΙ...ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.<br /><br />Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε Φαίδωνα, με όλο το σεβασμό και έχοντας πλήρως καλυφθεί από την απάντησή σας, να πω δυο πράγματα στο θέμα της Ελληνικότητας και των φίλων αποδήμων Ελλήνων… επαυξάνοντας ίσως στο σημείο που κι εσείς αναφέρεστε, ότι δηλαδή όταν επιστρέφουν περιμένουν να βρουν την χώρα όπως την άφησαν πριν 20 ή και 30 χρόνια… <br />Η φουστανέλα-η οποία καλώς φοριέται όταν χρειάζεται-σήμερα αποτελεί μέρος του folklore και όχι της ζωής… ακόμη, το τζατζίκι και το σουβλάκι ή τα ντολμαδάκια, που σαφώς είναι κομμάτια του παρελθόντος αλλά και του παρόντος αυτού του τόπου, μπορούν να αποτελούν μέρη αυτού που λέμε Ελληνικότητα και αποτελούν.<br />Νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι κύρια ποσοτικό. <br />Ποιοτικό είναι. <br />Η Ελλάδα και η Ελληνικότητα, δεν μπορούν να παραμένουν σε επίπεδο νοσταλγίας. Η νοσταλγία, κατά την γνώμη μου, είναι παθητική κατάσταση και φθοροποιός-γεροντικός μηχανισμός. <br />Ζητούμενο, νομίζω, είναι «πώς φοριέται και ποια είναι η φουστανέλα που φοριέται;», «ποια φέτα και ποια ντολμαδάκια σερβίρονται;», « από ποιους ανθρώπους γίνονται όλα αυτά;» και αν «μόνο αυτά μπορούν και πρέπει να είναι σημάδια της Ελληνικότητας;»… <br />Τι θέλω να πω… στον βωμό της «παράδοσης» ή της νοσταλγίας έγιναν οι πιο μεγάλες εκπτώσεις… <br />Δεν φοριέται πια φουστανέλα όταν χρειάζεται, αλλά ένα τσαλακωμένο και κακοραμμένο λευκό πανί.<br />Δεν σερβίρεται φέτα ή ντολμαδάκια, αλλά λευκό τυρί Βουλγαρίας και τσαλακωμένα μπαγιάτικα αμπελόφυλλα πάνω από ύποπτο κιμά με ρύζι. <br />Η Ελληνικότητα της δεκαετίας του 60, έγινε Ελληνικότητα των αρχών του 21ου αιώνα-συνώνυμη της μπαγαποντιάς, του πλαστικού και του εύκολου-τσαλακώθηκε σαν την φουστανέλα και τα ντολμαδάκια που σερβίρουμε στους εαυτούς μας, στους απόδημους που επισκέπτονται τη χώρα και τους ξένους και λυπάμαι, αλλά δεν βλέπω να αντιδρά κανείς… ούτε οι απόδημοι, εξαιτίας της νοσταλγίας, ούτε οι πολίτες αυτής της χώρας, εξ αιτίας της απάθειας. <br />Οι άνθρωποι του τόπου μας απαξιώνουν στην ουσία της την έννοια της «Πατροπαράδοτης Ελληνικής Φιλοξενίας» αλλά και της Ελληνικότητας, γιατί εκεί περιέχεται το γνήσιο στοιχείο της εθνικής περηφάνιας-που σήμερα δεν ευδοκιμεί ούτε σε γλάστρα- και η αγάπη για τον τόπο και τα πνευματικά και υλικά προϊόντα του. <br />Θα το πω λίγο ακραία-έτσι ως έμφαση-ούτε σωστό τζατζίκι δεν φτιάχνουμε πια, ε… αλλοίμονο λοιπόν αν μας εκπροσωπεί αυτό το «άθλιο τζατζίκι»… χώρια που μόνο με τζατζίκι… «καλό σουβλάκι» δεν κάνουμε. <br />Κοινώς… το κριτήριο ποιότητας της Ελληνικότητας-εδώ αναφέρομαι στην τοποθέτηση του κ. Λυκογιάννη- εξέρχεται εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα σήμερα είναι η θέση που έχει η χώρα και η εκτίμηση της οποίας χαίρουν οι άνθρωποί της στην διεθνή σκηνή… Όλοι ξέρουμε τι γίνεται σε αυτό τον τομέα… ας μην μας πικράνω άλλο. <br />Όσο για το κριτήριο ποσότητας… εδώ θα επιμείνω. Πώς να το κάνουμε, πρέπει να λέμε την αλήθεια επ’ αυτού… <br />Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι δημιουργοί στον χώρο της τέχνης, οι επιστήμονες… ήταν, στο παρελθόν, αυτοί που κράτησαν ψηλά τη σημαία της Ελληνικότητας, αυτοί που μίλησαν με «γλώσσα Ελληνική» στην Οικουμένη… <br />Οι ίδιοι πρέπει να έχουν ευκαιρίες να βρεθούν μπροστά σήμερα και να λειτουργήσουν αφυπνιστικά και ερωτικά προς τον τόπο. Ο κόσμος πρέπει να παιδαγωγηθεί από αυτούς αντί να χειραγωγείται από άθλιους. <br />Η ποίηση, για παράδειγμα-επιτρέψτε μου πάλι μια ακραία έκφραση-δεν αντιμάχεται την φουστανέλα ή τα ντολμαδάκια, αλλά το πλαστικό, το φτηνό και το εύκολο που κατάντησε συνώνυμο με το Ελληνικό.