tag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post5638439183133719125..comments2023-08-28T18:01:32.072+03:00Comments on Ο Θεός στο καφενείο: ΒΡΑΔΙΝΟΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttp://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comBlogger50125tag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-1083776320205140832013-09-07T19:47:41.563+03:002013-09-07T19:47:41.563+03:00κ. Πετρόχειλε,
κατά την εκπόνηση της διπλωματικής...κ. Πετρόχειλε, <br />κατά την εκπόνηση της διπλωματικής μου εργασίας με θέμα τις σχέσεις Ρώμης-Ελλάδος, μέσα στο βιβλιογραφικό μου υλικό περιέχεται και το δικό σας "Ρωμαίοι και Ελληννισμός Μία διαλεκτική Σχέση". Εκτιμώντας την πολυετή ανασχόλησή σας με την Ρωμαϊκή Ιστορία, θα ήθελα, αν σας είναι δυνατόν, να μου δώσετε κάποιες κατευθυντήριες οδηγίες πάνω στο πώς οι Έλληνες φαίνονταν στους Ρωμαίους, αλλά και πώς οι Έλληνες έβλεπαν τους Ρωμαίους;Πώς η κολακεία της ρωμαϊκής gravitas αποτελούσε πολιτική στρατηγική σημασία; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-57170152438781838562009-03-04T20:32:00.000+02:002009-03-04T20:32:00.000+02:00ΝΥΧΤΑΕίναι αξημέρωτη νύχτα η ζωή.Στις μεσονύχτιες ...ΝΥΧΤΑ<BR/><BR/>Είναι αξημέρωτη νύχτα η ζωή.<BR/><BR/>Στις μεσονύχτιες στράτες περπατάνε<BR/>αποσταμένοι οι έρωτες<BR/>κι οι γρίλιες των παράθυρων εστάξανε<BR/>τον πόνο που κρατάνε <BR/><BR/>Κ.Κ<BR/>...<BR/><BR/>Δεν αποσταίνει ο έρωτας, αγαπημένε ποιητή...μια στάση έκανε για να τον προλάβουμε.<BR/><BR/>Κι οι γρίλιες των παραθύρων...για τον έρωτα μιλούν ακόμη...<BR/><BR/>"Ή ο έρωτας με τις χίλιες μορφές, είναι παρών ή γίνεται βίαιος επειδή είναι απών."<BR/><BR/>Ατελείωτος περίπατος...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-56280014172570309792009-03-03T13:54:00.000+02:002009-03-03T13:54:00.000+02:00Καλημέρα και καλή Σαρακοστή.Θα συμβάλεις και συ στ...Καλημέρα και καλή Σαρακοστή.<BR/>Θα συμβάλεις και συ στην μαζική κινητοποίηση υπέρ της βιωσιμότητας των Δομών για την Ψυχοκοινωνική αποκατάσταση των ψυχικά πασχόντων; <BR/>Είναι αρκετή η ανάρτηση του καλέσματός τους στην σελίδα σου , μέσα από τη σελίδα της Λυγερής http://ligery.pblogs.gr <BR/>ΕΥΧΑΡΙΣΤΩΕλένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-72005620144697826852009-03-03T13:04:00.000+02:002009-03-03T13:04:00.000+02:00Μαγικός ο περίπατος. Έτσι γνωρίζουμε την πόλη, τον...Μαγικός ο περίπατος. Έτσι γνωρίζουμε την πόλη, τον κόσμο, τον εαυτό μας...<BR/>Αν όλοι περπατούσαν και έβλεπαν, η ζωή μας θα ήταν διαφορετική!kostassthttps://www.blogger.com/profile/12609730851663410299noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-4797888211582928922009-03-03T10:43:00.000+02:002009-03-03T10:43:00.000+02:00@ΣπύροςΧωρίς σχέδιο Σπυρέτο μου είναι έπίσης πολύ ...@Σπύρος<BR/>Χωρίς σχέδιο Σπυρέτο μου είναι έπίσης πολύ όμορφο να γράφεις. Είναι σαν ένας περίπατος χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Έτσι για το πάμε...