<br /><br />Αυτά προς ώρας τα…πολλά και Χριστός Ανέστη… ελπίζω. <br /><br />Εμείς θα συνεχίσουμε να σερβίρουμε κρασάκι Νεμέας και μυρωδάτο γλυκό του κουταλιού με καφεδάκι… <br /><br />Όσο για την Ελληνικότητα, δεν την σερβίρουμε… την υπερασπιζόμαστε. <br />Έτσι δεν είναι κ. Σπύρο μας;Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-19898620501966989042009-04-21T14:56:00.000+03:002009-04-21T14:56:00.000+03:00Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε Φαίδωνα, με όλο το σεβ...Θα ήθελα, αν μου επιτρέπετε Φαίδωνα, με όλο το σεβασμό και έχοντας πλήρως καλυφθεί από την απάντησή σας, να πω δυο πράγματα στο θέμα της Ελληνικότητας και των φίλων αποδήμων Ελλήνων… επαυξάνοντας ίσως στο σημείο που κι εσείς αναφέρεστε, ότι δηλαδή όταν επιστρέφουν περιμένουν να βρουν την χώρα όπως την άφησαν πριν 20 ή και 30 χρόνια… <br />Η φουστανέλα-η οποία καλώς φοριέται όταν χρειάζεται-σήμερα αποτελεί μέρος του folklore και όχι της ζωής… ακόμη, το τζατζίκι και το σουβλάκι ή τα ντολμαδάκια, που σαφώς είναι κομμάτια του παρελθόντος αλλά και του παρόντος αυτού του τόπου, μπορούν να αποτελούν μέρη αυτού που λέμε Ελληνικότητα και αποτελούν.<br />Νομίζω ότι το πρόβλημα δεν είναι κύρια ποσοτικό. <br />Ποιοτικό είναι. <br />Η Ελλάδα και η Ελληνικότητα, δεν μπορούν να παραμένουν σε επίπεδο νοσταλγίας. Η νοσταλγία, κατά την γνώμη μου, είναι παθητική κατάσταση και φθοροποιός-γεροντικός μηχανισμός. <br />Ζητούμενο, νομίζω, είναι «πώς φοριέται και ποια είναι η φουστανέλα που φοριέται;», «ποια φέτα και ποια ντολμαδάκια σερβίρονται;», « από ποιους ανθρώπους γίνονται όλα αυτά;» και αν «μόνο αυτά μπορούν και πρέπει να είναι σημάδια της Ελληνικότητας;»… <br />Τι θέλω να πω… στον βωμό της «παράδοσης» ή της νοσταλγίας έγιναν οι πιο μεγάλες εκπτώσεις… <br />Δεν φοριέται πια φουστανέλα όταν χρειάζεται, αλλά ένα τσαλακωμένο και κακοραμμένο λευκό πανί.<br />Δεν σερβίρεται φέτα ή ντολμαδάκια, αλλά λευκό τυρί Βουλγαρίας και τσαλακωμένα μπαγιάτικα αμπελόφυλλα πάνω από ύποπτο κιμά με ρύζι. <br />Η Ελληνικότητα της δεκαετίας του 60, έγινε Ελληνικότητα των αρχών του 21ου αιώνα-συνώνυμη της μπαγαποντιάς, του πλαστικού και του εύκολου-τσαλακώθηκε σαν την φουστανέλα και τα ντολμαδάκια που σερβίρουμε στους εαυτούς μας, στους απόδημους που επισκέπτονται τη χώρα και τους ξένους και λυπάμαι, αλλά δεν βλέπω να αντιδρά κανείς… ούτε οι απόδημοι, εξαιτίας της νοσταλγίας, ούτε οι πολίτες αυτής της χώρας, εξ αιτίας της απάθειας. <br />Οι άνθρωποι του τόπου μας απαξιώνουν στην ουσία της την έννοια της «Πατροπαράδοτης Ελληνικής Φιλοξενίας» αλλά και της Ελληνικότητας, γιατί εκεί περιέχεται το γνήσιο στοιχείο της εθνικής περηφάνιας-που σήμερα δεν ευδοκιμεί ούτε σε γλάστρα- και η αγάπη για τον τόπο και τα πνευματικά και υλικά προϊόντα του. <br />Θα το πω λίγο ακραία-έτσι ως έμφαση-ούτε σωστό τζατζίκι δεν φτιάχνουμε πια, ε… αλλοίμονο λοιπόν αν μας εκπροσωπεί αυτό το «άθλιο τζατζίκι»… χώρια που μόνο με τζατζίκι… «καλό σουβλάκι» δεν κάνουμε. <br />Κοινώς… το κριτήριο ποιότητας της Ελληνικότητας-εδώ αναφέρομαι στην τοποθέτηση του κ. Λυκογιάννη- εξέρχεται εκ του αποτελέσματος και το αποτέλεσμα σήμερα είναι η θέση που έχει η χώρα και η εκτίμηση της οποίας χαίρουν οι άνθρωποί της στην διεθνή σκηνή… Όλοι ξέρουμε τι γίνεται σε αυτό τον τομέα… ας μην μας πικράνω άλλο. <br />Όσο για το κριτήριο ποσότητας… εδώ θα επιμείνω. Πώς να το κάνουμε, πρέπει να λέμε την αλήθεια επ’ αυτού… <br />Οι πνευματικοί άνθρωποι, οι δημιουργοί στον χώρο της τέχνης, οι επιστήμονες… ήταν, στο παρελθόν, αυτοί που κράτησαν ψηλά τη σημαία της Ελληνικότητας, αυτοί που μίλησαν με «γλώσσα Ελληνική» στην Οικουμένη… <br />Οι ίδιοι πρέπει να έχουν ευκαιρίες να βρεθούν μπροστά σήμερα και να λειτουργήσουν αφυπνιστικά και ερωτικά προς τον τόπο. Ο κόσμος πρέπει να παιδαγωγηθεί από αυτούς αντί να χειραγωγείται από άθλιους. <br />Η ποίηση, για παράδειγμα-επιτρέψτε μου πάλι μια ακραία έκφραση-δεν αντιμάχεται την φουστανέλα ή τα ντολμαδάκια, αλλά το πλαστικό, το φτηνό και το εύκολο που κατάντησε συνώνυμο με το Ελληνικό.<br /><br />Αυτά προς ώρας τα…πολλά και Χριστός Ανέστη… ελπίζω. <br /><br />Εμείς θα συνεχίσουμε να σερβίρουμε κρασάκι Νεμέας και μυρωδάτο γλυκό του κουταλιού με καφεδάκι… <br /><br />Όσο για την Ελληνικότητα, δεν την σερβίρουμε… την υπερασπιζόμαστε. <br />Έτσι δεν είναι κ. Σπύρο μας;Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-42266789064536178282009-04-20T12:36:00.000+03:002009-04-20T12:36:00.000+03:00@Ντίνος Λυκογιάννης
Αγαπητέ κ. Λυκογιάννη καλά κάν...@Ντίνος Λυκογιάννης<br />Αγαπητέ κ. Λυκογιάννη καλά κάνατε και μπήκατε στο Blog μου αλλά να σας πληροφορήσω αν δεν το καταλάβατε ακόμα, ότι στο Blog μου "δεν σερβίρουν Ελληνικότητα" όπως ειρωνικά και απαξιωτικά λέτε. Δεν σας απαντώ σ' αυτό όπως θα σας άξιζε για να μην σας πληγώσω, αφού μπορεί να είσθε είρων και κυνικός αλλά δεν έχετε τις δικές μου αντοχές απέναντι στην κακοήθεια... Προσπαθώ λοιπόν να φωτίσω αυτή την πολύπαθη έννοια (Ελληνικότητα) που συχνά πνίγηκε στο τζατζίκι και στη ρετσίνα χωρίς να μπορέσει από τότε να βρει μια διέξοδο. Γιατί τα πράγματα στη ζωή κ. Λυκογιάννη αλλάζουν , τρέχουν, όπως λέει και ο πανάρχαιος φιλόσοφος (Τα πάντα ρει) και πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να τα διαμορφώσουμε όσο καλύτερα γίνεται. Προσπάθησα λοιπόν να φωτίσω και όχι να σερβίρω "ελληνικότητα"(Το σερβίρισμα το μπορούν όλοι...κ.Λυκογιάννη) Να φωτίσω λοιπόν, από Έρωτα γι αυτή τη χώρα που διαρκώς μας πληγώνει αλλά όχι μόνο δεν την εγκαταλείπουμε αλλά θέλουμε και να τη δούμε κάποτε, όμορφη στη ψυχή της και γενναιόδωρη στους ανθρώπους της. Τό ότι συνταξιοδοτηθήκατε από τη λαχαναγορά της Ν. Υόρκης αφορά εσάς και κανέναν άλλον. Σε κανένα σημείο δεν θα δείτε να απαξιώνω κάποιο επάγγελμα. Αλλωστε δεν είναι αυτή η δουλειά μου. <br />"Ο καθείς με τα όπλα του"κ. Λυκογιάννη. Η ελληνικότητα ΗΤΑΝ επαναλαμβάνω ΗΤΑΝ αφηρημένη έννοια , ώσπου της έδωσαν αληθινό νόημα μετά από μεγάλες συζητήσεις οι διάφοροι πανεπιστημιακοί, συγγραφείς καλλιτέχνες, και άλλοι Έλληνες στις δεκαετίες που πέρασαν. Εγώ απλά έδωσα τη δική μου άποψη και ορισμό, επειδή είδα ότι αρχίσαμε να ξεχνάμε τι σημαίνει ελληνικότητα και να βαλτώνουμε σε μια χύμα κατάσταση.<br />Κανένας δεν υποτιμά τον φουστανελά τον σουβλατζή, τον οποιονδήποτε τέλος πάντων, αλλά η ελλληνικότητά μας δεν μπορεί πια να στηριχτεί σ' αυτά τα παρωχημένα σύμβολα. Όλοι και όλα τρέχουν. Οι χώρες αλλάζουν, οι αντιλήψεις για τη ζωη αλλάζουν, η πολιτική αλλάζει (βλέπε Ομπάμα) και σεις θέλετε να καθηλωθεί η Ελληνικότητα μέσα στα πλαίσια, φουστανέλα, τζατζίκι και σουβλάκι; Αστεία πράγματα. Δε λέω ας υπάρχουν και αυτά όσο αντέχουν, αλλά η Ελληνικότητα χρειάζεται ανανέωση και άλλο περιεχόμενο. Τώρα: Αν ο ορισμός που δίνω για την ελλγηνικότητα δεν σας ικανοποιεί και τον βρίσκετε λογοτεχνικό, εξιδανικευμένο και ανέφικτο, σε αντίθεση με άλλους σχολιαστές που τον βρίσκουν εφικτό, έχω να σας πω τα εξής: Ο ορισμός που έδωσα εφαρμόσθηκε ήδη στην Ελλάδα της δεκαετίας του 60 και τον έζησα σε όλο του το μεγαλείο: Στη δεκαετία του 60 λοιπόν, σαν πρόταση πολιτισμού, υπήρξαν τα έργα μιας πλειάδας μουσικοσυνθετών, (Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος και δεκάδες άλλοι) Υπήρξε πρόταση πολιτισμού των μουσικοσυνθετών που μελλοποίησαν την ποίηση και έφεραν τους ποιητές κοντά στο λαό, (πρώτη η Ελλάδα στον κόσμο όπου μελοποιήθηκε η ποίηση)υπήρξε πρόταση πολιτισμού με θαυμάσια θεατρικά σχήματα (Κάρολος Κουν, Ροντήρης κ.ά) που διέτρεχαν την οικουμένη κάνοντας γνωστό το ελληνικό θέατρο, την αρχαία τραγωδία και κωμωδία. Υπήρξε πρόταση πολιτισμού από μια πλειάδα σκηνοθετών κινηματογράφου που έκαναν ταινίες που κέρδισαν τον παγκόσμιο θαυμασμό.(Κούνδουρος, Κακογιάννης, Ντασέν κ.ά. με ταινίες όπως "Μικρές Αφροδίτες", "Ηλέκτρα", "Αλέξης Ζορμπάς", "Ποτέ την Κυριακή" και άλλα και άλλα. Θυμάμαι στα νησιά όπου κατέφθαναν ξένοι φοιτητές, έλεγαν φωναχτά και από στήθους παραγράφους ολόκληρες από τα βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη. Η επικοινωνία μας με τους ξένους τότε τουρίστες στη Ελλάδα ήταν μια εμπειρία για μας και ένα μεθύσι για κείνους. Αλλά και πρόταση ζωής: Το πνεύμα της φιλοξενίας στη δεκαετία του 60 ήταν κάτι το απίστευτο. Μία μπύρα παράγγελνε ο ξένος στην ταβέρνα, άλλη μία κέρναγε το μαγαζί. Όποιος Έλληνας γνώριζε κάποιο ξένο θεωρούσε υποχρέωσή του να τον κεράσει. Όταν έφευγαν οι ξένοι από την Ελλάδα , οι ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων και οι ξενοδόχοι τους γέμιζαν δώρα, ντόπια προϊόντα, μουσικούς δίσκους κ.