<BR/>Μπορεί σ' αυτόν τον περίπατο της γραφής χωρίς σχέδιο να βρεις ωραία πράγματα. Μπορεί και όχι. Ένα είναι βέβαιο: Ότι θα έχεις κάθε φορά την χαρά της αναμονής να επαναλάβεις αυτόν τον περίπατο της γραφής χωρίς σχέδιο. Πάντως εδώ στο σχόλιό σου είναι άμεσα τα αποτελέσματα, αφού ήδη βρήκες-έγραψες ένα πολύ ωραίο στίχο:<BR/><BR/>"Δεν κλείνω τα μάτια μου.Θέλω να δω το σκίσιμο της ακινησίας".<BR/><BR/>Καλή σου μέρα φίλε μουΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-36773718001853346272009-03-03T06:28:00.000+02:002009-03-03T06:28:00.000+02:00Τελευταία, ξεκινάω να γράφω χωρίς σχέδιο.Δεν μου ...Τελευταία, ξεκινάω να γράφω χωρίς σχέδιο.Δεν μου αρέσει πιά η προετοιμασία.Κι ας με τιμωρεί όταν τελειώνω.<BR/>Κάποτε ξεκίναγα από ένα σκίρτημα ,από ενα συναίσθημα που ξεπεταγόταν μέσα μου.<BR/>Τώρα,περπατάω στα μόριά μου που πετάω ένα ένα πάνω σε ακίνητη λίμνη.<BR/><BR/>Αύριο,θα έχει ήλιο,πολύ ήλιο,<BR/>Σαν και σήμερα.Πιό πολύ από σήμερα.<BR/>Δεν κλείνω τα μάτια μου.Θέλω να δω το σκίσιμο της ακινησίας.<BR/>Καλημέρα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-28431055247829689182009-03-01T04:21:00.000+02:002009-03-01T04:21:00.000+02:00Καμιά φορά στη ζωή ζούμε και για έναν περίπατο...ε...Καμιά φορά στη ζωή ζούμε και για έναν περίπατο...εγώ τον βαδίζω τον ξαναβαδίζω κι όλο επιτόπου είμαι...αυτό τον καιρό. Κι όλο επανέρχομαι να πάρω αχνάρια από τα βήματά σας Φαίδωνα…συνοδοιπόροι ίσως ή άνθρωποι που διασταυρώνονται τυχαία. Να είστε καλά. Με παρηγορούν συχνά τα κείμενά σας.Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-10350097489284222492009-02-28T21:21:00.000+02:002009-02-28T21:21:00.000+02:00Σπύρο,Βάλε τα πράγματα στο δρόμο τους και γύρνα ξα...Σπύρο,<BR/>Βάλε τα πράγματα στο δρόμο τους και γύρνα ξανά στο γράψιμο, η ποίηση σου χρωστάει.<BR/>Νίκος ΛιψάνοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-457609626182396892009-02-28T17:48:00.000+02:002009-02-28T17:48:00.000+02:00@ΣπύροςΣπύρο μου όχι μόνο θα τα καταφέρεις,αλλά ότ...@Σπύρος<BR/>Σπύρο μου όχι μόνο θα τα καταφέρεις,αλλά όταν με το καλό περάσουν όλα, θα αίσθανθείς σα να κάνεις μια καινούρια αρχή. Δεν λέω σαν έφηβος, γιατί είσαι. Απλά χρειάζεται να το επιβεβαιώνεις πότε - πότε, όπως θα κάνεις τώρα. Το σχόλιό σου για τον επιχειρηματία και τον ποιητή, ΑΠΙΘΑΝΟ!ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-61670111353895188982009-02-28T14:09:00.000+02:002009-02-28T14:09:00.000+02:00big mama το ξέρω ότι σε τούτο καφενείο "ερχονται ...big mama <BR/>το ξέρω ότι σε τούτο καφενείο "ερχονται ολοι με την καρδιά στην παλάμη"<BR/>Αλλιώς δεν θα σας έλεγα το πρόβλημά μου.<BR/>Θα τα καταφέρω όμως,πάντα τα κατάφερνα.<BR/>Ευχαριστώ για την ευχή σου.<BR/>Πίστευα πάντα στην κατ'ευθείαν ευχή της ψυχής.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-17823012678074646832009-02-28T10:02:00.000+02:002009-02-28T10:02:00.000+02:00@Κύριε Σπύρο...Από καρδιάς το λέω, μιας και στα κα...