λ.π. Η φιλικότητα και η διάθεση για εξυπηρέτηση, δημιουργούσαν στον ξένο μια εικόνα μοναδική για την Ελλάδα. Οι Έλληνες τότε χόρευαν και τραγουδούσαν.Σ' αυτή τη πρόταση ζωής συμμετείχαν σχεδόν όλοι οι Έλληνες και όχι μόνο οι αντιπαθείς σε σας διαννοούμενοι και καλλιτέχνες κ. Λυκογιάννη, αλλά και οι αγρότες, οι έμποροι, οι μικροεπιτηδευματίες, οι υπάλληλοι, οι βιοπαλαιστές, οι εργάτες, οι νοικοκυρές. Ο ορισμός λοιπόν που δίνω στην Ελληνικότητα, όχι μόνο δεν είναι εξιδανικευμένος και ανέφικτος αλλά εφαρμόσθηκε πλήρως στη Ελλάδα της δεκαετίας του 60. Τον επαναλαμβάνω για να τον συγκρίνετε με όσα προανέφερα: "Ελληνικότητα λοιπόν σημαίνει, πρόταση πολιτισμού, πρόταση τρόπου ζωής, με ποιοτικά χαρακτηριστικά,που γίνεται οικουμενικά αποδεκτή. Και ποιοτικά χαρακτηριστικά μπορεί να έχει και ο γεωργός και ο ψαράς και ο λαχαναγορίτης είτε στη δουλειά του είτε στη ζωή του. Και ακόμα και προτάσεις πολιτισμού μπορεί να κάνει, τουλάχιστον στον τόπο που κατοικεί.<br />Σχετικά με τις υποδείξεις των Ελλήνων της Διασποράς στον εδώ ελληνισμό: Αν λοιπόν κ. Λυκογιάννη, γνωρίσατε και άλλες κουλτούρες και αποκτήσατε μέτρο σύγκρισης και γίνατε σοφότεροι, σίγουρα θα γνωρίζετε, ότι κανείς στον κόσμο δεν μπορεί να δεχθεί κάποιον να του κουνάει το δάχτυλο και να του λέει κάτσε να μ' ακούσεις γιατί εσύ δεν ξέρεις... Σ' αυτό το ύφος αναφέρθηκα που δυστυχώς υπάρχει σε αρκετούς. Αντίθετα έχετε όλη την άνεση, αφού γίνατε σοφότεροι, να μιλήσετε με ευγένεια , να καταθέσετε τις απόψεις σας στο τραπέζι της συζήτησης και οποιος θέλει, θα πάρει ό,τι χρειάζεται από το τραπέζι. Σας βεβαιώνω ότι αυτό είναι πιο δραστικό, από το να θελήσετε να επιβάλλετε την άποψή σας. Γιατί γι αυτό και μόνο μίλησα . Για την διάθεση επιβολής της άποψης. Αυτό δεν γίνεται βέβαια με τίποτα αποδεκτό. Δεν σας βλέπουν οι εδώ Έλληνες σαν ξένους κ. Λυκογιάννη. Σας βλέπουν σαν συμπατριώτες τους που έχουν υποχρεώσεις και δικαιώματα στις χώρες που ζείτε και ασφαλώς περιμένουν από σας τη δέουσα ευγένεια και διακριτικότητα σε ό,τι έχετε να τους πείτε. Το κάθε πράγμα θέλει ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥ... Υπάρχει όμως και ένα άλλο πρόβλημα: Οι Έλληνες της διασποράς που λείπουν π.χ 30 χρόνια από την πατρίδα, όταν έρθουν εδώ, αναμένουν να βρούν την Ελλάδα όπως ακριβώς την άφησαν. Στο μεταξύ έχουν αλλάξει πάρα πολλά ακόμα και τα ήθη. Πως λοιπόν αυτός ο Έλληνας της διασποράς θα επικοινωνήσει με κώδικες επικοινωνίας που ίσχυαν προ 30 χρόνια; Μιλώ για κάποιους μόνο , αφού οι περισσότεροι διαθέτουν και την ευγένεια και την διακριτικότητα και τον σεβασμό αλλά κυρίως είναι ενημερωμένοι για τους σημερινούς κώδικες επικοινωνίας.<br />Στην εκτός θέματος αναφορά σας στην πολιτική και τον Α. Παπανδρέου, θα σας έλεγα κάτι πολύ απλό κ. Λυκογιάννη: Η πολιτική στην Ελλάδα, δεν είναι μόνο αυτά που ξέρετε. Είναι και αυτά που δεν ξέρετε αλλά και εκείνα που δεν θέλετε να μάθετε. Αφήστε λοιπόν αυτό το εύφλεκτο θέμα αφού δεν έχετε ούτε τα μέσα, ούτε την σωστή πληροφόρηση ούτε έχετε βιώσει στην Ελλάδα όσα εγώ (όπως δεν έχω εγώ βιώσει όσα εσείς στην Αμερική)και ούτε έχετε την τεκμηριωμένη πολιτική ανάλυση για να διεξέλθετε το θέμα "πολιτική" στην Ελλάδα. Όσο για τις εύκολες πολιτικές συζητήσεις καφενείου που τις παίρνει ο αέρας,δεν ασχολούμαι διόλου.ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-53419195431606378202009-04-20T12:05:00.000+03:002009-04-20T12:05:00.000+03:00Κύριε Θεοφίλου,
Περνούσα μπροστά από το Καφενείο, ...Κύριε Θεοφίλου,<br />Περνούσα μπροστά από το Καφενείο, είδα φως και τη πόρτα ανοιχτή και μπήκα. Και βρήκα να σερβίρουν ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ.<br />Ελπίζω να εκτιμηθεί η συνεισφορά μου στη συζήτηση.<br />Ξεκινάω το σχόλιό μου για την ερώτηση ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΌΤΗΤΑ, με πέντε, κατ' εμέ, αλλήθειες.<br />'Οτι δεν είμαι διανοούμενος, αλλά συνταξιούχος της Λαχαναγοράς της Νέας Υόρκης.<br />Ότι, Ελληνικότητα, είναι μια αφηρημένη έννοια, η οποία παίρνει υπόσταση μόνον όταν εκδηλώνεται.<br />Ότι, δεν υπάρχουν καθιερωμένα κριτήρια για αξιολόγηση της ποιότητας της Ελληνικότητας<br />Επομένως, είναι προσωπική υπόθεση για κάθε άνθρωπο να την εκφράσει όπως αυτός νομίζει. <br />Και ότι η έκφρασή της επηρεάζεται από συνθήκες και παράγοντες, μέσα στους οποίους κάθε άνθρωπος ενεργοποιείται.( Πνευματικό επίπεδο, οικονομική κατάσταση, κοινωνική θέση, ηλικία, κατοικία μέσα ή έξω της Ελλάδος, ιδεολογική ή πολιτική τοποθέτηση,κ.α.)<br />Ο δικός σας ορισμός προσδιορίζει την Ελληνικότητα, με λογοτεχνικό και ανώτερο πνευματικό τρόπο, σαν Πρόταση Πολιτισμού και σαν Πρόταση τρόπου ζωής και με τα παραδείγματά σας, παίρνει υπόσταση σαν ευχή, ο ιδανικός πολίτης του κόσμου να είναι Έλληνας, που θα προσφέρει στο κόσμο πολιτιστικές αξίες. ήθος και αρετές. Θα ήταν πραγματικά φανταστικό αν η ελληνικότητα εκφραζόταν με το τρόπο που εύχεστε, αλλά δεν νομίζω πως θα πρέπει να σκεπτόμαστε απαξιωτικά και για τον Έλληνα που φοράει τη φουσταλέλλα του και παρελαύνει στη 5η Λεωφόρο και λέει, κυτάχτε με, είμαι Έλληνας, ή αυτόν που ταξιδεύει 50 ή 60 μίλια για να βρει το μαγαζί που πουλάει τζαντζίκι, σουβλάκι, ελιές, φέτα. σπανακόπιττα και ντολμαδάκια ή αυτόν που ανοίγει μαγαζί και το ονομάζει ΨΗΤΟΠΩΛΕΙΟΝ Η ΕΛΛΑΣ, η αυτόν που φωνάζει η Μακεδονία είναι Ελληνική, οποιοσδήποτε και αν είναι αυτός. Speaking of Macedonia, θυμάμαι το 1995, 5 ή 6 χιλλιάδες Ομογενείς από όλη την Αμερική και το Καναδά, στριμωγμένοι από την αστυνομία σε μια μικρή πλατεία, ήταν δεν ήταν ένα στρέμμα, 20 βαθμούς υπό το μηδέν, εκφράζαμε την Ελληνικότητά μας φωνάζοντας Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΉ, μπροστά από το Μέγαρο των Ηνωμένων Εθνών, ενώ ο τότε Πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου, που είχε εκλεγεί εκφράζοντας την Ελληνικότητά του με συνθήματα, όπως ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΒΥΘΊΣΑΤΕ ΤΟ ΧΟΡΑ, ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ, την προηγούμενη εβδομάδα είχε υπογράψει την Ενδιάμεση Συμφωνία, που τα Σκόπια έπαιρναν το όνομα Φ.Υ.Ρ.Ο.Μ., χωρίς να μας πει τίποτα και χωρίς να ματαιώσει το προ πολλού προγραμματισμένο συλλαλητήριο, με αποτέλεσμα μαζί με τα κρυοπαγήματα να αισθανθούμε και προδομμένοι. (Εδώ ανακαλύπτουμε ότι μπορούμε να κάνουμε και σύγκριση Ελληνικοτήτων)<br />Όσο για το γεγονός ότι όταν ερχόμαστε στη πατρίδα και σας κάνουμε να δυσανασχετείτε με τις υποδείξεις μας, (απάντησή σας σε σχόλιο Γιώτας Στρατή) έχουμε δύο ελεφρυντικά. Πρώτον, εμείς που φύγαμε από τη πατρίδα, είδαμε και ζήσαμε άλλες κουλτούρες, άλλους ανθρώπους, άλλα συστήματα, αφομοιώσαμε τα καλά και απορρίψαμε τα κακά και γίναμε σοφότεροι, όχι μόνο, αλλά δημιουργήσαμε μέτρο σύγκρισης. Όταν λοιπόν βλέπουμε ότι κάτι καλό που αφομοιώσαμε θα μπορούσε να αποβεί καλό και για σας στη πατρίδα, σας το προτείνουμε, όχι για να σας υποβιβάσουμε ή να σας κάνουμε τον έξυπνο, αλλά για να φανούμε χρήσιμοι. Και δεύτερον, όταν ερχόμαστε στη πατρίδα αισθανόμαστε ότι ερχόμαστε στο σπίτι μας, στην οικογένειά μας και ως εκ τούτου νομίζουμε πως έχουμε το δικαίωμα να σας κάνουμε μια υπόδειξη. Το δυστύχημα όμως είναι ότι Εσείς μας θεωρείτε ξένους. Και εκεί έγκειται η παρεξήγηση, εκεί είναι ο λάκος της φάβας.<br />Ευχαριστών για τη φιλοξενία<br />Ν τ ί ν ο ς Λ υ κ ο γι ά ν ν η ςΝτίνος Λυκογιάννηςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-45891075792930143262009-04-15T17:19:00.000+03:002009-04-15T17:19:00.000+03:00εννοώ απλά, ότι ο πλούτος είναι ανεξάντλητος...