@<BR/>Κύριε Σπύρο...<BR/>Από καρδιάς το λέω, μιας και στα καφενεία οι άνθρωποι πάνε με την καρδιά στην παλάμη έτοιμοι να την καταθέσουν στην παρέα, ελπίζω η ζωή να δώσει τις λύσεις στον επιχειρηματία για να ανασάνει ο ποιητής.<BR/><BR/>Τις ευχές μου για κάθε καλό.Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-29922231205595888182009-02-28T05:24:00.000+02:002009-02-28T05:24:00.000+02:00Τελευταία,μου έτυχαν δύο τρεία,όχι και τόσο ευχάρι...Τελευταία,μου έτυχαν δύο τρεία,όχι και τόσο ευχάριστα,γεγονότα.<BR/>Και σε τέτοιες περιπτώσεις παραιτήσαι από αυτό που σου αρέσει γιά να αλλάξεις αυτό που δεν σου αρέσει.<BR/>Βλέπεις,ακόμη δεν εχω μάθει ποιός σε βγάζει απο τα αδιέξοδα,ο ποιητής ή ο επιχειρηματίας ?<BR/>Εχει γίνει τόσο παράλογη αυτή η εποχή μας που,είτε είναι μαζί είτε χώρια, και οι δύο τραυματίζονται.<BR/>Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιός πρέπει να πάρει τα ηνία.Και οι δύο ταξιδεύουν μεσ το χρόνο....<BR/>Και οι δύο ονειρεύονται....Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-88927760696652130312009-02-27T22:49:00.000+02:002009-02-27T22:49:00.000+02:00@ΦθαΔεν περίμενα φίλε μου ότι τελικά θα γίνουμε τό...@Φθα<BR/>Δεν περίμενα φίλε μου ότι τελικά θα γίνουμε τόσοι πολλοί σ' αυτόν τον βραδινό περίπατο. Η εκλεκτή παρέα που συμμετέχει, αφήνει και το ξεχωριστό της άρωμα σ' αυτή τη διαδρομή. Είμαι ευτυχής που στην κοινωνία του διαδικτύου βρίσκω τόσο όμορφους (τουλάχιστον από μέσα) ανθρώπους. Όσο για την πικρή , εκτός από γλυκιά, γεύση της αποχώρησης του Σπύρου, έχεις απόλυτο δίκιο. Η λέξη τέλος, σε μια πορεία, προκαλεί πόνο. Ελπίζω όμως πως "Ο Θεός του Καφενείου" θα μας τον ξαναφέρει. Αν όχι, τότε ποιος άλλος;ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-75958284524425025512009-02-27T22:41:00.000+02:002009-02-27T22:41:00.000+02:00@ΦαίδραΚαλημέρα φίλη μου αρχαιολόγα.Η επισήμανσή σ...@Φαίδρα<BR/>Καλημέρα φίλη μου αρχαιολόγα.<BR/>Η επισήμανσή σου (επαρκέστατη παραμυθία) είναι αυτό ακριβώς που επιδίωξα, γράφοντας το κείμενο και σ'ευχαριστώ πολύ που δικαιώνεις αυτή μου την πρόθεση.ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-64379956135505987372009-02-27T22:36:00.000+02:002009-02-27T22:36:00.000+02:00@ΑγνήΧάρηκα κι εγώ και το κείμενο που το βρήκες όμ...@Αγνή<BR/>Χάρηκα κι εγώ και το κείμενο που το βρήκες όμορφο. Ακριβώς όλα αυτά που αναφέρεις Αγνή, έγιναν εκείνο το βράδυ. Γι αυτό και γράφτηκαν. Για να ζωντανέψει η ψευδαίσθηση...ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-64793090472355809772009-02-27T22:31:00.000+02:002009-02-27T22:31:00.000+02:00@ΣυνεφούλαΚαλώς όρισες Συνεφούλα.Χάρηκα πολύ που α...@Συνεφούλα<BR/>Καλώς όρισες Συνεφούλα.Χάρηκα πολύ που ακολούθησες στον περίπατο και σου άρεσε. Αν έχουν τόση δύναμη οι ψευδαισθήσεις μας; Εξαρτάται Συνεφούλα μου, από το πόση ποιότητα τους δίνεις, πόσο χρώμα και γεύση και πόσο δεκτική καρδιά έχεις για να τις δεχθείς και να τις κάνεις να μοιάζουν με πραγματικότητα...