κ...εννοώ απλά, ότι ο πλούτος είναι ανεξάντλητος... <br />καθώς δημιουργούμε στο σήμερα, μπορούμε ταυτοχρόνα να "σκύβουμε" στο χθες...<br /><br />δεν υπονοώ ότι, εσύ Φαίδωνα, είσαι το παράδειγμα του Έλληνα που νομίζει ότι γνωρίζει τί είναι "Ελληνικότητα",<br />άλλωστε οι θέσεις σου, <br />ο διάλογος που κάνεις στο Ιστολόγιό σου και πολύ περισσότερο, <br />η 2η παράγραφος στην απάντηση που μου δίνεις,το μαρτυρούν !Nikol Konstantehttps://www.blogger.com/profile/13675654105170573163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-32054718588659344072009-04-14T15:51:00.000+03:002009-04-14T15:51:00.000+03:00@nko
Καλή μου Νικόλ λές:
"για "να ανέβουμε λίγο ψ...@nko<br />Καλή μου Νικόλ λές:<br /><br />"για "να ανέβουμε λίγο ψηλότερα"<br />πρέπει πρώτα να σκύψουμε βαθειά,<br />- στο χρόνο και στον πολιτισμό - <br />να μάθουμε... "<br /><br />Κοντεύουμε 200 χρόνια που η Ελλάδα είναι ανεξάρτητη και ελεύθερη χώρα. Πόσα χρόνια θέλουμε ακόμα για να μάθουμε τον πολιτισμό μας, την ώρα που οι άλλες χώρες τρέχουν με μεγάλες ταχύτητες και μεις κοντεύουμε να γίνουμε οι εξωτικοί ιθαγενείς της Ευρώπης; Και επιτέλους η ανάγκη που προβάλλει αδήριτα, είναι να δημιουργήσουμε το δικό μας σύγχρονο πολιτισμό και όχι να πασαλειβόμαστε τον πολίτισμό των αρχαίων Ελλήνων χωρίς να μπαίνει μέσα μας για να μας συνδιαμορφώσει... Φοβάμαι ότι αν περιμένουμε κι άλλο για να μάθουμε τον πολιτισμό και να σκύψουμε σ' αυτόν, δεν θα μάθουμε ποτέ, αφού δεν μας ωφέλησε μέχρι τώρα που υποτίθεται τον μαθαίναμε. Άλλωστε ο κάθε πολιτισμός που δημιουργείται από ένα λαό, εφράζει την εποχή του και τις ανάγκες του για έκφραση και δημιουργία. Αυτό θέλουμε,την Ελληνικότητα τού σύγχρονου Έλληνα. Οι άλλοι, οι αρχαίοι ,(που δεν ξέρω αν έχουμε καμιά σχέση μαζί τους) ότι είχαν να κάνουν το έκαναν. """Εμείς να δούμε τώρα...""" (παραφράζοντας τόν στίχο του Ελύτη.<br />Λες ακόμα αναφερόμενη στην ανάρτησή μου:<br />"""χωρίς να θεωρούμε αυτονόητο <br />ότι έχουμε ήδη την αίσθηση/γνώση<br />του τί σημαίνει "ελληνικότητα"""<br /><br />Εγώ είπα απλά, τι πιστεύω εγώ ότι είναι "Ελληνικότητα". Ακόμα κι αν κάνω λάθος,τουλάχιστον έχω άποψη για το θέμα. Θα περίμενα λοιπόν με χαρά να ακούσω και άλλες απόψεις για το τι είναι "Ελληνικότητα" και ως ανοιχτός άνθρωπος, είμαι ετοιμος να αποδεχθώ οποιαδήποτε άποψη που θα είναι καλύτερη και πληρέστερη από τη δική μου, ως σωστή. Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος του ¨Καφενείου": Να προσεγγίζει πάντα το καλύτερο και το σωστότερο, που δεν είναι και απαραίτητα η δική μου άποψη. Μέχρι τότε όμως θα μου επιτρέψεις Νικόλ, να διατηρώ σε ισχύ την δική μου άποψη που με τόση σαφήνεια διατύπωσα.ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-16231273412080707712009-04-14T15:36:00.001+03:002009-04-14T15:36:00.001+03:00@
Φαίδωνα, σας ευχαριστώ.
Χαρά μου που η πρότασή ...@<br /><br />Φαίδωνα, σας ευχαριστώ.<br />Χαρά μου που η πρότασή μου σας βρίσκει σύμφωνο. Όντως και η Άνοιξη και το Καφενείο αποτελούν για μένα έμπνευση.<br /><br />Τον καιρό θα τον ορίσετε εσείς.<br /><br />Σας ευχαριστώ και πάλι.Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-49627147130184602092009-04-14T15:36:00.000+03:002009-04-14T15:36:00.000+03:00@
Φαίδωνα, σας ευχαριστώ.
Χαρά μου που η πρότασή ...@<br /><br />Φαίδωνα, σας ευχαριστώ.<br />Χαρά μου που η πρότασή μου σας βρίσκει σύμφωνο. Όντως και η Άνοιξη και το Καφενείο αποτελούν για μένα έμπνευση.<br /><br />Τον καιρό θα τον ορίσετε εσείς.<br /><br />Σας ευχαριστώ και πάλι.Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-43758398417783202232009-04-14T15:29:00.000+03:002009-04-14T15:29:00.000+03:00@Big Mama
Εξαιρετικής ευαισθησίας και ευστοχίας η ...@Big Mama<br />Εξαιρετικής ευαισθησίας και ευστοχίας η πρότασή σου να αναφερόμαστε σε όσους σιωπηλά προσφέρουν το έργο τους, συνεισφορά στην "Ελληνικότητα" κα μέσα στα πλαίσια του : "Θέλουμε άνοιξη παντού". Χαίρομαι που ο χώρός αυτός σε ενέπνευσε να μας δώσεις μια πολύ σωστή ιδέα που μπορεί να πάει τα πράγματα ένα βήμα πιο πέρα. Επιφυλάσσομαι να το συζητήσουμε εκτενέστερα "εν καιρώ" . Σε ευχαριστώ όμως από καρδιάς για την τόσο ενεργή και πολύτιμη συμμετοχή σου.ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-7251587863180197852009-04-14T10:19:00.000+03:002009-04-14T10:19:00.000+03:00Καλημέρα σε όλους!