<BR/>"Συνεφούλα-Συνεφούλα να ξανάρθεις σου ζητώ, τραγουδάω μαζί με τον Διονύση...ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-25315274265592862782009-02-27T22:21:00.000+02:002009-02-27T22:21:00.000+02:00@Σπύρος ΔαρσινόςΣπυρέτο μου αν η αποχώρησή σου από...@Σπύρος Δαρσινός<BR/>Σπυρέτο μου αν η αποχώρησή σου από το "Καφενείο" σε βοηθήσει στο όποιο πρόβλημα υπάρχει, τότε ναι έχεις δίκιο να αποχωρήσεις. Επειδή όμως είμαι βέβαιος, ότι το "Καφενείο" μαζί με "το Θεό του"<BR/>μπορεί να σε βοηθήσει ΜΟΝΟ αν παραμείνεις σ' αυτό, σε παρακαλώ να παραμείνεις, να συνεχίσεις να είσαι η ψυχή του και να αποτυπώνεις κάθε φορά τη ξεχωριστή πνευματική σου γεύση<BR/> σ' αυτό.ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-66993661826638883162009-02-27T13:44:00.000+02:002009-02-27T13:44:00.000+02:00Γλυκόπικρη γεύση μου άφησε ο νυχτερινός σου περίπα...Γλυκόπικρη γεύση μου άφησε ο νυχτερινός σου περίπατος Φαίδωνα. Παρά ταύτα ήταν απολαυστικός. Μέχρι οι μυρωδιές που συνάντησες έφτασαν στα ρουθούνια μου. Στη γλυκόπικρη γεύση ίσως να συντέλεσε και το σχόλιο του Σπύρου Δαρσινού. Γενικά όταν συναντώ τη λέξη τέλος σε οτιδήποτε δεν θέλω να τελειώσει, θλίβομαι.<BR/>Την καλημέρα μου...Φθαhttps://www.blogger.com/profile/05343056735658144963noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-61680853359924090842009-02-27T08:10:00.000+02:002009-02-27T08:10:00.000+02:00καλημέρα Φαίδωνα,σε μένα άρεσε αυτό το κείμενοπερι...καλημέρα Φαίδωνα,<BR/><BR/>σε μένα άρεσε αυτό το κείμενο<BR/>περισσότερο γιατί<BR/>μπορεί να ευοδωθεί<BR/>η βόλτα και είναι απολύτως<BR/>τελέσφορη σ'ένα πεδίο ζωής<BR/>πραγματικό<BR/>παράλληλα με τις ρομαντικές<BR/>συνθήκες που συντρέχουν<BR/>και το αγκαλιάζουν<BR/><BR/>επαρκέστατη παραμυθία.Φαίδρα Φιςhttps://www.blogger.com/profile/08561959353414200336noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-51801047479248978342009-02-27T01:55:00.000+02:002009-02-27T01:55:00.000+02:00@Σπύρος ΔαρσινόςΚύριε Σπύρο μας…τι είναι αυτά που ...@<BR/>Σπύρος Δαρσινός<BR/><BR/>Κύριε Σπύρο μας…τι είναι αυτά που διαβάζω για κύκλους που κλείνουν;<BR/><BR/>Φυσικά εσείς ξέρετε τις υποχρεώσεις σας… <BR/>Αλλά θα μας στερήσετε την ευωδιά της σκέψης σας;<BR/>Ε, δεν πιστεύω να είναι δια παντός…<BR/>Ωραίο να ανοίγουν καινούριοι κύκλοι στις ζωές…<BR/>Αν όχι ομόκεντροι με τους παλιούς, τουλάχιστον εφαπτόμενοι. <BR/><BR/>Να είστε καλά…μου άρεσε πάντα το αυθεντικό άρωμα των σχολίων σας.<BR/>Ελπίζω ο οικοδεσπότης μας να σας πείσει να μας έρχεστε έστω και σαν ξαφνικό αεράκι. Τι λέτε Φαίδωνα;Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-62565237975784432362009-02-26T23:19:00.000+02:002009-02-26T23:19:00.000+02:00Είχα δυό μέρες να μπω στο καφενείο.Και μόλις μπήκα...Είχα δυό μέρες να μπω στο καφενείο.<BR/>Και μόλις μπήκα σήμερα είδα καινούρια λαμπερά πρόσωπα.<BR/>Καινούρια όμορφα λόγια στο τραπέζι.Πέρασα ανάμεσά τους και μοσχομύριζαν τα λόγια σαν φρεσκοκομμένα λουλούδια.