Ναι, Φαίδωνα,
αλλά πάλι,
για "...Καλημέρα σε όλους!<br />Ναι, Φαίδωνα,<br />αλλά πάλι, <br />για "να ανέβουμε λίγο ψηλότερα"<br />πρέπει πρώτα να σκύψουμε βαθειά,<br />- στο χρόνο και στον πολιτισμό - <br />να μάθουμε... <br />χωρίς να θεωρούμε αυτονόητο <br />ότι έχουμε ήδη την αίσθηση/γνώση<br />του τί σημαίνει "ελληνικότητα"Nikol Konstantehttps://www.blogger.com/profile/13675654105170573163noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-10715818126059341582009-04-13T22:07:00.000+03:002009-04-13T22:07:00.000+03:00Φαίδωνα,Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, με αφορμή τη...Φαίδωνα,<BR/>Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, με αφορμή την ανάρτηση…και με έντονη την διάθεση να μην κλείσουμε το θέμα. <BR/>Αν μου επιτρέπετε… <BR/>Η επιλογή του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Εγγονόπουλου σαν μεγάλα στολίδια του κειμένου σας, με έκανε να σκεφτώ το εξής… <BR/>Σίγουρα υπάρχουν όψεις της ελληνικής πραγματικότητας-από την εκπαίδευση ως την γαστρονομία και από την επιστήμη ως την τέχνη ή ακόμη και την καθημερινότητα- που έχουν το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και, χωρίς να το συνειδητοποιούν πολλές φορές, επενδύουν στην Ελληνικότητα ως πρόταση πολιτισμού και τρόπου ζωής. <BR/>Θα μπορούσαμε λοιπόν, στα Blogs μας, να προσθέσουμε μια μόνιμη στήλη μικρών τέτοιων, ας το πω, ειδήσεων… ένα σημείο αναφοράς, αυτών των προσώπων ή των συλλογικοτήτων, που εργάζονται με φιλότιμο και πολλές φορές μοναξιά χωρίς να τους προβάλλει κανείς ως πρότυπα και χωρίς την επιβράβευση ή το ευχαριστώ της κοινωνίας… <BR/>Αν συμφωνείτε, Φαίδωνα, θα έλεγα να πράξουμε πρώτα πρώτα εμείς συλλογικά…<BR/>Κάντε μας μια πρόταση, εν καιρώ ίσως και στα πλαίσια της απαίτησης για ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ, η οποία θα εμπλουτίζεται από τους φίλους του Καφενείου και θα αναδημοσιεύεται από όποιον θα επέλεγε να συμμετέχει σε αυτή την κίνηση. <BR/>Τι λέτε; <BR/><BR/><BR/>ΥΓ...ΜΕ ΑΥΤΗΝ .... 4 ΦΟΡΕΣ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΣΧΟΛΙΟΥΕλένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-82477271050069462792009-04-13T22:06:00.000+03:002009-04-13T22:06:00.000+03:00Φαίδωνα,Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, με αφορμή τη...Φαίδωνα,<BR/>Θα ήθελα να κάνω μια πρόταση, με αφορμή την ανάρτηση…και με έντονη την διάθεση να μην κλείσουμε το θέμα. <BR/>Αν μου επιτρέπετε… <BR/>Η επιλογή του Μάνου Χατζιδάκι και του Νίκου Εγγονόπουλου σαν μεγάλα στολίδια του κειμένου σας, με έκανε να σκεφτώ το εξής… <BR/>Σίγουρα υπάρχουν όψεις της ελληνικής πραγματικότητας-από την εκπαίδευση ως την γαστρονομία και από την επιστήμη ως την τέχνη ή ακόμη και την καθημερινότητα- που έχουν το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και, χωρίς να το συνειδητοποιούν πολλές φορές, επενδύουν στην Ελληνικότητα ως πρόταση πολιτισμού και τρόπου ζωής. <BR/>Θα μπορούσαμε λοιπόν, στα Blogs μας, να προσθέσουμε μια μόνιμη στήλη μικρών τέτοιων, ας το πω, ειδήσεων… ένα σημείο αναφοράς, αυτών των προσώπων ή των συλλογικοτήτων, που εργάζονται με φιλότιμο και πολλές φορές μοναξιά χωρίς να τους προβάλλει κανείς ως πρότυπα και χωρίς την επιβράβευση ή το ευχαριστώ της κοινωνίας… <BR/>Αν συμφωνείτε, Φαίδωνα, θα έλεγα να πράξουμε πρώτα πρώτα εμείς συλλογικά…<BR/>Κάντε μας μια πρόταση, εν καιρώ ίσως και στα πλαίσια της απαίτησης για ΑΝΟΙΞΗ ΠΑΝΤΟΥ, η οποία θα εμπλουτίζεται από τους φίλους του Καφενείου και θα αναδημοσιεύεται από όποιον θα επέλεγε να συμμετέχει σε αυτή την κίνηση. <BR/>Τι λέτε;Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-2936013433910733162009-04-13T20:54:00.000+03:002009-04-13T20:54:00.000+03:00@κ.Σπύρο μας...Νεφοδιώκτρα και Γυναίκα με νοικοκυρ...@<BR/><BR/>κ.Σπύρο μας...Νεφοδιώκτρα και Γυναίκα με νοικοκυρίσια εκπαίδευση...ε, στην ανάγκη, εγώ θα κερνάω φυσικά...<BR/><BR/>Αλλά... να μην αρρωστήσετε.<BR/>Το καλό που σας θέλω...Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-31415297431268205472009-04-13T20:37:00.000+03:002009-04-13T20:37:00.000+03:00... σε άλλους (μαζί κι εγώ) αυτά και άλλα, είναι σ...... σε άλλους (μαζί κι εγώ) αυτά και άλλα, είναι σαν κατοικίδια ζωάκια...<BR/>Γι' άλλους είναι τρόπος ζωής, και εισοδήματος...<BR/>' Αλλο θέμα είναι εκείνα που θυσιάζονται στη Μεγάλη Κατανάλωση, για όλους εμας τους σαρκοφάγους, μα υπάρχουν και οδυνηρές εξαιρέσεις.<BR/>Άστα! που λένε!<BR/>Άκρη δεν βρήσκουμε, κι η ζωή προχωράει.<BR/>Πάλι ευχές,<BR/>Υιώτα<BR/>ΝΥΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-11491734424972523292009-04-13T16:31:00.000+03:002009-04-13T16:31:00.000+03:00ΦΑΙΔΩΝ -BIG MAMAΠράγματι,αν ξαναδιαβάσουμε τα σχό...ΦΑΙΔΩΝ -BIG MAMA<BR/>Πράγματι,αν ξαναδιαβάσουμε τα σχόλιά σας σε όλες τις αναρτήσεις του ΦΑΙΔΩΝΑ<BR/>θα δούμε ότι το ΝΕΦΟΔΙΩΚΤΗΣ σας πάει καλύτερα,και μια και αρέσει και σε σας από σημερα είστε Η Νεφοδιώχτρια ου ΚΑΦΕΝΕΙΟΥ.΄θέλω όμως να σας πρακαλέσω να εξοικειωθήτε λίγο και με το κρασάκι,γιατί αν καμιά μέρα αρρωστήσω ποιός θα κεράσει το θεό το κατρουτσάκι ?οινοχόοςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-71076115782969835322009-04-13T16:13:00.000+03:002009-04-13T16:13:00.000+03:00Γιώτα ,σ'ευχαριστώ που σε ξεσήκωσαν οι εικόνες μου...Γιώτα ,<BR/>σ'ευχαριστώ που σε ξεσήκωσαν οι εικόνες μου του δασους με το ελαφάκι και μας έστειλες το ωραίο ποιήμα σου στο ΚΑΦΕΝΕΙΟ<BR/>Φυσικά,την στιγμή που τέντωσα το τόξο ήθελα να παραστησω και εγω τον κυνηγό ,σαν το φιλο μου ,τι <BR/>στο καλό ,να με πει κατουρλή ?Μολις ομως κοιταχτήκαμε στα μάτια με το ελαφάκι εγινα πάλι ο Σπυρος .Με τα ελάφια και τα δελφίνια με συνδέει ενα αλλο συναισθημα. Πριν δυο χρόνια που ψαρεύαμε ομαδικά στον κολπο του Μεχικού κάποιος εβγαλε επάνω ενα μωρό δελφίνι,μόλις το είδα και σπαρταρούσε στο κατάστρωμα σαν άνθρωπος φώναξα στον καπετανιο να το ρίξει παλι στη θάλασσα ,μόνο αν το ρίξει αυτός που το έπιασα ,μου είπε ,παρακάλεσα αυτόν που το επιασε και του έδινα και 500 δολλάρια για να το ρίξει στη θάλασσα ,εκείνος γέλαγε.Πηγα στην άλλη μεριά του πλοίου και έκανα εμετό. <BR/>ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣΣπυρος Δαρσινόςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-86007827995551854712009-04-13T11:23:00.000+03:002009-04-13T11:23:00.000+03:00@κ.Σπύρο/ΦαίδωναΕστία… Νεφοδιώκτης… Από καρδιάς θα...@<BR/><BR/>κ.Σπύρο/Φαίδωνα<BR/><BR/>Εστία… <BR/>Νεφοδιώκτης… <BR/><BR/>Από καρδιάς θα πω, ότι με συγκινούν και οι δυο προτάσεις και με τιμούν αφάνταστα…<BR/>κ. Σπύρο μας… είστε πολύ καλός μαζί μου και γενναιόδωρος. <BR/>Μέχρι να αναχθώ όμως σε…Θεά, πρέπει να περάσω από εκπαίδευση…νοικοκυρίσια. <BR/>Άρα θα μείνω Νεφοδιώκτης… ή μάλλον Νεφοδιώκτρα… διαλέγω την θηλυκή εκδοχή αγαπητέ Φαίδωνα. <BR/>Κι αν δεν τα καταφέρω με τα δικά μου νέφη… να είστε βέβαιοι και οι δυο, καλοί μου φίλοι, ότι θα κάνω το καλύτερο για το Καφενείο. <BR/>Σας ευχαριστώ… για το δροσερό αεράκι, ήταν βάλσαμο για την ψυχή μου.<BR/><BR/>Νεφοδιώκτρα <BR/><BR/><BR/>ΥΓ...ΚΑΛΟΥ ΚΑΚΟΥ ΣΤΕΛΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ... ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕ ΠΑΙΔΕΥΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑΕλένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-30239885948917646872009-04-13T11:22:00.000+03:002009-04-13T11:22:00.000+03:00@κ.Σπύρο/ΦαίδωναΕστία… Νεφοδιώκτης… Από καρδιάς θα...@<BR/><BR/>κ.Σπύρο/Φαίδωνα<BR/><BR/>Εστία… <BR/>Νεφοδιώκτης… <BR/><BR/>Από καρδιάς θα πω, ότι με συγκινούν και οι δυο προτάσεις και με τιμούν αφάνταστα…<BR/>κ. Σπύρο μας… είστε πολύ καλός μαζί μου και γενναιόδωρος. <BR/>Μέχρι να αναχθώ όμως σε…Θεά, πρέπει να περάσω από εκπαίδευση…νοικοκυρίσια. <BR/>Άρα θα μείνω Νεφοδιώκτης… ή μάλλον Νεφοδιώκτρα… διαλέγω την θηλυκή εκδοχή αγαπητέ Φαίδωνα. <BR/>Κι αν δεν τα καταφέρω με τα δικά μου νέφη… να είστε βέβαιοι και οι δυο, καλοί μου φίλοι, ότι θα κάνω το καλύτερο για το Καφενείο. <BR/>Σας ευχαριστώ… για το δροσερό αεράκι, ήταν βάλσαμο για την ψυχή μου.<BR/><BR/>ΝεφοδιώκτραΕλένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.com