Λουλούδια που δεν θέλουν βάζο,που δεν μαραίνονται,που δεν θέλουν επικύρωση ,ζουν από την δική τους ιδιαίτερη τροφή.Λουλουδια,που γιά να φτάσουν στο τραπέζι ίσως έχουν πληγωθεί στα χαλίκια του δρόμου,έχουν απολυμανθεί από το φως του ήλιου και έχουν πλυθεί από τη βροχή,όχι του ουρανού αλλά του νου.<BR/>Γιά μένα έκλεισε ο κύκλος του καφενείου[Όλα είναι ένας κύκλος που κάποτε κλείνει]<BR/><BR/>ΦΑΙΔΩΝΑ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ γιά τις γνώσεις και τα συναισθήματα που με πλούτισες και τα λόγια σου που με ενεθάρρυναν.Ευχαριστώ και αυτούς τους σχολιαστές που διαισθανόμουν ότι οι σκέψεις μου είχαν κάποια απήχηση ,αλλά και αυτούς που διάβαζα και με διάβαζαν και πιθανόν κάπου να μην συμφωνούσαν μαζί μου.Η πιό σπάνια ομορφιά δεν βρίσκεται πάντα στην αρμονία.<BR/>Καλή συνέχειαAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-27254007677678264692009-02-26T21:37:00.000+02:002009-02-26T21:37:00.000+02:00Περίπατος όμορφος,γεμάτος εικόνες και..μοναχικός. ...Περίπατος όμορφος,γεμάτος εικόνες και..μοναχικός. Να 'ταν οι αναμνήσεις παρέα, να μπορούσαν εκείνη τη στιγμή να μας αγκαλιάζουν!!Να 'ταν η μουσική σύντροφος, να πλαγιάσει δίπλα μας!!<BR/><BR/>Τι όμορφο κείμενο!Πραγματικά με ταξίδεψε!!Αγνήhttps://www.blogger.com/profile/02104531419216795305noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-79658987165453345472009-02-26T17:05:00.000+02:002009-02-26T17:05:00.000+02:00Είπα να βγω περίπατο στις σκέψεις μου, μα ήμουν μό...Είπα να βγω περίπατο στις σκέψεις μου, μα ήμουν μόνη... ήρθα λοιπόν εδώ που και οι σκέψεις και οι περίπατοι συντροφεύονται...<BR/>Ύστερα ξαναδιάβαζα τα σχόλια...σα να μην είχε σημασία για μένα στη ζωή άλλο τίποτα και ύστερα...<BR/>η "θριαμβική την έλευση του φωτός" μετά το πιο βαθύ σκοτάδι με γέμισε ελπίδα...<BR/>είναι όμορφο να περπατά κανείς μόνος τελικά, αρκεί να μην είναι έρημος.<BR/><BR/>Σας ευχαριστώ και πάλι Φαίδωνα...υπέροχα μακρύς ο πηγαιμός σας, δυο φορές πιο γλυκιά η επιστροφή…Ελένη Λιντζαροπούλουhttps://www.blogger.com/profile/17023203992030455204noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-35683836241555548412009-02-26T00:23:00.000+02:002009-02-26T00:23:00.000+02:00@dyosmarakiΤι γλυκά και αισιόδοξα που το περιέγραψ...@dyosmaraki<BR/>Τι γλυκά και αισιόδοξα που το περιέγραψες, δυοσμαράκι.Ο ένας συμπληρώνει την ποιητική θέαση του άλλου για τη ζωή...Να 'σαι καλά και να μοσχοβολάς ιδέες...ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1256876883550168928.post-71385349902187600382009-02-26T00:18:00.000+02:002009-02-26T00:18:00.000+02:00@Νίκος ΛιψάνοςΣ ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε. Τελικά ...@Νίκος Λιψάνος<BR/>Σ ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε. Τελικά οι τέχνες, είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τελικό προορισμό την ψυχή μας..ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.com